Ik voel mij tussen Nederlandse mensen Indisch
en tussen Indische mensen Nederlands
INTERVIEW
is dat wat op de achtergrond geraakt of
helemaal niet aanwezig. Moderne poëzie is
weer om andere redenen goed. Maar als je het
mij persoonlijk vraagt, vind ik vooral ritme in
poëzie belangrijk. Niet elk gedicht hoeft een
jambische vijfvoeter te zijn, dat wordt saai op
den duur, maar hedendaagse dichters laten
vaak liggen wat je allemaal met klank kunt
doen. Het ritme kan je gedicht ondersteunen.
Ik merk zelf als ik schrijf dat er vanzelf een
ritme in komt. Alsof het in mijn gehoorgang
ligt.' De inspiratie voor een gedicht komt bij
Meity vaak op een onbewust moment. Als ze
bijvoorbeeld staat te koken of ze vouwt de
was. 'Momenten waarop je je gedachten kan
laten gaan. Dan komt er een regel in me op,
eromheen ontstaat dan een gedicht.'
Meity wist al over de Schrijversvakschool,
die vroeger 't Colofon heette, in de late jaren
negentig. Uiteindelijk begon ze er in 2016 met
een cursus poëzie en besloot daarna de vierja
rige parttime schrijfopleiding te gaan volgen,
vastbesloten om ook af te studeren. 'Toen ik
nog jong was zei mijn opa eens tegen mij: als
Indisch meisje kom je er nog wel achter dat
je soms net iets beter je best moet doen dan
anderen. Ik heb die woorden nooit helemaal
begrepen, ook nooit als zodanig ervaren. Ik
snap natuurlijk wel dat de provincie Limburg
in de jaren vijftig nog geen multiculturele
samenleving was en vanuit die tijdgeest, en
met een krijgsgevangenschap achter de rug,
zal hij de opmerking gemaakt hebben. Maar
als je anno nu tegen iemand zegt dat je een
Indische vader hebt, zullen de meeste mensen
zeggen: nou en, wat is daar zo uitzonderlijk
aan? Bewijsdrang is er voor mijn generatie
volgens mij niet meer.'
Meity's man is half-Nederlands en half-Hon-
gaars. Ze hebben een eigen vastgoedbedrijf
in Roermond. 'Ik voel mij tussen Nederlandse
mensen Indisch en tussen Indische mensen
Nederlands. Ik denk dat mijn man met de Hon
gaarse identiteit hetzelfde ervaart. Toch leren
we onze kinderen wel actief over de drie cultu
ren waar ze onderdeel van zijn. We zijn al met
ze naar Hongarije gegaan, Indonesië staat ook
zeker op de planning, als ze iets groter zijn.
We vinden het belangrijk als ouders dat onze
kinderen weten waar hun roots liggen. Het zou
best kunnen dat ik na het uitbrengen van Aan
het licht een roman schrijf waarin het Indische
een rol speelt. Ik weet niet of de roman erom
zou draaien, maar over het Indische in mij ben
ik nog niet uit verteld, dat voel ik wel.'
OKTOBER33
