Tante Mieke
I ECHTE SPEKKOEK
1 KOKKIES RIJSTWINKELS
ONZE BIBIT
Nog meerAvonturen met de soetil'
1001
AVONTUREN
met de
soetil
Lieve kinderen allemaal,
Een vorige keer schreef ik al dat we natuurlijk
niet altijd alle briefjes in Tong-Tong kunnen
beantwoorden, want dan hebben we helemaal
geen plaats meer over voor wat anders. Maar
soms kan misschien een van jullie in ons
hoekje een brief aan zichzelf tegenkomen. En
de anderen, wel het kan best zijn dat die via
de post een briefje van Tante Mieke in hun
bus vinden. Maar kijk, niet boos of ongeduldig
worden, als je soms een poos moet wachten.
Want nii bijvoorbeeld heb ik twaalf brieven
ontvangen, n.l. van Franz Creutzburg, Carla
Bagmeyer, Inez Senstius van der Meulen,
Patricia en Liesbeth Steur, Ingrid van Schep-
dael, Victor en Wout Benjamins, Jane, Cons
tance en Nancy Butteling, en helemaal uit
Nieuw Zeeland van Noes Maurenbrecher. Daar
kom ik natuurlijk eerder doorheen dan wanneer
er twintig, dertig of meer brieven waren.
Maar ik zal mijn best doen. In elk geval alle
maal heel hartelijk bedankt
Vandaag wou ik jullie iets vertellen over ka
naries. Nee, ik bedoel geen zangvogeltjes, maai
de kanarienoten, die wat aan amandelen doen
denken, maar die ik hier nog nergens ben
tegengekomen tussen allerlei uitheemse noot-
soorten. Helaas. Want kanaries hebben een
fijne smaak. Toen mijn zusjes en broertje en
ik naar school gingen in Tjimahi, moesten
we langs een lange laan met aan weerskanten
kanariebomen. Wat hébben we daar veel van
die heerlijke noten opgeraapt. Tassen vol
bracht je mee naar huis. In de tuin zocht je
een paar grote stenen en daar tussen sloeg je
de noten stuk. Eerst de zwartglimmende vrucht-
schil, dan kwam je op de keiharde notendop,
die beslist harder was dan okkernoot of hazel-
nootdoppen.
Soms maakte onze moeder noga -"an de kana
ries. Dat was dan altijd een heel feest. We
hingen er nieuwsgierig om heen en volgden
alle bedrijvigheden van het suikerbranden tot
het snijden van de hete noga toe. De noga
moest namelijk heet gesneden worden, anders
kreeg je het mes er niet meer door. Soms
mochten we van een restantje kleverig-gebrande
suiker en een stevig stukje lidi (zij-nerf van
klapperblad) onze eigen lollies maken. Je
snapt wel, net zo lang met het stokje in de
massa roeren en wentelen en draaien tot er
een knobbel aanzat en als je die dan onder de
kraan hield koelde ze meteen af en werd
eerder hard. Erg lekker. Ik moest ineens weer
aan deze jeugdgenoegelijkheden terugdenken,
toen ik een dezer dagen een onaf en eigenlijk
mislukt kanarie-ringetje in mijn knopendoos
terugvond. Hoe hij er is ingekomen weet ik
niet meer, maar hij zal op de een of andere
manier de hele oorlogstijd en ook alle ver
huizingen daarna met onze familie meegezeuld
zijn. Wie hem gemaakt heeft is ook niet meer
bekend, want we hebben allemaal wel eens
een kanarie tot een ringetje bewerkt. Het gaat
hier dus over de harde nootschaal. Je zocht
dan een mooi gevormde kanarienoot, hoe ron
der in het midden, hoe beter natuurlijk, en
daar kerfde je dan eerst met een mes een paar
lijntjes in het rond af. Steeds dieper uitkerven,
of vijlen tot je er doorheen was. Dan holde je
de binnenkant helemaal uit en vijlde die fijn
bij, tot je een glad ringetje had. Als je er meer
routine in had, probeerde je er bijv. een hart
vormig „steentje" bij uit te snijden, of een
ovaaltje met letters er in. Pas veel later heb ik
écht kunstwerk van kanaries gezien. Dat was
toen de interneringskampen ontruimd werden
en ons gezin met een hele groep anderen
enkele dagen in Pakan Baroe moesten wachten
tot we per vliegtuig getransporteerd konden
worden. We werden toen verzorgd door ex-
krijgsgevangenen, en daar was een meneer bij,
die een hele collectie uitgewerkte kanaries bij
zich had, die je zonder overdrijving kleine
beeldhouwwerkjes kon noemen. Hij had ze
zelf gemaakt met een doodgewoon pennemes
tijdens zijn wachturen in het krijgsgevangen
kamp. Fantastisch mooi. We mochten allemaal
een souveniertje uit zijn verzameling uitkiezen.
