'oviëToii
1NSULINDE
EEN KORRELTJE ZELFONDERZOEK
HODIE MIHI, CRAS TIBI
5e JAARGANG, No. 3
15 AUGUSTUS 1960
REDT EEN MENS!
VRIENDELIJK VERZOEK VAN
DE REDACTIE
Onafhankelijk Indisch Tijdschrift
Prins Mauritslaan 36 Den Haag
Tel. 542.542 Giro 6685
Verzamelt voor, stort op:
Gironummer 8118
NASSI, Laan v. Meerdervoort 1580
Den Haag
De redactie van Tong Tong verzoekt U
vriendelijk de brieven die voor haar zijn
bestemd, dus niet privé Tjalie Robinson,
ook aan de redactie te richten, Tjalie is
veel weg, en de brieven aan hem gericht wor
den bij zijn afwezigheid NIET door ons ge
opend. Zodoende komen aardige artikeltjes
over recente gebeurtenissen ons te laat in
handen en kunnen niet meer geplaatst wor
den wat soms erg jammer is.
O, mijn dromenland, lief Insulinde!
O, land. dat ik van kindsafaan beminde.
En dat de kracht was van mijn jonge leven!
O, land, waaraan ik al, wat ik bezit, wil geven!
Het noodlot voerde mij ver weg van jou;
Doch altijd hoopte ik, dat ik je wéérzien zou.
't Was zonder smart of droefheid, dat ik je verliet;
Nu echter denk ik aan je, vol verdriet.
Alles werd vernietigd, ook de hoop van mijn jeugd,
't Werd alles ellende in het land van mijn vreugd.
Waarom nu die smart, die tranen, die strijd?
Waarom die verwoesting, die haat en die nijd?
Is alles dan weg van je schoonheid en pracht?
Is de zon er niet meer, die daar altijd lacht?
Biedt God je dan niet meer Zijn helpende hand,
O lief Insulinde, mijn teer dromen-land?
In al de gebeden, die 'k richt tot mijn God
Gedenk ik jou steeds en beveel ik jou lot
Aan Hem, in de hoop, dat Zijn wil geschiedt;
Dan zal ik ééns zingen jouw vrijheidslied!
JUDITH DE NOTEN, Curagao.
Wij plaatsen bijgaand eenvoudig gedichtje, niet
omdat het uitzonderlijk goed is, maar omdat wij
erg veel van dit soort poëzie krijgen, met eigen
lijk steeds het heimwee en terugverlangen tot on
derwerp. In zekere zin is dit logisch omdat dit de
meesten van ons dwars zit.
Het is voor ons een typisch verschijnsel, dat dit
gedicht helemaal uit Curasao komt, toch ook een
tropisch gebied. Maar ergens is er toch heimwee.
U begrijpt intussen wel, dat wij niet alle gedich
ten met dit verlangen tot onderwerp kunnen
plaatsen. U zou er gauw genoeg van krijgen.
Nu vraagt de redactie van Tong Tong om iets
oorspronkelijks. Als II llw gedachten terug laat
gaan naar de verleden tijd zijn er toch genoeg on
derwerpen waar iets over geschreven kan worden.
Die hond van U, die malle kip met gekrulde ve
ren, dat tuintje waar U van alles in had staan,
meer dan genoeg onderwerpen.
Probeer het eens, maar wees niet boos als het de
eerste keer niet dadelijk goed gevonden wordt.
Vanwaar komen wij? Wat zijn wij? Waar gaan
wij heen?
Gauguin)
Op de algemene vergadering van de AVRO in
Assen waren zegge en schrijve twee repatrianten.
En dat terwijl zoveel Nederlanders-uit-Indië-
AVRO-leden zo klagen dat er door „hun" omroep
vereniging zo weinig aandacht wordt besteed aan
onze groep. En als er een kans komt om op te
treden, blijft men weg!
Op de TT-races hebben wij de moeite genomen om
langs alle tribunes en langs alle lijntjes te wande
len om naar de toeschouwers te kijken. Er waren
115.000 kijkers. Als daar alles bij mekaar vijftig
Indische Nederlanders waren, zijn we met deze
schatting nóg aan de hoge kant.
