EEN MOP EN EEN DRAMA
E. BRETON DE NIJS
RADIO BOLLAND
- HEIN BUITENWEG
WIE WEET?
PROFITEREN
Lebih Tinggi
Het gaat uitstekend met het werk van de schrij
vers E. Breton de Nijs en Hein Buitenweg, die bei
de op hun eigen houtje bezig zijn met het samen
stellen van een standaard fotowerk over Tempo
Doeloe. Op beider oproepen in Tong-Tong om
medewerking van onze lezers, zijn talloos vele
brieven binnengekomen, tientallen oude foto-al
bums op lotèngs en in kolongs tevoorschijn ge
haald, en langzaam maar zeker, lezers, groeit
onder hunne handen een nou eerlijk gezegd:
een openbaring:
Hoe groot, hoe breed, hoe moedig, hoe vorstelijk,
hoe humoristisch, hoe menselijk van wijde allure
was ons leven in de tropen! We zitten regelmatig
met z'n drieén die oude foto s te bekijken, Hein,
Breton de Nijs en ik (T.R.) en we beleven er kos
telijke momenten aan. Reikhalzend zien we uit naar
de dag dat deze plaatwerken op de markt zul
len komen. Wat een genoegdoening en trots dat ge
ven zal. Maar méér nog dan dat: een voldoening
dat aan een PLICHT tegenover ons grote verleden
is voldaan.
En lezers, ook voor U moet het een vreugde zijn,
dat door Uw aller medewerking een blad is kun
nen ontstaan met een zó brede lezerskring dat
deze twee schrijvers de basis hebben kunnen vin
den voor dit voortreffelijke en uiterst belangrijke
historische werk.
In ons blad van heden verschijnt de eerste bijdrage
van de hand van „Navorser" die met de medewer
king van U allen hoopt een betrouwbare historie
op te bouwen van de familiebetrekkingen van
„Onze Voorouders". Navorser is al vele jarennauw-
gezet met dit onderzoek bezig en heeft reeds een
schat van gegevens, maar nóg meer is nodig. Ajo,
na de lotèngs en kolongs van onze foto's, nu ook
aan het werk op lotèngs en kolongs in ons hoofd.
Hein Buitenweg: .Laten we zoveel mogelijk profi-
teceri van de laatste vijftig jaren van onze jeugd!
Oud liedje: Het leven is zo kort En profiteren
maar
Want vandaag ben je baron/En morgen bedelaar
Wie de eerste helft van z'n leven achter zich weet,
begint vaak op één van de twee bovengenoemde
manieren te denken over de wijze van leven in de
tweede helft. De laatste manier houdt het op zin
loze braspartijen en het „elke morgen dronken in
de goot". De andere ontplooit een extra grote en
wijde arbeidskracht. Tong-Tong houdt het op de
wijze van leven in de trant van Hein, die zich op
geen enkele wijze tekort doet, maar een mooie
balans houdt tussen eigen genoegens en mooi breed
werk voor de hele samenleving. Bravo Hein!
Opgegroeid als Totok-njootje (met kartepil en
BSA) is Hein zijn leven lang dankbaar geweest
voor deze jeugd. En met zijn boeken bouwt hij de
ze historie ver vooruit in de toekomst. Lang leve
de Indische Tom Sawyers en Huckleberry Finns!
Deze manier van profiteren betekent: driedubbel
leven!
Advertentie
Stationsweg 143 - Tel. 11.50.86 - DEN HAAG
De nieuwste Cowboy-,
Krontjong- en
Luxemburg-Toppers
Goedkope Draagbare
Pick-Ups en Radio's
Tevens hét adres voor RADIO en TELEVISIE
Iets omtrent Evert Willem Kailola, waarvan
sinds 1948 geen bericht meer werd ontvan
gen door zijn moeder, Mevr, de Wed. Kailo-
la-Martine, wonende Stationsweg 19, WIL-
NIS. Hij was gehuwd met Marie Zondag te
Menado en zijn geboortedatum is 8 juli
1924.
