DJ ALAN PLAN?
Cultuurschool-Malang
De Rotterdamsche Volksuniversiteit
9
Boeiend en Dynamisch
THE RAINS CAME
Jl
Zeeman aan de wal in „good old Sourabaya". Van
Maleis weet hij weinig meer dan „saja" en „tida".
Het lopen in de stad wordt hem te moe. dus stapt
hij in een dogcar. Het was vóór de tijd van kleine
taxi's. Atax, Demmo's, Amko's en wat dies meer
zij.
Als goed zeeman neemt hij de plaats van vertrek
goed op; hij gaat juist over een brug in reparatie
en hij leest: DJALAN PLAN2. (langzaam rijden).
Laat hij nu behalve „saja" en „tida", nog weten
dat „djalan" o.a. „straat" betekenen kan. En dat
wordt hem bijna rampzalig, want hij denkt in
de Plan-planstraat te zitten. Als hij Passar-Baroe
Gemblongan en Toendjoengan door is, denkt hij:
dat is richting zuid ver genoeg, nu links af. En
dan ben je meteen de winkelstraat uit zoals U
weet; dus denkt hij weer: „nee, dat is fout, terug,"
en noemt zijn startpunt: Djalan Plan2.
„Baik toewan," en het paard gaat halve kracht
verder. Jammer, dat hij het „balik" niet weet,
want „terug" was bij zeelui „balik", dat ze het op
zijn kop zetten, dat mocht niet hinderen, want het
effect was altijd goed.
Maar onze zeeman kent geen balik, dus zegt hij
nog eens: Djalan Plan2. Het rossinant loopt nu
langzamer dan met „zekere lading" op het Molen
vliet in Betawi. Er volgt echter geen koerswijzi
ging.
Eindelijk ziet hij in de stille buurt waarin hij nu
gekomen is, een taxi, bedenkt zich geen ogenblik
meer, de taxi gaat met 180° koersverschil en dat
moet hij hebben, anders komt hij nooit meer bij
Djalan plan'2! Hij betaalt de koetsier en jompt
in de taxi, Mas „Sopir" heeft meer levenservaring
als de „koesir" en brengt hem nog steeds plan2
rijdend, doch regelrecht terug naar de haven,
want waar moet een zeeman anders heen op klaar
lichte dag. en dan nog wel plan2.
SEN-SIR AM
In Tong Tong kom ik geregeld ingezonden stuk
jes tegen van oud-Indië scholieren, anecdoten en
andere korte verhalen over leerlingen en leraren
van bekende en minder bekende scholen
Zijn er in het hedendaagse Nederland dan geen
ex-C.S.-ers? C.S. is de afkorting voor Cultuur
school. In het vooroorlogse Indië waren er twee
cultuurscholen, nl. te Soekaboemi en in Malang.
In het jaar (als ik me niet vergis) 1934 is de Soe-
kaboemi-C.S. opgeheven en bestond er nadien
maar één en dat was de Malangse, onze C.S. ab
soluut met hoofdletters geschreven, was in Ma-
lang wel de beroemdste (of beruchtste) school.
Ajo ex-C.S.-ers, laat onze herinneringen voort
leven voor onze anaks en tjoetjoeks. Zijn jullie
onze leraren al vergeten? Si-koetil? Bos-aap?
B... T...?
Deze laatste naam alleen de voorletters vanwege
wordt toch gecensureerd!
Suikerriettuin (D.l.52) van de Cultuur School
Malang.
foto: H. VERHOEVE.
Loopt u met plannen rond Spaans of Italiaans te gaan leren? Of voelt u misschien meer voor Frans,
Duits of Engels? Hebt u belangstelling voor ballet, tekenen en schilderen of wellicht kunstgeschiedenis?
Voor dit alles kunt u terecht bij de Rotterdamsche Volksuniversiteit, die deze en nog verscheidene andere
cursussen op haar grogramma heeft staan voor de komende winter.
Als lid van de V.U. betaalt u slechts ƒ7,40 per 12
lessen voor de moderne talen, 10,per 12 les
sen Spaans of Italiaans en 35,per 20 lessen
kunstgeschiedenis, met inbegrip van de materialen.
Misschien vergaat het u als die dame, die jaren
aarzelde vóór ze zich liet inschrijven bij de V.U.
Toen ze eindelijk doorzette, zei ze: „Ja, mijn ken
nissen vertelden me altijd dat de V.U. alleen voor
heel chique mensen is." Niets is minder waar. De
V.U. is er voor iedereen. Voor de planter, die
een nieuw bestaan wil opbouwen in Brazilië en dus
wat Spaans moet kennen, de jongen, die in de Jap-
pentijd te weinig van de Nederlandse grammatica
heeft geleerd en er nu wat meer van af wil weten,
voor de dame die zo aardig tekent, maar niets
van de techniek hiervan afweet.
Een gesprek met de charmante dames van Kem
pen en M. J. C. Boom gaf ons een indruk van de
enorme hoeveelheid werk, die verzet moet worden
om alle cursussen, lezingen en filmvoorstellingen
te organiseren. Denkt u echter vooral niet, dat de
mensen van de V.U. hier tegen opzien! Juffrouw
van Kempen werkt nu 25 jaar voor de Rotter
damsche Voksuniversiteit. Wij vroegen haar: „Bent
u nog altijd even enthousiast voor uw werk?" „Ja,
beslist." antwoordde zij zonder enige aarzeling.
