BRIEF UIT SPANJE 8 VERGEET ELKANDER NIET Huisfuifjes zijn in de Indische wereld veel meer dan een leuke avond onder onsalleen; het zijn regelmatig terugkerende manifestaties van familie- verbondenheidwaarvoor gemakkelijk dringende verbintenissen van groter waarde worden afge zegd. Dit huisfuifje was er om de 70ste verjaardag te vieren van Elodie van Heemskerck-Deux, die zich in jonger jaren bezondigdeaan het schrij ven van een boek Eenvoudige Lieden") en nu op hoge leeftijd het schilderspenseel op waarlijk originele wijze hanteert. Niet alleen de familie was dus op dit huisfuifje aanwezig, maar ook een aantal vrienden uit culturele kringen, als Wim Braasem, van de kunst redactie van ,,Het Vaderland" (geheel links), de heer Loujetzky, de schrijvers fohan Fabricius en Vincent Mahieu. Mevrouw v. Heemskerck-Deux ziet men zittend tweede van rechts. Hoofdschotel van het feest: soto-lontong. En dat die door de gasten hogelijk gewaardeerd werd, bewijzen de glundere gezichten op het plaatje. Nog dertig zulke soto-fuifjes, Elodie! Het hon derdje moet vol Enkele maanden geleden stierf onverwacht en helemaal alleen ergens in het oosten van Nederland Els Drees. Door iedereen vergeten? Op de be grafenis verschenen onverwachts familieleden en vriendinnen uit alle windstreken, zelfs uit het buitenland. Tientallen, tientallen. En toch was ze maar een heel eenvoudig Indisch meisje, zonder aparte verdiensten, achteraf en onopgemerkt. Maar toch nóóit vergeten. Bij ons, mensen uit Indië, be staat „uit het oog, uit het hart" niet. Korte tijd later overleed, eveneens in het oosten des lands, mevrouw M. W, Breemer-Roquas, en ook hier was er voor een vrij onbekende en een voudige overledene enorme belangstelling bij de ter aarde bestelling. Zoals haar broer ook schreef: hoe sterk blijken bij zulke gebeurtenissen de verbondenheid en saamhorigheid van onze groep!" Het is juist de telkens weerkerende schok geweest bij een plotseling Indisch sterfgeval, waardoor TONG-TONG in de eerste moeilijke maanden (en nu nog) op gang gehouden is. Waarom moeten wij onze saamhorigheid pas voelen als één ons ontvalt? Waarom kunnen wij BI] LEVEN niet een groot gezin vormen met een kring zó wijd, dat er voor ieder plaats is? Is met het verlaten van het oude Indië ook onze Indische gastvrijheid dood? Is er geen paviljoentje meer voor Oma en geen vrij kamertje voor de vriend zonder baan? Is ons oude Indische huis een huis van twisten geworden, waarin ieder een eigen hokje heeft en uitsluit wie niet goed genoeg verdient, wie krom praat of niet Hollands genoeg is? En wordt een Indischman pas verdraaglijk na zijn dood? Lezers van TONG-TONG, help dit blad groot en wijd gelezen te maken. Zet in Holland een Indisch Huis voor de laatste jaren van ons leven maar waar wij allemaal nog één keer THUIS zijn, ook de allereersten en versten in Nederland. Af gezien van het Nederlanderschap of het Indisch manschap, het is toch een MENSELIJKE plicht? T. R. Ik heb hier huizen kunnen huren zoveel als ik maar wou, vanaf 1000 pes. per maand, compleet gemeubileerd, tot 4000 pes. In de zomer liggen de prijzen wat hoger, maar dat is slechts voor drie maanden. Het klimaat in Malaga is heerlijk en de pisangbomen groeien hier welig, alsook de palm bomen. Niet te vergeten is hier obie volop te krij gen alsook de boeah nona. Het is aan te raden een goede vergasser mee te nemen of een gasstel voor butagas, die je per aanvraag te Madrid krij gen kunt, want ik kook ook op een vergasser, die soms bij het verhuren van het huis verstrekt wordt, anders is men genoodzaakt op de echte Indische areng te koken. Garnalen zijn hier dagelijks ver krijgbaar en niet zo prijzig, ik weet niet of u 40 pes. per kg. duur vindt. Deze prijzen variëren en ik heb heel vaak 20 pes. per kg. betaald. De ikan sèlar is hier zeer veel te krijgen en zeer voor delig, zo ongeveer 5 pes. per kg, ten hoogste 14 pes. in de schaarse tijd. Moet u zich eens inden ken, dat je in Holland een huis goed gemeubi leerd kunt huren voor f 70,De zon laat hier haast nooit verstek gaan. Het is vandaag 25 fe bruari en met gefronste wenkbrauwen door de felle