KENTERING PARADE EN SALUUT Haagse Dierentuin 30 juni, 1 en 2 juli vrijdag en zondag van 1 uur 's middags tot 11 uur 's avonds Zaterdag van 1 1 uur 's morgens tot 2 uur 's nachts Enkele flitsen uit het programma: In brieven en gesprekken merk ik vaak dat lezers proberen m!j te betrekken in discussies omtrent „waarheden" t.a.v. de „koloniale historie", vaak onder aanvoering van belangrijke uitspraken van schrijvers, staatslieden en filosofen. Het zij mij ver gund in dit ene artikeltje hen allen te woord te staan: ik lees erg weinig boeken of studiewerken, althans die van vóór, tijdens of kort na de laat ste wereldoorlog. Ik geloof namelijk dat omstreeks deze tijd de „koorts" van de vele grote verande ringen die op til waren, zich voltrokken of nog maar kort voltrokken waren, vele ideeën vertroe beld heeft. Ik lees daarentegen erg veel kranten, periodieken, studies van heden en ik lees graag toekomst-ana lyses. Want ik ben bang dat wij te veel tijd ver liezen aan na-kaarten, aan nutteloze discussies hoe of het destijds gezien hoorde te worden, en dat intussen de nieuwe toestanden zich in razend snel tempo voltrekken. We naderen 't jaar 2000. 'n Verbazingwekkend tijd perk van opkomst, wereldheerschappij en „decli ne" van de Europese volken en hunne beschaving*) ligt definitief achter ons. Twee dominante poli tieke ontwikkelingsgebieden liggen voor ons: 1. de machtsstrijd tussen Amerika en Rusland, 2. de ontplooiing van de voormalige koloniale gebieden. Deze twee ontwikkelingen zijn zó indrukwekkend groot en van beslissende betekenis voor ons toe komstig bestaan, dat het me volkomen weggegooide tijd lijkt om nog steeds zwaarwichtig te discussie ren over vraagstukken die eigenlijk al verouderd zijn. Nader toegelicht: het is n.m.m. van weinig belang wat Sjahrir of Soekarno 20 jaar geleden zeiden. Het is wél van belang wat Sjahrir en Soekarna nu doen en hoe hun inzichten gewijzigd zijn. Het gaat er minder om wat Cecil Rhodes dacht over Afrika, maar wat de „bevrijde" neger volken nu doen. Iedere opmerkzame en modern georiënteerde toe schouwer ziet in de laatste tijd duidelijk dat de Eigenlijk is het redigeren van Tong-Tong veel meer dan het zo maar formuleren van nóg een opinie naast de vele bestaande opinies in Nederland. Het is baanbreken van een volkomen nieuwe gedachte in de Nederlandse publiciteit en dat wekt veel weerstanden op. Om niet te spreken van aanval len, waarvoor evenals bij het schermen para des moeten worden uitgevoerd. Onze Tong-Tong staat er soms vol van! Of wij aan de andere kant touché'smaken (en hoeveel) weten wij niet. Al geeft de scherpte van sommige aanvallen ons af en toe toch wel de overtuiging dat we een mooie touché gemaakt hebben. Nochtans is er een ander gebaar in de nobele schermkunst, dat we veel te weinig brengen: het saluut. Aan ridderlijke tegenstanders of moedige mede-vechters. Hieraan is gelukkig geen gebrek. Integendeel. Mag ik hier een paar gestes noemen van de laatste twee weken? 1. Een verlenging van het jaarabonnement met een bedrag „afgerond naar boven" tot 100, (dat is de derde jaarlijkse herhaling!) 2. Een extra bankje van een riks ingesloten in een brief: „van mijn blandjageld. Poekoel teroes!" (regelmatig!) 3. Een potje bloemen (Kaapse viooltjes) van een onbekende geefster. Met een kaartje erbij: „Poekoel teroes 4. Er wordt gebeld. Een dame op de stoep. Hier is wat om teroes te poekoelen. En weg is de onbekende weer. We kijken in onze hand: twee bankjes van honderd gulden. 5. Een groot aantal normale abonnementsverlen gingen „afgerond naar boven" met soms een krabbeltje erbij: „de rest houmaar, poekoel te roes". Het zijn vaak juist de rijksten niet die dit doen. Het zijn mensen met een geloof, een ideaal, een overtuiging. De ruggegraat van Tong-Tong. Ont houd dat goed. Tjalie is alleen maar de grote b Mag ik alvast Voor gisteren, voor vandaag en voor morgen drie saluuts brengen aan mijn ruggegraat? Saluut! Saluut!! Saluut!!! Jaaaa! En poekoel teroes! TJALIE ROBINSON voor-oorlogse koloniale theorieën (zowel pro- als contra) ernstig worden herzien, zowel in Europa als in de koloniale gebieden zelf (al wordt voor propaganda vaak nog graag de oude strijdleus aangeheven). In de Hollandse partijsleur wordt nog braaf voortgekald in verouderde en onbruik bare koloniale phrasen, maar de verschijning van zo'n boek