M
Et-rf,',™ SspsJEsr
T J IT J AKREEKS
LEO
Na overmaking van f 2.50 op giro
nummer 6685, ontvangt U het eerste
boek van onze
TJITJAKREEKS
(Deel I)
DE AAP
TONG TONG AMSTERDAM
nl. „Piekerans van een Straatslijper'
Ook verkrijgbaar bij ..TONG TONG
Prins Maurltslaan 36 - Den Haag
PENTOLLEN
„Ajo, madjóè
Deze uitdaging kwam van onze buurman, die tegen
de pagger stond aangeleund.
Even later:
Mijn pa, oom, onze buurman en een djago van
Boekit Doeri Tandjakan. allen genoegelijk in hun ge
streepte pyama's, met een zware weduwe tussen de
lippen haalden hun pökö te voorschijn.
,,Pottèn pottèn!" Deze waarschuwing was soms
nogal noodzakelijk. Mijn vader die moeilijk tegen
verlies kan, vergat wel eens te potten.
Aanvang!
,,Vier-twee!" werd er geroepen.
„Toetoep die fier ouwe!
Mijn pa, hij toetoepte de twee.
„Wah, tjilaka maïnnja".
Djagonja neer!
Mijn pa grijnsde.
Vij f-vij f
Grijnsnja gone.
„Mampus", luidde het droge commentaar van mijn
oom en hij streek de pot op.
Onze buurman was aan de verliezende kant.
De kölór van zijn pyama strak trekkend, zei hij:
„Nu, main betoel, ah!"
Had die woorden reeds een paar keer geuit.
„Apa 'toe?"Vijf-blank!"
„Eh-èèèh, mati lagi!" en met een verongelijkt ge
zicht gooide mijn ouwe heer z n resterende kaarten
neer. Protest
Maar na twee slokken „koffie zonder broek was
het geschil weer bijgelegd, 't Spel ging verder.
Onze buurman maakte zes-zes.
„Tjari Boentoet, ah" beweerde hij met zijn eigen
zes in de hand.
Mijn pa dood. Mijn oom ook.
Inwendig juichend, gooide djagonja, uitwendig rus
tig, z'n laatste zes neer.
Buurman sedih
Intussen had de pot een grote omvang verkregen.
Betoel betoel spannend!
Djagonja zag geen uitweg meer.
Eén-één!
„Allemaal böbö, dèh!" zei hij met berusting in
zijn stem.
Aarzeling
„Eén-zes!" en teglijk graaide mijn pa de grote pot
naar zich toe. Winstnja ook erg groot. Opeens
had hij buikpijn, en mijn ma speelde verder mee.
„Spelen met de ouwe heer, pajah!" was de alge
mene mening. Zonder de ouweheer werd 't spel
weer voortgezet tot ver na middernacht,
's Anderendaags werden de winnaars door een
kinderschaar omringd en met gulle hand werd al
't kleingeld eerlijk verdeeld.
FRANS v. d. PUTTE
In aansluiting op het verhaal van de lieve tijger
Sher, nóg zon soort ervaring: Eén van onze kennis
sen, Administrateur in de cultures, had ook een
tijger-welp opgekweekt die los mocht rondlopen en
spelen met de honden en de apen, èn natuurlijk met
de baas; zonder dat hij (of zij) ooit iemand kwaad
gedaan heeft. De bedienden waren minder gek op
't lieve dier en bewaarden een eerbiedige afstand,
waar de baas eigenlijk wel blij mee was. wetende
dat Javanen toch een kwajongens-neiging hebben,
om gevaarlijke dieren waartegen ze zich beschermd
weten, graag te plagen; hetgeen hij hun bovendien
ernstig verboden had, zodat het jarenlang goed is
gegaan met Leo de tijger.
Maar op een goeie keer, Leo zal toen een jaar of
5 geweest zijn, moest de Administrateur nodig met
Europees verlof, en zijn vervanger was er allerminst
op gesteld om een loslopende tijger in huis of
op 't erf te hebben, en zag het jungle-dier maar
't liefst naar een dierentuin verhuizen. Onze Ad
ministrateur echter, liet op een mooie plaats in
de tuin een groot ijzeren getralied hok bouwen, en
smeekte zijn vervanger om het arme dier alsjeblieft
goed te verzorgen.
Advertentie
Gaskolectra (sedert 1931)
Amsterdam
Alg. Goederenhandel Hoolddepot „Shell
Tel. 243772-32716 Hemonystraat 52
9 Tel. 717904 722331
Waardebon!