zon zit ik u deze brief te schrijven. Malaga is helemaal omringt door bergen, o.a. de Sankt Anton of San Anton, en de andere kant de mooiste zee die ik ooit gezien heb, Het strand is er niet zo erg mooi, maar dit is niet erg belangrijk. Wat belangrijker is: het volk is buitengewoon aardig en zeer hulpvaardig. Dan kun je je hier bij een zeer goed ziekenfonds laten verzekeren voor 80 pes. per maand voor het hele gezin. Dit houdt in: ziekenhuis, specialisten, tandarts en huisarts. Medi cijn is er niet bij. Mijn huisarts, die aan dit zie kenfonds verbonden is en enige andere artsen, Naar de zon, de palm- en pisangbomen, ook al is het dan Spanje en niet het oude Indië ja liever óp een ezel daar dan bij duizend ezels hier! DROMEN. Vroeger droomden we Indisch. Onze dromen echt goedkoop. We droomden van Progo, ramboetan, getok, glatik, enz. Met onze emigratie lieten we oude dromen achter en droomden we amerikaanse dromen Op bezoek: Jerry: „Wat kijk je ontevredenniet goed ge slapen Koko: „Ik sliep O.K. maar ik droomde raar. Ik droomde, dat mijn vrouw ging vechten om mij. Ze vocht tegen Marilyn Monroe. Jerry: „What is wrong with your dream. Ik wou dat ik Marilyn in mijn droom mocht zien. Koko: „Het is beroerd, ze vochten om mij met djamba-djamba en garoh-garohen 't beroerde van dit gevechtmijn vrouwmenang". R. L. spreken Duits of Engels, wat in het begin zeer aangenaam is als je de Spaanse taal nog niet mach tig bent. Voorts kan men hier een goede hulp krijgen vanaf 400 pes. per maand met 1 x voeding. Ze werken vanaf 9 uur 's morgens tot 5 uur of zelfs 6 uur 's middags. Zondags ook als men dit wilt. Haar verzekering is er niet bij, want dat is hier niet de gewoonte. De tuinen om de huizen zijn groot en alles doet je hier denken aan ons mooie Java. Het brood is hier heerlijk. Ik moet u vertellen, dat ik zelf in Indië geboren en getogen ben en dat dit de reden is, dat Spanje me aantrok. Ik blijf helaas maar tot september of augustus 1959 hier en tot die datum ben ik bereid anderen inlichting te geven wat voor de mensen van belang kan zijn. In de winter kun je een abonnement nemen op het conservatorium, dat concerten en balletdansen organiseert tegen de prijs van 200 pes. per vier maanden. Ik hoop, dat de gepensionneerde lezers van Tong- Tong profijt zullen trekken van mijn brief. Mevr. O. B. BARTELINGS. sft Desgevraagd ontvingen wij nog enige gegevens omtrent de levensstandaard in Spanje in het alge meen en resumerende komen wij dan tot de vol gende slotsom: Met een pensioen van pl.m. f 350,kan een echt paar makkelijk rondkomen; de peseta is gelijk aan f 0,07 Ned. courant. huishuur voor een compleet gemeubi leerd huis pes. 7000 dienstmeisje (werkt van 9 u v.m.5 a 6 uur n.m.) 300 ziekenfonds (Ziekenhuis, tandarts, huis arts) 80 school per kind per maand 500 Levensmiddelen: suiker,- per kgpes. 13 olijfolie, per liter 20 geraff. olijfolie, per liter 25,5 kaas, per kg12,5 koffie 125 nescafé (klein bl.) 45 rijst, per kg. vanaf 10 melk (zonder water) per liter 6 melk (met water) per liter 5 gestereliseerde melk, per blikje 15,5 dunne koffiemelk, per liter 12 brood 5,1 vlees per kg60 saucis de bologne, per kg 75 ikan kering gaboes, per kg30 djeroek sinaasappel, per kg 4 sla, per bos 1 aardappelen, per kg3 petroleum, per liter 3,5 arang, per kg3 eieren, per stuk 2,4 thee, per ons 24 appelen, per kg10 lombok, per kg30 margarine, 200 gram 8 roomboter, 200 gram 16,5 garnalen, per kg40 Ontspanning: In de winter kan voor 4 maanden een abonnement worden genomen a raison van 200 pes., waarvoor men aan het conservatorium kan bijwonen ballet, concert, etc. Stierengevechten kosten 60 pes. tot 300 pes. Bioscopen van 5 pes. (voor het volk) tot 16 pes. (zondagsprijzen)Tussenprijzen 7 pes.12 pes. Koffie in een restaurant kost pl.m. 5 pes. Eten in een restaurant is niet duur. In een hotel of restaurant waar gedanst wordt en enkele artisten optreden, behoeft geen entreegeld te worden betaald, maar de verteringen zijn duur. Koffie 45 pes. per kop. Coca-cola per fles 45 pes.: samen 100 pes. inclusief.

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1959 | | pagina 8