TJONG A FIE WAS ZO RIJK DAT HIJ IN 1900
MIDDEN IN DE STAD EEN ENORM HUIS LIET
BOUWEN. VANDAAG DE DAG IS DAT WOONHUIS
PRACHTIG GERESTAUREERD EN PUBLIEKELIJK
TOEGANKELIJK ALS CULTUREEL ERFGOED
verschillende ondernemingen, bezat banken
en spoorwegen, had duizenden werknemers in
dienst, maar was daarnaast ook een filantroop
die investeerde in de ontwikkeling van de
stad. Tjong A Fie was zo rijk dat hij in 1900
midden in de stad een enorm huis liet bouwen.
Vandaag de dag is dat woonhuis prachtig
gerestaureerd en publiekelijk toegankelijk als
cultureel erfgoed. Ik neem een taxi en vertrek
snel naar de locatie. Omdat het vanavond
Chinese oudjaarsavond is, ben ik bang dat ze
vroeger dan gewoonlijk zullen sluiten.
'Welkom in Tjong A Fie's woonhuis', zegt
Andri. De gids verwelkomt ons buiten voor
de ingang. Hij zal ons door het huis van twee
verdiepingen leiden waarvan de architectuur
een versmelting van Chinese, Maleisische en
Europese stijlen is.
jaarwisseling gaan eten bij de familie van de
sultan. Deze traditie stamt nog uit de tijd dat
Tjong A Fie leefde', vertelt Andri. En dit is
inderdaad de reden waarom het woonhuis
vandaag extra vroeg voor het publiek sluit.
Alles binnen het huis van Tjong A Fie is even
goed geconserveerd; de meubels, bekleding,
lampen en natuurlijk de prachtige oude foto's.
Ze geven een heel nauwkeurig beeld van het
leven van deze uitzonderlijke man. Ik vind het
ook bijzonder om te horen dat hij zo vrijgevig
was, naar iedereen toe, ongeacht ras of religie.
Hij liet moskeeën, tempels, scholen en zieken
huizen bouwen. En hij betaalde mee aan de
verbetering van de publieke infrastructuur in
Medan. Een exeptioneel rolmodel als het gaat
om het handhaven van de raciale harmonie in
Medan.
'Een aantal familieleden van Tjong A Fie woont Aan het eind van de rondleiding laat Andri
hier nog. De traditie is dat zij elk Chinese me een grote oude foto zien van Tjong A Fie
Ik verlaat het huis van Tjong A Fie en neem
een taxi op weg naar Kampung Madras, waar
de Indiase gemeenschap in Medan leeft. Ook
mijn taxichauffeur is een Indiër, zijn naam is
Kumar. Dit zou me nooit kunnen gebeuren in
mijn woonplaats Jakarta, want van alle grote
steden in Indonesië is Medan de enige met een
grote Indiase gemeenschap. We praten samen
wat in het Engels over de Indiërs in Medan.
'De meeste Indiërs hier in Medan spreken drie
talen: Tamil, Engels en natuurlijk Bahasa Indo
nesia. Onze ouders spoorden ons van jongsaf
aan aan om Engels te spreken', verklaart
Kumar zijn goede Engels. 'Het is een soort
verplichte taal voor ons.'
Hij zet me af bij het hek van Sri Mariamman,
de oudste Hindoetempel in Medan, gebouwd
in traditionele Chinese kledij. 'Deze foto is
genomen tijdens zijn aanstelling als Majoor der
Chineezen, de leider van de Chinese gemeen
schap in Medan', legt Andri uit. 'Hij werd door
de Hollanders aangesteld in 1911 en volgde
daarmee zijn overleden broer Tjong Yong Hian
op. Op 4 februari 1921, de dag dat Tjong A Fie
begraven werd, rouwden duizenden in Medan,
van allerlei religies en ras. De straten langs de
begrafenisstoet zagen zwart van de mensen.'
22 MOESSON
