BRIEVEN UIT •A DE VERGEELDE ME LAT IE TJITJAKREEKS 10 FLORIDA Zag ik daar niet een kali? LISBON (N.Y.) U.S.A. HONOLULU Na overmaking van f 2.50 op giro nummer 6685, ontvangt U het eerste boek van onze TJITJAKREEKS We zitten hier nu alweer bijna een half jaar in de U.S. Max verdient een aardig duitje en werkt op een nursery als nursery-man. Zijn werk bestaat uit enten, mossen, planten, besproeien en shippen van verschillende soorten planten, die ze hier in mooie potten in huis hebben staan. Heel ander werk dan wat hij gewend is te doen, maar 't be valt hem best. Zeven uur moet hij binnen zijn en komt 6 uur 's middags thuis. Wij hebben een aar dig niet te groot huis gehuurd van de nursery: 1 flinke zitkamer, 2 grote slaapkamers, een levens grote keuken waar we ook in eten, badkamer met kuip en douche, een front-porch en een back- porch. Er waren al wat meubels in, o.a. bedden, dressoir en rotan zitje. In de keuken, die geel ge verfd is, een ontzettend grote refrigerator, een hea ter (voor warm water) en een groot wit aanrecht met kastjes en laden. Verder heb ik een gasoven gekocht compleet met alarm, grill en stove en een volautomatische wasmachine, dan natuurlijk al lereerst een car, de afstanden zijn hier zó onmen selijk ver, dat een auto bittere noodzaak is, een radio, schemerlampen en boekenkast. We hebben een grote tuin, een ideaal speeloord voor de kinderen, met advocaat en manggabomen, kembang spatoe, croutons en een paar sawoh-strui- ken. En om onze tuin de ficusaanplant van de nursery. Onze naast- en achterburen wonen ca 200 a 300 m van ons af. De jongens worden met de schoolbus afgehaald, die hier precies voor 't huis stopt. Al de buurkinderen verzamelen zich dan in onze frontyard, zodat het 's morgens een hevig gekrakeel en getjetter geeft. Ongeveer 3 mijl verder staat de school aan de high way. Onze shopping center Perrine shopping Ave nue staat 2 mijl van ons af: te ver om te lopen dus. liens in de week, meestal op vrijdag is de pay day, doe ik mijn wekelijkse inkopen op de grote supermarket Kink Chek afgeleid van Quick Che que. De levensstandaard is hier niet hoog. Ik kook hier drie maal 's weeks rijst en de rest van de week aardappelen of Amerikaanse lif-laf gerechten. Rijst kost 43 c per 5 lbs, aardappelen 29 c per 5 lbs, maar ze zijn lang zo smakelijk niet als de Hol landse bintjes! Voor 75 a 80 c heb je al een flinke kip, we eten ons er dan ook wild aan! We spreken hier van de dag Engels en proberen het thuis ook vol te houden, maar onwillekeurig wordt het weer Nederlands, vooral als er reprimandes uitge deeld worden. De plaats waar wij wonen heet Per- rinen, 20 mijl van Miami downtown af. Wij zijn in de zomer al naar het strand geweest, Matheson Hammock, kleine strand en Crandon Park, grote strand down town. De weg er naar toe is fantas tisch, vooral in de avond met het uitzicht op zee op downton met z'n flikkerende gekleurde neon lichten. Ik kan me haast niet voorstellen dat ik nu in Florida zit, in Amerika! P. SMITH Met grote snelheid reed een jadegroene Plymouth door bossen, over heuvels en valleien, dwars door Pennsylvania. Een Indisch gezin ging daar, nietig in de grootheid van het Amerikaanse landschap: mijn man en ik en onze drie kleine dochters. Voort ging het, langs de prachtige moderne high ways. Mijn man genoot: hij kon z'n onrust uitle ven, de onrust van het eeuwig zoeken naar wat nu slechts een lieve herinnering is: het leven in ons Indië. Ook ik genoot van de ruimte, de wijde natuur in dit land. Maar mijn hart keek door mijn ogen en zocht naar méér; ontdekte ik daar niet iets be kends? Een reflex van een assemboom, een kron- kelweggetje dessawaarts een oude begraaf plaats onder een groep bomen7 Zag ik daar niet een kali met de grote bergstenen? Op die grote platte steen lag ik in een hansopje, mijn voeten hingen in het water. Ik voel de auto stoppen. „Zal ik de jug even bijvullen?" hoorde ik mijn man vragen. „Wat jug?" antwoordde ik, wakker wordend. De meisjes waren al uit de auto gesprongen, ze liepen ergens heen. Lachend en roepend stonden ze voorovergebogen, de zonverbrande in shorts gestoken beentjes uitgespreid op platte bergstenen. „Mam, look here, it is so cool." Naderbij