BRIEF UIT AMERIKA LAMPOE TEMPLEK THE RHYTHM BROTHERS 11 Waarom niet? jEHHH Uit een brief Hierbij een [oto van een Indische jongen in de U.S.A.! Met hot-dog and French sauce bij zn salade is het leven voor hem wel te doen, maar je bent en blijft een vooruitstrevende Indo, en komt gauw er achter, dat je hier ook riasie poetih kan eten met saté ojom, babie and boemboe ketjap! Een geluk is voor ons hier dat men je (Indo) hier als een Dutchy aanziet en men niet op ons neer kijkt, zoals 't vaak in Holland gebeurt, soms ook door onze schuld! The Yank is blij met ons, want wij kenmerken ons als harde werkers! Voor hun, die naar de U.S.A. willen gaan geef ik een raad, ken de taal, spreek het ook onder elkaar! Pak alles aan in de eerste tijd! Kijk niet raar als je ,,Boss" je vrijdag je pay bill geeft en zegt: I don t need you any more, see for another job. Daar tegenoverstaat dat je hier ook elke dag naar een andere baan kunt gaan, maar ook terug kan komen bij dezelfde baas! Dick G. Rudolph, Mill Valley, California. Deze brief is karakteristiek voor de vele brieven die we uit Amerika ontvangen. Geen gezanik; aan pakken 1 Veel van nature weifelachtige en voor zichtige Indo's raken enhier in Nederland langzaam aan helemaal „verwaterd", verwend met sociale zekerheden, steungaranties, fonddokter, fondstand- arts, fondsoogarts, etc. etc. etc. En dit weer leidt op zijn beurt tot een onderkruiperig „Hollander- tje-spelen Uit talloze brieven uit de States daarentegen blijkt dat door het wegvallen van een soort „onuitge sproken odium van minderwaardigheid on onge wenstheid" van de samenleving, de Indische jongen en het meisje opeens een nieuw soort mens geboren wordt, zonder drukkend deksel boven zich, waardoor een vrije groei ontstaan kan. En dan het allermerkwaardigste het Indoschap wordt niet meer gevoeld als een hinder, een schaamte, maar een aparte en eervolle waardig heid. Ook in combinatie met het „Dutch Ook al omdat de Hollander in Amerika zich t.o.v. de Indo veel opener, kameraadschappelijker en be grijpelijker gedraagt. Zonet hoorde ik door de radio van Hilversum I het uur voor de teenagers. Diverse bands hebben muziek en zang, al dan niet zelf gecomponeerd, ten gehore gebracht. Met genoegen heb ik daar ook de Indische jongen goede partij horen geven. Nu heb ik op de film en in tijdschriften diverse bands zien optreden met inlandse trommen, zoals de negers, de Mexicanen, etc. De kwestie is, dat ik mij al dikwijls heb afge vraagd, waarom de Indische jongen geen gebruik maakt van de kendang, u weet wel, dat instru ment dat bij de gamelan hoort. Ik geloof, dat geen andere inlandse trom dat rythme en zoveel gelui den kan voortbrengen als de kendang. LI hebt het zeker weieens gehoord: dang-dang-dang-plah-plah, njoet-njoet. Ik heb eens met een fabrieksslametan een grap penmaker zien dansen, alleen op de kendang. Ik wil u wel vertellen, ik heb er gefascineerd naar zitten kijken en ook luisteren. Wat een rythme, wat een dans! en een geluiden die de speler aan zijn trom ontlokken kan. Ik heb het maar eens gehoord en ik geloof, dat er geen enkele trom is, die je zo be spelen kan als de kendang. Laat de Indische teenagers onder de musici daar eens hun kunnen aan wijden en ik ben er van over tuigd, dat dit instrument overrompelt. HOBO Noot: Ja, waarom eigenlijk niet? We weten dat andere mestiezen gebruik maken van de instru menten van het land van herkomst. En waarom wij dus niet? REDACTIE Twee emigranten in de States, Totok en Indo. kontjo besar, panggang satee zonder geleuter over assimilatie. Dat is super! Misschien zijn al die assimilatie -ellenden alleen maar een gevolg van het beneperi op elkaar zitten met kleinburgerlijke angstjes en beperktheden. Het is goed dat de Indo de wijde wereld ingaat, zónder sociale zekerheden, maar mét een grote dosis zelf bewustheid en trotse onafhankelijkheid. Dan blijken zijn aangeboren aanpassingsmogelijkheden naar alle klimaten en milieux van grote