DE OLIFANTEN
H. J. FR1EDERICY
Wat jammer eigenlijk dat goede mensen 20 schaars gezaaid zijn op de wereld. U
moet niet denken dat een mens goed geschapen is of niet. En dat wie voor een
flink portie zwart geschapen denkt te zijn, dat dan maar blijven moet tot zijn dood
toe. Of anders hypocriet moet zijn en dat is er nog eens een schepje bovenop
leggen.
Bij het overlijden van
Elk mens krijgt in zijn leven een behoorlijke
portie beproevingen toegemeten. ELK mens.
Denk vooral niet dat zij, die niet klagen of
mopperen, geluksvogels zijn. Of hun grote
portie moyt nog komen óf zij kunnen zwijgen.
Maar als je veel met oudere mensen praat,
merk je wel dat alle mensen het leven onge
veer even argeloos beginnen, hun weg tastend
over goede en slechte dingen heen. Wat bete
kenen after all wijze lessen, vermaningen,
spreekwoorden en zedelijke richtlijnen? De
onderzoekende jeugdige mens probeert ze alle
maal. En krijgt zijn tikken ook heus wel.
Maar dan zie je de vele wegen op weg naar
„de oude rijpe wijze dag" divergeren. Sommige
mensen „volharden in het kwadeanderen
willen ook tegenover zichzelf geen ongelijk
bekennen. Nóg andere durven geen hogere
verantwoordelijkheden aan en blijven „spelen
op lager niveau", hopend dat ze met goed ge
luk gespaard blijven voor „loon naar werken
En dan zijn er tenslotte de mensen die altijd
beperkt blijven.
Het heeft niets-met intelligentie te maken. Als
dat zo was, zouden de meeste wijze mensen
onder de gestudeerden zijn. Maar je vindt veel
wijze mensen ook onder héél eenvoudige, on
geschoolde mensen. En verrassend veel, onder
vrouwen, die nota bene „alleen maar" kerk,
keuken, kinderen hebben gehad en „buiten het
leven gestaan hebben".
Wijs worden heeft te maken met leringen
trekken uit het leven. Alles onderzoeken, het
kwade uitschiften en het goede overhouden.
Daar heeft men toch wel een heel leven voor
nodig.
Als je met deze wijze mensen praat, dan ver
dwijnen op slag al de „belangrijkheden", de
„pro's" en de „anti's", waar het normale
leven zo vol van is. Er worden geen „stand
punten" verdedigd, geen principes met de vuist
op de tafel vastgelegd, er bestaat geen over
dreven nationale trots, nóch is er schamper
gemopper of ook inbeelding dat het kwaad op
de wereld uitroeibaar is, als men maar naar het
oordeel van de spreker: a. zus, b. zo, enz.
Wijze mensen, dat is het wonderlijke, weten
eigenlijk niets zeker. De complexiteit van het
leven zien zij inderdaad als zó onmetelijk dat
het niet wijs zou zijn als men precies zou
weten hoe alles hoorde te zijn in een goede
wereld. Wat is een goede wereld? Hoe kunnen
wij, arme aardwormen, dat ooit weten? Wij
kunnen slechts luisteren naar het Zwijgen van
de Eeuwigheid en het Gemurmel van het Tijde
lijke. En onze stem kan slechts een beradende
zijn.
Wijze mensen houden dus van en spreken
over: de natuur. En wel de natuur in zijn pril
heid en onbedorvenheid. Je hoort ze niet met
veel gescherm van wetenschappelijke woorden
spreken over zeldzame variëteiten, maar ze
houden b.v. van gras, van hout, van steen, van
water en van lucht. Je hoort ze altijd praten
over mensen en niet van rangen, titels, posi
ties - en dan valt op dat ze meer eenvoudige
mensen goed kennen en waarderen dan „hoge
pieten" (hoewel ze er soms dagelijks mee op
gaan).
Literatuur is bij hen ontdaan van alle nationale
of cataloguswaarden. Zij luisteren alleen naar
de eerlijkheid in een stem. En als ze die eer
lijkheid vinden, dan speelt „het loodje van
kwaliteit" der cultuurminnaars verder ook geen
rol. Ze twisten of discussiëren verder ook niet.
Ze gunnen andere mensen een eigen overtui
ging. En als die andere mensen ernaast zijn,
proberen zij ze niet te bekeren, proselieten te
winnen. Hun huizen en interieurs zijn niet
gebouwd volgens de „gevestigde smaak", maar
hebben een aparte bekoring, die niet gezocht
of gekocht is, maar gegroeid uit gevoel. En je
kan b.v. een combinatie vinden van een ruwe,
zware houten haast onbewerkte deurpost en
een uiterst fijne waterverftekening van Hiros-
hige, die gewoonweg adembenemend is.
