The Hot Jumpers Een en ander over kleinkunst MUSIC MAKES ME Het liqt -let mijn bedoelin0 een de finitie te geven van wat men onder kleinkunst m°«t verstaan. EerÜjk Qczeqd ik acht mij daartoe onbekwaam. In dit stukje wil ik het dan ook maar even hebben over hetgeen de radio ons, luisteraars, avond aan avond te genieten? geeft - althans zó is het bedoeld - aan voor- dra«hten, zangstukjes, lied en luisterspel! Bij deze bespreking zullen we alle kritiek vermij den en ons bepalen tot het uiten van enkele wen sen. Dit mag toch wel in een blad als Tong Tong, met zijn talloze lezers uit voormalig Groter Nederland. Wij oud-Groter-Nederlanders (O.G.N. de afkorting hiervoor! misschien is deze benaming een betere aanduiding dan die van repatrianten of gerepatri- eerden, welke feitelijk slechts betrekking heeft op een gedeelte van een groep mensen van Neder landse origine, uit Indonesië hierheen gekomen), wij genieten waarlijk van radiouitzendingen, waarbij kunstenaars van formaat, als b.v. Wim Kan, Dorus (Manders), familie Doorsnee, om maar enkele te noemen, in luisterspel of cabaret optreden. Als Badoet een woord waarvoor ik geen neder- lands aequivalent ken, dat alles wat in dat ene woord besloten ligt, weergeeft zijn zij niet te evenaren. Badoet is o.m. ook Herbert Joekes. In de Indische voordrachtskunst vervulden de badoets geen ge makkelijke rol; lachen om eigen grappen deden zij niet, maar dat juist deed hun geestigheden, bij het toevend publiek, de nontonners, beter inslaan; zij bleven droogkomiek. Vaak hadden de grollen en aanschouwelijke voorstellingen van de badoets merkbaar de bedoeling sociale of politieke mis standen, althans wat zij als zodanig zagen, te he- L,,.,nn in Bandoena The Hot Jumpers maakten een jaar of wat terug in die koele bergstad furore met £k „Tril ÏÏÏSfcï.ii« Pt.»* M hack.. D, joe. anders cr is er nu nog maar één van over, maar de stijl is gebleven. En de muzikaliteit is gebleven. Het werd al gauw minder plezierig in Bandoeng, al had dat niets met muziek te maken. Hoe dan ook, The Hot Jumpers moesten een streep zetten onder hun muzikale carrière, maar begonnen in Den Haag opge wekt aan een nieuwe muzikale loopbaan. Dat was begin 1959. De bezetting van het ensemble was praktisch ook helemaal nieuw. Oscar Rexhau- ser zette zijn schouders er onder, en nou ja met een stel geestdriftige musici was het al heel gauw ge fikst. En toen begon een nieuwe triomftocht! Ze vielen direct op door hun aparte interpretatie, dat ze brengen: snelle opwindende ,,rock en de hun arrangementen en door hun aangeboren muzi kaliteit. Die proef je als het ware in elk nummer meer gedragen melodieuze country s Kost voor fijnproevers! Want rock en rock is twee. Natuurlijk kan je de typische roek-maat slaan, je weet wel; THE HOT JUMPERS"Nederland's rock and toll orkest nummer één. Als ware motorduivels broederlijk op de robuuste ik-weet-niet- hoevee! P.K.. met een muzikaliteit van ik-wcet-ivcl-zeker 24 karaat. doeng tèk tèk doeng, têk tèk doeng en daar bovenop kan je ook nog een maximum aan geluid produceren. En dan zal het wel stevig rocken en rollen, maar muziek is het dan nog bij lange na niet. En dat is wat de Jumpers nou net precies wèl doen: muziek maken. Yes, sir, dat is nou het hele geheim! Of het rock is of cool, calypso of swing, muziek maken is en blijft het voornaamste. Muzikaliteit kan je niet leren. Je hebt het of je hebt het niet. In het laatste geval heb je pech gehad. Het frappeert mij steeds weer hoe muzikaal onze Indische jongens (èn meisjes!) zijn, zo echt van na ture, door aanleg, en wat een uit gesproken gevoel voor ritme ze hebben. Echt muziekles heeft vrij wel niemand gehad en notenlezen is er meestal niet bij. Dat geldt ook voor The Hot Jumpers. Al leen hun zanger Jim Pownall leest vlot, hij is ook de enige van de oude Bandoengse „gang". O, wa éven, pèh, eerst kennismaken ja met handjesdrukken en zo. Jim Pownall is dus zanger. Solo-gita rist is Dolf van Caspel. Jan Oe- chies en Win Monoarfa zijn bege leidingsgitaristen. Als één van hen verhinderd is valt ritmegitarist Joop van den Brink vlot in. Wim Kroesen zit aan de drums en last but certainly not least Oscar Rex- hauser, bassist en leader of the band. Bij elkaar een stel vlotte sympathieke knapen en Neder lands beste rock and roll orkest! Een ensemble dat zelfs een kriti sche vergelijking met wat er in dit genre in het buitenland wordt ge presteerd, glansrijk doorstaat. In pak-weg twee jaar tijds is het orkest enorm populair geworden. De Jumpers komen van Batavia, Soerabaja, Makassar en