lonely cry in the night"
N.A.S.S.I.-RUBRIEK
JOHAN FABRICIUS BEZOEKT
DE WEST
NATUURLIJK SELECTIEPROCES
4
ÉÉlÉÉiSSlp
Dezer dagen vertrekt voor
de tweede maal, na Tjalie
Robinson, een Indisch
schrijver voor het houden
van causeriën naar de
West, Dit maal is het onze
„feuilletonschrijver" Johan
Fabricius. Hij zal de 18de
Mei in Paramaribo, de
25ste Mei in Curasao en
de 4de Juni in Aruba
aankomen. Wij hopen dat
onze Tong Tong lezers daar hem warm
zullen ontvangen.
..Ik weet zeker dat u veel abonnees verliest
A. v. d. M.
Ja, ik verlies abonnees. Een handvol. Gedurende
onze hele groei hebben wij abonnees verloren.
Handenvol. Maar we hebben dubbele handen vol
gewonnen! Hoe konden we anders gekomen zijn
bij de tienduizend en sterk op weg zijn naar de
elfduizend?
Het verlies van abonnees is een .natuurlijk selec
tieproces' dat ons gehalte zéér ten goede komt.
Het is goed, dat de bevreesden, de twijfelaars, de
twistzoekers, de eigenwijzen, de begrensden, de an
dersdenkenden, afvallen. Wij moeten overhouden
een trots-bewuste, solidaire, breed-georienteerde
groep. Wij moeten hebben een grote club van
mensen, hoog genoeg van statuur om over dijken
heen te zien.
Jazeker, daarom zai ons abonnee-aantal beperkt
blijven. I like it. Non multa, sed multum. Het
waren de kleine brigades van Van Heutzs, (van
blonde fuseliers en bruine Indo's, Ambonezen en
Javanen), die de fenomenale speerstoten door de
Atjehse jungle ondernamen. Het was het kleine
Corps BB dat de millioenenmassa's vaderlijk en
krachtig bestuurde. Het is het zich van zijn klein
heid bewuste Nederland dat groot kan handelen
(blufferige grootsprekers doen nooit wat). Yes,
good. De kleine, solide stootkracht van de rent-
jong, niet de logge zwaai van het levensgrote maar
missende slagersmes. Yes, good! Niet de onhan
teerbare massa van het ,,Elck wat wils". The
heek, wij zijn geen dubbeltjes-warenhuis! Maar
deze kleine groep, waarin tot mijn grote vreugde
en trots het Totok-Indo geen controverse is, maar
een splinternieuwe buigzame onbreekbare legering.
Yes, good, good, good! Go ahead!
T. R.
Overal in Californië vind je zulke palmenallees als op deze foto. Met de grote erven en witte huizen
eraan, die je doen denken aan de Palmenlaan in Soerabaja of de van Heutszboulevard in Batavia, krijg je
telkens onweerstaanbaar het gevoel van doodgetOoon thuis" te zijn.
Kulturele Kring Tong Tong
Het programma van de Kulturele Kring Tong
Tong voor mei zal zijn
dinsdag 23 mei
J. H. C. Herrebrugh, vertoont kleuren
films met muzikale begeleiding.
De Afro-Aziatische conferentie te Bandoeng
1955. - Bali, eiland der Goden. - Djakarta,
donderdag 25 mei
H. Friedericy (schrijver van „De Laatste
Generaal". „De Raadsman", etc.) spreekt over
en leest voor uit eigen werk.
Deze uitvoeringen vinden plaats in het
gebouw Prins Mauritslaan 36, aanv. 20.00 u.
Ook niet-leden kunnen deze avonden*bezoeken tegen
een entree van f 0.45.
NootHet lidmaatschap van de Kulturele Kring be
draagt slechts f 1.- p. p p tn. f 1.50 voor echtparen
Nassi-gedicht van Clinge Doorenbos
Nog steeds komen de adhesie-betuigingen binnen
als reactie op het bekende gedicht van Clinge Doo
renbos. Dezer dagen ontvingen wij de volgende
briefkaart, die wij graag in onze Nassi-rubriek een
plaats geven:
„Gaarne voldoe ik aan de oproep van Clinge Doo
renbos in „Tong-Tong" van 15 april jl. Wie zijn
uit het hart gegrepen gedicht gelezen heeft en
helpen kan en dat niet doet, moet wel een hart
van steen hebben. Morgen, 1 mei is Holland in
feeststemming, heel Holland juicht, behalve ik dan
en met mij zeer velen, die zich het lot van de
spijtoptant aantrekt."
Bevrijdingsdag
Na de herdenking van de gevallenen in de oorlog
hebben wij op 5 mei onze bevrijdingsdag gevierd.
Natuurlijk hebben wij op die dag extra onze ge
dachten gericht op onze spijtoptanten in Indonesië,
die na de oorlog eigenlijk nooit een echte bevrij
dingsdag hebben beleefd en ook nu nog gebukt
gaan in een toestand van ellende, rechteloosheid en
haat. Is het een wonder dat velen in vertwijfeling
komen?
