INDIEN
INDO
RADIO BOLLAND
Etiquette
DRINGEND VERZOEK
Engels
Schrijf voortaan bij ALLE betalingen
(giro, postwissel, enz.) „Oud Abonné"
als U reeds abonné bent, en „Nieuw
Abonné" als U Uw eerste betaling
doet. Dit betekent enorme verlichting
van onze administratie. Dank U.
Indien ge met bezonnen hoofd alom beroering kunt aanschouwen.
Paniek en dreiging om LI heen met kalme blik kunt gadeslaan
Indien, waar and'ren aan U twijf'len, gij Uzèlv :j kunt vertrouwen.
Maar tóch die twijfel aan Uw trouw óók kunt ergeven en verstaan-
Indien ge wachten kunt. het juiste tijdstip met geduld verbeiden.
En. als een lastertong LI treft, gij laster slechts met waarheid keert
Indien, vervolgd door haat, ge tot geen wrokgevoel 11 laat verleiden.
En daarbij nimmer met Uw deugdzaamheid of wjsheid paradeert:
Indien ge dromen kunt nochtans U niet door dromen laat regeren
Indien ge dénken kunt, maar niet Uw heil zoekt in gepeins alléén:
Indien ge alle wisselingen van het noodlot kunt trotseren.
En rustig koers houdt, langs de klippen van triomf of rampspoed heen:
Indien ge kunt verduren, dat een schelm het woord, door U gesproken.
Verdraait, vervalst, en dan voor goede munt verkwanselt aan een zot;
Indien, als 't werk van héél Uw leven voor Uiv ogen wordt gebroken.
Ge 't weder opbouwt, met gereedschap deels versleten, deels kapot:
Indien ge met de fondsen, door Uw vlijt en spaarzaamheid verkregen,
Een bod naar rijkdom hebt gedaan, een sprong gewaagd naar méér gewin.
En 't is mislukten al Uw leed hebt ge voor iedereen verzwegen:
Uw hand grijpt weer de ploeg, en ge begint opnieuw bij het begin:
Indien ge, als het moet, Uw zinnen en Uw zenuwen kunt dwingen
Uw doel te dienen, ook al ging hun energie reeds lang teloor,
Opdat ge nog één laatste ruk aan hun vermogens kunt ontwringen.
Waaruit ge onverwachte wilskracht put voor het bevel: Zet dóór!
Indien gc met de menigte, maar óók met Vorsten kunt verkeren,
Moreel en geestelijk de kern van beide in Uw hart omvat:
Indien welmenend vriend, noch fél-verbitterd vijand, U. kan deren;
Indien een ieder voor U mec-telt, maar ge niemand overschat;
Indien gc nóóit een kostbare minuut onnuttig laat verlopen,
Maar elke vliedende seconde naarstig arbeidt aan Uw plan.
Dim ligt de weg naar Vrede. Voorspoed en Voldoening voor U open.
En wat oneindig méér betekent dan, m'n zoon, zijt ge een MAN!
Wij ku:;:ien niet nalaten deze mooie vertaling van het beroemde gedicht I f van Rudyard
Kipling in Tong-Tong op te nemen. Ja, ja, mooier kan het nauwelijks: eerbetoon aan een
koloniaal dichter in een koloniaal blad!
En toch en toch als wc denken aan de moderne zegetocht van de democratische geest,
onder het geraas van incc '.stortende gebouwen van volkswelvaart, het geschreeuw der Loe-
moemba's, het gekonkel cn gedraai en laf gedaas van Europese „weldcnkers' alle ge
breken van het kolonialisme ten spijt, tóen waren er toppunten van hoogmenselijke waardig
heid en eer, lezers, waar wij nu tevergeefs naar zoeken!
Nee, wij willen geen ruzie zoeken. Evenmin willen wij blind verheerlijken. Wij vragen alleen
een onbevooroordeeld, rechtvaardig, eerlijk en waardig onderzoek van het Leven van de Witte
Man in de Tropen. Altijd dat schelden op ,,kandjcngs besars", zoals alle stompzinnige balie
kluivers doen op „hoge gladjanussen", het is zo plebejisch. Naargeestig plebejisch.
In zon sfeer is dit gedicht gewoonweg een verademing! En luister naar de laatste twee
regels van het tweede couplet, mijn waarden uit Indië. LIw werk is gebroken. BOl'W HET
WEER OP!
T. R.
Ik ben een echte Indo (ofschoon van adel) en in
Tanah Tinggi geboren. Toen ik nog klein was, be
stond nog geen auto, fiets, gramofoon, bioscoop
en wat-te-meer radio.
