op zoek naar variatie
VOOR DE VROUW
1001
AVONTUREN
met de
soetil
1. Wat deed U het liefst in Indië als U
er tijd voor had? (Of er tijd voor
kon maken!)
2. Kunt U die liefhebberij (en)hier ook
hebben? Zo neen, welke zijn de be
zwaren dan? Heeft U hier een an
dere hobby?
c~Probeer dat eenó
Rubriek voor vrouwen die raad vragen,
of raad weten voor alle grote en kleine
huishoudelijke en gezinsproblemen.
r. r.
problemen, kleine en grote, die wij
meestal zelf trachten op te lossen, zo goed en
kwaad als het kan, worden in uw rubriek van
alle kanten door duizenden huisvrouwen mis
schien ook mannen) belicht en de verkregen
oplossingen kunnen ons zeker van dienst zijn.
Ik weet zeker dat „MYANA" voor ons vrou
wen en moeders nuttig kan zijn en hoop, dat
velen er tijd voor „maken" om zo nu en dan
haar mening en opbouwende kritiek te berde
te brengen."
Mevr. A. W.L.
Deze brief en nog vele andere, waarvoor ik
erg dankbaar ben, steunen mijn plan om alle
lezeressen te betrekken in de rubriek die ik
„Eerlijk gezegd" wil noemen.
Ik stel U hierin telkens een paar vragen, die
U, naar ik hoop, zo eerlijk mogelijk zult
beantwoorden. Een resumé van de verschil
lende antwoorden kan ongetwijfeld leiden tot
een interessant en leerzaam relaas.
Het lijkt me de eenvoudigste manier van ken
nismaking met elkaar, met onze problemen,
maar ook onze mogelijkheden. Wat voor de
één een bezwaar is, behoeft het voor een ander
Naar aanleiding van ons kwee mangkok recept
een poosje geleden, schreef mevrouw Arends
me, dat ze de hare precies zo maakte, maar
dan inplaats van water, legèn gebruikte. Wat
en dat spreekt vanzelf de koekjes hele
maal écht doet smaken!
Maar hoe komen we aan legèn?
Mevrouw Arends was zo vriendelijk me het
recept te geven voor onze rubriek en wat be
langrijk is: liefhebsters (en de liefhebbers niet
te vergeten) kunnen, na afspraak, legèn-beest-
jes bij deze vriendelijke dame komen halen.
Legèn-beestjes die er uitzien als yoghurt-
plantjes, zijn niet in Holland te krijgen.
Mevrouw A. kreeg ze van mensen die uit
Indonesië kwamen.
Ze vermenigvuldigen zich snel en dus kan ze
geregeld wat afstaan.
Ik laat hier haar adres volgen, dan kunt U,
wanneer U ook aan de legèh wilt beginnen,
haar schrijven of opbellen. Dan verteld ze U
wel wanneer U met een leeg jampotje kunt
komen.
Mevr. ARENDS, Pieter Langendijkstraat 115,
Den Haag, telef. 661021.
En dan volgt hier het recept van legèn:
5 volle eetlepels legèn-beestjes;
6 volle eetlepels witte suiker;
3 st. gedroogde abrikozen;
3 st. gedroogde pruimen;
1 liter koud water.
Gebruik een schone (niet met zeep, alleen met
handwarm water omspoelen) weckfles en los
eerst de suiker in water op. Dan de gewassen
vruchten en de beestjes er in doen. Daarna
niet te zijn. Misschien dat we leren kijken als
die ander?
Doet U mee?
Dan zou ik graag willen weten:
Omschrijf uw antwoord zo duidelijk mogelijk.
Als het kort kan, graag, maar heeft U be
hoefte aan een uitgebreide uitleg, dan is dat
ook welkom.
Het ligt niet in de bedoeling alle antwoorden
te publiceren, maar toch wel een groot aantal
meningen samen te vatten tot één interessant,
leesbaar artikel.
Antwoorden moeten uiterlijk 15 februari in
het bezit zijn van:
LILIAN DUCELLE,
„Myana",
Prins Mauritslaan 36, Den Haag
Wat me hier zo vaak verbaast en teleurstelt,
is het gebrek aan variatie en fantasie in de
bereiding van eenvoudige gerechten, en het
verlangen om te werken naar een vast (en
goedkoop) recept. Waar je b.v. ook reist in
Holland, de loempia's smaken overal gelijk en
zijn overal hoofdzakelijk gevuld met taogeh
en/of kool. Alleen bij sommige Indische restau
rants zit er een aparte smaak aan.