Ons verleden voorgoed voorbij? Nonsens! Daarvoor
is het té interessant, té belangrijk en té nuttig
voor onze toekomst!
De bijdragen op cultureel-wetenschappelijk gebied
voor Tong-Tong worden in de laatste tijd zó tal
rijk, dat Tong-Tong niet meer alles kan verwerken
zonder aan andere werkterreinen van het blad
(voor heden en toekomst) te kort te doen. Het
voornemen bestaat thans om een ander periodiek
te laten verschijnen, dat literaire, sociologische,
algemeen-wetenschappelijke en culturele bijdragen
zal bevatten. En waarin dus ruimer en dieper op
allerlei belangrijke vraagstukken kan worden inge
gaan. Een groot aantal medewerkers zal zeker wor
den gevonden. Initiatiefnemers zijn E. Breton de
Nijs, Hein Buitenweg, Margaretha Ferguson en
Tjalie Robinson. Naam van het blad: Orion.
Het zal niet meevallen het blad te exploiteren.
Tong-Tong zelf steekt er al direct een flinke stui
ver in, omdat het overtuigd is van de enorme waar
de van het blad op nationaal en zelfs internatio
naal cultureel-wetenschappelijk terrein.
Een voorlopige schatting wijst in de richting van
een abonnement van 20,per jaar of daarom
trent. Wie geïnteresseerd is in een abonnement
berichte dit ons ten spoedigste onder het motto:
ORION
Twee militairs-vrouwen komen met elkaar in ge
sprek bij de cantine. Na een poosje vraagt de ene:
Apa mepro poenja laki djoega serdadoe?
Andere mepro: O, libih tinggi!
Eerste: Apa sersan?
Tweede: Lebih tinggi!
Eerste: Boekan lotnan, apa?
Tweede: Lebih tinggi!
Eerste:: Lebih tinggi apa dong. Major?
Tweede: Wah, lebih tinggi, nda taoe toe, maké
ral-ral.
Eerste: Djendral????
Tweede: Lebih tinggi sedikit.
Eerste: Brankali kopral!
Tweede: Ija itoeü IET
Ik hoorde eens een mop vertellen:
Een matroos komt voor het eerst van zijn leven in
de kerk en hoort het verhaal van Jezus kruisiging
door de Joden. Diep onder de indruk verlaat hij de
kerk en ziet op straat Mozes die appelesiene ver
koopt. Boos stapt de matroos op Mozes toe en
geeft hem een klinkende oorvijg. Ontsteld vraagt
Mozes waar hij die „loei aan te danken heeft.
Waarop de matroos hem vertelt dat hij één van die
lui was die Jezus hebben gekruisigd, waarop
Mozes jammert: „Maar man, dat is tweeduizend
jaar geleden gebeurd!" Waarop de matroos weer:
„O, maar dat heeft de dominee er niet bij ge
zegd."
Leuke mop?
En wat denkt U dan van deze „mop": heel logisch
dat er NU Nederlanders in Indonesië worden ge
molesteerd. Dan had Coen maar niet de hongi-
tochten moeten houden! Net goed, dat vrouwen
en kinderen worden vermoord in de Congo; dan
had de Belgische koning zoveel jaren terug de ne
gers daar maar niet hoeven knechten. Enz. enz.
Heel het dramatische gebeuren in Azië en Afrika
is „eigen schuld" van de Europeanen die daar
woonden. Wij in Europa waren braaf en voorbeel
dig. Wij hebben ons altijd verzet tegen het kolo
nialisme: we hebben nooit een cent uit Indië wil
len accepteren.- O, wij in Europa zijn zóóó braaf.
We hoeven alleen nog maar bijbelteksten op onze
confectiepakjes te laten naaien om helemaal Fari
zeeër te zijn!
