OORDEEL EERLIJK
DRINGEND VERZOEK
Schrijf voortaan bij ALLE betalingen
(briefkaart, giro, postwissel, enz.) „Oud
Abonné" als U reeds abonné bent, en
„Nieuw Abonné'1 als U Uw eerste
betaling doet Dit betekent enorme ver
lichting van onze administratie. Dank U.
wags
Een onzer lezers stuurde ons ondervolgend knipsel
uit een nieuwsbulletin in Nieuw Guinea. „Geen
commentaar":
ERNSTIGE WAARSCHUWING
Dezer dagen kwam ons weer eens een geval ter
ore van een dame, die ergens op Base G, door een
Papoea is .lastig gevallen Wij menen wel te
mogen constateren, dat dergelijke dingen in en
rond Hollandia wel vaker gebeuren.
De politiemacht van Hollandia is te klein en het
gebied te groot dan dat een uitgebreide surveillan
ce dit euvel zoveel mogelijk zou kunnen worden
voorkomen.
Bij herhaling is reeds gewaarschuwd dat vrouwen
en meisjes zich niet alleen en zeker niet bij avond
op ook maar enigszins afgelegen en verlaten plaat
sen moeten begeven.
Dat het met deze waarschuwing diepe ernst is moge
blijken uit het hierboven gesignaleerde geval.
Wi) hebben wèl commentaar. Want het gebrek
aan samenleving ook bij de Indischman kennende,
weten wij hoe gevaarlijk raillerend hij kan oor
delen en veroordelen Zeven van de tien repa
trianten zeggen bij het lezen van dit bericht: „Zie
je wel? Rotzooi in Nw. Guinea! Hier in Holland
is het mooi!" En in die geest wordt ook gepraat
over Indonesië, USA, Brazilië, enz. enz.
Men hoeft het jaarverslag van het Centraal Bureau
voor de Statistiek voor Nederland (1957) maar
na te slaan om te wéten dat hier in Holland ook
niet iedereen met engelenvleugeltjes rondloopt. Wat
de zedenmisdrijven betreft, dat waren er in 1956
7030 (twintig per dag), ter kennis van de politie
gekomen. Want velen gaan niet eens naar de po
litie omdat zij after all moeten toegeven op tijden
in plaatsen geweest te zijn (alleen) waar men
„maar niet had moeten komen", of omdat men op
tijd had kunnen vluchten, of, omdat men per sé
geen soesah wil hebben met gerecht en politie
en zo.
Er zijn in Nederland 50 gevangenisssen, huizen
van bewaring, Rijkswerkinrichtingen, Tuchtscho
len en Rijksopvoedingsgestichten (alle „onzicht
baar" in het stadsbeeld), waarin 1955 25.158
mannen en vrouwen verblijf hielden. In datzelfde
jaar waren er 34.401 rechtbankzaken met schuldig
verklaringen 317.986 dito bij het kantongerecht. Er
waren 26 gevallen van moord en doodslag en 4.410
gevallen van mishandeling. Dat het bij e.e.a rauw
kan toegaan leren ons regelmatig de sensationele
krantenberichten.
Wij geven deze opsomming NIET om te bewijzen
dat het in Holland een zoodje is. Elk land en elk
volk heeft zijn boeven. Het blijft dus oneerlijk en
eigenlijk een vorm van laster als men op een enkel
vaag krantenbericht een denigrerend oordeel uit
spreekt over een land of volk. Het is tenslotte haast
begrijpelijk dat erbij de primitieve Papoea (waar
vrouwenroven en koppensnellen nog als cultuur
vorm bestaan) zulke excessen" voorkomen, maar
het hoog van de culturele toren blazend Europa
mag zich voor dezelfde delicten wel diep schamen.
Dat DOET het ook: zon statistisch jaarboekje is
een eerlijke biecht, die respect afdwingt (de In
dischman is lang zo eerlijk niet). Maar de Indisch
man die zich beijvert alles wat in „gekleurde lan
den gebeurt te veroordelen en in Europa te ver
zwijgen geeft daardoor blijk in feite een slecht
Europeaan te zijn.
GEEN ANCIËNNITEIT.
Plaatsing van ingezonden copy in TONG-TONG
gebeurt NIET (zoals promotie in het oude Indië)
volgens anciënniteit, maar volgens noodzaak van
het ogenblik. Die noodzaak verandert voortdurend,
houdt immers rekening met te bestrijken nieuwe
abonné-kringen, verdeling van ernst en luim in het
blad, evenwicht tussen lange en korte stukken,
actualiteit.
Wie zijn copy dus niet gauw genoeg geplaatst
ziet morre niet, maar betrachte die mooie oude
filosofie van het oude Indië SABAR.
TONG-TONG houdt zelfs geen rekening met de
belangrijkheid of populariteit van inzenders; al
leen met de belangrijkheid en „pasklaarheid" van
het ingezondene. De componist Ered Belloni moest
een half jaar wachten voordat zijn verhaal werd
geplaatst, de oud a.r. Beeuwkes een jaar! Anderen
zagen hun copy in de kortst mogelijke tijd (10 da
gen) geplaatst.
