\fM£f
DE RODE PORSCHE
1 2
FINISH
NEDERLAND EN DE TROPEN
Hans voor zijn eigen zaak
Tweede Pinksterdag, de dag dat er in Zandvoort
om de Grand Prix van Nederland gereden wordt.
Eén, twee uur lang razen de wagens over het
circuit.Vier jaar geleden stond er tussen de tien
duizenden toeschouwers van het gebeuren in Zand
voort een Indische jongen. Jongens fantaseren graag,
ook Hans Rhemrev. Hij zag zichzelf al rijden, de
één na de ander liet hij achter zich en natuurlijk
ging hij als eerste over de finish Maar dat wa
ren maar dromen. Hans Rhemrev was toen 24 jaar
en leerling-monteur bij de P.T.T. en dan verdien je
niet zo bijster veel. Een gewone auto kon hij zich
niet eens permitteren, laat staan een super-snelle
sport- of racewagen, die benzine „zuipt De dro
men bléven dus dromen, trouwens Hans had wel
andere zorgen. Hij had zich opgegeven voor emi
gratie naar Amerika en alles was in kannen e
kruiken. Na de bootreis van tien dagen zou er
voor hem een nieuw leven beginnen, zoals dat
voor zoveel emigranten het geval is geweest. Voor
de één wordt dat een teleurstelling, voor de ander
een groot succes; sommigen keren berooid naar
Nederland terug.
We hebben Hans Rhemrev kortgeleden leren ken
nen, toen hij Tong Tong een bezoek bracht. Hij
is dus terug in Nederland, maar beslist niet be
rooid of teleurgesteld! Hans Rhemrev is op het
ogenblik in Holland voor zaken én om zijn bruid
te halen ènom een nieuwe Porsche sport
wagen te kopen. Eigenlijk had ik de bruid het eerst
moeten noemen, maar er is nu eenmaal een spreek
woord dat zegt: de zaken gaan voor het meisje!
Hans is een bescheiden Indische jongen; bij toe
val kregen we zijn verhaal te horen, het verhaal
van een succesvolle emigratie. Hij is eigenlijk een
echte Anak Betawie, zijn vader werkte in Batavia
bij de S(taats) S(poor) maar in '50 repatrieer
de Hans naar Nederland, waar hij o.a. de Electro-
technische School in Amersfoort bezocht. „Hol
land is ook in andere opzichten een goede leer
school voor mij geweest. Ik heb hier van mij af
leren praten. Niet dat ik daar in Amerika in het
begin veel aan had!", zegt hij ineens lachend. Het
blijkt, dat Hans de oversteek naar de Nieuwe
Wereld gewaagd heeft zonder dat hij ook maar
een woord Engels sprak. „Toch raad ik iedereen
tenzeerste af het zoals ik te doen. Zorg dat je de
taal leert van het land waar je naar toe gaat. Na
tuurlijk sla je je er wel doorheen, maar het is on
nodig tijdverlies." Met de baan ging het gelukkig
allemaal erg vlot. Hans was pas leerling-monteur,
maar bij het solliciteren waagde hij een gokje en
gaf zich als volleerd monteur uit. Hij werd aange
nomen bij een autozaak en bracht het door zijn
grote ijver en ook door zijn enorme kennis van
Europese wagens, binnen zes maanden tot service
manager. En niet lang daarna werd hij bevorderd
tot chef-monteur.
Door zijn werk kwam hij in contact met ama
teur-coureurs en prompt kwam natuurlijk zijn oude
hartewens weer boven: ééns zélf in razendsnelle
vaart een racewagen naar de overwinning te rijden.
Zijn eerste opgespaarde geld werd dan ook aan
een uit Duitsland bestelde Super Porsche besteed.
Door bemiddeling van zijn Amerikaanse vrienden
werd Hans lid van de S.C.C.A., de „Sports Car
Club of America", met zijn 24.000 leden de groot
ste club ter wereld! Iedereen, die in Amerika aan
races wil deelnemen moet lid zijn van deze club
en ieder aspirant-lid wordt aan een strenge medi
sche keuring onderworpen, terwijl hij ook drie
sponsors moet hebben. De eerste zes races wordt
er door een ervaren coureur zeer streng op je rij-
prestaties gelet en pas wanneer je door dit „exa
men" bent gerold, word je „vrijgegeven".
Hans is de enige buitenlander in de S.C.C.A. en
hij heeft het in verbazingwekkend korte tijd tot
grote bekendheid gebracht. In het januari-nummer
van dit jaar van het orgaan van deze club wordt
hij „a very smooth en cool driver" genoemd. In
juni 1959 schrijft „Porsche Panorama": „de beste
prestatie in de klasse van 1600 Super Porsches
gaat naar Hans Rhemrev, die- al de andere „Su
pers" nam en de finish passeerde voor 4 Carrera's".
In de „New York Times" wordt vermeld, dat hij
de voortreffelijke Porsche-rijder is, die de door
Michelin uitgeloofde „banden-prijs" won. En zo
kunnen we doorgaan. Steeds weer duikt zijn
naam op in bladen als „Porsche Panorama",
„Spokesmen" en de „Sports Car Club of Ameri
ca". Aan het einde van het 1959 seizoen noemt
de „New York Times" als de beste drie rijders:
Roger Penske, Bob Holbert en alweer Hans
Rhemrev. Het is natuurlijk niet altijd zo, dat
iemands dromen werkelijkheid worden, maar met
stil zitten wachten op een wonder kom je er in
ieder geval niet en dat heeft Hans ook wel be
grepen. Hij heeft hard moeten werken en sparen
om zijn doel te bereiken. Zijn toekomstplannen?
