Lintenkussen 1001 AVONTUREN met de soetil De genealogie van de „muu muu" BRIEVEN... VOOR DE VROUW Ze heet Mrs. Gordon en ze is mijn achterbuur vrouw met wie ik de patio achter ons huis moet delen. Ik maak de eerste dag dat ik intrek al kennis met haar en de andere buren, dat is wel zo prettig. Mrs. Gordon is een vriendelijke, gezellige oude dame van tegen de zestig en ze is ver pleegster. Als goede verpleegster is ze handig en ijverig. Als goede Amerikaanse houdt ze van al die bric-a-brac die een Amerikaans interieur zo Ladies Home Journal-achtig ma ken. Ofschoon het niet helemaal mijn smaak is, kom ik toch wel onder de bekoring van dit spelen met kunstbloemen, ruches, frilles en plastic voorwerpen. Het is een bijna kinderlijk spel dat wij moderne vrouwen allang niet meer kennen. Wat me treft is de „cleanliness" van alles. Geen stofje, geen pluisje of vlekje. Het moet een hels werk zijn dat stoffen bij te houden, want dit droge Californië is stoffig! In de huiskamer hangt een mand van Chinees vlechtwerk. Er zijn allerlei soorten kunstbloe men en planten ingestoken die bijna echt lijken. Even echt als de wassen parkietjes en de pape gaai die op de schilderijlijsten en de schemer lamp zitten. Op de buitendeur van muskieten gaas (alle deuren en ramen zijn hier van gaas voorzien vanwege de talrijke vliegen, torren die binnen zwermen) heeft Mrs. Gordon levensgrote vlinders, bromvliegen, kevers ge prikt. Allemaal broches, hangers die ze óf niet meer gebruikt of speciaal voor dit doel ge kocht heeft. Er zit een grappige symboliek in vind ik: niet alles wat aardig en mooi is mag toegang hebben! In haar slaapkamer is alles rose. Ik geloof trouwens dat rose een nationale kleur is en niet alleen de lievelingskleur van Jane Mans- field. Mrs. Gordon's bedsprei, vloerkleed, de flacons en kam en borstel op haar toilettafel zijn rose. Maar op haar bed ligt een grappig geblokt kussen in zachte en felle kleuren door elkaar. Als ik het van dichtbij bekijk, zie ik dat het gevlochten linten zijn. „Van alle bloemstukken die er in het zieken huis komen en die na verloop van tijd wegge gooid moeten worden, haal ik de linten af", vertelt ze. Ik strijk ze glad, met een strijkijzer 7« 1213 was Djojobojo in Indonesië heel beroemd en erg wijs, Toen schreef hij al: Awas, awas, KOKKIES rijsttafel- artikelen zijn paling djempoi en het laagst in prijs. Kokkias Rijstwinkels: Witte de Wlthstraat 1 28 Telefoon 89438 Slotermeerlaan 1 25 Telefoon 130362 AMSTERDAM-W gaat niet, de meeste linten zijn van nylon en knip ze op gelijke lengte. Heb ik er genoeg dan neem ik een stuk stof als voering en naai de linten op een rij in de lengte en de breedte vast. Dan vlecht ik ze tot een matje en zet ze aan het andere eind weer vast. Twee van die matjes tegen elkaar genaaid, een stuk schuim rubber ertussen en je hebt een kussen!" Leuk ideetje voor de meisjeskamer. En we kunnen onze jonge dochter er zelf aan zetten. Linten verzamelen maar! TJAH TJAMPOER OF TJAP TJAI a LA MAISON 1/2 pond kippelevertjes 1/2 pond of 3 ons prei 2 a 3 worteltjes 1/4 spits- of groen kooltje (en/of bloemkool) selderie 1 spek- of varkenslapje van 1 ons (in een royale bui of feeststemming evt. een stuk reboeng en 1 ons garnalen of wat geweekte ebbie) 1 kippebouillonblokje, een paar eetlepels to matenpuree Desgewenst een schijfje djahé, doch gebruik liever een mespuntje gemberpoeder, aangezien men de djahéschijf niet meer terugvindt, dan alleen later als deze of gene het tussen de kiezen krijgt'. De boemboe bestaat uit: zout, peper, vetsin, soja, tikje azijn en 2 a 3 teentjes bawang poetih. De geschrapte wortels in schuine dunne plak ken snijden, evenals de bloemkool in plakken als deze wordt gebruikt (ook evt. de reboeng) De