Ga naar de wielerwedstrijden in het stadion, naar
korfbal-, hockey-, zwem- of andere wedstrijden.
Ga naar concerten, premieres van toneelvoorstel
lingen, balletuitvoeringen; kijk rond in het vereni
gingsleven doe het rustig en onbevooroordeeld
ga eens na hoeveel repatrianten in heel Nederland
in gemeenteraden zitting hebben zelfs de groot
ste snoever op „volkomen assimilatie zal moeten
toegeven dat de repatriant in Nederland een thuis
zitter-toekijker is.
We willen in hemelsnaam niet ingaan op ettelijke
„jamaarikwéls" en „te duurs en „tevérs het
nuchtere en duidelijk zichtbare algemene verschijn
sel blijft. En als wij eerlijk en intelligent zijn, die
nen we de oorzaak van deze afzijdigheid grondig
te onderzoeken. En b.v. antwoord te geven op de
volgende vragen:
1. „Onttrek ik me aan activiteit op enig maat
schappelijk terrein omdat ik dat „te veel soesah
vind en het al beroerd genoeg heb met m'n be
staan?"
2. „Ligt de „stijl" van het Nederlandse vereni
gingsleven me niet?"
3. „Kan ik met verenigingsgenoten of bestuurs
leden niet opschieten omdat ze me niet begrijpen?"
4. „Bevalt het gehalte van kunst-, sport- of so
ciale manifestaties me niet?"
5. „Zit ik after all toch goed genoeg thuis met
m'n tuintje, m'n boeken, m'n radio en TV en m'n
vriendenkring en vind ik gemeentezorg en maat
schappij verder wel goed genoeg?
6. „Komt het, omdat ik het in Indië nooit gedaan
heb en dus hier in Holland zulk een belangstelling
niet kan opbrengen?"
7. „Vind ik de Nederlandse pers goed en schrijf
ik daarom nooit ingezonden artikelen en acht ik
het niet nodig dat er meer journalisten zijn met
Indische ervaring?"
9. „Laat ik alles maar blauw-blauw omdat ik
toch wegga?
Verscheidene Latinisten hebben ons erop attent
gemaakt, dat het niet HODE maar HODIE moet
zijn! Zie laatste TONG TONG, blz. 1) Tjalie Ro
binson buigt beschaamd het hoofd en wij van de
redactie met hem!
10. „Zijn er andere oorzaken en welke zijn die
dan?"
Wij zouden het zéér op prijs stellen als lezers de
moeite namen ons enig antwoord te sturen op
bovenvermelde vragen. Maar ook als ze het niet
zouden kunnen of wilden, zouden we het op prijs
stellen als ze deze vragen in een familie- of ken
nissenkring zouden bespreken.
Wij leven tenslotte toch niet als koeien in een wei,
maar dienen ons terdege bewust te zijn van de
waarde van ons leven. Want nogmaals: het leven
van de verantwoorde burger is niet gevuld als hij
leeft als een sadopaard (hard werken en daarna
lekker makan of wat roldidol in de wei), ongeacht
of hij werkt als stratenmaker of professor. Wie zo
leeft, hij is als mens en burger een dode cel in het
levende weefsel van de maatschappij, en hij zal uit
gestoten worden, ook al woont hij nóg zo rijk als
tonnair in de mooiste villa op Wassenaar!
Verschijnt de 15de en 30ste van elke maand
Prijs per nummer 0,40. Kwartaal 2*25
Halfjaar j 4,Per jaar f 7,
Betaling geschiedt altijd VOORUIT
Voor
BUITENLANDSE ABONNEMENTEN
zie pag. 4
Uitgave GAMBIR
Uitgeverij voor Oost en West
Onder redactie van TJALIE ROBINSON
Met de volle inzet van ALLE NEDER
LANDERS UIT INDIË, die het Ned. volk
vertellen willen hoe wij W E R K E L IJ K
leefden en die overtuigd zijn van de nood
zaak om met veel van onze waarden het
leven hier te verrijken.
