Mergui/Tenasserim P. Redang/Koeala
Trengganoe eilandjes rondom Nieuw Guinea
Over tranen en Sjeeriebon
De Legèn werkt door
Dit zij n enkele van de vele plaatsen, waar de
manenduif op de grond in het bos leeft
en de witte muskaatduif, maar deze hoog in
de bomen; hij komt 's-middags ook vaak naar
de mangrove bossen aan de kust.
Ondergetekende hoopt ,dat daar ergens een
lezer woont, die hem aan een exemplaar van
een of beide duiven kan en wil helpen. Dit is
voor een wetenschappelijk onderzoek. Op de
nimrods onder U doe ik van harte gaarne dit
beroep.
Behandeling.
De vogel mag niet gevild worden. Men opene
dus zowel de borstkas als de buikholte, wasse
het bloed zoveel mogelijk weg en dompele dan
het hele beest in een oplossing van formaline
(1 deel formaline; 6 delen water). Na een
week kan het lichaam in houtwol of stro ver
pakt per K.L.M. verzonden worden.
Ook kan men het dier in brandspiritus dompe
len na opening van het lichaam. Na het wassen
flink afdrogen. Na 3-4 dagen, spiritus ver
vangen door nieuw. Nog een week rêndêm.
Daarna weer: boenkoes in krullen, pak in doos
en verzenden per K.L.M.
Derde mogelijkheid: Hebt U een koelkast,
vogel in diepvriesbak. Na 24 uur, kunt U hem
versturen in cellophaan zakje, maar hij mag
niet meer ontdooien, dat is de moeilijkheid.
Hij moet dus naar K.L.M.-kantoor gebracht
worden en daar ook weer in ijskast tot vliegtuig
vertrekt en daarin ook in vriesruimte. Ampoen
deze!
Nadrukkelijk wordt U verzocht de maag, noch
de darmen, noch de krop te openen of te ver
wijderen. De ingewanden zijn voor het onder
zoek van zeer groot belang.
Adresseren aan: Director of the Zoological
Museum of the University of Amsterdam,
Plantagemiddenlaan 33, Holland.
Verzendkosten, welke U maakt, hoor ik gaarne
van U.
Mijn hartelijke dank bij voorbaat aan elke
jager die helpt en aan U, geachte Redactie, voor
de plaatsing. ERNST BARTELS
Neef Frederik is net als ik een onverbeterlijke
sentimentalist. Onlangs liet hij zich ontvallen
„...Tong-Tong, dat ik met tranen in de ogen
lees". Goed zo, je schaamt je niet om je ge
voelens te uiten. Denk nou weer niet, dat hij
alleen nog maar kan wegzwijmelen in heimwee
en herinneringen en al was het zo, wat dan
nog? Hij is erg progressief en is hier helemaal
overgeschakeld: eerst zwierf hij door de bossen
van Halmahera en nu is hij „koemis" op een
deftig Ministerie.
Bij mij merk je het niet zo erg, dat sentiment.
Ik wil geen reclame maken voor een bepaald
ensemble, maar ik heb me een stel goeie
krontjongplaten aangeschaft, made in Holland.
En als ik er naar luister, zeggen ze soms thuis:
,,lk snap jou niet. Vroeger heette dat geiten-
muziek bij jou". Ik zeg maar niks. Ja, vroeger
vond de eigenaar van de Chinese toko tegen
over ons het noodzakelijk om zo'n apparaat
denderend aan te zetten tot en met sluitings
tijd en sommige „orkesten" vermoordden op
ergerlijke manier de liefelijke melodietjes. Maar
om op die tranen terug te komen: ik laat geen
tranen als ik terugdenk aan: de muskieten van
de tambaks, sapivlees met lalers, koetoe air
van de badkamer, om van andere verdrietelijk
heden te zwijgen. Maar als je tegen me zegt:
„Als zo, jij al blandanees geworden, peh",
ik word boos, lo!
Op het schrift-etiketje had de vorige juf ge
schreven: SJANIE. Toen ik op het etiket van
haar nieuwe schrift JEANNE schreef, keek ze
nogal gek. Zo was het ook met Sjakie, Sjimmie
en Sjonnie. Ja, ja, die schrijfwijze. Wat dat
aangaat, zweven we zo'n beetje tussen Frans
en Engels. Baboe Amina kun je in Engels
schrijven als: Enche Aminah (lees entjik
Aminah). En die plaats op Borneo heet
Koetjing, maar op de kaart lees je: Kuching.
En mijn tante woonde vroeger in Tjirebon,
op z'n Engels geschreven als: Cheribon, maar
even hardnekkig als liefderijk verkeerd uitge
sproken als: Sjeeriebon. Toen ik voor het eerst
Frans leerde, dacht ik, dat het betekende:
goeie lieveling, inplaats van: garnalenrivier.
Dom, ja?
En nou over „krom Hollands". Niet boos
worden, ja? Niet over de pardoese vertalingen
zoals:
Jouw vader werkt wat?
jij haat naar waar?
Jouw brood met wat?
De meeste herinner ik me van school.
Ik heb mijn stief thuis vergeten.
Juf, mag ik naar achteren?
Nee, daar is de uitspanning voor.
Stientje is de liefste van de allemaalste
van de hele schoolste.
Zo stink, zeg! Heb je niet gehaaid?
Evenveel fouten als mij.
Eerst soeten, wie wordt.
V. N. MOENS
Na Grave TilburgHet verheugt ons mèt de
initiatiefnemers in die stad ,dat men er in is
geslaagd een voorlopig Comité te vormen, dat
zich ten doel stelt als aanvulling op Gerepa-
trieerdenzorg de belangen van de Tilburgse
Indische Nederlanders op sociaal, cultureel en
ontspanningsterrein te helpen behartigen.
Men heeft reeds contact opgenomen met de
instanties die op deze terreinen werkzaam zijn
en over en weer zal men gaarne samenwerken.
Alle geïnteresseerden kunnen zich voorlopig
richten tot de heer H. J. SMEULDERS, War
moesstraat 16, Tilburg.
Wij laten het voorlopig bij deze mededeling,
maar knopen daar toch gaarne nog onze beste
wensen aan vast voor een voorspoedige, vrucht
bare toekomst! Poekoel Teroes! REDACTIE
Sinterklaas bij die wonderlijke Bataviase figuur Rah Wongso, die in zijn eentje, uitgelachen door
ieder, met critiek en achterdocht overladen door velen, de Pa van der Steur speelt voor weesjes
en verlaten kinderen van de Chinezenstad. Die hij opvoedt met strenge Christelijke en Hollandse
leuzen voor eerlijkheid, ijver en nuttigheid.
Kijk eens, wie stout is, krijgt „betoel" de zak en wie zoet is krijgt een extra stukje gereh bij de
Wijnhamer (zoals Pah Wongso eigenlijk heet), want hij steekt zijn critiek zelden onder stoelen
of banken en heeft vaak in de pot gezeten.
Dat na veel regen ook veel zonneschijn mag komen voor deze ondernemende vrije man!
6