Dat niet meer geplaatst kan worden komt omdat
de krant niet dikker wordt. De krant wordt niet
dikker omdat er niet snel genoeg abonné's bij
komen. Iedereen heeft wel wat te vertellen voor
TONG-TONG (en vaak UITSTEKENDE copy),
maar niet iedereen ijvert ook hard genoeg voor
méér abonné's. Verbeter dit laatste, lezers, en U
maakt een krant van 32 pagina's.
OM TE SMULLEN GEWOONWEG!
BETALING VAN TONG-TONG.
1. Wie zijn krantje niet ontvangt kan er prac-
tisch zeker van zijn dat hij achterstallig is.
2. We kunnen niet doorgaan met aanmanen. Dit
is in vergelijking met de lage prijs van het
krantje en de hoge exploitatiekosten onver
antwoord.
3. We verwachten van onze lezers dat ze ons
helpen en liever te snel en te veel betalen dan
te weinig en te laat. Dit is een INDISCH
WERK IN OPBOUW. Maak een Tong-Tong
aantekening op Uw kalender!
4. Wie na een paar maanden merkt dat hij ach
terstallig is geweest en snel geld opstuurt om
de ontbrekende nummers óók nog te krijgen,
kunnen wij NIET garanderen dat deze nummers
nog voorradig zijn. Voor sommige nummers is
namelijk de na-vraag onbegrijpelijk groot.
5. Nieuwe abonnées moeten zich aanmelden met
GELIJKTIJDIGE betaling voor minstens 2
maanden (f 1,Eerst abonneren en dan
wachten tot wij een kwitantie sturen zit er
helaas niet bij. Wij zijn nog steeds straatarm;
nog steeds op één schoen en één slof, MAAR
WIJ GROEIEN TOCH!!
„BIJ ZULKE VRAGEN DENK JE EVEN..."
Het is een leuk wijsje, dat je zacht neuriet met
omhoog gedraaide oogballen, als er van die vragen
gesteld worden
„Heeft U zo goed Hollands Ieren spreken aan
bootd?"
„Bent U al gewend aan sokken en schoenen?"
„Kunt U de preek wel goed volgen?"
„Heeft U Uw vrouw van haar ouders moeten
kopen'
ZWERVER.
„En hoe staat het met huisraad (bij de Papoea's)?
Wij zijn nu eenmaal gewend aan een linnenuitzet,
aan slaapkamers e.d. te denken."
„En boeken bijvoorbeeld? Al zullen het misschien
niet de laatst verschenen romans zijnDenkt
men misschien wel eens aan een bibliotheek?"
Regina Zwart interviewt de bestuursman Dubois
voor de radio. De heer Dubois sloeg zich dapper
door die idiote vragen heen, dat moeten wij toe
geven. Op de vraag over die boeken gaf hij als
voorbeeld van aanwezige boeken: ..Madame Cu
rie" en Kon-Tiki" en dat zonder te lachen!
Maar wij hebben wèl gegrinnikt!
Tien jaar geleden was de politieke wijsheid, de
Indië-kennis en het zienerschap in Schermerhorn
gevaren. Hij was Indië-expert. Daarvoor vloog hij
af en toe heen en weer, met de algemeen bekende
gevolgen. Maar minder bekend is het misschien,
dat hij op zo n tocht van Schiphol naar Tjililitan
eens gevraagd heeft: „Zijn we er bijna? Zijn we
SOERABAIA al gepaseerd?" Deze beroemde
landmeter had dus blijkbaar verzuimd aardrijks
kunde te leren.
Een andere keer staken de heren de hooggeleerde
koppen bij elkaar om te beraadslagen over de
Amerikaanse dumpvoorraden op Nieuw-Guinea.
Nederland had deze voorraden van onze „bondge
noten" overgenomen voor 1 of 2 van de waar
de, maar ja, ze lagen ver weg in de rimboe. Om
er van te kunnen profiteren, moest je zien ze in
de bewoonde wereld te krijgen, maar er was geen
transport. „Kan het niet met de trein?", vroeg
Schermerhorn.
ME]. H.
En na al die vragen zingen we maar weer opge
wekt de tweede regel van dat refrein uit volle
borst:
WAT MOET IK NOU VOOR ANT
WOORD GEVEN?"
Vooral na de oorlog moest Sinterklaas in Indië heel wat adiksopzoeken, die het niet zo breed meer
hadden De ontvangst was dan weliswaar niet zo feestelijk en royaal als in Hotel des Indes, maar
zeker niet minder hartelijk. Met dit voorbeeld voor ogen hopen wij dat heel wat TONG-TONG-
abonnes straks Kerstmannetje willen zijn voor een arme adik hier in Holland. Honderden hebben
hun guldentje (en soms véél meer!) at opgestuurd voor een extra Kerstnummer voor een Indische
familie in nood. Komen er nog meer