als „Balans van Beleid" is gelukkig een positief lichtpunt. In Azië zelf is men de oude anti-koloniale voorvechters al haast vergeten. Ei gen opbouw domineert en bij die eigen opbouw roept men vaak de hulp in van Europese technici (zowel in materiële als geestelijke zin) en wuift men wrevelig de hinderlijke koloniale argumente ringen weg. Ik heb in de koffiekamer van de Uni ted Nations met ettelijke gentlemen uit Azië en Afrika gesproken. Ze kijken in een serieus en voor uit gericht gesprek geirriteerd als het woord „ko loniaal" valt (hoewel ze het soms net nog bezig den in de Security Council voor „partij-doelein den"), want o jé daar heb je al dat geleuter weer over broederschap - der - volkeren - en ras- sen-superioriteit! Nonsens! Ik merk in Nederlandse kringen vaak veel node loze twistpraat op die niet meer ter zake doet. Wij zitten eigenlijk allemaal nog kreuken weg te strij ken en stof af te kloppen van een voorbije vecht partij, terwijl er al lang gewerkt hoorde te wor den. Een heroriëntatie t.a.v. het kolonialisme is een zaak van „eigen huis", niet van hernieuwde discussie met het andere huis. Wij verzuimen de zaken algemener te bekijken en ruimer te zien. Bij buitenlanders vind ik vaak een onpartijdiger en diepgaander studie van „koloniale zaken". Een boek bv. als prof. H. J. Benda s „The Crescent and the Rising Sun" vind ik (met zijn zwakke kanten) toch altijd een veel nuttiger \yerk dan ons geka- tjauw in de Nederlandse pers die bv. zoiets heel simpels verzuimt als regelmatig Indonisische kranten lezen! Ik betreur het erg dat wij nog steeds menen dat Leiden, de Sorbonne, Heidelberg, Oxford en Har vard de enige centra zijn van wereldbeheersende studie en dat er practisch geen jonge Europeanen in Cairo, Delhi, Tokio en Jogja studeren. Dat intelligente jonge mensen uit andere werelddelen gedwongen zijn om bij ons in onze taal en onze cultuurrichtingen te denken, omdat wij niets afwe ten van hun waarden die vaak eeuwen en eeuwen ouder en mooier zijn dan de onze. Ziehier een kenteringsverschijnsel: de nieuwe volken groeien en wij raken meer en meer en meer ten achter. Welke veranderingen voltrekken zich in het Chris telijk geloof? Welke in de Islam? Welke in 't Boed dhisme? Kijken wij daar wel naar? We gedragen ons als passagiers, die in de hut discussiëren over het bezit of de plaatsing van een koffer, terwijl het schip majestieus op een ijsberg afstevent! Wij leven vlak bij het jaar 2000. Een kentering van nieuwe geloven, nieuwe ideologieën, nieuwe idealen en nieuwe richtlijnen is over de wereld gekomen. Wie bespeurt de nieuwe koers die wij volgen moeten? En moet Tong-Tong maar mee doen met al het herkauwen en her-discussiëren? Het vervelende van Hollands gediscussieer over kolonialisme is dat b.v. mijnheer Goedhart vol houdt dat hij gelijk heeft en denkt dat prof. Brug- mans een ander gelijk wil volhouden. Tal van half zachte ethici zijn bang dat Tjalie het oude kolo nialisme herstellen of propageren wil. Wat een nonsens Er zit overal een soort kleinzielige, be perkte kruideniersachterdocht. En daarmee wil men de grote veranderingen in deze kentering me ten? Kom uit Uw muffe boeken, kom uit Uw kachel praat. Treed in de werkelijkheid. Spreek eens met een neger, een Amerikaan, een Rus, een Indone siër. Ga eens in hun land kijken. Is er dan niets veranderd sinds de tijd dat we in de knusse win terhuiskamer toverlantaanplaatjes vertoonden en dachten dat dat de wereld was? T. R. x) Ik zeg heel bewust niet „fall" want ik geloof dat de betere Europeaan (de wakkere,frisse, nieu we) nog een belangrijke taak vervullen kan in de wereld. malam DAGELIJKS: verkoop- en demon stratiestands, de échte Indische snoeperijen, Indisch restaurant, vele attracties: schieten met ka tapult èn buks, rad van avontuur, etc., etc. modeshows, goochelvoorstellin- gen, vrijdag en zondag door Ricodini, zaterdag door Rama Polderman. Elke avond dansen!! o.a. THE HOT JUMPERS THE SKY ROCKETS Verder treden op: The Ladies Krontjong Serenaders, The South Sea Roses, The Candy Kids, e.a. ZATERDAGAVOND: Miss TONG TONG verkiezing. René Adeboi speelt gamelan op de piano. Koop voor de juiste aanvangstijden een programma voor slechts één kwartje. Verkrijgbaar bij TONG TONG, Prins Mauritslaan 36 en natuurlijk op de

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1961 | | pagina 3