COLUMN 0 www.rickyrisolles.nl facebook.com/RRisolles BINNENKORT IS HET WEER SO VER. Ricky Risolles Mijn hele family incluis Belanda-aanhang kom gesellug nog eenmaal samen dit jaar. Mijn oudste zus Karin gaat Indisch koken soals sè tijdens mijn éérste drie theatershows deed, mijn nicht Lynsey maak alles wat manis is, waarmee sè met haar glazuur mijn glazuur aanval en sèlf regel désè fènt de drankjes èn de lokasie. Nos talgie alom waarmee de nieuwe generasie het Indische (kleine) stokje geruisloos overneem. De neven Sven èn Randy sullen waarschijnlijk weer in de keuken hangen als een stel aasgie ren, cari-cari (loerend) naar elk stukje vlees dat per ongeluk tijdens het overgieten naas de schaal belandt, sodat sè meteen op kènnen pakken en gado zonder rijst, terwijl sè ter verdediging roepen: 'Ey, is gevallen tog!' Mijn tantes en ooms sitten in de woonkamer op hun gemakkie aan de kopi tubruk en de kleintjes sijn luid bruk-brak-bruk-brak de trap op en af aan het stampen. 'Ayo, rustig! Daluk don'drèn jullie van de trap af!' hoor ik mijn tante Bea alweer roepen. 'Ach, laat die lui tog', hoor ik mijn oom Peter sèggen. 'Als sè dond'rèn dan leren die lui meteen!' 'Niet só ach Peet', ik hoor mijn tante Joyce sèggen. 'Kasian tog dalijk... Hoe dan moeten we sodaluk makan op éérste hulp?! Ik ga niet rijden hoor!' De old skool country blaast weer door de speakers, met mijn zus Gaby die ongeduldig èlk nummer doordruk, terwijl se alweer roep welk nummer óók leuk is om te horen. In discussie met mijn nicht Nadia, die ook haar favorieten heef als het aankom op dit genre. Soals we van kinds af aan hebben geleerd, is degene met de luidste stem de winnaar, terwijl mijn neef Quincy mij weer aankijk en zichsèlf wederom hardop afvraag waarom wij Indo's uitgerekend dese muziek tog só leuk vinden. Hij probeer sijn exclusieve muzieksmaak óók in de playlist te plaatsen, tapi van mijn zus en nicht win hij niet. Hoewel óók hij uit een Indisch nest kom, heef hij niet so héél veel met het Indisch sijn. Al is hij selalu de eerste die sich voor elk familiefeest aanmeldt. De gevestigde Belanda-garde help de nieuwe Belanda-garde door uit te leggen over hoe het reilt en zeilt op zo'n Indisch familiefeest, welke gerech ten hèt minste pedis sijn en stelt ze gerust dat alles wat er geroepen wordt mèt een dikke korrel upil genomen mag worden. Om fèrfolgens weer uit te moeten leggen wat een upil is. Hoewèl mijn generasie alweer aardig op leeftijd is, kruip désè Indo nog gerust achter de Playstation empat, om sijn kleinere en jongere neefjes een pak slaag te geven met Fifa Duapuluh. Terwijl ik se allemaal één voor één van de mat af veeg, wrijf ik door middel van na-grappen, naast zout, ook nog ééns wat èkstra koenjit in de wonden. Op de achtergrond hoor ik mijn neef sèggen: 'Ik ken véél slechte verliezers, tapi jij bèn de enige slechte winnaar die ik kèn!' 'Ayo, die kleintjes groeien veel te makkèluk op tegenwoordig', hoor ik mijsèlf sèggen. 'Een beetje hard maken kèn geen kwaad tog?', terwijl ik op dat momèn de stekker uit de computer trek doordat ik (door dese opmerking) mèt 2-0 achter kom tegen mijn jongere neefje. Ach geef nèks, hij durf tog nog nèks te sèggen. 'Kom door je vader!' roep ik naar mijn junior tegenspeler. Mijn neef lachend op de achtergrond. 'Ayo! Makan!' hoor ik mijn tante roepen. 'Komen jullie beneeën?!' Wéér bruk-brak-bruk-brak komen we allemaal de trap afgesprongen! Iedereen staat al met een bord in de rij om op te scheppen. Als ik achter aansluit bedenk ik mij: ik hou van mijn family! Sampai jumpa lagi! Ricky Risolles DECEMBER 13

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2019 | | pagina 13