DONALD DUCK
LEZERS!
Stuur oils vóór
30 September
KERS COPY
Liefst korte verhalen,
indien mogelijk met
aardige foto's.
GEEN EER (I)
GEEN EER (II)
DRINGEND VERZOEK
Schrijf voortaan bij ALLE betalingen
(giro, postwissel, enz.) „Oud Abonné"
als U reeds abonné bent, en „Nieuw
Abonné" als U Uw eerste betaling
doet. Dit betekent enorme verlichting
van onze administratie. Dank U.
DIT MOET
ONS EVEN VAN 'T HART
J. C. H.
Op een rondreis ergens in het Noorden raakte ik
in gesprek met een Indischman, die zich bitter
beklaagde over het gebrek aan elke belangstelling
voor Indische zaken (Spijtoptanten, Tong-Tong,
etc.) bij zijn dorpsgenoten. Hij noemde ze Donald
Duck-Indo's.
„Wat is dat nou weer?" vroeg ik verbaasd.
„Ach, dat zijn die lui die overal critiek op heb
ben en nergens aan mee doen met allerlei smoes
jes. Een brommer hebben ze natuurlijk en een TV,
en de Indische toko en de waroeng keliling blijven
natuurlijk geweldige langganans, maar ook aan
het Nederlandse leven doen ze niet mee
Jawel-jawel", zei ik, „maar hoe kom je aan dat
„Donald Duck" in hemelsnaam?"
„Ze lezen naast de krant niets anders als
Donald Duck. Kijk maar! Bodok seperti bèbèk
We hebben over die merkwaardige qualificatie
(Indische mensen kunnen vaak heel typische
definities maken!) een hele poos zitten nadenken.
En b.v. ook gemerkt dat het juist zulke mensen
zijn, die het hardst schreeuwen: „Zó'n petjo blad!"
terwijl zij niet kunnen zien dat dat vertaalde Do-
Beste Lex,
Deze brief schrijf ik met tranen uit mijn hart. Wij
staan nu met alle moeilijkheden, hopeloos Lex.
S.O.SWij worden bemoeilijkt door ons huids
kleur en naam. Wij worden steeds scheef aange
keken, bekogeld en uitgejouwd. Zo kunnen wij
niet leven, wij worden langzaam gedood van angst,
zo gaan wij een voor een naar het kerkhof, dit is
nog een vraagteken, grotendeels aan de kant van
de straat. Ik werk hier dag en nacht om meer brood
te kunnen verdienen. Ik slaap in 24 uur, alleen 2
tot 3 uurWij hebben het nu erger dart in de
Japanse tijd. Hoe kunnen wij leven, ik weet geen
raad meer voor de toekomst
Harry.
In negen van de tien aanvragen om een visum
spreken de factoren van nood en angst het sterkst
aan. Toch worden die argumenten door de Rege
ring steeds weer genegeerd of ontkend. Men heet
die angst dan overdreven" en „ongemotiveerd".
De typische harde houding van de mens die niet
horen wil en reageert op de manier van Feld-
webels: „Es ist nicht wahr" en van een bepaald
soort gehate sergeanten: „Niks mee te mèke!"
De Regering legt voorwaar geen eer in met haar
houding tegenover spijtoptanten. Integendeel.
Ons bereikten verscheidene klachten over Indi
sche Nederlanders die zich ook openlijk uitspre
ken tégen de toelating van spijtoptanten. Hier
kan werkelijk gesproken worden van geslaagde
assimilatie in slechte zin. Geen argument is voor
deze „nee-zeggers" slecht genoeg. Zo bij voorbeeld
dat deze warga negara's eigenlijk Communisten zijn
en „dus" weg moeten blijven. Terwijl hier de
communisten in de Kamers zitten in alle parle
mentaire onschendbaarheid en wat doen deze bra
ve Indische Nederlanders tegen dit soort commu
nisten? Vooruit, hak er maar op los in de
eigen groep. Dat staat ook zo chauvinistisch Ne
derlands! Met „geen eer" is deze houding maar
zwak betiteld. Dit is positieve oneer.
nald Duck-Nederlands vaak afschuwelijker is dan
het ergste petjo! Hetzelfde geldt voor andere
goedkope geïllustreerde blaadjes.
Aan de andere kant merken we dat deze mensen
meestal erg aan hun lot worden overgelaten en
dus niet de kans krijgen om door gesprekken van
beter gehalte hun oriëntering wat ruimer te ma
ken. Zulke Donald Duck mensen tref je ook veel
aan onder Nederlanders. Toen ik als onderwijzer
vaak ouders van mijn leerlingen sprak, merkte ik
daar hetzelfde verschijnsel op.