T elevisie
Wij kunnen in deze rubriek alvast de verheugende
mededeling doen, dat op 11 juni a.s. door de
N.C.R.V. een televisie-uitzending aan de spijtoptan
ten zal worden gewijd. Na een inleidend woord zal
worden uitgebeeld een t.v.-stuk, geschreven door
Mr. Keuls, waarin het spijtoptanten-probleem in
gedramatiseerde vorm zal worden weergegeven. Als
sluitstuk zullen in een vraagstuk verschillende per
sonen worden benaderd, Kamerleden leden van
Nassi en C.C.K.P. die met dit probleem van
nabij te maken hebben. Wij brengen de N.C.R.V.
reeds thans gaarne dank voor deze voorgenomen
t.v.-uitzending. diedaar twijfelen wij niet aan
de belangstelling en sympathie van het Nederlandse
publiek voor onze spijtoptanten belangrijk zal sti
muleren.
Nassi-activiteiten
Nassi-Dieren organiseerde in Arnhem in Musis
Sacrum een Nassi-avond, waarin een aardig caba
retprogramma met Indische muziek en dansen werd
opgevoerd. Vóór de pauze hield de Nassi-secre-
taris den Hamer een toespraak over spijtoptanten,
waarin hij mede de hoop uitsprak dat deze avond
eveneens zou leiden tot de oprichting van een
plaatselijke Nassi-afdeling in Arnhem.
In Zutphen werd een Nassi forum-avond gehouden,
waarop het publiek in de gelegenheid was over
verschillende aspecten van het spijtoptantenprobleem
vragen te stellen. Hiervan werd op ruime wijze
gebruik gemaakt. De vragen werden mede beant
woord door een paar voor deze gelegenheid van
elders overgekomen spijtoptanten,, die kort geleden
uit Indonesië arriveerden.
Wij geven andere plaatselijke Nassi-comité's gaarne
in overweging dit goede voorbeeld van Zutphen te
volgen.
Gisterenavond weer de eerste NASSI-bestuursver-
gadering meegemaakt na mijn terugkomst uit Ame
rika. En met droefheid de geringe vorderingen ge
meten, die gemaakt zijn. Ja zelfs de positieve ach
teruitgang: nu het niet meer mogelijk is door een
kantoor in Djakarte visa uit te reiken, schijnt alle
positieve arbeid technisch onmogelijk gemaakt!
Minister Beerman zegt nog steeds koppig „neen",
hierin geruggesteund door een nog steeds alge
mene grote lauwheid. In de Indische groep blijven
onmacht en besluiteloosheid domineren.
Eén moment denk je: „Waarom geven we toch
niet op? Het is tóch een verloren zaak!" En dan
kijk je dat kleine kringetje rond: prof. Lemaire.
Herman Sijthoff (die overigens binnenkort naar
Amerika emigreert, maar daar voor de groep blijft
werken! Bravo!) mevr. Spoor, Ab den Hamer, de
ouwe (maar eeuwig jonge) Catalani (Bob Vervloet
was er die avond niet), je hoort hoe ze naarstig al
le kleine plusjes voor de goede zaak blijven verga
ren, telkens weer opnieuw, onvermoeid, onver
vaard, eindeloos koppig elke nieuwe kans weer
proberen, mijn hemel, wat krijg je dan toch weer
vertrouwen in het leven en in de mens. Zo lang
er zulke taaie doorzetters blijven bestaan, zulke
idealisten (ja ja, met al hun fouten! Goddank zijn
het ménsen met tekortkomingen, geen waardeloze
theoretische supermensen), dan ben je toch wel
trots, weet je.
Als je merkt dat er toch nog wel veel Nederlanders
te vinden zijn, die helpen willen, die wéten dat
NASSI een erezaak is, een gewetenszaak, waarmee
niet getaward mag worden, dan voel je je tussen
zoveel huilebalken, die maar al te graag wegkrui
pen, soebatten, marchanderen, omzwaaien, „voor
zichtig" zijn, toch wel sterk.
Zal NASSI nooit wat bereiken? Is alle geld met
deze actie „dus weggegooid"? Neen, mijn waar
den, nooit! Met NASSI is altijd een rechtvaardig
heidsbeginsel historisch geregistreerd, een symp
toom van waakzaamheid bij de burgerij tegen fou
ten van de Staat. Later zullen onze kinderen en
kindskinderen (Indisch én Nederlands) tenminste
met voldoening kunnen zeggen: ze sliepen niet al
lemaal: ze waren niet allemeel lauw en bang.
NASSI is „like a lonely cry in the night", een
zaam, verlaten, zwak. Maar omdat zij onophoude
lijk klinkt, steeds en steeds weer herhaald, zal zij
gehoord worden. Ja, wij zijn inderdaad té beschei
den, té fatsoenlijk, té sabarnaar Europese be
grippen. Maar wij bestaan toch! En wij zullen win
nen!
(En mocht u nog last hebben van vervelend rin
kelend kleingeld in uw zakken, het gironummer
van NASSI is: 8118!)
