Over stijl en heelmeesters
3 dagen Pasar Malam
3 dagen Fuiven!!
OP EEN
AFSTAND
Dansen op muziek van:
The Hot Jumpers
The Starlights
The Sky Rockets
Verder nog:
The Blue Angels
Duo Alégria
The Ladies Kron
tjong Serenaders
e.v.a.
Raadpleeg voor de juiste aan
vangstijden het programma,
verkrijgb. op de Pasar Malam
HAAGSE DIERENTUIN
30 Juni, 1 en 2 Juli
En als extra attractie
Zaterdag-avond, 1 juli
Verkiezing
MISS TONG TONG
RECTIFICATIE
3
Tong Tong gaat met de heersende mode meedoen.
We hebben nu al een Miss World en een Miss
Holland en een Miss Universe en een Miss Bril.
We vinden dat daar nu ook maar een Miss Tong
Tong bij moet.
De verkiezing zal tijdens de a.s. Pasar Malam
gebeuren. Om precies te zijn: op zaterdagavond,
1 juli.
Voorwaarden van deelname: Behalve dat ze er
aardig uit moet zien, moet de a.s. Miss minstens
17 jaar zijn en over een aardige zangstem be
schikken. Al. Meer niet. We willen het niet te
moeilijk maken. Verder moeten de deelneemsters
zich voor 30 juni a.s. schriftelijk opgeven bij: The
Rhythm Sociëteit, Wolweversgaarde 487, Den
Haag. Op de avond zelf moet zij dus een aardig
liedje kunnen zingen (muzikale begeleiding is aan
wezig). De verkozen Miss en ook nummer 2 en 3
krijgen leuke prijzen.
„Hoe rijmt het door Tong-Tong zo vaak gepro
pageerde aloes" met de onbeheerste wijze, waar
op u soms te keer gaat?"
(Uit een brief)
Alles wordt bepaald door omstandigheden. Een
„salon-officier" kan zich in een guerilla vaak ont
poppen als een roekeloze „sabreur". Ik zie de
Nederlandse maatschappij lang niet zo glanzend
zoet, rijk en braaf als de thuiszittende toeschou
wer (die zijn kranten vaak slecht leest) wel denkt.
Er is bij velen een „laissez-faire"-mentaliteit, die
zeer gevaarlijk kan worden voor ons goede be
staan. Het enige middel om wakker te maken is
grote stemverheffing. Geen overgekunstelde veld
slagen, om de arm houdende stijlbloempjes meer.
Dingen hard zeggen.
Voorbeeld van geliefde Groot-Madurodamse stijl:
Zeer geëerd publiek, het zij mij veroorloofd en
ik bied u wel mijn excuses aan als ik u hierbij stoor
in uwe ongetwijfeld zeer drukke werkzaamheden
uw aandacht te vestigen op een gebeurtenis in de
straat hiernaast, welke gebeurtenis inderdaad van
volstrekt gene betekenis kan zijn, immers een ver
gissing mijnerzijds, berustend op de précaire toe
stand mijner ogen sinds enige jaren. In dat geval
vraag ik u nogmaals om vergeving, omdat de teneur
van mijn aanspraak u opdringerig en onwelvoeglijk
zou kunnen voorkomen. Hetgeen verre van mijn
bedoeling, ja zelfs van mijn natuurlijke aard is.
Het kan evenwel ook zijn dat de onderhavige ge
beurtenis een symptoom is van een allerwege en
hand over hand toenemend euvel, dat grote zorgen
baart, immers een bedreiging vormen kan van onze
geliefde veilige vaderlandse maatschappij. In dit
geval is het een nobele plicht uw aandacht en even
tuele medewerking te vragen teneinde mogelijk een
eind te maken aan een ongewenste toestand.
Ter zake, dames en heren, in de straat hiernevens
bevindt zich een persoon, die een beschaafde indruk
maakt, althans gekleed is in een costuum dat be-
Het is goed voor elke Nederlander om af en toe
voor een tijd zijn land te verlaten. Uit de verte erop
terugblikkend (in herinneringen of lezend in kran
ten op consulaten) zie je veel dingen opeens duide
lijker, ook de slechte.
Slecht is de eis dat Indische Nederlanders die
emigreren, hun meubelvoorschot tóch moeten te
rugbetalen, ook al zijn ze dus op weg hun Neder
landerschap voorgoed te verliezen, ook al verke
ren zij de eerste jaren vaak in de moeilijkste om
standigheden. Pas hier in Amerika zie ik hoe een
gruwelijk bezochte mensengroep wij eigenlijk zijn.
Eerst de wereldoorlog, waarin we alles verloren
(ik bedoel geen bezit, maar een maatschappij, een
habitus!), dan de Indonesische vrijheidsoorlog (met
zoveel valse hoop), waarin we wederom alles
verloren. Dan naar Nederland terug en vandaar
opnieuw de emigratie (het verlies van een terugge
wonnen „vaderland") en dan zitten ze je nog
achterna voor een meubelvoorschot, terwijl de
slachtoffers van Oostzaan alles gratis terugkregen
en een jaar later nog een bloemetje toe. Ach ja,
het is een politieke zet, die stemmen in het laadje
brengt. En het hemd is nader dan de rok. That's
right. Maar wat kan een recht voor de één een
groot onrecht zijn voor de ander! Wij zijn de ander.
