tornt r V VAN HIER EN GUNDER 6e JAARGANG No. 14 Van Hier en Gunder is onze belangrijkste rubriek. Voor het eerst in de historie van de Indische journalistiek bestaat ergens een vrije uitwisseling van gedachten over de meest uiteenlopende onderwerpen. De Indische burger stuurde destijds haast nooit ingezonden stukken in en doet het nog steeds slecht in de Hollandse pers. Omdat wij hier vaak als „vreemden" spreken en niet verstaan worden. In TONG-TONG voeden wij elkaar op, sterker dan uit welke andere kolom ook in dit blad is hier de psychologie van de Indischman te herkennen. „Weet je, dat wij bier altijd met de goeling slapen? Aanvankelijk nietmaar wij zijn er weer op overgegaan. Je rust er heel wat heter mee dan zonder.'" J. HOOGEWOUD Hoogewoud is een rasechte totokker", die in Indië hardnekkig aardappeleter bleef. Hier in Holland blijft hij even hardnekkig goeling- gebruiker. Wat „alle anderen doen"" impo neert hem niet. Herinnert U zich nog hoe hij in Indië onverstoorbaar naar de „witte stip" bleef wijzen (hij was scheidsrechter) ook al braken spelers en publiek de tribunes zowat af? We houden wel van die mensen met een solide eigen overtuiging, die juist daarom ook veel van anderen accepteren. Hoogewoud is het vaak niet met Tjalie eens, maar hij is Tong-Tong-lezer door dik en dun en alle brie ven en briefkaarten besluit hij met een enthou siast „Poekoel teroes!" Tussen twee haakjes: wie is er ook nog steeds „goeling-minded" gebleven? Laat eens horen. Wij zijn werkelijk erg benieuwd of dit ge bruik nog in zwang is hier, en zo ja, in wel ke mate. DILARANG Krachtens oude Britse verordeningen is een moeder die op een Londens trottoir met haar baby in de kinderwagen wandelt, strafbaar. In twee politie-verordeningen van resp. 1839 en 1847 staat, dat het strafbaar is om ,,een wagen, rijtuig, slee, handkar of kruiwagen te trekken of voort te duwen op een voetpad van een straat" Toen ik bijgaande „snipper" in een Haags blad las, schoot mij het navolgende historische voorval in de gedachten. Plaats van het gebeuren: Bandjermasin. Jaar 1934. Deze Zuid-Borneose stad mocht zich verheugen in het trotse bezit van een mooi park. Een park evenwel met vele „verbodens". Omdat men er erg zuinig op was. Bandjerma sin was nu eenmaal geen Aalsmeer. Eén „tida boleh" luidde: verboden voor alle voertuigen op wielen. En het geschiedde op zekere dag, dat een da me, die, te oordelen naar haar uiterlijke vor men, binnen niet al te lange tijd moeder hoop te te worden, in dat park wat rondwandelde. Plotseling schiet een agent van politie, zo'n echte mas-oppas, haar langszij en zegt: met uw verlof mevrouw, hier mogen geen kinderwa gens rijden, (permissie nonja besar, disini tida boleh djalan sama kereta-anak). De a.s. mama kijkt hem verbaasd aan en antwoordt: maar man ik heb toch geen kinderwagen bij me? Mas-oppas wuift haar opmerking weg met de woorden: ja mevrouw, dat zie ik ook wel; maar ik wil U alleen alvast waarschuwen, (saja nonja, saja toch lihat; tetapi saja maoe kassi taoe lebih doeloe!) Waaruit moge blijken, dat ook onze indische smerissen, onze onvergetelijke geelvinkies, nauwgezet en plichtsgetrouw hun ambt uitoe fenden. W.H.M. Mochten de betrekkingen tussen Nederland en Indonesië hersteld worden en de omstan digheden daar verbeteren, gaan dan vele Indi sche Nederlanders terug"? Door uw ruime contact met Indischgasten zult U daar wel een opinie over hebben. IVat gaat U zelf doen?' Mevr. E. L. - M. Ik zal eerst wat vertellen. Op de laatste Pasar Malam in Den Haag was ik op een gegeven moment omringd door een kring bekenden. Van verscheidene kanten werd deze vraag op mij afgevuurd. En de andere vraag: „Wanneer ga je ook weg naar Amerika?" Ik beantwoord de al deze vragen met een korte