LOTOS Tevreden in Singapore Onze zoon heet Terence Matthew Saidjah. Mijn husband, een echte Engelsman nooit uit Engeland weggeweest stond er op dat hij ook een „Indonesische naam" kreeg. „He must know and remember that his mother was born in Java and spent some time of her life there". Met hoeveel weemoed ik thans in deze ijzige kou aan Bandoeng terug denk zal jij je wel kunnen indenken, vooral als ik mijn kleine kereltje in al die akelige wollen hemmetjes, slaapjurken, bloesjes etc. etc. moet hijsen voor de kou, terwijl ik die heerlijke zon weer voor me zie en (bijna!) voel. En dan die heerlijke frisse lucht. Al die kachels, gasverwarming en gebarsten bevroren waterpijpen bahJe had dat gezicht moeten zien van de official van de burgerlijke stand toen ik de namen opgaf. Ten einde raad schreef ik het maar op een stukje papier toen hij moeilijkheden had met „Say- hon". Poekoel teroes! JOYCE PAINE London Beste Tong-Tong, Hoewel niet zo erg schrijverig aangelegd, be kroop op een regenachtige middag mij de lust om jullie te laten weten, hoe wij hier in dit tropische oord altijd vol ongeduld uitkijken naar de komst van het tropentijdschrift uit Negri Koud. We genieten van de avonturen met Bentiet (moet hardop gelezen!), we dis cussiëren over de vele onderwerpen, waar we het al of niet mee eens zijn en zijn gelukkig als we onder een of ander artikel een bekende Indische naam zien staan. Ik geloof zeker dat Tong-Tong in een behoefte voorziet en begrijp niet dat er maar tienduizend abonnees zijn. Het loopt tegen het einde van het jaar en het regent, zoals het hoort. We kijken naar buiten, het asfalt wordt zwart, de autobanden trekken strepen, als het nog een uurtje doorregent wordt het asfalt bruin van het modderwater en moeten auto's door katjongs door de plas geduwd worden, mogok! We denken wel aan Holland, want daar zit onze familie. Of we verlangen naar sneeuw en kachelwarmte en oliebollen Ach, ik weet het niet, Leo Vroman heeft het al gezegd. Bovendien hebben wij het wel in het vooruit zicht, over twee jaar gaan we met verlof, voor het eerst na zes jaar, de vorige keer zijn we maar eens ergens anders gaan kijken, Australië en dat was ook niet ideaal. Waar wel? Hol land te vol, Australië te leeg en te primitief naar onze smaak, behalve de grote steden, Sydney, Melbourne. En zo bar materialistisch Wij vrezen dat alles in Holland nog duurder is geworden dan het al was, dank zij de Common Market. En misschien willen we onze familie in Californië opzoeken, oma de tjoe- toe's laten zien en dat is ook al zo'n akelig duur land Hier is dat anders. Voor 20 dollarcent (ca. 1 kwartje) kun je ontbijten, Javaanse stijl, nassi petjel, voor 50 cent een heel maal, maar natuurlijk doe je dat niet elke dag (als Tro- piaan wel), je eet ook wel Europees. Liever gezegd, Hollands. Dat is nog geen Europees. Ik heb gelezen dat de Spanjaarden en Italianen ons eten maar min vonden. Nog iets moet ik jullie even laten weten. Na melijk dat ik blij ben te lezen hoe de werk kracht en ook de vechtwaarde van de Javaan erkend wordt in het stukje over Nw. Guinea van E. J. Muller. Ik heb aan boord wel eens gediscussieerd over het zelfde onderwerp. Zonder de Ambonees tekort te willen doen, blijf ik echter volhouden, dat de Javaan in elk opzicht het meest heeft gepresteerd in de ontwikkeling van de Archi pel. Uiteindelijk zijn alle grote eilanden in dezelfde tijd ontdekt door de Portugezen en Hollanders en Engelsen en is Sumatra niets minder vrucht baar of minder rijk aan mineralen dan Java. Maar het werd Java waar de zetel der regering kwam, Java dat het eerst spoorlijnen had, de meeste suikerfabrieken, staalfabrieken, olie- Opstijgend uit donkerzachte oermaterie U heffend naar het stralend licht der zon Is het de materie die gij overwon Om in te gaan in 't eeuwige mysterie Ontloken uit het duister van de nacht Omhoog geheven in de geest Voelt ge dat gij eeuwig zijt geweest En eeuwig zijn zal in des hemels macht Door het zilv'ren koord van 't leven Is uw hart verbonden met het hart van 't Al Dat U eeuwige schoonheid schenken zal Een schoonheid, aan aardse luister ontheven... W. v. AL raffinaderijen, scheepswerven. Hieraan zal de energie van de Javaan, naast het initiatief van de Hollanders wel het grootste deel hebben. Luitjes, ik ga teveel in het verleden leven, geloof ik. Misschien is het niet eens allemaal meer zo, misschien maar zijn ze allemaal goed tegenwoordig, of allemaal beroerd. Afwachten tot we het met onze eigen ogen kunnen zien. Gek hè, dat tegen deze tijd je gedachten weer afdwalen naar het Indië of Indonesië zoals je het in zijn prettige tijd hebt gekend? Ik hoop niet dat ik op gevoelige tenen heb getrapt. Wens jullie allen een voorspoedig Nieuwjaar, ga door met het goede werk. F. W. KAPTIJN, Singapore Eens droeg Gerrit Bras ook het Bataviase KW Ill-petje en strekte zijn wereld zich uit van Klender over Tjipinang naar Pesing (met een verre fietstocht naar Bogor af en toe). Nou is hij prof in Jamaica en brengen medische internationale conferenties hem naar alle continenten. Bij al zijn pienterheidis hij van binnen niets veranderd: een eerlijk en goed vriend, kalm en zelfverzekerd, met grote werklust en nooit aflatende grote belangstelling in mens en maatschappij. Hier zit hij op het achter platjevan zijn open Indisch huis, met vrouw en kinderen. Tong-T&ng wenst het kwartet een lang, vol en rijk leven toe. En dit is Frans Butteling op zijn boerderij in Suriname, waar hij net weer een nieuw stuk bos ontgonnen heeft om nog harder te werken dan hij al doet. Het oude type Indische pionier, de onsterfelijke klein- landbouwer uit het oude lndië, de nieuwe pioniers in Amerika, Austra lië, Nw. Guinea. Levend met alle denkbare risico's en door dik en dun „Trouw, Branie en Ondernemend"Waarom wil men toch kastjesgeest brengen in onze groep? Wij voelen ons rijk, gelukkig en diep-menselijk verbonden door alle lagen van de spekkoek" heen, Totok en Indo. En alle tekorten en fouten kunnen dit mooie en goede niet deren. messi 29

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1963 | | pagina 29