TOMSON rm ONZE INDISCHE VOGELS Deskundige voorlichting Prima snelle service Sinds 1912 TOMSON Scheveningen 9 DE PERKOETOET ÉL (Vervolg NOMEN EST OMEN") WIE DIT DROOMT IS GEK M Voor dit alom geliefd duifje koestert de Indone siër en ook andere rassen een heilige verering. Deze Kijai, (heilige) acht men zeer hoog. Vereerders betalen graag honderden, zelfs duizen den guldens voor één enkele perkoetoet. In zeer zorgvuldig afgewerkte kooien van uitge zochte bamboe en rottan brengt de geluk aan brengende perkoetoet zijn leven door. Wat kwa liteit en vorm van deze kooien betreft, prefereer ik die in Djokja gemaakt. Kenners bestuderen een perkoetoet wel uren, zelfs dagen lang, voor zij tot de koop overgaan. Zijn „haeoertekoek, haoertekoek" wordt aan een strenge beoordeling onderworpen. Een 2e of 3e herhaling van de laatste „koek" is zeldzaam en wordt hoog gewaardeerd, ook geldelijk. De bui ging van de nagels wordt ernstig bestudeerd en men hecht heel veel waarde aan 21 schubben aan de poten. Nog meer bijzonderheden, zoals het aan tal veren aan elke vlerk en andere doen de waarde van de perkoetoet stijgen. trent de naaste toekomst, de naam van de heer Weiter als mogelijke opvolger van de huidige Gou verneur-Generaal. „Daar hebt U het al, meneer," riep plotseling iemand uit de kring. „We zullen beslist nog moei lijker tijden beleven in de toekomst. Want Weiter betekent ngowel (beven) en gemeter (rillen). U zult zien meneer, de toekomst zal niet anders zijn dan rillen en beven." RSOEB1ANTO. ALLEEN MAAR LACHEN? Tot zover de heer Soebianto. Laat ons met een westers-wijze glimlach dit verhaal opzij leggen. Of desnoods uitroepen: toeval! Maar ergens is een Indische kant aan ons, die zegt: „Op hoe vreemde wijze schijnen grote gebeurtenissen soms hun scha duw ver vooruit te werpen!" Toen al, in het begin der 20-er jaren, zag ik (T.R.) alhoewel het straatleven ontgroeid, met leedwezen de mahoni verschijnen. Ik zag opeens de rijkdommen van de straatjeugd én van het eenvoudige volk verdwijnen: de asem, de kenarie, de ketapang. Die ellendige mahoni gaf zelfs niet eens een fatsoenlijke tjanggak voor je katapult! Met evenveel weerzin bekeken wij de regenboom die wel dezelfde omvang, maar nóch de kracht en waardigheid van de waringin, noch kracht en nut van de karetboom hadden. En haal maar eens en vlieger uit zo'n regenboom met z'n broze takken! Als eenvoudige jongens al zo denken, hoe veel meer de wijze man uit de desa! Ach, misschien zat er toen al veel meer „in de lucht". Hoe klaar is dit voor ons allen pas geworden NA de instorting! In elk geval brengt deze duif ook bij de doorsnee dessaman geluk en gezelligheid. Waant men zich niet in een rustige landelijke omgeving als men het „haoertekoek" bij tussenpozen hoort van een hoog in een boom of bamboemast gehesen gekooide perkoetoet? Zodra een dessaman in staat is zich de weelde te veroorloven een perkoetoet te bezit ten, dan zal hij zulks niet laten. Hij weet immers, dat deze Kijai waken zal over zijn wel en wee. Lezers, even heb ik mijn pen moeten neerleggen. Ik had moeite mijn gemoedstoestand te onderdrukken. Kort na thuiskomst van mijn internering, verhuis den we naar (toen nog) Merbaboeweg 6, Djakarta. Op een middag, terwijl ik bezig was het restantje meubilair te rangschikken, (het grootste gedeelte was door de Jap geannexeerd) zag ik een perkoe toet angstig tegen de vensterruiten van de voorga lerij fladderen. Ik sloot de toegangsdeuren en ving het diertje onder een saringan (zeef). Op mijn fiets reed ik naar passarboeroeng, (Senen) en zocht een kooi voor de perkoetoet uit. Persoonlijk verzorgde ik het, dat na 10 dagen vrij snel tam werd. Vermoedelijk was hij uit ge vangenschap ontvlucht, was dus eerder onder men sen geweest. Na ongeveer een maand werd ik bij thuiskomst zeer verrast. Ik werd n.l. door een: „kioer, kioer, kioer," begroet. Daarbij boog het diertje heel diep voor mij en spreidde tegelijk zijn staart uit, juist op het moment, dat ik onder zijn kooi door wilde gaan. En toen ik met duim en middelvinger een knappend geluid maakte