BOERIN IN SURINAME BRISBANE CALLING 8 Gaskolectra (sedert 1931) Keizersgracht 486 We kunnen ons geloof ik, maar heel moeilijk voor stellen, dat een Indisch meisje boerin is, in de ware zin des woords, dus sjouwt met melkemmers, koeien melkt en wat er allemaaal verder op een boerderij te doen is. Het woord boerin wekt bij mij tenminste beelden op van blond, blank en stevig, en als je een foto ziet van een slank donker vrouw tje achter een kruiwagen met melkemmers, moet je je wel goed realiseren, dat het geen grapje is, maar werkelijkheid. Dat mevrouw van Dijk-Bouman het erg prettig werk vindt, spreekt uit haar hele brief, waaruit ik, vanwege de plaatsruimte, maar enkele dingen kan overnemen. Mevrouw van Dijk is getrouwd met een Surina mer van Nederlandse afkomst, die ook jaren in Indië heeft gewoond, maar die ze in Suriname ontmoette. Samen zijn ze in Lelydorpplan een boerderij begonnen. Nu is er nog een kleine aanplant van oliepalmen en dwergklappers. De plannen bestaan echter deze te rooien om van het vrijgekomen terrein weiland te maken voor de koeien. Veel hebben ze er nog niet, ongeveer 42 stuks alles bij elkaar geteld groot en klein buiten de stiertjes (7 stuks). Deze worden verkocht aan de slager, of aan iemand die ze als trekos kan gebruiken. Er zijn drie rassen op deze boerde rij, n.l. half zebu half Friesbont. half Surinaams half Friesbont half Surinaams half Santa Gertude Verder zijn er kippen. Deze worden niet op de boerderij uitgebroed, maar de kippen of kuikens worden in Amerika besteld. De eendagskuikens komen per vliegtuig, en de resultaten zijn beter, dan ze zelf door de broedmachine te laten uit broeden. Jammer genoeg bestaan er in Suriname de bekende besmettelijke kippenziekten en om de drie maanden moeten de beesten geënt worden. De kippenfarm bevat een kleine 500 kippen, (wat mevr. van Dijk niet veel noemt), waar van 96 super leghorns in de cages zitten, legbatte rijen, en de anderen gewoon loslopen in de kippen ren. Dat zijn 200 Hampshire en 200 Rhode Islands. Er zijn ook plannen voor een varkensfokkerij. Dan schrijft Mevr. van Dijk over een aantal oude bekenden, de door ons zo zeer gemiste vrucht bomen. Het is een lange, lange lijst. Deze kan ik ook jammer genoeg niet in z'n geheel opnemen, maar enkele wil ik toch noemen met de inheemse naam voor zover bekend er achter. Mangga golek zelfde naam Mangga aroemanis zelfde naam Nangka Nanka boeboer koelie bréde boong (letterlijk koelie broodboom) Blimbing woloo -Swan bierambie Papaja of kates zelfde naam Roekem Bebie kers Sawoh manilla Sapatis of sapatielje Advocaat Afkati hiervan de groene en paarse soort. Zuurzak Soerzaka Djamboe bol Pommerak Verder treft U er aan. ketan, ketella rambat, oebi, djahé, kentjoor, laos en sereh. Op de markt is er van alles te koop. U vindt er ke toembar en djienten, tjenkeh en pala. En niet te vergeten, die voor velen van ons onmisbare tras- sic en wel van een goede kwaliteit. Ook kan men er tjabe rawit krijgen die daar allata pepre wordt genoemd. Verder zijn er veel voor ons onbekende soorten lomboks. De lekkerste soort is wel de Madame Janet. Deze is klein, geel en heerlijk geurig. Er staan nog zoveel heerlijkheden in deze lange brief, dat het water me in de mond loopt bij het lezen en ik maar gauw zal uitscheiden om een on bedwingbaar verlangen naar al dat heerlijks meteen te onderdrukken. Hoofdzaak is, dat hier een Indisch meisje haar be stemming heeft gevonden en gelukkig is met werk, dat haar in het begin toch ook wel eens moeilijk gevallen moet zijn, al zegt ze het niet. IDA. TONG TONG BALSEM Niet alleen wij van TONG TONG zijn enthousiast over de voortreffelijke kwaliteiten van Rama Pol- derman's TONG TONG BALSEM. Ook abon, nees, die een proefpotje bij ons bestelden zijn bij zonder tevreden over de resultaten. Dit is wat zo'n „tevreden abonné" ons over TONG TONG BALSEM schreef: M.H., Het is mij aangenaam over de van U betrokken TONG-TONG BALSEM een gunstig oordeel te kunnen uitspreken. Bij geregeld gebruik door zacht inwrijven met een weinig balsem op de pijnlijke lichaamsdelen is het resultaat verrassend en behoeft TONG-TONG BALSEM in geen enkel opzicht onder te doen voor Obat Matjan, in enkele gevallen is het effect zelfs beter. Mogen veler onzer profiteren van de goede eigen schappen van TONG-TONG BALSEM; de prijs ad f 2,50 per potje