Dus wat in je krantje staat over Senen, Babah
Gemock enz. enz. is voor mij niet onbeken. Maar
over die Gadoengan (serdadoe tótó) dat ze iedere
week een 5 cent kregen boeat plintier koemisnje
ga je niet tjerita. (geld voor was om de knevel
mooi te maken)
Naar mijn mening Tjalie, bestaat geen enkel Indo
zo als mijn persoon: waarom, zal je zeggen, wel,
nummer één kan ik bijna alles wat de Indonesiër
maakt; nummer twee ben ik bijna overal geweest
behalve van Madioen naar het Oosten niet. Num
mer drie spreek ik hoog-laag Javaans, hoog-laag
Soendanees, Javaanse taal van Serang (Bantam),
(Advertentie)
Stationsweg 143 - Tel. 11.50.86 - DEN HAAG
De nieuwste Cowboy-,
Krontjong- en
Luxemburg-Toppers
Goedkope Draagbare
Pick-Ups en Radio's
Tevens hét adres voor RADIO en TELEVISIE
Tjilegon, Krang-antoe-Anjer Lor, Anjer Kidoel,
Merak, nog misschien 50 of 60 kampongs ben ik
geweest. Met het traceren van Batavia tot Rang-
kasbetoeng voor de spoorlijn zat ik met mijn oom
Jonkheer Henri Goldman al in Rangkasbetoeng
(1901 jaar). In 1905 tot Laboean uiterste halte tot
vlak aan de kust. Een 200 meter van de lange brug
van Rangkasbetoeng splitst de baan zich in twee
richtingen uit.
Eén richting Laboean en een richting Serang, later
pas richting Merak. Van Merak is de overvaart
naar de Lampong (Telok Betong). Als ik mijn
avonturier leven ga vertellen kan je minstens een
leerzame boek van minstens 400 bladzijden schrij
ven.
In Sumatra had ik een erfpacht van 25 bouw, was
alleen met mijn vrouw, 3 km van Telok Betong.
Leefde daar van de jacht; was begonnen in '30 en
in '38 had ik een aanplant van 25 bouw; 5500 kof
fie Robusta, 4500 pe^er en 600 klapperbomen. Al
leen klappers nog niet in. produktie. Verdiende
vrij goed. Was in december 1946 van Batavia ver
trokken naar Nederland Nieuw Guinea. Het le
ven in het begin was een ietsje beter dan onder de
Japanner.
M. M. F. de K.
Kleine brief van kleine man.
En toch, zo zeker dat van zijn leven een boek ge
schreven kan worden van minstens 400 bladzijden.
Zoals van alle Indischgasten van de Oude Garde,
Totok en Indo, Kleine Boeng en Kandjeng Besar.
De historie van dat' wonderlijke Indië met zijn
wonderlijke mensen, waarom mag zij niet geschre
ven worden?
Het Amerikaanse weekblad „Time" steekt in het
nummer van 3 oktober j.l. zo'n beetje de draak
met een in Japan verschenen boekje „Collection
on Etiquette", dat Japanse bezoekers aan Europa
keurig voorlicht omtrent Europese fatsoens- en
etiquette-begrippen. En verder waarschuwt voor Ja
panse gebruiken en gewoonten, die in Europa be
schouwd worden als lomp, ongemanierd of gek.
De schrijver maakt zich kennelijk vrolijk over die
gekke Japannertjes. Die blijkbaar nog zo erg veel
van ons, Europeanen kunnen leren. Alsmede zo
veel rare Chinezen, Indonesiërs, Indiërs, Negers,
etc. etc.
Alleen mensen, die lang in het Oosten geleefd
hebben, voelen iets van de lompe arrogantie in
dit artikel en soortgelijke opvattingen in Europa.
Die zien direct de eerste en hoogste deugd van dit
boekje:: „Rekening houden met manieren van an
deren!" Alleen volken met een heel oude en heel
hoogstaande „adat" en „hormat" zijn zich voort
durend bewust van soortgelijke normen bij andere
volken, critiseren ze niet, bespotten ze niet, maar
houden er bij contacten zorgvuldig rekening mee.
Als we denken aan de zelfingenomen Amerikaan
en Europeaan, die op bezoek bij andere volken vaak
met de grootste lompheid bestaande zeden en ge
woonten negeert of zelfs offendeert („Ken ik dat
wete? dan kan ons de schrik op het hart slaan.
De manier waarop in Europa nog steeds veel
(onschuldige?) pret gemaakt wordt met zeden en ge
woonten van Chinezen. Arabieren en Negers, ter
wijl aan de andere kant de werkelijke kennis van
andere rassen ver beneden pari blijft, is gewoon
kwetsend voor het Europese zelfgevoel.
Toen er nog veel Europeanen in „de koloniën'
leefden, hield dit tekort aan beleefdheid wel maat.
Menige „baar" is door de Indische oud-gast ge
voelig aan het verstand gebracht dat tal van lomp
heden beter „thuis gelaten konden worden". Niet
voor niets is de Europeaan met tropische erva
ring een fatsoenlijker, kalmer, beschaafder mens.
Hij heeft bij andere volken kennis leren maken
met essentiëler beschavingsnormen met de be
trekkelijkheid en zelfs ondergeschiktheid van meni
ge eigen norm.
Het Europese omgangsleven zou in vele milieux
keurig kunnen worden bijgeschaafd met een boek
je over b.v. „Javaanse etiquette".
T. R.
Een timmerman, hoog op een stelling, liet per onge
luk zijn hamer vallen.
Tot een vreemdeling, die toevallig passeerde, riep
hij: „Hallo, daar, wilt U alstublieft even die hamer
naar me opgooien?"
De man antwoordde: „I don't understand you".
„Wat zeg je me nu", riep de timmerman terug,
„joe stend under mij.
E. L. Be