Het socialisme heeft inderdaad de levensomstan
digheden van de Kleine Man aanmerkelijk ver
beterd, maar het persoonlijk contact laat nog
veel te wensen over. En veel mensen, die zich ont
wikkeld achten, bemoeien zich niet met Jan-met-
de-pet of de „nozem". Zoals in onze kringen gauw
denigrerend wordt gepraat over „katjongs", „kam
pong-Indo's", etc.
Ik vraag me alleen in gemoede af: hoe kan zo
iemand ooit weten wat en waarom iets méér
waard is dan Donald Duck als er niet iemand an
ders is, die hem met geduld en toewijding wegwijs
maakt? Veel apathie t.o.v. Tong-Tong heeft
niets te maken met een „controverse" tussen Ne
derlander en Indischman maar is gewoon een
sociaal verschijnsel.
Zodra immers zon Indo uit deze dwangpositie
verdwijnt en zich in b.v. Amerika vestigt, durft
hij opeens weer met verademing „Adoeh!" te
zeggen, leest met plezier Tong-Tong en wordt over
het algemeen eerlijker, en gelukkiger Indisch
man dan hij ooit in Indië of Holland geweest is!
Drie-en-een-halve eeuw lang heeft de Indo als
maar moeten horen dat hij pas volwaardig is,
als hij super-namaak van de Hollander is. De
jarenlange strijd van het IEV voor maatschappe
lijke gelijkschakeling heeft velen besmet met het
automatisch geworden verlangen naar geestelijke
gelijkschakeling. Dat houdt dan in: verloochening
van veel eigen waarden althans in het open
baar. Met het verdrietige gevolg dat menig lelijk
eendje opgroeit tot een lachwekkende imitatie-eend
terwijl hij een zwaan had kunnen worden .1
Hoe goed dat woord „Donald Duck-Indo" ook
gevonden is, er schuilt meer sociale tragiek in dan
zo op het oog wel lijkt. Op u, lezers, die meer be
grijpt en beter denkt, rust een dubbele plicht om
deze Donald Ducks tot betere gedachten te brengen!
T. R.
Telefoon: Tjalie, over twee dagen hebben we een
rapat. Kan je dan ook komen om ons toe te spre
ken?
Nee, Tjalie kan niet komen. Zijn afsprakenboekje
is voor minstens veertien dagen volgeboekt.
Uit een brief: Volgende week geven we een ge
zellige bijeenkomst en nu wilden we vragen of
Tong Tong voor een goede band kan zorgen.
Nee, dat kan Tong Tong niet, want de goede
bands zitten al voor maanden volgeboekt.
Weer telefoon van een plaats drie uur sporen Hier
vandaan. Of Tong Tong voor diezelfde avond maar
voor een conferencier kan zorgen. Op onze protes
ten, dat dit niet mogelijk was, werd ons toegevoegd:
„Waar een wil is, is een weg" m.a.w. jullie willen
ons niet eens helpen.
Dit zijn maar drie gevallen uit de vele waar we
herhaaldelijk mee geconfronteerd worden.
De onwil en gemakzucht van onze Indische groep
om op lange termijn te denken en te werken, heb
ben het nog steeds niet mogelijk gemaakt dat
Tang Tong's aanbod om hier een soort arbeids
bureau voor artiesten te maken, in vervullinw is
gegaan. Jaar in jaar uit doet men niets en dan
opeens gauw-gauw moet er wat gebeuren. En dan
is het meestal te laat!
Wij moeten een voorbeeld nemen aan de Neder
landse (Duitse, Amerikaanse, etc.) samenleving,
waar men wél bemiddeling organiseert op lange
termijn.
DE REDACTIE
Bij het zien van deze foto gaan mijn herinneringen weer terug naar de vele bergoorden van Java en
Sumatra, waar de blijvers" een ideaal verblijf vonden en de passanten weer kracht en gezondheid
opdeden voor de verdere strijd in de warmere vlakten.
Een van die bergoorden en favoriet van mij wasBrastagi, met op de achtergrond de SibajakHet is
alsof ik de tintelende koude, vroege morgenlucht weer voel. Hoe heerlijk was het dat onbegrensde
gebied in alle richtingen te doorkruisen, iedere dag weer een ander pad te volgen, en zo weken lang!
