I JUIST WEL „UT BENNE NET MENSE!" 3e JAARGANG, 30 OKTOBER 1958 No. 8 Onafhankelijk Indisch Tijdschrift Adres Red. en Adm. Franklinstr. 1 06 Den Haag - Tel. 637786 - Giro 6685 HET ENIGE INDISCHE BLAD IN NEDERLAND NIET RUSTEN - -ï. voor T.T. in elke kiosk van Nederland staat! DRINGEND VERZOEK Schrijf voortaan bij ALLE betalingen (briefkaart, giro, postwissel, enz „Oud Abonné" als U reeds abonné bent, en „Nieuw Abonné'' als U Uw eerste betaling doet Dit betekent enorme ver lichting van onze administratie. Dank U. tev Onder Redactie van TJALIE ROBINSON Met medewerking van ALLE NEDERLANDERS UIT INDIE, die het Ned. volk vertellen willen hoe wij WERKELIJK leefden en die overtuigd zijn van de noodzaak, om met vele van onze waarden het leven hier te verrijken. Verschijnt TWEEMAAL in de maand Prijs per nummer f 0.25, per 2 maanden f 1. p. kwartaal f 1.50, p. half jaar f 3.p. jaar f6 Uitgave v. d. N.V. GAMBIR, Uitgeverij voor Oost en West - Theresiastraat 284 - Den Haag TONG V Er zijn uiteraard allerlei soorten bezwaren en be- zwaartjes tegen TONG-TONG of bepaalde ge dachten daarin. Het vreemdste bezwaar is wel dat, waarbij men zegt: „We zijn hier zo goed ontvan gen en we hebben het hier zó goed. dat we al die Indische herinneringen maar vergeten moeten!" Want naar onze mening moet JUIST DAAROM een blad als TONG-TONG bestaan. Opdat wij iets kunnen teruggeven voor al het prettige dat we ontvangen! Want wij zijn toch allemaal ,,van een Grote Reis teruggekomen" en we hebben aan de andere kant van de aardbol toch goede dingen gedaan?! Als men nu zegt: „Het is hieq fijn, dus spons over dat verleden!" wordt juist de (toch vaak foute) opinie versterkt dat we iets schaamtevols te ver bergen hebben. Het is inderdaad waar dat men in sommige linkse kringen ons beschuldigt van zeer laakbare koloniale handelingen. TONG-TONG kan alles in het juiste licht zetten en veel misver standen wegwerken. Om die reden VERPLICHT juist een prettige instelling op het Europese leven ons tot het maken van dit blad. O, GEZEGENDE NAAMLOZEN! Briefschrijvers en kopij-inzenders: ALTIJD naam en volledig adres OOK op brief of ingezonden stuk zelf. Op enveloppen alleen is NIET voldoende. Denken dat Tjalie u zo zoetjes aan wel kent, is NIET voldoende. Ik heb het eeuwige leven niet; kan elk ogenblik verdwijnen, eventuele opvolger moet U óók kennen. Overigens kleine moeite, veel efficiency voor ons. Kamsjah! „Ach Tjalie, waarom wil je alles wat Indisch, is, toch weer ophalen? Het is toch allemaal voorbij en voorgoed afgelopen? Laat ons nu zo perfect mo gelijk Ho lander zijn!" Een veel gehoorde opmerking. Een opmerking ook die óf getuigt van gebrek aan breder inzicht óf van lafheid. Want NOOIT is iets voorbij dat nog steeds leeft. Kijk naar de negers in de Ver. Staten. Die gaan toch ook nooit meer naar Afrika terug? De sla vernij is toch al lang voorbij? Maar is de zwarte kleur soms na zoveel eeuwen weg? En zijn de elementen van neger-cultuur soms na zoveel eeuwen weg? NEEN! Ondanks lynchpartijen, ondanks Alabama's en Little Rocks staat daar in Amerika een sterke, creatieve, onvernietiqbare vorm van negercultuur, die niet alleen een ASPECT VAN AMERIKAAN SE CULTUUR is geworden, maar beroemd is over de hele wereld. Namen? Mary Anderson, Mahalia Jackson, Paul Robeson, Louis Armstrong, Erroll Garner, Ella Fitzgerald, Oscar Peterson, Belafonte, Ralph Bunche de neger-opera Porgy and Bess, het neger-ballet van Katrhyn Dunham ga eindeloos door, eindeloos! Zo kan ook ONZE groep, mits bewust van eigen waarden trots op afkomst en toekomst een EIGEN kunst maken, die nochtans staat binnen het kader van de Nederlandse kunst, OMDAT WIJ TOCH NEDERLANDER ZIJN! Maar al die mensen die praten over assimileren in de betekenis van vergeten, zijn vaak onderkruipers die overigens ook in de Nederlandse cultuur NIETS presteren. Assimileren, geliefden, is niet mee sjouwen en mee-eten, maar meeDOEN, PRESTE REN, CREËREN. Dus niet alleen handje ophouden voor rehabilitatie en rappel, want dat is juist GEEN assimilatie. Wie alles vergeten wil van toen, die moet ook vrijwillig afstand durven doen van claim van toen. En de Nederlander van hier zal alleen dan met waardering en respect naar de Indische immigrant kijken, als wij iets presteren, waar hij méé trots op is. Maar als we zeggen: ik ben net als jij (die bruine kleur is een vergissing) dan zijn wij alleen maar te minachten. Daarom, TONG-TONG-lezers, wees TROTS op wat je bent, kruip niet weg achter een leven waar je TOCH niet aan meedoet (want alleen maar werken en eten IS niet leven). Als je schilderen wilt en je hart zit vol bergen, schilder dan bergen, en NIET een flesje melk en een haring omdat „men" dat hier doet. Doe toch niet zo gek. Stel je niet aan, Als je je geassimileerd noemt, BEGRIJP DAT WOORD DAN GOED, en zeg: nu moet ik dus ook wat PRESTEREN, óf Indisch óf Neder lands, maar NIKSDOEN is vernederend. En waar blijven onze totoks uit Indië? Laten jullie TONG-TONG een Indo-blad worden? Jullie heb ben toch ook je eigen leven en eigen kijk op het leven daar gehad? En daar moet toch óók van getuigd worden? We kunnen toch niet weer bij kachel gaan zitten tussen broers en zussies en net doen of er niks gebeurd is? Veertig jaar in Indië zitten en het zo maar vergeten! Als we alleen maar naapen en niets origineels voortbrengen, staan we er bij de thuis-Nederlander net zo op als de apen van Artis voor het kwar- tjespubliek: „Ut benne nét mense!" TJALIE ROBINSON. Hier in Holland (ja, in heel Europa), als je langs de straten zwerft en je dompet is plat, dan kan je je ouwe toekang soto ontzettend missen. Je hebt behoefte aan iets warms, pittigs, voedzaams en natuurlijk niet te duur. Ga maar eens een café binnen voor alweer die eeuwige uitsmijter mét kof fie mét inclusief en je bent weer een ringgit kwijt! Van dat keiharde Hollandse geld. Nee, dan die smoezelige roepiahs voor goede soto met een batok rode rijst! Hoe vaak hebben we toen ook tegen habis boel an 's avonds de „soto-boer" maar binnengeroepen voor een makanannetje anders dan anders en zóóó goed koop en zóóó lekker! (Foto W, Halkema, Diederichlaan 7, Driebergen. Twee collecties van 10 stuks a f2,briefkaarten. Gironummer 67442. Om oude kontjo's aangenaam mee te verrassen.)

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1958 | | pagina 1