54.00.42
N.A.S.S.I.-RUBRIEK
TELEFOONNUMMER
NASSI
DE EERSTE DAG IN INDIE
JULI 1924
Maria Bigler
DE LAATSTE WEGBRENGER
ADOEH, ZO GULZIG TOH
Memorie van antwoord
Als geheel was dit antwoord van minister Beer
man teleurstellend, omdat daarin de mede-ver
antwoordelijkheid der regering voor de opties
der spijtoptanten worden genegeerd en deze per
sonen worden behandeld als „gewone vreemde
lingen, die toelating vragen. De verruiming voor
1960 bestaat slechts uit 400 personen en dat op
een groep van 15.000 wachtenden! Overwogen
wordt de instelling van een commissie van ad
vies, die de gevallen, waarin in eerste instantie
een afwijzend standpunt is ingenomen, nog eens
zal bestuderen. Wij zullen moeten afwachten of
deze commissie op de toelating der spijtoptanten
ook versnellend zal werken. Wij zijn zeer be
nieuwd wat de mondelinge behandeling in de
Tweede Kamer voor de spijtoptanten zal opleve-
Beerman
De figuur van deze minister inspireerde een in
sider tot het volgende kinderliedje (op de wijs
van: sluip door kruip door):
Beerman, Beerman,
kom tot inkeer gauw dan
Kijk niet naar je zere been
Let niet op je lange teen
Geef eens gauw een handje
Aan dat spijtoptantje
Laat hem niet in Indië staan
Haal 'm daar toch gauw vandaan
Zet 'm dadelijk op de boot
Anders gaat ie zeker dood
Vaar er mee naar Holland toe
Zit ie fijn bij Pa en Moe.
Nassi-activitciten
De afgelopen dagen hadden verschillende Nassi-
manifestaties plaats. In de eerste plaats vermelden
wij de druk bezochte receptie van oud KWIII-ers
in het Kurhaus, welke gelegenheid bood tot ver
koop van verschillende Nassi-artikelen en uitde
ling van propaganda-materiaal. Verder de kunst
avond in Wassenaar met Javaanse dansen en de
cabaret-avond in de Haagse Dierentuin, georga
niseerd door de Verg- voor Gerepatrieerden. Bei
de avonden waren een groot succes. Soortgelijke
Nassi-avonden vonden ook plaats in Bolsward en
Zutphen met evenzeer een verblijdend resultaat.
Langs deze weg willen wij ook nog de Tong-Tong
abonnee bedanken uit de Purmer (zonder nader
adres) die zelf niet naar den Haag kon komen
voor de Nassi-fuif in de Haagse Dierentuin, maar
5,- zond waarvan 3,bestemd voor een
entree-kaartje en de rest voor een kopje „koppi
toebroek" of een glas tjendol. Hulde aan deze
anonieme Nassi-sympathisant voor zijn vriende
lijke geste.
Indra Kamadjojo
Van deze Indische danser kreeg Nassi een aan
bieding voor de plaatselijke comités verschillen
de dans-demonstraties te geven. Als voorbeelden
noemde hij „Danslegenden uit het oude Oosten'
„Lezingen met lichtbeelden en „Avonturen
ABONNEMENTEN BUITENLAND
Per jaar
Australië
Per Luchtpost: f 40.—. Per Zeepost: f 12.-
Nw. Zeeland, Zd. Afrika, Brazilië:
Per Luchtpost: 30,—. Per Zeepost: f 12,
Nw. Guinea, Canada, U.S.A.:
Per Luchtpost 24,Per Zeepost 12,
Suriname, Antillen:
Per Luchtpost 18,Per Zeepost: f 12,
West-Europese Landen:
Per Luchtpost: 12,
Agent voor de Ver. Staten: Chris Deyker-
hoff, 210 Heckelstreet, Belleville, New Jer
sey, U.S.A.
Agente voor Canada. Mevr E. Ie Sueur-
Zimmer, 1 Richview Side Road. Weston,
Ontario, Canada.
van Kantjil en andere vertellingen" (jeugdpro
gramma). Wij vestigen de bijzondere aandacht
van de plaatselijke comité s op deze nieuwe moge
lijkheid voor het organiseren van een interessante
Nassi-avond.
Maria Bigler
Deze Indische zangeres van internationale repu
tatie die reeds successen boekte in Rome, Bonn en
Berlijn, komt op donderdag 22 december in Pul-
chri Studio, Den Haag een zang-recital geven t.b.v.
de spijtoptanten. Maria Bigler, geboren op Java,
voltooide haar zang-studies onder moeilijke om
standigheden aan het Amsterdamse conservato-
Wij waren 's middags in Kaban Djahé aangekomen
met de bus uit Medan en om ongeveer 5 uur
stapten wij voor de Pasanggrahan uit. Een maand
geleden waren wij samen uit Holland vertrokken,
beiden de eersten uit de familie die naar Indië
gingen, voorgoed, d.w.z. dat mijn man in dienst van
het Gouvernement was. Wij waren toen 23 jaar.