De Indonesiër daarentegen schijnt onvermoeid
op zoek te zijn naar een aparte tjap. Neem nou
de z.g. „pastels", die halvemaanvormige ge
vulde pasteitjes. Zowel naar vorm als inhoud
zijn er geloof ik geen twee „pastei"-makers in
Indonesië, die hetzelfde recept hebben. Je
vindt ze groot en klein, met veel en met wei
nig of zelfs helemaal geen vlees (maar dan
blijft de vulling met op een aparte wijze be
reide katjang idjo toch voedzaam en smake
lijk), met kip of kambing, met abon of met
met een eetlepel in de gesmolten suiker de
rest van de voorgeschreven hoeveelheid water
storten. De fles losjes toedekken met een stuk
je plastic. Na een dag komen de vruchten
bovenbedrijven. Die kunt U desgewenst opeten.
Na drie dagen is de legèn klaar en kunt U de
bereiding herhalen. De beestjes op een nylon
zeef voorzichtig onder vrij koud water wassen
en meteen op een kom laten uitlekken.
De legèn-beestjes in een koele kamer bewaren.
Ze kunnen geen zon verdragen.
Men kan van deze legèn ook srabie en apem
maken.
De beestjes in de winter niet met ijskoud
water wassen en ook het water in de weckfles
niet te koud nemen. In april of mei kan men
weer enkel koud water gebruiken.
Legèn-beestjes gaan in melk dood.
Legèn is een heerlijk verfrissende, pittige
drank, die vooral de heren zullen prefereren
boven de hier verkrijgbare fris-dranken.
Mevr. V. S., Rotterdam. Als ik mijn trasi in
de keuken aan het bakarren ben, en het keuken
raam openzet voor de lucht, klaagt mijn Hol
landse buurvrouw altijd over die vreselijke
stank. Wat doe ik eraan?
Antwoord. Zet vijf minuten voor u met de
trassi begint een paar ons spruitjes op met
niet teveel water en zonder deksel. Laat de
lucht goed naar buiten waaien. Ga dan gerust
uw trassi bakar, uw buurvrouw zal het druk
genoeg hebben met de „spruitjes parfum".
Voor u misschien minder prettig, maar alles
liever dan burenruzie toch?
Mevr. de f. Leeuwarden. Ik heb altijd zulke
kouwelijke armen. Het is zo vreselijk om al
tijd een vest te moeten dragen over een mooie
japon en ik vind een dunne stof toch wel eens
prettiger dan altijd wol en tweed.
A. Ben ik even blij 'n mede-koukleum gevon
den te hebben! Weet u wat ik deed? Van een
paar oude stretch-nylons de voet afknippen.
De kous bij wijze van losse voering in de ja
ponmouw zetten. Met een paar steekjes aan
de schouder en de oksel is voldoende. U kunt
de dunste stof nemen, u ziet er niets van! Op
lengte afknippen of omrollen. Zit heerlijk
warm
LILIAN DUCELLE
ebbie, vulsels met aardappeltjes en groenten
en gehakt, enz. enz. En al naar die inhoud
zijn ze duur of goedkoop. Chinese „pastels"
hebben hun vulsel meestal met toepassing van
varkensvlees en ik heb in Singapore eens „pas
tels" gegeten met een bepaalde oedang-vulling,
die gewoonweg super-de-luxe was.
Ook de z.g. mie-kampong, dus Indonesische
bamie zonder varkensvlees, verschilt in elke
stad weer van maak. Die in Bandoeng is geheel
anders dan in Djakarta of Semarang. Onze
brave koks ondernemen bij de toebereiding
van die mie-kampong vaak gewaagde stunts,
die enorme successen kunnen opleveren.
Er was b.v. een verkoper van mie-kampong op
Kramat, bij de ingang van Gang Listrik (Ba
tavia), die zijn mie op de gewone wijze begon
(dus in smeltend geitenvet, wat boemboe, ba-
wang, dan water, dan de taogeh, kool, tomaat
en mie), maar er dan als slot-apotheose een
geweldig stuk gebakken tahoe in deed (door
ons „daging bohong" gedoopt). Het eind
resultaat was gewoonweg enorm en menige
fietstocht van Batavia naar Meester Cornelis
terug (na de 2de voorstelling in Globe) werd
onderbroken bij Gang Listrik voor „a short
break and a big steak'". Misschien was het
ook de extra tik trassie in de boemboe, die het
'm deed. Of de lepel asin-manis met bawang
merah, tjabe rawit en ketimoen, die het hele
gerecht bracht op Café de la Paix-niveau.
Wat wij nu onze lezers wilden vragen is dit:
wie weet een aparte en originele bereiding van
een algemeen bekend gerecht? En waar het te
krijgen was? Want tanggoeng zijn er onder
onze dames nog velen, die daar groot belang
in stellen.
Wat anders: wie heeft hier in Holland een
origineel experimenent gewaagd met een „ver
sleten"' gerecht en durft het aan te bevelen?
Ajo, variatie en fantasieLaat zien wat er nog
van over is
10