Ik heb nóg zijn eerste werkstukje, een kuiken
tje, en na mijn moeders heengaan heb ik ook
haar kanarie gekregen, een vrouwenfiguurtje
met een reiger, alles op één kanarie. Geweldig
gewoon. Ik vraag me wel eens af wat er verder
met zulke kampkunstenaars als die meneer
Edwards gebeurd is. Wij hadden ook dames
en meisjes in ons kamp die van klapperdoppen
en bamboestengels en boomschors en gewone
etensblikjes de meest wonderlijke dingen maak
ten. Priegelwerk dikwijls, en zonder de nodige
werktuigen. Uit bijna niets iets echt kunst
zinnigs maken, dat is pas ware, scheppende
kunst. Maken jullie ook wel eens iets? Schrijf
daar eens iets over aan jullie TANTE MIEKE.
vindt U op de TONG-TONG Keuken
kalender: een r^etfièkalender met de
Javaanse pasardagen (weet U wel,
pahing, pon, wagé, enz.) en op ieder
blad een geïllustreerd recept. Gratis
erbij een mapje, waarin U deze recep
ten (vergaard door Wies van Maarse-
veen) kunt verzamelen, zodat U aan
het eind van het jaar een origineel
receptenboekje overhoudt.
Stel niet uit, bestel NU.
Tot 6 november is de prijs nog f 4.95
(bij 4 tegelijk 4.45 per stuk).
Daarna betaalt U 6.60.
Tijdschrift TONG-TONG
Prins Mauritslaan 36 - 's-Gravenhage
Giro No. 6685.
Beste Tjalie,
Zend mij tijdig vóór Nieuwjaar
ex. Keukenkalender(s) a 4.95
Het bedrag ad
gaat per postwissel/giro*) op
naar je toe.
Doorhalen wat niet van toepassing
is.
NOGA VAN AMANDELEN
Tante Mieke's verhaaltje voor de kinderen,
waarin ze het heeft over kanarie-noga, maakte
ons toch echt kepingin naar die heerlijke lek
kernij uit onze kinderjarenBehalve de gewone
kanaries hadden wij ook een machtige kanarie-
ambon-boom op het erf, die zoals U weet nog
véél lekkerder vruchten geeft. Hoe dikwijls
hebben ook wij staan toekijken en mee mogen
doen als er noga van werd gemaakt. Een paar
oude wastafels met marmeren plaat waren
speciaal voor zulke karweitjes beschikbaar.
Waarom zouden we U niet een recept geven
om zij het dan niet met kanaries maar met
amandelen deze noga te fabriceren. Onze moe-
ders-met-kinderen zullen hun anaks graag dit
genoegen gunnen. Of anders doet Oma Tjang
het wel als ze op bezoek komt? Misschien
mogen de kinderen dan ook hun eigen lollies
maken
Hieronder volgt het recept:
D/2 ons amandelen, 3 ons suiker, 1 eetlepel
boter, een scheutje azijn, een snufje zout.
De amandelen in wat kokend water doen en
pellen; daarna snipperen. In een ijzeren wad
jan de boter smelten en de suiker erbij doen.
Onder voortdurend roeren en met toevoeging
van een beetje azijn en een tikje zout smelten.
De amandelen erbij doen en doorgaan totdat
de suiker bruingekleurd is. Als de massa
dik is geworden, uitstorten op een met boter
ingesmeerde marmeren plaat of een blikken
plaat. Vóórdat ze afgekoeld is en daarmee
hard geworden, de noga in stukken snijden.
WIES
In verband met de „trek naar Spanje", hetzij
voor vakantie, hetzij alvast als oriëntering op
een meer blijvende vestiging aldaar, lijkt het
ons aardig hier een recept op te nemen van de.
PAELLA (uitspreken: pa-el-ja), een van de
bekendste gerechten uit dat land. Weliswaar
is het recept niet direct uit Spanje afkomstig,
maar uit Venezuela, zodat er misschien al
locale veranderingen in zijn aangebracht en het
bovendien ook nog wel wat „verindischt" zal
zijn wij ontvingen het n.l. van een van onze
trouwe abonnees uit Caracas), maar U kunt
dan alvast een voorproefje nemen.
PAELLA
1 pond rijst
1/2 pond varkensvlees of varkenscoteletten
1 kip, in stukken gesneden
1 blikje garnalen of verse garnalen
1 kein blik erwten
1 blik. mosselen of verse mosselen
2 rode paprika's
1 kilo tomaten
3 of meer teentjes knoflook
1 tjabé
2 uien
1 kop olijfolie, andere olie of margarine
1 liter water
zout, saffraan of koenjit.
Braad de stukken varkensvlees/coteletten en
saffraan/koenjit in de olie. Voeg de in stukken
gesneden tomaten, knoflook, tjabé en uien bij.
Deze moeten eerst gekookt worden en door
een zeef worden gehaald. Kook tot het vlees
zacht is. Voeg dan de rijst, het water en zout
bij. Als de rijst halfgekookt is (aron is), de in
repen gesneden paprika, erwten, gekookte gar
nalen en mosselen bijvoegen. Op heel zacht
vuur de rijst laten gaar koken. De rijst moet
droog en korrelig zijn. Als alles droog is voor
dat de rijst gaar is, dan kop water daarover
sprenkelen. Niet roeren.
Omdat toevoeging van erwten de rijst papperig
maakt, serveer ik deze altijd afzonderlijk.
L. Deketh
IIIIINIIIIIlHIIIIUIIHIIIIIIIlllllllllllllllllllllllllllllllllHlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllUllllllinilllllli™
1 Bestel en reserveer NU de
van Oma Tio bij i
Witte de Withstraat 128 en g
Slotermeerlaan 125, Amsterdam-
W.
i Verleden jaar moesten wij tientallen
J mensen teleurstellen omdat „sudah abis j
1 spekkoek nja". i
1 U weet toch ook, dat wij spekkoeken en j
alle andere rijsttafelart. verzenden over
de gehele wereld.
11
