VAN HIER EN GUNDER
u'/S.
I
11
Je
HAREMS EN NOG WAT (III)
Hier hadden eigenlijk ettelijke ingezonden stukjes
moeten staan, reacties op het stukje onder boven
staande kop in TONG-TONG No. 9, maar daar
is geen plaats voor. Het schijnt dat de „openbare
vrijerij" veel Indische meisjes voortdurend een
doorn in het oog is. Ook is men geschokt over
de „ergerlijke Europese zedeloosheid en om die
reden is alle kritiek op Indische (en Oosterse)
zeden geheel onaanvaardbaar.
Het lijkt ons echter verkeerd om hier „de Hol
lander" op het stoepje te roepen. De hele Euro
pese cultuur vertoont sinds driekwart eeuw op dit
gebied een soort afglijding, die niet tegen te hou
den is. Misschien is alles driekwart eeuw ge
start met Zola en voortgezet met de Franse „Fau-
ves" (wilden) omstreeks eind vorige eeuw (Tou
louse Lautrec, Jarry, Modigliani, Verlaine, etc.
etc. etc.). Als de kunstenaar voorgaat in immo-
raal gedrag, volgt de massa graag.
Zeker is alleen dat wij (ouderen) het zien, maar
de jongeren niet. Moorbeeld; als kleine jongen
zag ik nooit die stuitende filmaffiches, die nu heel
normaal aan de straat hangen. Mijn kinderen staan
er heel nuchter naar te kijken. In mijn jeugd was
een etalage met dames-dessous zo maar open en
bloot een uiterste zelfdzaamheid; nu is het nor
maal. En zelfs wel intiemer dingen liggen zo
maar schaamteloos aan de straat. Advertentiepa
gina's wemelen van de naar oudere begrippen
schaamteloze teksten en illustraties. De moderne
ontspanningslectuur is gewoonweg verbijsterend
zwoel. Ik sta wel eens stomverbaasd voor een
kiosk te kijken naar de omslagen van tijdschriften
en pocketbooks. Of luister naar „miringe" mop
pen, die in zoveel kringen heel gewoon gewor
den zijn. Het aantal zedenmisdrijven in Nederland
bedraagt per jaar 7000. In Engeland en Duitsland
loopt dit cijfer in de tienduizenden. Ja, ja, ja, zo
kunnen we doorgaan.
We moeten ons niet verbazen over wat „slechter
en slechter" wordt. We moeten ons alleen verba
zen over de mensen die „het goede weten, maar
blijkbaar geen fut genoeg hebben om dit goede
uit te dragen. Illustratief is wel het gesprek dat
ik dezer dagen had met een ouwe Indische Nimrod:
„Waddoeh Tjalie, als froeher in Indië ik hoor
gresek-gresek in de struiken, tentoe tjèlèng, goewa
lawan tcroes! Als hier, ik hoor gresek-gresek, itoe
vrijende paartje, goewa lari Pèh!"
Ondertussen groeit de nieuwe generatie toch maar
vreemd op in deze verwildering misschien zoe
kend naar nieuwe waarden. Maar wie wijst de
weg?
T. R.
„TONG-TONG heeft me teruggebracht naar de
„tempo doeloe" en die was nog niet eens zo lang
geledenLaten we hopen dat de tijden weer
anders zullen worden Als slot eindig ik met
U ook mijn dank te zeggen dat U aan ons, dc
achterblijvers in Indonesië hebt gedacht en ver-
qezel dit met vriendschappelijke groeten uit
Tjimahi.
H. P. Wattimena.
„Wij Totoks zijn vol bewondering voor Uw door
zettingsvermogen en Uw toewijding om het (helaas
nog zo vaak gebrekkig) contact tussen de Indische
en Totok-Nederlanders tot stand te brengen of te
versterken
L. A. L. Kortman,
Zeist.
Ik heb inderdaad van de zijde van de Totok,
(van „daar" en „nooitweggeweest"veel mede
werking, nooit een klacht, nooit aanmerkingen
gehad (at was er soms reden tot mopperen). Mooie
biologische kwaliteit voor een mens: brede rug,
korte tenen!
TROUW
Waarom zou ik me met die domme Kleine
Boengs bemoeien, zoals U van ons verlangt?
Mevr. T. B.
Om dezelfde reden, waarom Uw meerderen zich
met U bemoeien.
Als histeren avon ik kom bij mijn sobat keras,
si Pih van Bantam, froeher samen op kebon karèt,
hij vertel mij van die mulekheden van TONG
TONG en toen ik seh: adoeh, dese beroer seh, als
endah lekas di sokong, TONG-TONG di getong
naar de kerkop en daarom nir, inhesloten twee
riks Vandaah in Den Gaag ik kotjok mijn sobat
Simons (niet Si Mon-jet, maar Si Mon-ès) kom
druit pep holden onderweh kena lagi één
kontjo en mijn oom en allebei gedjieret tot nou
totaal f 18,
Joers troelie
Jack the Badoei.
Noot van de redactie: Jack had nog nooit van
TONG-TONG gehoord. Was toevallig bij een
kennis toen het blad bezorgd werd. Stak meteen
de handen uit de mouwen. Jack was zijn leven
lang planter. Mischien zegt dat wat
HONDIUS VAN HERWERDEN
Een Hondius van Herwerden wees ons op enkele
onnauwkeurigheden in ons blad van 15 december
in het artikel over deze familie: Jan Hondius van
Herwerden was niet gezagvoerder, maar gezag
hebber bij de Gvts. Marine, een titel die tot de
eerste wereldoorlog toe bestond. Voorts is het niet
zeker dat Gang Otten genoemd is naar Hillegonda
Otten. Deze naam kan ook wel „geleverd zijn
door de Ottens van de Bakkerij Otten. Wie kan
hieromtrent duidelijker uitsluitsel geven?