Bij inlevering van deze advertentie aan de
Keizersgracht tot 30 JUNI, KORTING 5 pCt.
op Meubelen, Textiel en Woningtextiel
CREDIET-SER V ICE
Mijn ouders hebben een tijd op een rubberonder
neming gezeten en op een dag werd er in de buurt
een bos ontgonnen. Twee dagen later hoorde mijn
moeder een gehuil aan de oever van de kali, niet
ver van het huis. Ze ging met de meid eens kijken
en ze zagen toen een aap al huilend de kali van
steen tot steen overspringen, steeds dichter naar
moeder toe en al maar huilend. Moeder liet de
meid een pisang halen en het lukte haar het beest
naar zich toe te lokken. Het liet al huilend z n
pootje hangen en toen moeder er aan voelde be
merkte ze, dat het gebroken was. Ze nam de aap
op, spalkte de poot en verbond die stevig. Na z'n
pisang opgepeuzeld te hebben, verliet hij moeder
en de meid weer, en al hinkend stak hij de kali over
en verdween in het bos. Na twee dagen kwam de
aap weer terug. Ook nu weer behandelde moeder
de poot en gaf hem de pisang en melk. Dit duurde
weken achtereen. Het dier liet zich gewillig behan
delen. Na enkele weken maakte moeder het ver
band open en vertrok de aap weer na z'n pisang
gegeten en z'n melk gedronken te hebben.
Na een paar dagen kwam de aap nog een keer te
rug, maar nu voor de kates (papaja) die opzij van
het huis stond te rijpen, nam deze mee en liet zich
C. DE LIZER-DE VOS
Leo, die zich gewillig en vol vertrouwen door zijn
baas in 't hok liet leiden, begreep natuurlijk niets
van die opsluiting, noch van het verdwijnen en niet
terugkomen van zijn baas.
De eerste dagen na het vertrek, en zelfs weken,
was Leo onrustig. Zon beperking van vrijheid
niet gewend, zijn baas en diens liefkozingen missen
de, kan zo'n arm dier zijn gevoelens niet eens an
ders tot uiting brengen dan door gebrul, tegen de
tralies opstaan, rusteloos heen en weer lopen, vol
verwachting uitkijken, weer roepen door gebrul.
Doch geen geliefde baas kwam opdagen, geen be
kende stem, geen verlossing, geen wandeling of
spel met de andere dieren.
Na enige tijd bleef hij gelaten liggen, at lusteloos,
keek niet meer uit, leed zichtbaar verdriet, liet
zich door geen andermans belangstelling troosten,
zijn prachtige huid werd dof.
Gelukkig is hij toch in leven gebleven. Toen de
Administrateur na een jaar terugkwam, zegge een
jaar(!), toen was zijn eerste gang naar 't hok van
Leo. Hartstochtelijk, niet luisterende naar waar
schuwingen om toch voorzichtig te zijn, omdat je
toch maar niet weten konHij riep al vanaf
een afstand, en ja hoor, Leo herkende onmiddellijk
die stem, wierp zich met net zoveel hartstocht tegen
de tralies en jankte, jankte
Toen de baas de deur van de kooi ontsloot, om
helsden man en tijger elkaar dol van vreugde. Leo
liep dadelijk mak en blij met de baas mee, en heeft
nooit enig kwaad gedaan.
Is 't niet ontroerend? Is 't niet beklagenswaardig
dat dieren gewoonlijk zo weinig begrepen worden?
Nu schijnen de tijgers van Java en Sumatra van
een goedaardig soort te zijn, dat is waar. Over hun
neven in Bengalen en Indo-China hoort men inder
daad andere verhalen.
E. VAN LOON
nooit meer zien.
Op 9 juni a.s. zal de heer J. C. Hazewinkel een
lezing met lichtbeelden houden voor de Stichting
„Tong Tong" Amsterdam.
Aanvang 20 uur, in het Foresterhuis, Sarphati-
straat 810, bij het Frederiksplein, Amsterdam.
Kaarten zijn verkrijgbaar a 0,50 bij de Secreta
resse der Stichting Joh. Verhulststr. 107 a bv,
Amsterdam-Zuid.
Programma:
Voor de Pauze: De Koeboes, de kinderen van de
rimba.
Na de pauze: De Tijgers (levensgewoonten, jacht,
folklore, en enkele persoonlijke ervaringen met
man-eaters).
Wij hebben zo vaak Nederlandse en buitenlandse temmers van roofdieren gezien in levende lijve of af
gebeeld in tijdschriften en couranten. Wenu. hier nu eens een ouderwetse „Indische temmer met zijn
drie prachtige tijgers, imposante dieren zoals trouwens ook de temmer er mag wezen, met zijn al even
imposante snorren, zijn gebatikte broek en witte kabaai. Hij schijnt goede maatjes te zijn met zijn roof
katten, getuige zijn gemoedelijke zittende houding, ook al houdt hij zijn lieve dieren met een zijdelingse
blik in de gaten.
