RIJSTTAFEL
IK EN BENTIET
O, bedoelt U dat?
HANDELSONDERNEMING
MALAKKA
Postbus 205
ROTTERDAM
In open envelop met
4 cents postzegel ver
zenden
desgewenst een brief
kaart.
EEN ENORME SORTERING
INGREDIËNTEN VOOR DE
Stuk voor stuk klasse-artikelen tegen scherp
concurrerende prijzen.
FRANCO HUIS
door geheel Nederland.
Verzending van geschenkpakketten (zonder
invoerrechten) naar alle landen van de
wereld. (Vraag onze circulaire C 3).
U LOOPT GEEN ENKEL RISICO
Artikelen die niet aan uw verwachtingen
voldoen kunt U binnen 5 dagen terugzen
den. U ontvangt omgaand uw geld terug.
Waag er eens een postzegel aan.
uit het bekende
blauwe pakje
van „De Weduwe
Op een dah ik onmoet Si Bentiet bij asemboom
Gang Listrik, haat noh knippen.
Ik seh: „Lo, koh hier knippen, 'ntiet! Jou
moeder op oewang blandja--nja?"
Hij seh: „Niet. Als ik altijt so. Mijn moeder
sij heef één kwartje foor kooifeur Moetoe..."
Ik seh: „Kwaffeur."
Hij seh: „Laatmaar naamnja hoe, tóh toekang
ramboet!'"
Ik seh: „Ja soedah. En toen?"
Hij seh: „En dan ik knip bij Karto pèp sèn
en dan oentoeng-nja twee dup."
Ik seh: „Als so doormaardoor, rijk jij."
Hij seh: „Ja, alsmaar niet doormaardoor freten
lekker tot op.'"
Ik seh: „Maar knippen-nja dese hoe. Niet tjap
batok?"
Hij seh: „Heef je ooit bemerk mijn hoof
hek?"
Ik seh: „Jewel, maar haarnja hoet".
Hij seh: Wahmaar!"
Ik seh: „Niet so. Kapan frientjes wij!'"
Hij seh: „Ha-ah! Als rijk, frientjes-nja ister-
feel. Foor trakteren. Als arm, die oesir kaja
ajam. Haat maar weh! Klaploper!"
En dan mijn haat hij kom druit. En dan ik
neem karet in mijn sak en dan ik haat sentiel
poten-nja fan Si Bentiet. En dan hij roep al
door: „AdauwEn dan Karto hij seh:
„Djangan lompat, njo. Ramboet-nja seperti
di makan tikoes nanti. Maloe goewa! Na
Gigit lagi„Adauw!" Si Bentiet hij sreeuw.
En dan hij wor mata gelap en dan hij pak
botol semprot en hij smijt. En dan ik spring
en botol semprot-nja, krieng! Kapot. En dan
Karto ngamoek. En dan hij pak Si Bentiet.
Hij seh: „Bajar doeloe!" En dan Si Bentiet hij
brul: „Lo! Sapa poenja salah!"' „Ta perdoe-
lie!" Si Karto hij seh: „sapa bikin roesak.
Ajo bajar!" „Brapa?" „Doewa pitjies„Sa-
ma lima sèn potong ramboet djadi setalèn?!?"
„Ie-ja!" „Mana bisa! Tjoema botol-nja roe-
sak. Mesin semprot masih baik. Goewa ganti
botol-nja! Maoe botol apa. Botol Bolles?
Botol ketjap?" En dan Si Karto hij wor boos.
En hij kneep keel-nja van Si Bentiet tot kwar-
tje-nja kom druit. En dan ik smeer. En dan
Si Bentiet hij ahterfolleh. En dan helukkig is-
ter tram. En dan ik spring tjp! gontjèng van
ahter. En dan ik siet fan de ferte Si Bentiet
met naar bofen één han kaja Vrijheidsbeeld
Amerika. Apa lagi sijn kop half kaal kaja
Indiaan.
En toen al.
TJALIE ROBINSON
Vroeger dronk m'n vader 's avonds altijd een
glas rode wijn. „Op aanraden van de dokter,"
zei hij. In hoever dat waar was, weet ik niet.
Maar als kind vroeg je natuurlijk niet verder.
Zijn lievelingsmerk was St. Julien.
Op 'n keer moest hij weer nieuwe voorraad
inslaan, en reed met de wagen even langs zijn
Chinese langganan. Daar trad hem glim
lachend een nieuwe bediende tegemoet. „Toe-
wan?" vroeg deze beleefd.
M'n vader deed de gebruikelijke bestelling:
12 bottels rode wijn tjap St. Julien (de naam
sprak hij neetjes op z'n Frans uit).
De Chinees keek niet begrijpend, en zei, dat
ze dat tjap niet verkochten. „Wat nou?" zei
Pa verbaasd, „maar die koop ik hier altijd!
Nou ik zal wel eens kijken." Hij liep de rek
ken met dranken langs, met de Chinees in zijn
kielzog, tot hij opeens naar boven wees, en
triomfantelijk zei: „En déar dan, wat is dat
dan?"
„Oooo", zei de Chinees, „bedoelt mijnheer
Sssst Joe Lien?! Ja, dat hebben we wel, Toe-
wan!" Onnodig te zeggen, dat Pa in het ver
volg maar „Sssst Joe Lien" bestelde!
vjw/Zwww
18