„Het is prachtig werk. Ik heb er nooit spijt van
gehad, dat ik dit werk heb gekozen." Juffrouw van
Kempen is altijd de naaste assistente geweest van
juffrouw van Dugteren, de stuwende kracht, die
40 jaar lang directrice was van de V.U. in Rot
terdam, nu gepensioneerd.
Deze directrice is van de aanvang af met de volks
universiteit verbonden geweest. De volksuniver
siteiten werden 40 jaar geleden in Nederland op
gericht in navolging van Engeland, waar men toen
de University Extensions had. Deze waren be
doeld om universitair onderwijs binnen ieders be
reik te brengen. Hier schoeide men de V.U. op an
dere leest. Het ideaal was algemene ontwikkeling
ook binnen het bereik van mensen met een niet
zo vette beurs te brengen. Later begonnen de
volksuniversiteiten ook veel aandacht te be
steden aan de ontspanning. Immers, voor velen
was en is een bezoek aan een bioscoop of schouw
burg een tè grote uitgave. Als lid van een volks
universiteit echter kan men van vele films, to
neelvoorstelling en opera's genieten voor een zeer
gering bedrag.
In Rotterdam bedraagt de contributie van de V.U.
3,per jaar (bij inschrijving als nieuw lid
wordt dit bedrag met 50 ct. entreegeld verhoogd.
Dit betaalt u het tweede jaar natuurlijk niet
meer) en de toegangsprijs voor een film of lezing
met lichtbeelden is dan gewoonlijk twee kwartjes.
Vrijwel elke stad, die zichzelf respecteert, heeft
een volksuniversiteit. Om een kleine greep te doen:
Rotterdam, Den Haag, Amsterdam, Groningen,
Nijmegen, Bussum, Leiden, Goes, enz. Natuurlijk
worden niet overal precies dezelfde cursussen ge
geven. De. V.U. zijn particuliere instellingen, ver
enigd in de Bond van Volksuniversiteiten. Eén
ding hebben zij allen gemeen, ze worden gedragen
door mensen met een grote dosis energie en idea
lisme. Juffrouw Boom vindt het heerlijk werk. Zij
geeft o.a. les in de Italiaanse taal aan de Rot
terdamsche V.U. Zij vertelde, dat vrijwel alle
leerlingen haar kaarten sturen tijdens hun vacan-
tie in Italië. Ook de andere docenten ontvangen
altijd veel post van hun leerlingen, die op vacantie
naar diverse landen gaan. Wel een bewijs dus, dat
er een stevige band is tussen leraren en leerlingen.
Indien u graag toneelvoorstellingen gaat zien of
concerten wilt horen, stapt u dan eens binnen bij
de V.U. van uw stad. U wordt er allervriendelijkst
te woord gestaan. Men geeft u alle mogelijke
inlichtingen, zonder enige verplichting. Drempel
vrees hoeft u bij de V.U. niet te koesteren!
HANNY LIM
Zijn onze potelingen, ring- en rekstokwerkers al
vergeten? Onze kloppartijen, onze fuifjes in de
Concordia.
En weet je nog onze ontgroeningstijd en Mail,
onze es-seterop-tent en onze mooie 50 ha. tuin
van onze school?
Ik zie Mail nog de lange oprijlaan binnenwande
len op weg naar onze directeur om zijn bemidde
ling in te roepen om de wanbetalers tot betaling
te manen.
Vooruit laat van je horen!
En mochten jullie ons schoollied zijn vergeten, hier
is het dan weer om je geheugen op te frissen.
HUP C.S.
Eens zat er onder het lover
van heel bekend plantsoen
Een aardig vrijend paartje
verscholen in het groen.
Maar toen die vent zijn meisje
een zoentje geven wou,
klonk van achter het geboomte
een langgerekt gejouw.
Toen zei die heer
ja, op m'n eer!
Het zijn natuurlijk weer
Refrein:)
De C.s-ers, de C.s-ers
Ach die laten je nooit met rust
En wij C.s-ers, wij C.s-ers
Hebben wij haar riiet es gekust
En wij C.s-ers, wij C.s-ers
Joelden, ga maar door met Lien,
Want wij C.s-ers, wij C.s-ers
Willen dat zo graag eens zien.
Eens vroeg ik aan een meisje
Zeg, vertel me nou eens gauw
Wat is het ideaaltje
van jullie meisjes nou
Is het een tango-blousje
met kantjes bovenaan
Toert keek ze me waarachtig
Heel verontwaardigd aan
Ze zei: Gewis, je hebt het mis,
ons ideaaltje is
Een C.s-er, een C.s-er
Want dat zijn kerels zo piek-Jijn
Een C.s-er, een C.s-er
Niemand anders kan het zijn
De C.s-ers, de C.s-ers
Zijn de enigste hier op aard
De C.s-ers, de C.s-ers
Zijn in Indië heel wat waard.
KLEINE TOK
Het doel is bereikt! Met het ,,Dewi Sri"-diploma
voor het schoolgebouw. De inzender van deze foto,
de heer H. Verhoeve, staat links van de vlaggestok.
Administrateur tot snijvelder die zich veel te laat
komt melden: „Waarom kom je zo laat?"
Snijvelder: „Wah, nir, rehen hij haat paren met
win, wor teboe roeboe!" (Regen, gepaard met wind,
veroorzaakte vernielingen in de aanplant).