is billijk; ik kan die „obat" gerust aanbevelen w.g. Chr. L. B. Deze brief ligt op onze redactie ter inzage. SCHEL EN BEVELEND loopt mijn wekkertje af. Geekwart voor vijf al. En om kwart voor zeven moet ik bij de Cannery zijn. Voor het eerst. In een wip bevrijd ik me van mijn goeling. Vlug gepoedeld. Wat cornflakes en klokke zes kruip ik naast Jan in de auto. Gauw, veel te gauw zijn we bij de Cannery, de grootste fruitfabriek van Queensland, en angstig bestijg ik met tientallen andere vrouwen de brede stenen stoep. In een enorme, lichte zaal zitten honderden vrou wen en mannen van allerlei nationalitiet op een ticket voor werk te wachten. Hard werk, maar het levert 2.8 per dag. Nu het season begonnen is, werken er per dag ruim 1000 vrouwen. Om 6.45 uur krijg ik ook een bonnetje, wat betekend dat ik om zeven uur mag beginnen. Nu vlug een gummi schort en handschoenen gehaald en even later daal ik met vele lotgenoten de lange trap naar de enorme fabriekshal af. Oorverdovend is het lawaai van de machines. Het dreunt en gonst in mijn oren. Al gauw ziet de headsupervisor ons en worden we naar de verschillende trimminglijnen gebracht. We moeten pine-apples schillen en schoonmaken aan de lopende band. Zeventien vrou wen aan één lijn. En er wordt van ons verwacht, dat we 96 pine-apples per minuut verwerken. Schrijffout? Waarschijnlijk per uur. Red. Elk een heel nauw plaatsje om te staan; zitten mogen we volstrekt niet. Om de pols een vlijm scherp mes. Als de fluit gaat begint de band te lopen. Aan het eind van de lijn staat een vrouw, die net zoveel vruchten op de band gooit als er vrouwen werken. Wij moeten dan vlug elk een pine oppakken, die zo snel mogelijk trimmen en op een hoger gelegen, ook bewegende band plaatsen. Vol moed begin ik aan de eerste ananas, maar ben er nog lang niet mee klaar, als de tweede al komt aanschuiven. Maar ik móét hem van de band nemen. Ik wérk, ik zwéét, ik jacht, maar de stapel pines vóór me groeit steeds aan. Mijn buren ver gaat het net zo. Ze zeggen wat tegen me, maar ik hoor of zie niets. Er zijn slechts pines en nog eens pines. Mijn rug steekt, mijn voeten branden .Hurry up, you lazy women", schreeuwt onze nerveuze supervisor. Eindelijk, eindelijk, als ik een flauwte nabij, even mijn gloeiend gezicht afveeg, gilt de fabriekssirene. Ten o'clock smoko oftewel 10 minuten pau ze. Van 1212.30 uur een half uurtje. Voor je lunch. Om drie uur weer tien minuten smoko en om kwart voor vijf naar huis, als er geen overtime is. Dat is dus bi) elkaar 50 minuten rust op die hele lange dag. De tien minuten zijn zó om, de band rolt alweer en na een uur hangen we meer dan we staan. Mijn buurtje werkt al trager en trager. Ze leunt zowat tegen me aan. „Adoe, mijn rug so seer", kreunt ze. Ik kijk nu verbaasd op zij. Zachte bruine ogen in een ovaal, doodmoe gezichtje. „Ananas bogor", zegt ze aan mijn oor, „so lekker ja?" Ach ja, die prachtige, goudgele Indische ananas. Een traan spet uiteen op de ananas, die ik aan het trimmen ben. Lamme fabriek. Ananas Bogor. So lékker. Ananas Brisbane. Zo zuur, zo züür. „Mrs Breeman, Mrs. Breeman", roept mijn buur vrouw bij de fence. „What kind of plant is that?" wijzend op mijn sereh-struik, die als een warrige bos is opgeschoten. „That'seh that's eh a sort of a herb", leg Ik haar uit. „Never seen it before zegt buurvrouw gedeci deerd. „Where did you get it from?" „From Indonesia". „Where do you use it for?" ,,Oh, for. eh for (Tja, wat is sajoer nou in het Engels?) „For eh... soup". „For soup", roept buurvrouw vol afschuw. Gaat dan weg, om even later met haar husband terug te komen. Die werpt een twijfelachtige blik op het vreemde en uitheemse gewas in mijn tuin. In eens klaart zijn gezicht op. „Well, that's not a herb. Certainly not. It's cane, just ordinary cane". Suikerriet. En hoofdschuddend over die vreemde new-Austra lians wipt hij de trap óp naar binnen. TILLY BREEMAN-OBDEYN. f Advertentie) Amsterdam, tel. 43772 en 32716, levert U franco uit de ruime keuze van goederen, zo als meu belen, woningtextiel, kleding, alle soorten haar den en kachels, stofzuigers, geijsers, wasmachines, koelkasten, radio, televisie, huishoudelijke art glas- en servieswerk, enz. enz. Prima service, betaling in overleg. Wij lichten U gaarne nader in.

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1960 | | pagina 8