SCHULD EN SCHULD
VEEL COPY
Geen woord
5e JAARGANG, No. 6
30 SEPTEMBER 1960
HET ENIGE INDISCHE BLAD
NEDERLAND - TROUW - BRANIE - ONDERNEMEND
IDEALISME EN MAZZEL
UIT EEN BRIEFKAART
Onafhankelijk Indisch Tijdschrift
Prins Mauritslaan 36 Den Haag
Tel. 542.542 Gi-o 6685
KLACHTEN
GRIEVEN
AFREKENINGEN
(Wie de schoen past
„En maar schelden op de Indonesiërs schrijft U
in Tong-Tong No. 5. Wie scheldt er op de Indo
nesiërs? Ik vind dat Nederlandzeer kalm en
matig reageert
M.
Uw overdreven partij trekken voor Indonesië wordt
hinderlijk en is onevenwichtig. Het gaat om de.
waarheid
v. S.
Beiden bedanken als abonnee. Tjalie geeft toe
dat hij practisch de enige is die lansen blijft bre
ken voor Indonesië en dat daardoor zijn hou
ding een onevenwichtig en „verdacht" karakter
draagt. Nochtans zijn al zijn opinies gebaseerd op
exacte feiten en verdraait of overdrijft hij niets.
Wat dat schelden op Indonesiërs betreft. Als ac
tief NASSI-contactman over heel Nederland en
met vele instanties en personen van regering, pers
en politiek verneemt hij meer dan de doorsnee
lezer. Hij (en ieder ander) ziet: a. na een half
jaar ijverig werken van NASSI geeft de Neder
landse Regering geen haar toe, b. bestaan slechts
in veertien plaatsen in heel Nederland sub-comi-
té's van NASSI: c. blijft de attentie van pers en
radio ver beneden „pari". Natuurlijk houdt Tjalie
zich bij het waarnemen van deze feiten bezig met
opinie-onderzoek. Vondsten: lspijtoptanten zijn
verraders, sufferds of schurken, 2. Indonesiërs
houden alles tegen omdat het schurken zijn, 3. Ne
derland zou wel willen als het economisch niet zo
zuur was.
Terwijl het een feit is dat de Indon. regering het
verstrekken van visa aan stamgenoten niet kan
en niet wil tegenhouden. En ook geen prijs stelt
op mensen die weg willen. Het is dus verkeerd de
Indonesiërs ervan te beschuldigen dat zij de oor-
In dezelfde krant die op pagina 1 verontwaar
digd Japan veroordeelde voor de weigering de
„Karei Doorman" toe te laten, stond (kleintjes
weggescholen) op de laatste pagina het bericht dat
door de Benelux weer 28 nieuwe marktartikelen van
Japan zouden worden afgenomen in ruil voor an
dere exportleveranties aan Nippon. Is u dat niet
opgevallen?
Op dezelfde dag dat aan de Nederlandse grens
stencils werden uitgereikt om Duitse touristen te
waarschuwen om de bevrijdingsdag te ontzien, sloe
gen winkeliers extra voorraden in om aan die tou
risten te verkopen en prijkten in Zandvoort Duitse
biljetten aan de ramen voor kamerverhuur.
Dwars door heldenzangen rinkelt de klinkende
munt. Dwars door de schoonste manifesten staat
schuins rood gedrukt: „Mazzel!" Hoe lang moeten
we nog in Europa zitten voor we dat begrijpen?
zaak ervan zijn dat ónze regering geen visa geeft.
In Indonesië gaat er al genoeg verkeerd. Het is
onwaardig en technisch onjuist om er nog een
schepje bovenop te doen en a'les te schuiven op
wantoestanden daar en ijverig excuses te zoeken
voor fouten hier. Als Nederland zijn Christelijke,
menselijke en staatsrechtelijke Plicht deed, zaten
die 14.000 al hier. No nonsens! Het is een feit
dat men ook in deze zaak de Indonesiërs verwij
ten maakt. En dat is wèl nonsens. Het gebeurt
niet in het openbaar, helaas.
Maar die „achterschermse" fluistercampagnes
moeten ergens wèl in het openbaar gesignaleerd
worden.
Dc stroom van copy voor Tong-Tong is ge
woonweg „crazy". Het ene stuk vaak beter
dan het andere en maar heel weinig is van
het soort dat kortweg mag worden „gese
poneerd". Hoe dan ook: Tong-Tong blijft
nog een hele tijd kie n (want het abonnee
aantal groeit niet snel genoeg mee). Inzen
ders moéten helaas dus langer wachten dan
hun (en ons) lief is.
