INDISCHE HANDEN 13 ZELFMOORD 1001 AVONTUREN met de soetil Sajoer Kerrie Bebotok Daging „E. Du Perron, zijn leven en zijn werk" door: ADA DEPREZ BOEKHANDEL PAAGMAN Mijn ogen volgen geboeid t gebarenspel van ver schillende Indische handen, bruin, ivoire, glad of rimpelig, ruw of teer, waar de aderen zacht gezwollen kloppen door de doorschijnende huid, slank en altijd knokelig, lenig en beweeglijk, en doorkliefd van fijne zwarte sneedjes, veroorzaakt door het radjang-radjang van lombok of ba- wang poetih of door 't inwerken van scherpe voch ten en zuren, de nagels kort gekrabbeld met zwarte randjes van het keukenwerk. Zij hebben een aparte taal en vertellen een uit zonderlijk verhaal, altijd in actie, doordrenkt van de geur van uien of trassi. Voor de hoogte van 't water waar de rijst in ge kookt moet worden, worden de wijsvinger en mid denvinger boven op elkaar geplaatst, om de maat aan te geven. Om aan te duiden, hoeveel koenir gebruikt moet worden in de sajoer, wordt de klei ne pink met de wijsvinger afgetast tot de bedoelde lengte van een half of heel vingerkootje. De hoe veelheid asem of trassi wordt weergegeven door een stukje wijsvinger. En als 't eten goed gelukt is, wordt de duim omhoog gestoken en uitbundig er bij gezegd: „djempol!" Het vlees voor rendang moet gesneden worden ter dikte van de halve duim. Het proeven van de op het vuur borrelende en sis sende gerechten gebeurt door met een lepeltje wat van de spijs op de handpalm te gieten en dit op te likken. Arme handen! Waar ze al niet tegen moeten kunnen warm, koud, pedis, zuur en zout! Diezelfde handen en vingers zullen s avonds laat, gedoopt in minjak kajoe poetih, vermengd met klapperolie, moede ruggen of pijnlijke benen pidjit, dan wel oeroet. Of er wordt aan haren getrokken, slapen gewreven met daon inggoe tegen hoofdpijn, en koorts; onvermoeid, sterk, trouw. Ze zijn niet mooi deze handen in de ware zin des woords, maar voor mij bestaat niets mooiers, dan deze Indische kleine en tengere welsprekende han den, die een speciale boodschap in hun buigzame activiteit en levendigheid overbrengen. Uit ervaring gevormd om te schillen en te rad- jang, te kneden en te schikken, om bij verhalen kracht bij te zetten of te illustreren, maar vooral, om te troosten, te strelen en te richten. Ze spre ken van handigheid en werklust, van kookkunst njang sedep, van artistieke gaven maar vooral van buitengewone gastvrijheid en gulheid, van trouwe hartelijkheid en vriendschap. Dappere Indische vrouwenhanden; vol eerbied en diepe belangstelling kijk ik naar jullie in je eeuwi ge bedrijvigheid, terwijl je gul strooit met hetgeen wat jullie hebben geschapen, gepaard met een herkenningswoord uit het ruimte hart, terwijl de er varing van vele lange jaren er een aparte stempel op heeft gedrukt. De jaren, die de huid door schijnender maken en de aderen met het edele bloed opstuwen tot kloppende dikke koorden, als gezwollen rivieren die het Leven dragen en deze handen tekenen tot het bekende en geliefde ge heel, waardoor ze opvallen tussen alle andere ban den en mij tegemoet worden geheven in een blij herkennen van een woordloos verbond. KOFFIEBOON Op een meter of 200 achter de woning van de dokter bij de kolenmijnen, stond een waringin- boom. Het lijnpersoneel waarschuwde de postchef, dat groene duiven heel vroeg in de morgen zich aan de rijpe vruchtjes te goed deden. De volgende morgen vóór het metingsuur (6 uur v/m kabelmeten) ging deze gewapend met zijn Bayard er op uit. Achter zijn huis stak hij de weg over om door het bos de dragende waringin, zo onzichtbaar mogelijk voor de vogels te naderen, Op een afstand van 100 M. reeds, hoorde je de vogels fladderen en koeren vechtend op het voed sel. Op 20 M. genaderd waren ze nog niet te onder scheiden. Wel zag men op verschillende punten de bladeren heftig bewegen en af en toe een duif op vliegen, om dan weer direct neer te strijken. De jager wachtte niet, totdat de zon door de laag hangende wolken of mist doorgebroken was. Op een punt