naast de kooi, werd het nog fanatieker in zijn begroeting, steeds gepaard met zijn „kioer-kioer". Nadien, begroette hij mij steeds op dezelfde wijze als ik thuis kwam. Vóór ik de trap aan de zijdeur betrad, kwam hij reeds in actie. Men vertelde mij, dat een perkoetoet dezelfde handelingen uitvoert, als hij zijn wijfje het hof maakt. De andere huis genoten hadden geen succes wat zij ook deden, de eer viel mij alleen te beurt. Schattig, vindt U niet? Nog geen jaar heb ik dit lief beestje mogen hou den. Op een dag tussen licht en donker thuis ko mend, miste ik de bekende groet, de kooi was leeg! Het huilen stond mij nabij. In de omtrek van ons huis heb ik naar het diertje lopen zoeken tot ik geen blad meer kon onderscheiden, helaas zonder resultaat. Niemand van de huisgenoten heeft eerder de ver dwijning gemerkt, wel hadden zij het regelmatige „haoertekoek" in de namiddag niet meer gehoord, maar schonken er verder geen aandacht aan. Het deurtje van de kooi was nog dichtgeklapt, een ont vluchtingsgaatje was niet te ontdekken. Gestolen? De baboe-tjoetjie zei slechts: „Itoe tida baik, toean. U zult zeer slecht bericht ontvangen." Geen 2 maanden later bereikte mij het bericht van de Legercommandant, dat mijn zoon, Res: 2e Luitenant-waarnemer der M.L. op 18 mei 1944 boven Saumlaki was gesneuveld. NAP. (Advertentie) Gaskolectra (sedert 1931) Keizersgracht 486 Amsterdam, tel. 43772 eD 32716, levert U franco uit de ruime keuze van goederen, zo als meu belen, woningtextiel, kleding, alle soorten haar den en kachels, stofzuigers, geijsers, wasmachines, koelkasten, radio, televisie, huishoudelijke art. glas- en servieswerk, enz. enz. Prima service, betaling in overleg. Wij lichten U gaarne nader in. op de pasar moet ik nangka kopen en dit zijn juist de tentjes met textiel en mooie sarongs. Waar zijn de verkopers? Ajo, hier maar, in het eethuisje van pasar Toendjoengan en je ken daar lekker nasi-koening eten en smoor-djawa. Ik ga maar hier zitten mag toch wel want ik moet weg naar de liefelijke heuvelen, Preanger- schoon met duizelende vergezichten, tere kleur contrasten. Ik ben al bijna aan de top en hier loop ik met de rimpels. Die Delemankoetsier kijkt al naar mij en baboe naar school onder kenaribomen. Maar dat gaat toch niet, ajo boe, lepas tangan dong. Ik ben toch groter dan zij en ze is zo oud en vol mijn kaartje van Kediri is al af. Kijk maar, hele maal roze. Netjes of niet, die spoorbaan? Adoe. ik moet dit kleurtje teruggeven aan si-Deetje, maar ze heeft een rode strik en ze zit helemaal ver bij het raam. Ajo, naar huis maar. Je moet kijken: uit dit raam zie je een grasveld met koeien en bomen er naast. Net of je in Holland bent. En de gedek boven moet nog wit worden; haal de kapoer maar bij de pagger en trek die tak naar je toe. Zo mooi rond en geel en rijp en deze ook als ik doortrek, kepot of niet, ja? In de hansop maar. Ken toch niet deruit door de riem en in de buitenbocht van menteng naar para- pattan zo druk zeg. En toch heeft het pas geregend. Waarom zo de verkeersregels? Ach, ik ga hem achterna tot kwitang door maar tot de kerk en daar komt de bruid met een kerkboek in de hand van pastoor gekregen en we gaan allemaal in de sado. Tieng-neng, klineng, nieng neng ze houdt haar rok bij elkaar. Zo vies si, de sado. En je moet nooit achteruit leunen. Hij hoest immers. Tjoba ik mag mennentidabolehnjo Waarom draag je geen sluier. Een bandeau met vlinderstrik. Je ken bij de bombay kopen net als die dingen in de glazenkast. Die luciferstandaard heeft gaten in zijn kop je moet de stokjes derin doen zo onnozel zeg, die meisjes massa gaan ze zoiets bewaren I'm for ever blowing bubbles. en dan word je wakker. Je bent toch zeker gek om zo iets te dromen. TAMME GRIFFEL. Vroeger deed BABOE TJOETJI de was, thans biedt U een enorme keuze uit meer dan 80 VERSCHILLENDE WASMACHINES van 'i werelds beste merken. EARES COMBO Zeesluisweg 22-30 - Telefoon 55.06.00 Gemakkelijk te bereiken met tram 8 en 11, bus 23 (L), halte Duinstraat

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1960 | | pagina 9