Men bescffe goed: voor de hele Nederlandse
maatschappij zijn er duizenden bladen en pe
riodieken, die alle aspecten kunnen belichten.
Voer onze Indische maatschappij (véél ge
varieerder en met een veel breder historie)
is maar één krantJE.
Wees niet ongeduldig of boos om „tekorten".
Sabar blijven, paraat blijven.
„Poekoel teroes. grote leider! Wegens bezuiniging
moet ik bedanken voor Tong-Tong."
Na-itoe lijder-schap nja!
Verschijnt de 15de en 30ste van elke maand
Prijs per nummer f 0,40. Kwartaal f 225
Halfjaar f 4,Per jaar f 7,
Betaling geschiedt altijd VOORUIT
Voor
BUITENLANDSE ABONNEMENTEN
zie pag. 4
Uitgave GAMBIR
Uitgeverij voor Oost en West
Onder redactie van TJALIE ROBINSON
Met de volle inzet van ALLE NEDER
LANDERS UIT INDIE, die het Ned. volk
vertellen willen hoe wij WERKELIJK
leefden en die overtuigd zijn van de nood
zaak om met veel van onze waarden hei
leven hier te verrijken.
Tienduizenden Indische Nederlanders hebben
dinsdag de Troonrede beluisterd in de hoop een
woord te vernemen over de spijt optanten. Dat
woord is niet gekomen. Geen één woord. Ja zeker,
er zijn vele machtige argumenten om het ontbre
ken van dat woord te motiveren. Het zou „on
tactisch" of zelfs „dom" geweest zijn. Waren wij
dan zó kinderachtig om het zelfs maar te ver
wachten? Enz. enz. enz.
We gaan al die oorzaken maar niet na om er
vlijtig over te discussiëren. Als men niet voelt wat
hier ontbreekt, dan is alle discussie nutteloos. We
moeten onze schouders recht trekken en ferm dur
ven vaststellen dat het hele Nederlandse volk een
rooskleurige toekomst tegemoet gaat met een ster
ker economie en minder belastingen en dat daar
voor bewust veertienduizend spijtoptanten verge
ten moeten worden.
Er zit een harde, maar nuttige filosofie in dat
liedje: „Zor-reg dat je d'r bijijijij bent...!" Wie
er niet tijdig voor zorgt, schuld of geen schuld, die
is er (als de spijtoptanten) op een andere manier
bij". God helpe ze
Een groot gezin. Pa houdt uitdeling voor alle
anaks. Eén adik (stout?) staat buiten de deur. Niet
luisteren naar zijn kloppen. Feestvieren.
Herhaaldelijk bereiken ons brieven en docu
menten, waarin gevallen van nalatigheid, woord
breuk, bedrog, etc. etc. aan de kaak gesteld wor
den van de meest uiteenlopende instanties en per
sonen. Af en toe duizelt het ons: de spijtoptanten,
de Deta-jongens. de geblokkeerde gelden in Nw.
Guinea, de „mislukking" van Indische emigranten
in Brazilië en elders, allerlei instanties in Neder
land die in gebreke zijn gebleven, personen, die
voor radio en pers verkeerde dingen zeggen
het is een afschuwelijke karavaan. En Tjalie wordt
dan vaak „pronto" op het stoepje geroepen: „Ajo
direct signaleren! Waar ben je anders voor?
Van dat laatste soort verwijten en zelfs (ano
nieme!) scheldpartijen trekken we ons natuur
lijk niets aan. We betreuren het alleen dat men
nog steeds niet inziet, dat alle Recht (en het ver
zekeren van Recht in de toekomst) een werk is van
langzame, solide opbouw over een zo breed mo
gelijk front. Weinig klagen: veel doen.
Wat er in Tong-Tong staat aan klachten, is eigen
lijk al te veel. En wat erin staat aan verwijten is
beslist te veel. Laat ons van Tong-Tong geen boe
koe mopor of boekoe tjèngèng maken. Laat
ons een voorbeeld nemen aan die weergaloze
jachthond van ons, Si Tarompèt, die zwijgend zijn
wonden likte. En op de eerstvolgende jacht was
hij het eerst en het verst in het veld. Hoor zijn
schallende blaf: een trompetsignaal: „Val aan!"
T. R.