In een krantenartikel: „Emigranten blijven trouw
aan Sinterklaas" (handelt over Sinterklaas in
Australië). In een ander blad: „De Friese ver
eniging „Lyts Bigjin to Flaerdingen" zal het to
neelstuk „Ut pas" worden opgevoerd.
De pers biedt regelmatig nieuws, waaruit blijkt
dat kleinere of grotere volksgroepen hun „Land
van Herkomst" blijven gedenken in allerlei sociale
of culturele prestaties. Is de Tarian Piring of de
Hawaiian-band ons „tjap"? Waarom presteren wij
zelf niets origineels?
Schalk
Wij wachten tot onze buurman ermee begint
en dan doen wij misschien wel mee, aldus weet
TONG-TONG uit ervaring. Motieven voor ge
brek aan animo: 1. geen tijd, 2. geen geld, 3. geen
interesse, 4. liever maar helemaal Hollands wor
den.
Ons hoofdbestuurslid Tjalie Robinson kwam op
het lumineuze idee om de kwestie Siegers in de
TONG-TONG bekend te maken en het resultaat
is dat de familie Siegers wordt overstroomd met
allerhande kleding en suisterijen wij danken U
allen heel, heel veel voor Uw spontane geste!
A. A. A. v. Eeckhoven,
Voorzitter Bond Oud Steurtjes.
bij alle discussies over historie en assimileren
is niet dat volk gelukkig, dat vergeten leeft?"
mevr. v. B.
Toen wij vergeten door de wereld in Indië leefden,
waren wij gelukkig. Maar elk volk ook het pri
mitiefste vergeet ZELF niet. En gedenkt het
verleden in b.v, legenden en voorouder- en helden
verering. Dat de hele wereld Indië vergeet, is
aanvaardbaar. Maar dat wij zélf vergeten, is niet
logisch en het maakt ons ongelukkig.
Mét pijnlijke verbazing zag ik in Uw blad
^TONG-TONG" een foto, voorstellend Sinter
klaas aan het bed (later sterfbed) van wijlen mijn
vader
mevr. Israël.
Deze brief heeft ons zeer geschokt (mevr. Israël
heeft onze excuses inmiddels aanvaard)want zo
intens leven we dagelijks met heden, verleden en
toekomst, dat we af en toe de gebruikelijke „af-
cheque" vergeten. Hoe symbolisch nochtans is dit
eenvoudige feit voor ons hele leven: wij laten het
verleden ongemerkt sterven, tot we opeens met
een schok realiseren: neen, het IS niet dood, en
de herinnering is ons dierbaar. Zo lang wij in
TONG-TONG (of waar elders ook) geen eer
bewijzen aan ons verleden, zullen wij telkens met
een schok ervaren dat dit verleden terugkomt, ons
manend tot eerbied. Hoe kunnen wij onze jeugd
opvoeden tot respect voor ons leven, als wj het
leven van onze ouders respectloos vergeten
Overigens: elke geschiedenis is geschreven rond
de portretten van „overledenen"Men kan ook
zeggen: „onsterfeljken Door ons verleden dooc.
te verklaren bewijzen we eigenlijk dat geen enkel
leven in Indië boven de middelmatigheid is uitge
komen. TONG-TONG hoopt het tegendeel te
bewijzen.
Heer Tjalie. Hier geheel alleen in Nederland
is Uw naam voor mij synoniem met:
Tong-tong
Allerbeste Met
Lijfblad A//e
\n Uitbundige
Eenzaamheid" D ank,
Maud Manoch Tjalie
Weet U dat ik oude nummers van TONG-
TONG ook steeds herlees? Elke nieuwe krant
vind ik vervelend, maar één oude TONG-TONG
blijft altijd even boeiend Hoe zou dat komen?"
W. W.
Toen wij krijgsgevangen zaten, ging één kookboek
eindeloos van hand tot hand tot het zowat aar.
flarden lag. Hoe zou dat komen?
T. R.
„SCHOON VER VAN U.
en bovendien in het tand der „onbegrensde
moeilijkheden" (Nieuw Guinea), houden ze er de
moed in en de humor. Want weet je hoe dit
bandje in dat land zonder straten heet? „De Straat
slijpers van Hollandia-Binnen"! En wiens muziek
wordt hier naarstig ingestudeerd en met virtuosi
teit ten beste gegeven op elk fuifje? De muziek van
Fred Belloni natuurlijk! Maar alle andere muziek
van „Lief Java" is er welkom. Wie van onze lezers
stuurt ze wat toe? Moeriskoe, Djoela-djoeli bintang
tiga, Stamboel Doewa, alles is welkom!
Even voorstellen? Staand: J. F. Lint, A. A.
Janssen, Koot. Zittend: Berendsen, B. de BontF.
Schreuders. Voorgrond: Jos Leander. Welgeteld
zeven stukslóh. Si Sneeuwwitje waar! Lui, wij
wensen jullie de liefste lady-crooner toe van de
hele wereld de rest bèrèsen jullie zelf wel ja,
in het nieuwe jaar? En hou ons op de hoogte!
V/eet ie wat ie eigenljk moet toevoegen aan
jullie band? Een echte Nw. Guinese kendang (als
iste r)
En dan verder het devies van TONG-TONG:
..Poekoel teroes!"
