9
Waarom
Omdat U zich dan in het geheel geen zorgen behoeft
te maken over Uw bagage. U kunt zien, dat deze wordt
ingeladen op het schip, waarmee U zelf reist.
Bij aankomst kunt U Uw bagage zelt inklaren. Kortom,
er is geen ogenblik scheiding tussen U en Uw bagage.
Kontiki-vaarders op
de Los Angeles River
Bandjir in Southern California. Sepulveda
Blvd. Pico Blvd, Washington Blvd en veel
straten, allemaal „rivers of no return". Voor
So. Calif, een wonderbaarlijk gezicht. De slui
zen des hemels blijven over 't algemeen
negen maanden achter elkaar toe. Daarbij
mag je blij zijn als de Wachter daarboven, in
de winter, de sluisdeuren goed open maakt
en niet alleen op een kier, of soms helemaal
niet. Na zes jaar is Hij weer gul geweest en
heeft dit jaar blijkbaar de deuren vergeten te
sluiten.
In Indonesië speelden we in dat kolkende
bruine vocht op straat. Hier rijden we tot
aan de spatborden er doorheen. Voorzichtig,
want de remmen slippen. Ik vindt het heerlijk;
saai, dat je kurkdroog blijft!
Wat doen fantasierijke jongens als er eindelijk
veel water, dat stroomt ook nog, in de Los
Angeles River staat Zij wanen zich opeens
Kontiki-vaarders en de bruine wateren van
de Los Angeles River veranderen in The Blue-
Waters of the Ocean. Toen was er een special
announcement over de T.VA couple of
youths were picked up by The Highway Pat
rol, sailing the Los Angeles River on a raft.
This is a warning to all youthsnot to en
danger their lives"
De man had gelijk natuurlijk. De jongens
hadden de strenge reprimande, die zij ont
vingen at the police-station, dubbel en dwars
verdiend. Ergens had ik opeens erg medelij
den met ze. Zo'n raar rot gevoel.
Ik denk aan het eerste stuk in „DE PIEKE-
RANS". Wat een heerlijke, vrije jeugd die
Wawak. Mieltje, Tikoes en Tjalie toch had
den Hoe ongebreideld konden zij hun fanta
sieën in praktijk brengen. Kassian deze Ame
rikaanse Wawaks en Mieltjes. Hoe kort heeft
hun avontuur op de oceaan geduurd, voordat
een strenge man van de -wet haar weer ge
woon de Los Angeles River maakte. Ik kan
me hun teleurstelling levendig voorstellen
want ook ik heb op een ketebok pisang ge
varen. Dat was ver na de oorlog en er was
al heel veel bebouwd. Geeft niet, we konden
tenminste vrij blijven varen. Natuurlijk waren
we ook niet in Adams costuum want daar
waren we al veel te groot voor. En zelfs het
feit dat mijn broer mij van een wisse verdrin
kingsdood redde, toen ik van de ketebok viel,
van pure enthousiasme, veranderde niets aan
de opwinding.
California is een heerlijk land. Er is ontzet
tend veel te beleven voor de jeugd. Heerlijk
klimaat, prachtige natuur. Bergen, meren,
bossen, stranden, zij doen je denken aan dat
wondermooie land, dat men zo juist „De
Gordel van Smaragd" noemt. Wij leven hier
vrij en blij. Ik kan niet erbij zeggen, „net als
toen" want zoiets komt wellicht niet meer.
De tijden zijn veranderd en daarmee ook de
zeden. Wij leven hier dus voort en houden
al die wonderlijk mooie herinneringen levend,
want we moeten onze kinderen alles vertellen,
opdat ook zij er trots op kunnen zijn dat een
droppel bloed in hun aderen uit „dat verre
vreemde land" ontsproten is.
MARIJKE STEEVENSZ
Zij die reeds lang staan ingeschreven voor emigratie naar Amerika, maar
nog steeds geen sponsor hebben kunnen vinden, kunnen zich voor een
extra poging wenden tot
The Dutch Indonesian Club
c/o Miss Lucile M. Richards
1834 West 85th Street
Los Angeles 47
California U.S.A.
In het comité zitten o.m. Hans van Dorp, Wouter Keus, Arnold Latakua,
Hans Keyser en Mrs. Eugene Davies. Misschien kan deze Club voor U
nog een sponsor vinden. De club werkt samen met de Episcopal Church
en de Church World Service.
18