Ik sprak met een Amerikaan over onze groep
(niet over dat kruideniersmeubelvoorschot hoor!),
he was rightout shocked and deeply moved. In
Holland is geen shock hierover. Zelfs niet over de
spijtoptanten, die smerige zwarte vlek in de Neder-
Door een slordigheid in de drukkerij zijn
de vorige maal in het artikel over „Emi
gratie en Geboortebeperking" (Tong-Tong
No. 22-pag. 3) aan het eind de twee vers
regels van Vestdijk weggevallen:
Wie zwanen wil vermoorden
met knuppels en met koorden
Het betrokken gedeelte zal nu veel duide
lijker zijn.
schaafde lieden pleegt te sieren, en een voorkomen
heeft dat helaas zowel in kringen van ministers als
straatvegers terug te vinden is. Ik heb hoegenaamd
geen minachting voor straatvegers (ook zij zijn
immers door God geschapen en wij dienen onze
naasten lief te hebben en te eren), maar ik wilde u
slechts duidelijk maken dat ik niet zeker weet of
dit personage rondweg een louche individu is of
een eerbaar burger zoals u en ik. Hoe dan ook,
genoemd personage bemoeit zich op een merkwaar
dige wijze met een kleine knaap, die hij op een
ongewone wijze masseert of wel op een normale
wijze tuchtigt. Ik heb dat deze heer al verscheidene
malen zien doen. Het is uiteraard mogelijk dat hier
sprake is van een heel normale straf, volkomen ver
diend toegediend aan een jongmens dat geen op
voeding genoten heeft en een volwassene heeft ge
brutaliseerd. U weet hoe slecht het soms gesteld
is met de opgroeiende jeugd en niemand die dat
meer betreurt dan ik, want kinderen zijn een gave
Gods, dat weet ieder beschaafd Christen.
Hoe dan ook, het is ook mogelijk dat hier in alle
eenvoud sprake is van mishandeling, subsidair ern
stige mishandeling, eventueel de dood kunnende ten
gevolge hebben. In dat geval, dames en heren is
het nodig dat wij onverwijld een strict onpartijdig
onderzoek instellen. En verzoek ik U mij te vol
gen
Dames en Heren, het kind is vermoord)
Ik schreeuw liever: „Lafaards! Beulen! Moorde
naars!" Dat helpt. Soms ben ik voorbarig, soms
overdrijf ik, maar gelijk heb ik altijd. Ouwerwetse
Indische mensen houden van „mooigestijld". Dat
hielp in het goede oude Indië. In de oorlog en de
bersiaptijd was „hard-gestijld" nuttiger.
Wij werden vroeger opgevoed met jodium op onze
wonden en oorvijgen om onwillige koppen. Tegen
woordig zijn zachte zalfjes en kusje-na populair.
Maar zachte heelmeesters maken stinkende won
den!
T. R.
landse historie. Dat er nog over gepraat moet wor
den! Dat er een NASSI-comité nodig moet zijn!
Hoe groter Comité, hoe groter de schandvlek op
de Nederlandse eer!
En wederom staan wij verbaasd en zijn wij ge
griefd over het gebrek aan erkenning van de
waarden in de besten in onze groep. Ik lees hier
de „Dezer Dagen"-rubriek in de N.R.C. van 13
februari jl„ waarin de driestarredacteur prof.
Baudet schrijft: er waren Nederlanders, die
er wél iets van begrepen, en prof. Baudet noemt
de namen van Van Mook, Idenburg en Verboeket
maar er was blijkbaar een soort kortsluiting
tussen de gedelegeerden uit Nederland en die van
de Nederlands-Indonesische regering
Die kortsluiting is er nog steeds tussen Nederland
en de Indische groep. Tussen de Nederlandse Re
gering en de besten van onze groep. Ik heb de
laatste maanden veel „kandjeng-besars" met een
Indische background ontmoet. Een goed verstaan
der heeft zelfs geen halve woorden nodig om te
beseffen hoe sterk er rekening gehouden moet wor
den met wat Den Haag beveelt. Ik heb diep res
pect voor deze mensen, die het betere weten en
het verkeerde moeten doen. Niet voor niets is het
eerste woord van het Tong-Tong-devies:
„TROUW". Indische Nederlanders zijn altijd de
trouwste dienaren van de staat geweest. Deze
trouw kan ons ongeluk worden. Is het zo vaak al
geweest!
Maar een andere trouw, die Leo Vroman zo tref
fend getekend heeft met zijn „Heimwee is beter
dan Holland": de liefde voor een grage herinnering
aan het oude vaderland bij geëmigreerden, die
hebben wij verwaarloosd, bespot, uitgebannen in
een Groot-Madurodamse eigenwaan. Too bad!
Tong-Tong hoopt dat te veranderen. Tong-Tong
overbrugt de afstand tussen Nederlander en (ex-)
Indische Nederlander. Tong-Tong zal ook de af
stand tussen ons en onze geëmigreerde bloedver
wanten zijn, in heden en toekomst.
Ja, wij zijn het enige blad met dit plan. Ja, en wij
zijn een klein blad. Alle speerpunten zijn klein,
wist U dat? Maar zij zijn van staal!
TJALIE ROBINSON
Ontzettend veel brieven en afspraken. Kan
onmogelijk alles snel genoeg af. Heb svp geduld.
T.R.