Hoewel we nog nooit een pasanggrahan hadden
gezien, sliepen we die eerste nacht best.
's Morgens waren we vroeg op en gingen naar bui
ten. We vonden die goten om de pasanggrahan,
waar je over heen moest stappen om op het gras
te komen, maar erg merkwaardig.
We genoten van de blauwe bergen en de blauwe
Morning Glory's die over de heg en over de gang
naar de bijgebouwen groeiden. Zo prachtig waren
die grote blauwe klokken! Op de weg liepen Ba-
tak vrouwen met blauwe hoofddoeken die in een
driehoek om het hoofd waren gevouwen.
Wij gingen naar binnen om te ontbijten. De tafel
was met zorg gedekt en ik verwonderde mij over de
kaas uit het blik met het blauwe etiket. Buiten
was het geluid van iemand die de goten veegde. De
mandoer bediende ons. Wij waren verrast en ge
lukkig.
Hoewel wij eerst drie dagen in Medan waren ge
weest voor we naar Kaban Djahé gingen, zal in
mijn herinnering deze dag met de blauwe bergen en
de blauwe bloemen altijd als de eerste dag in Indië
gelden.
C. L. C.-W.
Onze Tong Tong bevatte vorig jaar reeds een uit
voerig artikel over Maria Bigler, wier portret wij
hier nog een plaats geven. Nu eindelijk zijn wij
in de gelegenheid haar mooie stem zelf te beluis
teren. Zij woont te Hamburg en was een der eerste
artiesten, die aanbood wat voor onze noodlijden
de landgenoten te doen. De opera-duetten zingt zij
met de tenor A. F. van Delden, terwijl zij aan
de vleugel wordt begeleid door G. Laschek, die
ook enige soli geeft van Chopin en Liszt.
Laten wij door een grote opkomst onze sympa
thie en waardering tonen voor deze genereuze ges
te van Maria Bigler, die helemaal uit Berlijn over
komt ten bate van onze spijtoptanten. Kaarten
a 2,50 zijn verkrijgbaar bij het Nassi-secretariaat,
Prins Mauritslaan 36.
Nassi-kalenders
Mogen wij de Tong Tong-lezers nogmaals her
inneren aan onze fraaie Nassi-kalenders met zes
mooie Indische foto's. Wie in het oude jaar nog
iets goeds wil doen voor de spijtoptanten kope
nog gauw een dezer Nassi-kalenders: verkrijg
baar bij evengenoemd Nassi-secretariaat.
Ik was eens met een kennis naar Priok gegaan om
een oude sobat die naar Holland ging, uitgeleide
te doen. Zoals het gewoonlijk gaat werden er
aan boord voor het vertrek van de boot, de nodige
glazen bier op de goede reis en een behouden
aankomst gedronken.
.Tegen 12 uur, toen er met de stoomfluit twee sto
ten werden gegeven, was dit het sein, dat de weg
brengers het schip moesten verlaten.
Door de drukte die er aan boord heerste raakte
ik mijn kennis kwijt maar maakte mij daar niet
druk over, daar wij elkaar op de kade wel weer
zouden ontmoeten.
Voor de laatste maal werden er even later nog drie
stoten met de stoomfluit gegeven, waarop de tros
sen werden losgegooid en het schip door twee
sleepboten van de kade werd getrokken.
Het schip was al ongeveer een meter van de kade
verwijderd, toen er plotseling een laadboom met
het net waarmede de postzakken aan boord waren
gehesen, naar buiten werd gedraaid en waarmee
mijn kennis, die in het net zat, als laatste weg
brenger op de kade werd neergelaten.
Daar het die morgen nogal flink had geregend, be
hoef ik U verder niet te vertellen hoe hij er uit
zag, toen hij met zijn witte pakean uit het net was
gekropen.
Dat er zowel aan boord als op de kade onder hen
die het drama hadden gezien, een hoeratje opging,
zal ieder kunnen begrijpen.
JEKA
Op een treinreis met de Eendaagse van Batavia
naar Soerabaia, kwam reeds tegen een uur of
negen een restauratie-bediende (hier een kelner)
met een bonboekje voor de lunch tegen twaalf
uur. Ik bestelde „biefstuk-compleet", hetgeen be
tekende: gebakken aardappelen met biefstuk en
doperwten.
Prompt om twaalf uur kwam de bediende mij
halen, de tafel was gedekt. Ik vond een schotel
met een bijzonder grote portie gebakken aard
appelen, een tweede met twee stuks biefstuk en
een derde, ook al met een grote portie doperwten.
Ik dacht: „Wat zijn ze bij de S.S. (staatsspoor)
royaal!"
Ik had reuze honger en alles smaakte heerlijk.
Toen ik alles naar binnen had gewerkt, verscheen
de bediende, samen met een andere meneer. De be
diende keek ontsteld naar de lege schotels en zei:
„Het eten was bestemd voor twee personen,
voor u en deze meneer!"
VICTOR