komend zag ik het. ..Een pantjoeran kinderen," riep ik uit. Een schou derophalen van de kinderen. Doch over mij kwam een blijheid, een zó verrast zijn Daar vóór mij was een stukje jeugd Indië. Een pantjoeran, de geelbruine bamboe komend uit de rode vochtige aarde; helder, koud, zoetsmakend bergwater. Ik zocht naar de waterjoffers, ik zocht voelde, hield mijn hand op, als betastte ik iets ouds, iets zó dierbaars. Ik keek op. Hetzelfde gevoel sprak uit de ogen van mijn man. De jug bleef in zijn handen; z'n ogen keken naar de platte stenen waar de straal uiteen spatte, ook hij zocht iets. Ineens hoorde ik: „Weet je nog wel?" Hij gaf de jug aan mijn oudste dochter. Wij wandelden terug naar de auto. 't „Weet-je-nog-wel bleef tussen ons hangen. Als bijna tastbare droombeelden kwam onze jeugd op. Indië. Zon en koele tuinen. De bamboekoker was hier een ijzeren waterpijp. Men heeft die hier en daar in Pennsylvania aan de wegkant gemaakt, om de vakantiegangers van hel der drinkwater te voorzien. Het is inderdaad fris en natuurlijk, aangelegd tegen een berghelling aan, met wat stenen en varens en iets verderop een groengeverfde picknicktafel, om uit te rusten en de meegebrachte sandwiches op te eten. In ons is steeds een onrust, 't Is, of we blijven zoe ken naar iets vertrouwds, iets dat de vergeelde me- latie die we bij ons dragen, weer doet geuren. YVONNE MICHEL- VAN DER JAGT. Ik las in een Hollandse krant, dat er weinig lief hebberij onder de Indische mensen is om hier naar toe te komen (nl. het noordelijk deel van de U.S.A.) Iedereen wil naar Calif. En dat is natuur lijk niet mogelijk. De kerken hier hebben aange boden om ik meen, 1000 gezinnen te helpen. Het is zonde, dat ze deze kans niet aangrijpen. In het noorden van de U.S.A. (zoals hier) zijn de zomers heet, ook de herfst kan heet zijn. Dit jaar is het na-jaar erg nat; uitzondering. De winter is koud, maar dat deert niet. De huizen zijn heel goed ver warmd en isolated. Je komt praktisch niet buiten, alles gaat per goed verwarmde auto! Een lekker warme winterjurk kun je hier echt niet dragen; is te warm! De zomers doen ons echt Indisch aan. Ook de manier van maaltijden koken. The way of life (social), het werk maken van je kleding, uit gaan, kopen van je groceries (alles op de pasar, al leen is de entourage anders en de prijzen zijn fixed). Een Indischman zal zich hier beslist happy voelen en geen moeite hebben met aanpassen. Als een kerk je adopteert, doen zij dat fantastisch. Daar kun je geen voorstelling van maken. Voor beeld: Hier vlakbij zit een Hollandse familie, die o.a. drie maanden lang al hun groceries vrij had den (dat is ook brood, vlees en melk). Gezin van 6 personen. Men zit er vreselijk over in als iemand zich niet happy voelt en weet dan echt niet wat te doen. Niemand hoeft bang te zijn voor de kou. Is niet half zo erg als in Holland. Iedereen moet hard werken om aan de kost te komen, maar dat moet je overal. In januari van dit jaar „verhuisde" een TONG TONG abonnee naar Honolulu (Hawaii). Het bevalt hem er bijzonder goed; hij schrijft ons; het volk is hier anders dan in Holland. Ruim denkend. Ze zijn alle Amerikanen van allerlei ras. Spreken niet over assimileren. Dit woord heeft hier een ander begrip. Assimileren is één zijn, één natie vormen waarin een ieder leeft zoals hem het beste lijkt. Geen geïmiteer van taal of voeding. Dat is van geen betekenis. De Jappen behouden hun eigen cultuur, voeding, etc., maar zijn ook Amerikaans. Met de Chinezen, Philipino's en Ame rikanen van andere afkomst is het idem dito. De voertaal is Amerikaans in allerlei dialecten, maar onderling spreken ze hun eigen taal. Niemand neemt er aanstoot aan. Het leven is hier gemoedelijk zonder afgunst. Ze waarderen elkaar en elkanders gebruiken en gewoonten. Dat maakt het bestaan hier prettig en gemakkelijk C. SOEKIAS De heer Soekias heeft ons beloofd spoedig wat meer te schrijven, wat, in het bijzonder voor abon nees met emigratieplannen naar Hawaii, interessant belooft te worden. nl. „Piekerans van een Straatslijper" (Deel I) Ook verkrijgbaar bij „TONG TONG" Prins Mauritslaan 36 - Den Haag

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1960 | | pagina 10