Dat is het geheim van wijze mensen: zij laten
het Leven zijn gang gaan. Ze polijsten en scha
ven en „tèmpèllen" niet te veel. Deze mensen
zijn vaak ook gezond omdat zij de simpele na
tuurwetten volgen: regelmatig, evenwichtig
eten, zorgvuldig licht, warmte en beweging
opnemen, een kalme verdeling maken tussen
werk, rust en slaap (ze kunnen fantastisch
goed werken en hebben geen overdreven honger
naar „zalig nietsdoen"). Zij worden niet gere
kend tot „Het Erelegioen van Erkende Levens
genieters", maar zij genieten werkelijk van het
leven.
Weet U, waar deze mensen mij aan doen den
ken? Aan olifanten. Die met hun gemoedelijke,
vriendelijke bewegingen, het wijze knikken
met hun hoofd, hun onmeetlijke dienstbaar
heid en trouw, hun „lelijkheid" (immers ge
brek aan „maatgevende" sierlijke lijn en tem
po), een gestadige gang hebben tot voorbij
Een schok van ontsteltenis ging door onze
kringen toen wij hoorden dat Friedericy op 22
november plotseling was overleden.
Velen van ons die deze beminnelijke man van
nabij kenden of ook maar een of twee keren
ontmoetten -dat was voldoende om zijn
grootheid van hart te onderkennen zijn van
dit bericht zeer onder de indruk gekomen.
Betrekkelijk zo kort geleden nog was hij in
ons midden, vitaal, jong, levendig en vol hu
mor...
Natuurlijk zullen wij aan Friedericy een artikel
wijden. Voor dit nummer was het te laat.
Slechts deze weinige woorden geven wij hem
nu mee: Friedericy, we nemen je op in ons
hart. W. v. M.
vele mensenlevens. Als olifanten ook hebben
zij zonder enige show een geweldige (geestes)
kracht, een verbazingwekkende eenvoud en
zelfverzekerd aanpassingsvermogen
Na de schittering en pompe van het normale
leven, de schallende verdedigers van eer en
geweten, de baniervoerders voor cultuur en
schoonheid, het geratel van mitrailleurs en het
gerinkel van guldens, wat is een uur van samen
zijn met deze „olifanten" een verkwikking.
Dat God hen lang moge sparen. T. R.
rp
U weet toch nog wel wie dit verleidelijke
figuurtje is? Ja, het is uw Vrouwe Fortuna,
uw Godin van het Geluk, uw goede Kans.
Maar bedenk, dat U uw kans moet grijpen
wanneer die U geboden wordt, en dat U
niet te lang moet wachten, want als U
wacht tot Fortuna voorbij is, is 't betoel te
laat; dan ontdekt U plots de nadelen van
haar wat vreemde coiffure Toen ze aan
kwam zweven immers kon U haar nog ste
vig in het eigenwijze vlechtje pakken, maar
zo is ze voorbij gedarteld of U kijkt tegen
haar kepala botak, geen houvast meer!
Dan helpt geen astrologie en geen pon-kli-
won meer, de kans is verkeken, hoogstens
kunt U nog uitrekenen wanneer U weer een
buitenkansje te wachten zal staan. Net zo is
het gegaan met de kalenders die Tong-
Tong dit jaar voor U heeft gemaakt. Er
was een extra-goedkope tijd, waarin U kon
bestellen, maar die is helaas voorbij. Ep als
U niet oppast en tijdig bestelt, zijn ze mis
schien nog uitverkocht ook. Maar NU kan
het nog, zijn er nog wel kalenders; niet
meer tegen de extra-lage prijzen, maar toch
nog wel met 'n klein voordeeltje. Als kleine
tegemoetkoming voor al die abonnees die
nèt te laat waren willen wij nu nog een
korting van 15% geven bij aankoop van
drie of meer kalenders, gesorteerd. Dus
bijv. 2 keuken en 1 Bali of 2 Bali en 1
verjaardag, enz.; natuurlijk geldt deze kor
ting ook bij aankoop van drie van één
soort. En bij twee tegelijk geven wij 10%
korting. De prijzen worden dan als volgt:
Norm. 3 st. 2 st.
Keukenkalender 6.60 5.60 5.95
Baiikalender 4.60 3.90 4.15
Verjaard, kalender 3.2.55 2,70
Wees verstandig en grijp dit kansje nog
even. Voor U het weet is Fortuna alwéér
voorbij gehuppeld, d.w.z. zijn de kalenders
helemaal uitverkocht en voor geen goud
meer te krijgen. Bon invullen of overschrij
ven is het werk van een ogenblik, hoe
eerder U het doet hoe meer kans U hebt
uw bestelling nog tijdig in huis te hebben.
COUPON voor 3 of meer KALENDERS
Beste Tjalie,
Stuur mij - nu het nog kan - met 15%
korting:
Keukenkalender(s) a 5.60
Balikalender(s) a 3.90
Verj. kalender(s) a 2.55=
Kalenders totaal:
Het bedrag ad gaat per giro/post
wissel*) naar je toe.
Handtekening:
Naar wens doorhalen of invullen.
3