goed gewassen, afgehaalde prei schuins in grove lange stukken snijden (ca. 4 cm.). De kool eveneens in grove repen. De kippelevertjes elk in 2 a 3 stukken snijden (nog lekkerder indien men de hoe veelheid kippelevertjes en prei verdubbelt). Het varkensvlees in dunne repen. De bawang poetih pletten en fijnhakken, ver volgens in een paar lepels varkensreuzel braden en bijna direct erna de uitgelekte prei mee laten braden (op grote vlam werken!). Doe daarna het vlees en de levertjes erbij met de kruiden. Het laatst de rest van de groente, met de soja en het tikje azijn. Dicht gedekt de massa laten smoren in eigen nat gedurende 10 minuten voor liefhebbers van 3/4 gare groente en anders wat langer. Met sambal tjoeka of Chili-saus gebruiken. H. G. S. In de T.T. van 30 augustus j.l. heeft Lilian Ducelle het over de muu muu, overgewaaid uit Hawaii of eigenlijk de hele Pacific, en die nu stormenderhand bezig is de U.S.A. te veroveren. Een zendeling vond n.l. dat wat de vrouwen en meisjes aan hadden op Hawaii, Tahiti, enz. veel te summier, heeft een leentje buur gespeeld bij Mother Hubbard en het vrouwelijke kledingstuk dat zij aanhad, ge bruikt als zedig model voor de donkere dochteren van deze zuidelijke eilanden. En dus is dit kledingstuk weer terug gekomen in het land van herkomst, zij het dan nu met de exotische naam van „muu muu". Maar er is meer, en ik denk dan aan onze onvolprezen Indische Bébé, zaliger nagedach tenis. Dus naar mijn mening ook al een af stammelinge van de „Mother Hubbard". Feite lijk is er dus niets nieuws onder de zon, ook wat de mode betreft, want altijd zullen de ontwerpers wel (moeten?) terugvallen op wat onze moeders, en grootmoeders modieus heb ben gevonden, zij het dan ook met kleine veranderingen onder exotische namen. Zo was ik als nieuwsgierige aap van een jongen eens getuige van het volgende gesprek omtrent de plaatsing van de knopen op een bébé, die niet alleen moesten dienen voor de utiliteit maar ook als garneersel. Na veel vijven en zessen was het mijn moeder gelukt om de naaister aan haar verstand te brengen wat zij precies wilde. Hierop zei de djait, een inlandse doch getrouwd met een totok-sergeant, en deswege zich gaarne in het Nederlands uitende: „O, ja meprouw, ik mengerti nou koed, U wil: knoopje... wach even... knoop je... wach even... lantas-knoopje... wach al door..." Waarop ik het maar veiliger vond om te verdwijnen. J. C. H. WEER Ze maken op een koude lentedag een rond vaart door de stad Amsterdam en komen ook langs de beroemde Westertoren. „De muren van die kerk zijn zó dik", vertelt de gids, „dat de temperatuur binnen, die is van 5 maanden geleden!" „En de temperatuur buiten die muren is die van over 5 maanden", moppert de jongen. „Stel je eens voor dat we een reisje gaan maken naar Limburg", zegt de juffrouw van de tweede klas. „Kunnen jullie je voorstellen wat we dan allemaal gaan doen?" Nou, dat kunnen ze wel. Eerst met de tram naar het station, dan onder de tunnel naar het perron, dan in de trein met de conducteur die je kaartje moet knippen. „En als we nu uit het raampje kijken, wat zien we dan?" vraagt de juffrouw, specule rend op het voorstellingsvermogen van de kleuters. ,De regen", zegt een meisje, klaarblijkelijk het zusje van dat jongetje in de rondvaartboot. 3000000000000000000000000000 g ...voor LILIAN DUCELLE kunt U g O sturen naar: Prins Maurit slaan 36, o g Den Haag. g g De redactie stuurt ze op de 10e, 20e g O en 30ste van iedere maand door naar Q g Amerika. g g U kunt ook rechtstreeks schrijven: g g Mrs. Lilian DUCELLE, g g 333 Newlin Ave., g O WHITTIER - California - U.S.A. O O O 3000000000000000000000000000 12

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1962 | | pagina 12