constructieve waarde te zijn. Terwijl ze hier in Holland „liever vergeten moeten worden." Nóg een andere langzaamaan vergeten Indo-eigen schap ontwaakt daar weer de gastvrijheid en de hulpvaardige clangeest. Men helpt elkaar met voorlichting en introducties, ja zelfs met betrek kingen en huisvesting. In Amerika is het „Ieder voor zich dood. In Amerika is Tong-Tong geen blad, maar een daad. Daar staat ze te walmen, in de hoek van de kamer, dicht bij de deur, die onze kamer met die van onze ouders verbindt. Ik durf niet uit bed, want buiten slaapt de wereld in de don kerte van een Indische tropennacht; ik hoor de doffe plof van een mang- gapit, die op de grond valt, afge kloven door een kalong. In de andere hoek van de kamer, volkomen don ker, sjirpt de gangsir zijn liefdeslied en de lampoe templek walmt haar licht wordt door het gekartelde scherm weerkaatst, tekent een aureool op de witte muur, tovert grillige schaduwen op deuren en stoelen, glanst in de koperen knoppen op de beddehemels en hult de rest van de kamer in een griezelige duisternis. Met halve slaapogen gluur ik naar de lamp, voor mij als een baken in zee, een licht in de benauwen de angstige stilte en donkerte; t was als een klein lichtje gevangen en beschermd door de slanke, 'broze semprong één verkeerde draai aan het knopje voor de soembah of de semprong wordt zwart geblakerd, om even daarna met een scher pe tik in fijne barstjes kapot te springen. Is dit niet een symbool van 't Godslicht, dat ieder mens in zich omdraagt, bewust of onbewust, maar wel zeer zeker. Gekerkerd door t broze, licht breek bare omhulsel van schijn en bijgeloof, dat breekt, als de waarheid hoog opvlamt om zich overtui gend te realiseren? Oude, trouwe lampoe templek uit mijn kinderja ren. Hoe veilig voelde ik me altijd, als ik midden in de nacht wakker werd en je schijnsel zag in die hoek. Net als de eeuwige en enige waarheid bleef je rustig doorbranden, soms walmend, soms op flikkerend in een dapper gevecht om de laatste druppel petroleum in je soemboeh op te zuigen en dan als licht weer te geven. En altijd toverde je droombeelden op 't blikken gekartelde scherm, dat soms versierd was met gekleurde tekeningen. In de lichtende weerkaatsing op de muur lag een tji tjak op een muskiet te loeren en je maakt zijn ivoire lijfje doorschijnend, waardoor je zijn kleine hartje onrustig zag kloppen. Nu sta je hier in Holland te koop in vele etalages als versiering voor moderne kamers, maar je brandt niet en verspreidt niet je kleine licht en je walm van petroleum. Maar wij herkennen je en groeten je en gedenken in dankbaarheid je ver trouwde licht in de spookachtige duisternis van on ze Indische slaapkamers. KOFFIEBOON Na eerst als amateurs gespeeld Brothers de sprong gewaagd om beroepsmusici te worden. Voor- J0(H9|hH dien hadden de jongens goede JÊJ V» J toch hun ware liefde, want zon- der die voelen m'ef voor de Amerikaanse militairen HHHHH IMI WÊÈSÉMmÈ in Duitsland, in Tilburg, den jM^L fuik. lÜs Haag en vele andere plaatsen in BKjjjjgVj «jjj ben zij en met succes op HkA. jj jjJL» tóf;- jjfi jk' jSÉlr de Floriade gespeeld. JKm ÊL De bezetting bestaat uit zes man H' J§ Wtjf n en er wordt op de volgende in- V JE fl 9r ii.r- mÜÜB j9 9 strumenten gespeeld guitaren. W v JSh JH 1 9 drums, sax en piano. De muziekjk.i B 21| 3 9 Modern natuurlijk, zoals de cha- - J cha, mamborumba, talpgo, samba, KTB9& 9r wals, foxtrot, hawaiian, slow rock and roll, en vele andere DezeTand is geregistreerd bij het Gewestelijk Arbeidsbureau in den Haag en wij willen er graag de aandacht op vestigen, dat als u in de komende maanden voor een of andere gelegenheid of festi een band nodig heeft, u zich bij tijds wendt tot ncïo u a An td 067177 THE RHYTHM BROTHERS, p/a E. W. van Hemert, Wolweversgaarde 48/DEN HAAG, tel. 66/12/. Hier kunt u alle inlichtingen krijgen wat betreft onkosten per avond of per contract.

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1960 | | pagina 11