Goeroe Bartjes bij de kannibaal'n
Vechtvliegers in Amersfoort
ONZE BIBIT
Hoeveel is 7 x 9?
Hoeveel is 6x6?
Hoeveel is 8 x 8?
1
Tante Mieke
De Dajaks aan de oostkust van Borneo hadden
af en toe bij hun bescheiden berekeningen
wel eens de tafels van vermenigvuldiging
nodig vanaf 6 x 6 tot en met 10, waarbij ze
de vingers van beide handen als hulpmiddel
gebruikten. Dit ging als volgt:
De tafels van 1 tot en met 5 zijn bekend.
De vingers worden als volgt genummerd:
Plaats de 7 en de 9 tegen elkaar. „Beneden"
zijn 6 tienen en boven 3x 1. Samen 63.
Plaats beide duimen (allebei 6) tegen elkaar.
„Beneden" zijn 2 tientallen en boven 4x4.
Samen 36.
Plaats beide achten tegen elkaar. „Beneden"
zijn 6 tienen en „boven" 2x2. Samen 64.
Wat men dus „beneden" heeft, inclusief de
tegen elkaar geplaatste vingers of duimen, zijn
tientallen; wat men „boven" nog vrij heeft,
moet met elkaar worden vermenigvuldigd,
beide uitkomsten optellen. Welke mathemati
cus verklaart dit?
V. N. MOENS
Tegen een grauwe wolkenlucht staan vier
kleine vliegers te trillen van nauwelijks be
dwongen vechtlust. Een vingerbeweging: een
scherpe duik, een steile klim. Pijlsnel schieten
de vliegers heen en weer. Een lichtgrijze
sperwer volgt nieuwsgierig de vreemde voor
werpen in flitsende wendingen, vervolgt dan
hooghartig zijn weg.
Het gevecht is in volle gang. Felle aanvallen,
geraffineerde ontwijkingen gevolgd door een
scherpe tegenaanval. Een trotse uitdagend tril
lende vechtjas verandert van de ene seconde op
de andere in een ontredderd, uit het lood
geslagen wrak van bamboe en papier
Er was spanning daar in Amersfoort op een
open terrein in de Kruiskamp en er was veel
publiek ondanks het slechte weer. Onder
auspiciën van een winkeliersvereniging en ge
organiseerd door de heer de Bree, werden
daar op 8 september j.l. voor de tweede maal
de jaarlijkse „Nationale Vliegerwedstrijden"
gehouden. Voorafgegaan door een wedstrijd
voor siervliegers, begonnen 's-middags (spe
ciaal voor ons interessant!) de wedstrijden voor
„Aziatische gevechtvliegers". Drie-en-twintig
deelnemers, op één na allemaal Indischgasten,
gaven acte de presence; er werd gekampt in
zes poules, waarvan de winnaars overgingen
naar de finale. Nadat de overige finalisten
waren uitgeschakeld, versloeg de heer Lützow
uit Woudenberg in een grandioos slotgevecht
de heer F. de Winter (Den Haag). Als derde
werd de heer A. de Winter (Amersfoort) ge
klasseerd. Meneer Lützow mocht voor de
tweede maal de wisselbeker in ontvangst
nemen. Onze hartelijke gelukwensen, Djago
Lajangan
Meneer De Bree kan op een geslaagd vlieger
feest terugzien. De organisatie was in de punt
jes. Een korte duidelijke uiteenzetting van het
„adoe lajangan" vóór de aanvang van de wed
strijden, droeg veel bij tot het grote succes.
Complimenten meneer De Bree!
Wij hopen van harte dat er volgend jaar nog
meer liefhebbers zullen zijn. Ajo, mensen,
geeft U op als het zover is; apa boleh boeat,
tarik teroes
Rt.
Lieve, beste Ton-Tong jonkies,
Er is dit keer niet zoveel plaats in Tong-Tong,
daarom kan ik niet zoals twee nummers terug,
allerlei briefjes hier beantwoorden. Voor één
meisje maak ik een uitzondering, omdat ze mij
meteen alweer terugschreef:
CARLA BAGMEYER: Leuk, dat je zo vlot al
weer schreef, Carla. Je wilt graag van alles en
nog wat over het Indische leven weten, hè?
Nou, daar komen we nog wel eens over te
babbelen, denk ik. Als het zo ter sprake komt.
Een dezer dagen vroegen mijn dochtertjes mij
weer eens, of ik eens wat in „het-Indische-
verhalen-boek-uit-uw-hoofd" wilde bladeren.
Met andere woorden, dat ik over Indië zou
gaan vertellen. En toen ging het gesprek opeens
over bomen, en al pratende verlangde ik ineens
hevig naar die oude, vertrouwde boom op ons
schoolerf in Tjimahi. Hij was meestal de
buut-paal bij onze spelletjes, en hij leverde
ons het nodige speelgoed-materiaal. Ja, daar
sta je van te klepperen met je oren, hè? Een
boom, die speelgoed levert? En toch was dat
zo, hoor! Die bomen hebben namelijk een
dikke, nogal kurkachtige boomschors. En daar
sneden de grote jongens in de pauze met hun
pennemes miniatuur Hollandse klompjes van.
Verder was het grappige van die boom, dat er
komma-vormige, met vocht gevulde vruchtjes,
aan zaten, waar je prachtig mee spuiten kon.
Bovendien barstten de zaden als ze rijp waren,
in drie grote zwarte stukken open, waarbij elk
stuk precies de vorm van een kano had. Daar
om noemden wij kinderen deze boom meestal
de „spuitjes"- of „schuitjes-boom". Ik hield
altijd veel van bomen, had er meerdere, die ik
als vriend beschouwde. Maar dat vertel ik
misschien wel op een andere keer. Praat me
niet van saté, Carla, dan krijg ik prompt
honger! Ik vind het zo grappig, dat jij, die
Indië nooit gekend hebt, zo dol bent op aller
lei Indisch eten. Maar dat komt natuurlijk
omdat je Mama jullie er elke dag op trac-
teert. Bofneuzen! Mijn eigen kinderen, die net
als jij, ook nooit in Indië geweest zijn, houden
wel van rijst met groenten, maar geen Kórrel
pedis er bij. Weet je wie bij ons de grootste
portie bami eet? Onze zoon van 20 maanden.
Als zijn bord leeg is roept ie hard om „meeje,
meeje". En zo lang er nog iets in de pan is
blijft hij met zijn lipjes smekken als een
uitgehongerd katje. Maar als je hem zag,
Carla... Hollands glorie: appelwangen en een
hapsnoet! Ik hoop voor jou, dat je wensen
voor Sint en je verjaardag vervuld worden.
Dag Carla.
Lieve jongens en meisjes, tot de volgende keer.
Wie klimt er in zijn penhouder? Ik ben reuze
benieuwd. Hoe is het allemaal in de nieuwe
klas?
Nu maar weer voor je Kerstrapport werken,
hè? Sterkte en de beste wensen van jullie
TANTE MIEKE
Dit is meneer Lützow uit Woudenberg,' voor
de tweede maal winnaar van de jaarlijkse
vechtvlieger-wedstrijden in Amersfoort.
Rechts: Adoe, spannend Pèh! Het publiek volgde met de grootste aandacht de verrichtingen^ van
de lajangan-kampioenenLinks: Een aantal deelnemers poseren met hun vechtvliegers, vóór de
aanvang van de wedstrijden.
7