waar veel beweging was, richtte hij en schoot. Na elk schot vlogen tientallen duiven op, om na een minuut of 5-10 weer in het dichtge- bladerte van de waringin neer te strijken. Na 3 of 4 schoten, zocht de jager de buit bij elkaar. Intus sen was de dokter uit zijn bed gehaald en riep: ,,Is het daar met dat gepaf nu afgelopen, jonge man?" „Ja, ik ga al dokter", was het antwoord. „En hoe is de buit?" 25 tot 30 stuks, dokter!" schepte de jager op. „Gefeliciteerd, maar laat me morgen wat langer slapen, wil je?" „Best dokter De buurman van de postchef had een groot gezin, vrouw en 4 kinderen. De hele buit van 14 tot 16 duiven bracht hij dagelijks naar hen toe. Hij zelf lustte geen gevogelte. Voor de familie betekende het verandering van menu. Iedere dag voedsel uit blik, afgewisseld door een kippetje, is ook niet al les. Een dag of 4, 5 had de jager zo zijn hart kunnen ophalen, toen op de 5e dag de schrik van zijn le- Benodigdheden 1 flinke bloemkool 250 gr. wortelen 300 gr. boontjes 1 grote ui 3 knoflookpitjes sambal oelek 1 eetlepel ketoembar 1 eetlepel koenjit 1 theelepel djienten l/£ a lepel zout 1 eetlepel kerrie 1 dl. dikke santen De groenten schoonmaken, wassen, snijden. De ui en knoflookpitjes hakken en fijnraspen. De santen met alle kruiden en zout aan de kook brengen, de groenten toevoegen en alles laten koken tot de groenten gaar zijn. Noot: Het lijkt ons dat er nog water aan toege voegd moet worden. (Redactie). ven kwam. Van de rand van het bos stapte hij weer op de weg met zijn Bayard nog in de aan slag en zocht met de blik omhoog de boomkruin af. Plotseling stiet hij met zijn voet tegen iets zachts, verloor bijna zijn e.'enwicht en struikelde over een menselijk lichaam, dat dwars over de weg lag. Het hoofd lag in een plas geronnen bloed, dat uit mond, neus en oren was gevloeid. Danig geschrokken, liep de jager in een drafje naar zijn kantoor en belde het hospitaal op. Opge wonden vertelde hij de ziekenvader het voorgeval lene. (Hallo de Bruyn. waar zit je nu?) Plechtig verzekerde hij deze, dat hij de nam niet getroffen kon hebben bij het schieten op de groene dui ven, in de nabijheid van de dokters woning. Uit het door de politie ingesteld onderzoek was komen vast te staan, dat de contractant reeds weken lang zich van de anderen had afgezon derd. Overvallen door zwaarmoedigheid, moest hij in de vroege morgenuren in de hoge boom aan de wegkant zijn geklommen es van een hoogte van 9 m. de sprong waagde met het hoofd naar omlaag, waarbij hij zijn nek brak. Zijn hoofddoek bleef bij zijn val aan een lagere tak hangen, die die van welke hij de sprong deed. Dergelijke zelfmoorden kwamen wel meer voor. NAP Benodigdheden: 400 gr. kalfsgehakt of rundergehakt 1 grote ui 3 knoflookpitjes 5 kemiri's 1 ei 1 eetlepel assemwater 1 dl. dikke santen 1 djeroek poeroetblad sambal oelek 2 theelepels ketoembar 1 theelepel zout 1 theelepel djienten 40 gr. boter, margarine, 1 theelepel trassi of olie 2 theelepels serèh De ui en de knoflook fijnhakken of stampen. De kemiri's fijnstampen of wrijven. Het ei klutsen en vermengen met de santen. De ui en de knoflook fruiten. Het gehakt, de rest van de kruiden en zout toevoegen en even smoren. Daarna het vocht bij- gieten en door de massa roeren. Het djeroek poe- roetblaadje verwijderen en het geheel overdoen in een kom. Deze in een pan met zoveel water zetten, dat de bebotok hierin (met het deksel op de pan) gaar kan stomen, zonder dat het water in de kom terecht komt. De mensen zijn als de wijn: ouderdom verzuurt de slechte, maar verbetert de goede. Cicero, Prijs: Geb. f 13,50 Fred. Hendriklaan 217 b - Den Haag Tel. 543.700 Giro 185783 De haan, in zijn gemakkelijk ver plaatsbare „koeroengan"geheel van bamboe en hout gemaakt. Fier en vol interesse blijft noch tans zijn blik, welke hoogstwaar schijnlijk uitgaat naar „zijnr toom kippen, waarvan hij zich als de alleenheerser beschouwd. iFo.'O uit„Das Land der Tausend Insein")

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1960 | | pagina 13