wedervraag: „Als in Indonesië alles weer goed werd, zou U dan teruggaan?" Het antwoord luidde in alle variaties van „Liever vandaag dan mor gen" tot „Ik denk van wel". Ongeveer dezelf de antwoorden kreeg ik van „Amerika-vra- gers" die zelf helaas niet konden wegens leeftijd, gezin, enz. Als ze kónden dan wel. Toen zij ik, met de wijsvinger de kring rand wijzend: „U allemaal gaat dus weg. Maar ik mag niet, ja? Waar blijft onze Tong-Tong als U allemaal weggaat"? Men vond het een leuke grap, geloof ik, maar het is mijn pro bleem sinds jaren. Ik ben er in duizenden con tacten van overtuigd geraakt dat een zeer be langrijk percentage van de Indische groep, bruin én blank, van hier weg zal gaan als a. emigratiemogelijkheden aantrekkelijker wor den, b. welvaarts- of veiligheidsomstandighe den in Nederland relatief achteruit gaan. Dit geldt niet voor U lezer, windt U zich niet op, maar het geldt voor meer van uw kennissen dan U wel denkt. En dit, lezer, (windt U zich niet op) heeft niets te maken met vaderlands liefde. Men kan zijn vaderland ook (en zelfs méér) liefhebben aan de verste einden van de wereld (hebben wij dat dan niet vier eeuwen UW ORDER Nu onze „Tong-Tong" een nauwe samenwerking heeft met een mo derne drukkerij, zouden wij al onze lezers, die eigen briefpapier, bij zondere naamkaartjes of ander drukwerk hebben, en aan een nieuwe voorraad toe zijn, willen vragen voortaan hun orders bij ons te plaatsen. U helpt „Tong-Tong" opbouwen; U betaalt niets meer dan waar ook U krijgt aparte aandacht voor Uw werk. Bestellingen en informaties nog steeds te richten aan DE REDACTIE lang gedaan?), maar ieder mens zal tenslotte het klimaat en de maatschappij kiezen, die hem het best liggen, als hij vrij is om te gaan waar hij wil. Eén ding is zeker: het zal later een toer wor den al de eindjes van Tong-Tong over de hele wereld bijeen te houden. Nochthans zal dat lukken. Ik ken uw (en mijn) beroerde kanten, maar ook de goede. Deze goede zullen ge- samboengd" en versterkt worden. De eerste stap in die richting is onze N.V., die de won derlijkste en boeiendste maatschappij kan wor den, die wij ooit gekend hebben. Toekomst dromen? Tong-Tong was ook een toekomst droom IJ onderschat uw eigen kracht! T.R. THE MAYFLOWER Wist je dat 's werelds beroemdste schip „The Mayflower"die de Pilgrimfat hers naar Amerika bracht, onder leiding van een zekere Robinson stond? John Robinson: puritein, onderwijzer, volksmenner, auteur, predikant, enz. d. J. d.J. Geen gek idée. Geef mij een ouwe kotter en driehonderd man om te mennen. Met de Tong- Tong-vlag in top er vandoor.Naar Ta Perdoeli- landMaar even geduld: eerst drie jaren scheepvaartstudie en dan drie jaar in de rij staan bij Emigratie. Ach, tegen die tijd zwicht ik toch ook voor het pensioen van Vadertje Drees T. R. Onafhankelijk Indisch Tijdschrift Prins Mauritslaan 36 - Den Haag Tel. 542.542 - Giro 6685 Verschijnt: de 15de en 30ste van elke maand Prijs: per nummer 0.50 per kwartaal 2.50 per halfjaar 5. per jaar 10. Betaling geschiedt altijd VOORUIT ABONNEMENTEN BUITENLAND (per jaar): Australië: p. luchtpost: ƒ43.-; p. zeepost: 15.- Nieuw-Zeeland, Zd. Afrika, Brazilië: p. luchtpost: 33.-; p. zeepost: ƒ15.- Nieuw-Guinea, Canada, U.S.A.: p. luchtpost: 27.-; p. zeepost: 15.- Suriname, Antillen: p. luchtpost, ƒ21.-; p. zeepost: West-Europese landen: p. luchtpost: ƒ15.- Agente voor Canada: Mevr. E. Ie Sueur-Zimmer, 1 Richview Side Road, RR 1 Islington, Ontario, Canada. Uitgave GAMBIR Uitgeverij voor Oost en West 15.- Onder redactie van TJALIE ROBINSON Zoekt op basis van de nuttige ervarin gen in de Gordel van Smaragd nieuwe interessen in Nederland te wekken voor de Tropengordel. 2

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1962 | | pagina 2