Ik had gehoopt
dat er meer openheid
in de familie zou
komen als ik dit
project zou oppakken,
maar dat is niet echt
gelukt. Dat vind ik
wel moeilijk'
LIFESTYLE
'Dat is ook een verlies dat doorsijpelt in de generaties
daarna. Er werd niet gesproken over wat er in die tijd is
gebeurd. Ik heb begrepen dat ze dat juist deden om de
kinderen te beschermen, omdat ze het trauma niet door
wilden geven. Het heeft gezorgd voor een scheiding
binnen mijn familie: degenen die er wel over willen pra
ten, weten te weinig meer van die periode, en degenen
die wel nog dingen weten, willen het niet bespreekbaar
maken. Ze willen geen oude wonden openrijten. Ik had
gehoopt dat er meer openheid in de familie zou komen
als ik dit project zou oppakken, maar dat is niet echt
gelukt. Dat vind ik wel moeilijk.'
'Het Indisch-zijn was echt aan het verwateren bij mij,
maar ik merk dat het nu ook wel weer terugkomt nu ik er
zo mee bezig ben geweest. Maar het gevoel van gemis
gaat bij mij ook wel steeds meer opspelen. Indonesië is
zo veranderd. Hoe moet het voor mijn oma zijn geweest
om daar als jong meisje op te groeien? Iedere keer dat
ze terug ging leek het wel alsof zij en Indonesië steeds
meer van elkaar vervreemdden. Ik vraag me af of dat
gevoel van het oude Nederlands-Indië nog ergens terug
te vinden is. Ik denk dat dat heel moeilijk zal worden.'
Voor Stilzwijgend verlies raakte Ilona geïnspireerd
door de poëtische stijl van de Indische schrijfster
Maria Dermoüt en de zeventiende-eeuwse botanische
gravures van Rumphius, maar de verhalen van haar
oma over geesten, magie, animisme en guna-guna
waren misschien wel haar belangrijkste inspiratiebron.
Mystiek vormt dan ook een rode draad in haar foto's.
'Mijn fotografie is heel poëtisch. Ik maak esthetische
beelden, maar probeer daarin ook een bepaalde ziel te
raken. Dat is ook wel gelukt in dit project. Mensen die
mijn werk zien zeggen vaak dat het emotie uitbeeldt, en
een bezielde lading heeft. Ik wil met deze manier van
fotograferen de pijn verzachten. Want uiteindelijk is het
niet alleen het verhaal van mijn grootouders geworden,
maar dat van een hele bevolkingsgroep die zijn land
heeft moeten achterlaten, en daar eigenlijk nooit meer
van losgekomen is.'
Kijk voor meer werk van Ilona op www.ilonalangbroek.com
AUGUSTUS31