Wat in Indië gebeurd is, wat nu telkens weer ge
beurt in Afrika en dreigend voor de deur staat in
Zuid-Afrika, dat is precies hetzelfde. Alleen maar
is het nu geen mop, maar afschuwelijk drama. Ach,
U weet dat misschien zo niet. Maar onze lezers in
Azië en Afrika (en wij hebben er honderden daar!)
weten het wel. Wij lezen hun brieven - en denkend
aan hetgeen wij meemaakten in de bersia-tijd, kun
nen wij dat zo goed aanvoelen. Maar dan meteen
denkend aan dit waanzinnige gezapige Suropa,
weeten we ook w el dat het geen zin heeft om er
hier over te praten.
Hier is het motto: alles teruggeven en opd.nderen!
Maar niet te veel tegelijk hier binnenkomen, hoor.
Liever spijtoptant worden! Laat maar op je lopen.
Nooit terugslaan of schieten. Dan had je vroeger
maar niet zo koloniaal moeten zijn. Wij hier in
Europa waren braaf. Jullie in de oost waren alle
maal tuig van Coen en van Heutsz. Nou krijg
je je trekken thuis.'
Men (en daar horen zelfs de knapste culturelen en
hoogste regeringsautoriteiten toe) is nog dommer
dan die matroos. Men wil hier niet weten dat het
in feite ook geen rassenoorlog is en soort kolo
niale wraak, maar doodgewoon een opstand van
de horde-mens tegen de beschaafde mens. Zoiets
dus als wanneer HIER bij anti-communistische be
togingen Jan-met-de-pet opeens een excuus heeft
om keien door ruiten te gooien en meubilair te
vernielen. Dat ras en kleur wérkelijk geen rol spe
len bewijst wel het levensgevaar dat ook Ralph
Bunche regelmatig loopt.
Men is hier nog steeds oliedom. En men spreekt
over „de neger" en „de Indonesiër". Niet willen
de weten dat het bij beide categorieën gaat om
grote, ingewikkelde groeperingen van volken en
rassen en volmaakt andere systemen zeden en
gewoonten en sociale verhoudingen dan hier. Als
men dat maar eerst wilde inzien en dat bij die
andere categorieën net zoveel haat en nijd vaak is
als hier tussen Hollanders en Duitsers, tussen Rus
sen en „westelijken". Dan zou men beseffen hoe
gevaarlijk het is het oude systeem van arbeid en
opbouw te vernielen, dat zoveel eeuwen zorgde
voor rust en welvaart. Maar men ziet de Indone
siërs nog steeds graag als Hollandse koffiekrans-
jes van Sjahrirs en Hatta's. En de negers als kof-
fiekransjes van Louis Armstrong: en Ella Fitzge-
ralds. Waar het „gezellig mee toeven is".
Ah, wie hoort hier angstkreten van vermoorde
vrouwen en kinderen, blank én gekleurd? Wie beseft
het ontzettende drama van de ineenstorting van
een wereldwelvaart? We steken de kop in het Hol
landse duinzand. We vergeten alle tropische
„know how". We lezen dat de gemiddelde leeftijd
in Holland steeds omhoog gaat. O heerlijk hon
derd jaar oud worden met Drees-pensioen en op
zijn minst een rolstoel! Ajo, uit de vlaggen! Over
vijftien jaar is de Papoea westers beschaafd. Deel
maar vast de bijbels en stenguns uit!
Ah, Tjalie is een zwartkijker. Hij heeft geen geloof
in een schone toekomst.
Ik mag dan zwart kijken, maar mijn ogen liegen
helaas niet. En ik mag dan geen geloof hebben, ik
heb ervaren en ik wéét.
Lezers en lezeressen in die landen „waar het voort
durend rommelt waar men weet wat afgekapte
handen zijn, waar vrouwen en kinderen beven als
tamtams klinken in de nacht (fragmenten uit brie
ven), het is maar een heel klein deel van het Ne
derlandse volk dat jullie begrijpt. Zó klein, dat
we in de samenleving der grote democratische
meerderheden alleen maar zwijgend aan de kant
kunnen staan.