Bandoeng en nu spelen ze in Groningen, Maastricht, Eindhoven, Enschede en Tilburg. En in Amsterdam. Daar hebben ze een fan-club die er wezen mag met 350 leden. Toen Freddie Cannon in het Kur- haus in Scheveningen optrad be geleid door Nederlandse musici, werden The Hot Jumpers uitge zocht om, naast dat orkest, de avond op peil te houden. En het zat er dik in: hun eerst plaat is in juni van dk jaar op de markt verschenen! „The Hippy Hippy Shake" .en „I'm in love again". kelen; maar dat deden zij zeer voorzichtig; zij gin gen daarin niet te ver (precies als Wim Kan op Oudejaarsavond) Wij O.G.N. mensen, zijn van huis uit gezagsge trouw, desalniettemin hebben wij van Wim Kan s spel genoten. Hij heeft ons echt geamuseerd. Wat ik verder zeggen wilde is dit: Wij vinden t jammer, dat er onder de beoefenaars van de radio- kleinkunst in Nederland zo weinig aandacht wordt geschonken aan wat O.G.N. op dat gebied zou kunnen bieden. Af en toe brengt een of andere omroepvereniging enkele minuten een Indische pan- toen of een liedje uit Ambon ten gehore. De ouderen onder ons herinneren zich ongetwijfeld het glorietijdperk van de, door de Indo-Europeanen beoefende zang en toneelkunst. Dat was het tijdvak van ongeveer 1890 tot circa 1935. De Indo-europe- se komedie stamboel werd opgericht door de Indo's Mahieu en van der Laan. Ze traden op met een uitgebreid repertoire. Toen Mahieu door ik weet niet welke omstandigheden er mee ophield, nam Miss Riboet de zaak over, ook naar ik meen het auteursrecht op de zang- en toneelstukken. Ik zeg: naar ik meen, want Miss Riboet voerde met haar troep dezelfde toneelstukken op, die wij ouderen bij Mahieu al hadden zien spelen, o.a. het befaamde drama Njai Djasimah en verder: Ali Baba, de Vis ser en de geest (uit 1001 nacht) enz.. Wij hoorden in 1933 en '3-1 ook dezelfde melodiën. (de bekende wijze; kamie orang enz.). Nu kan ik niet aannemen dat de waardering voor deze echt Indo-europese toneelzang en muziek kunst is uitgestorven, enkel en alleen tengevolge van het feit dat wij niet meer op Indonesische maar op Hollandese bodem ademen. (Nog in 1937 woonde ik een komisch Tjio-stuk bij te Bogor). Vrienden, laat dit niet zo zijn. Laat ook deze soort kleinkunst onder U voortleven, want zij bevat veel van hoge innerlijke waarde, veel dat hoofd en hart verkwikt. En Mahieu èn Miss Riboet telden de bewonde raars van hun echt Indische kunst ook tot in de hogere en hoogste Nederlandse en Indonesische kringen op Java. Herleve hier de O.G.N. kleinkunst, ook als steun voor Nassi's werk, dat ons allen ter harte gaat. p.s. Voor de liefhebbers citeer ik hier geheel uit het hoofd een stuk van een alledaagse pantoen, door Indo-europese troubadours in het tijdvak 1895-1920 zo gaarne onder gitaarbegeleiding ge zongen: Dari mana datengla lintah? dari goenoeng toeroen di sawah. Dair manah datengla tjintah? dari mata toeroen di ati enz. Wij vinden dit dichterlijker, fijner, dan het banale radioliedje: Ik hou van jou, van jou Ik wil trouwen met jou, met jou. WEBE Het eerste stuk is een dynamisch rockn het tweede een mooie western Die gramofoonp typeert het ensemble. Ze kunen rocken zoals je rock and roll móét spelen en tegelijkertijd brengen ze een country met zoveel gevoel voor sfeer dat er een heel aparte bekoring van uitgaat. Hun voorkeur gaat trouwens uit naar „westerns" en „country-songs". Die feeling voor sfeer kwam ook tot uiting toen ze in Amsterdam de achtergrondmuziek verzorgden voor een modeshow. Met sterk aansprekende melo diën en beheerst spel dwongen ze ieders bewonde ring af. The Hot Jumpers zijn geen beroepsmusici. Zij heb ben hun job of ze studeren nog. Ze voelen er niet veel voor om in de keiharde zakelijkheid van de arausementsbusiness te duiken. En gelijk hebben ze! Zij zijn dan ook altijd te porren voor het optreden ten bate van liefdadige instellingen. En op onze pasar malams waren ze steeds present! Hun plaat wordt geregeld voor de radio gedraaid en ook de t.v. heeft hen benaderd. Op 8 november maakten ze een auditie en reken maar dat t.z.t. de uitzending een groot succes zal worden. Want hoe je ook over rockin' and rollin' mag den ken, hoe weinig waardering je ook kunt opbrengen voor een vaag weemoedige country-song, voor mij was het spel van The Hot Jumpers een verrassende onthulling. Om de eenvoudige reden dat muziek ma ken voor hen een behoefte is, omdat ze muziek pro duceren die aan alle kanten het ritme, de malo- diepartij en de zang tintelt, gloeit en lééft! MAUS 10

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1961 | | pagina 10