Misschien blijft Hans in Nederland om hier met
zaken te beginnen. Ik vergat nog te vertellen, dat
Hans de laatste tijd in Amerika al zelfstandig
werkte. Hij had n.l. een Service-Station, speciaal
voor Europese wagens, die de laatste tijd steeds
meer populair worden in Amerika, en importeer
de ook de onderdelen voor deze auto's.
Misschien gaat hij dus terug met zijn vrouw.
Het doet er ook weinig toe. Het moet wel erg
raar lopen als mensen als Hans Rhemrev niet
overal slagen! ELLEN
PO*ïWW CAR CENTER IKt
SRInn aHH
Op 1 september 1960 viert het Koninklijk Neder
lands Instituut voor de Tropen zijn 50-jarig be
staan. Ter ere hiervan werd dit jaar een tentoon
stelling geopend, welke speciaal gericht is op alle
tropische en subtropische gebieden waar wij Ne
derlanders grote belangstelling voor hebben en
waar wij inmiddels ook op zeer intensieve wijze
mee te maken hebben.
Daar de zomer een aantrekkelijker tijd is voor ten
toonstellingen dan de veel stillere herfst en winter
maanden meende men er goed aan te doen de
tentoonstelling reeds thans te openen. Op 14 juni
j.l. werd te 11 uur 's ochtends voor de vertegen
woordigers van de pers een conferentie belegd,
waar een duidelijke uiteenzetting werd gegeven van
wat men met deze tentoonstelling beoogde, door
de heer W. A. P. C. Pennink,
Vervolgens werd ons een idee gegeven van de
opbouw van de tentoonstelling en als eerste vindt
U dan een uitwerking van de symboliek „Ver
keer op Zee". Zeer interessant is de grote wereld
bol welke U van binnen kunt bezichtigen en waar
U heel duidelijk en aanschouwelijk wordt gecon
fronteerd met de gebieden welke reeds in de 17e
eeuw werden bestreken door onze zeevaart m.n.
de O.I.C.; U vindt de historie van de ontdekkings
reizen, de expansie van de 17e eeuw; een speciale
afd. Japan en China, waar de V.O.C. reeds toen-
dertijd een zeer belangrijke rol speelde. Als neven
thema de opkomst van de wetenschappelijke be
langstelling in de 19e en 20e eeuw, het natuur
wetenschappelijk onderzoek; U vindt er de boeken
van Rumphius, het Aboinsche Kruidboek, kort
om een biorama van natuur wetenschappelijk be
lang. Men geeft U een zeer actuele voorstelling van
de natuurvoortbrengselen welke voor de Ver. Oost
Indische Co. van zo grote waarde waren, een spe
ciale afdeling voor Tropische ziekten, een duide
lijk beeld van wat de Nederlandse ondernemingsgeest
voor de tropen te betekenen heeft gehad, een
speciale afdeling Nieuw Guinea, Suriname en
Ned. Antillen; terwijl ook de Missie en Zending
hun eigen plaats op deze tentoonstelling kregen.
Bovendien vindt U er een kleine afd. Emigratie
voor degene die graag een kijkje willen nemen bij
wat hen te wachten staat in het nieuwe land van
hun toekomst. Kortom, voor elk wat wils en alles
zeer interessant.
Na deze uiteenzetting aan de pers werd gelegen
heid gegeven tot het stellen van vragen. Reeds di
rect werd de vraag gesteld of men nu met deze
tentoonstelling beoogde een beeld te geven van het
werk der Nederlanders in de tropen van het ver
leden (speciaal N.O.I.) dan wel of men hier het
accent wilde leggen op de toekomst mogelijkheden.
Hierop werd geantwoord dat men natuurlijk hier
de blik gericht had op de toekomst, doch dat men
nooit moest vergeten dat juist de ervaring van 3
eeuwen in de tropen opgedaan van zo bijzonder
nut blijkt te zijn voor de mogelijkheden welke er
thans voor de Nederlanders open liggen elders.
Men heeft op het ogenblik grote kapitaalsin
vesteringen in deze gebieden, op het gebied van
openbare werken en verbetering van locale econo
mie. De Nederlandse Handels spreiding is na de
oorlog verdubbeld en reeds nu komt 20 van het
Nederlandse Inkomen uit deze tropische en sub
tropische landen. Men blijkt daar de ervaring der
Nederlanders zeer goed te kunnen gebruiken. Men
heeft deze tentoonstelling dan ook op zo uitge
breid mogelijke manier willen samenstellen daar
dit een der mogelijkheden is voor een betere voor
lichting van het Nederlandse publiek, aan welke
voorlichting het in het verleden wel wat ontbro
ken heeft.
Bij plotselinge verhindering van Z. Ex. Min.
Korthals werd na een korte inleiding van de voor
zitter van het Kon. Inst. v. d. Tropen Prof. Dr. V.
J. Koningsberger en een uiteenzetting van dhr. J.
Jager Gerlings, conservator van het museum, om
3 u. 30 's middags, de tentoonstelling geopend
door de thans in Nederland vertoevende Gouver
neur van de Nederlandse Antillen, Z. E. Speeken
brink, die in een korte toespraak het jubileum van
het Kon. Inst. v. d. Tropen op 1 sept. a.s. belichtte.
INA BLAAUW
