Tjang Semie
in Pasadena
(in Amerika)
1001
AVONTUREN
met de
soetil
Zij werd op 7 augustus 1886 in Solo geboren
en nauwelijks enige padi-oogsten oud, werd
zij geadopteerd door een oud Indische familie,
fam. Handt.
Onder de liefderijke verzorging van deze fami
lie groeide Semie op en werd voor de huis
houding opgeleid. Zo bleef zij tot de dood
van, eerst mevrouw Handt en kort daarop mijn
heer Handt een trouwe en eerlijke helpster.
Kort voor de dood van mevrouw Handt kwa
men mijn vrouw en zusje bij de familie inwo
nen en van die tijd af toonde Semie een grote
liefde voor mijn vrouw en die zij tot uiting
bracht door te zeggen: „Als non gaat trouwen
en de oudjes Handt zijn er niet meer, mag
Semie dan met non mee?"
Natuurlijk nam mijn vrouw dit aanbod met
beide handen aan en zo kwam Semie in 1927,
een jaar na ons huwelijk bij ons.
Van de familie Handt had Tjang onderricht
gekregen in de Nederlandse taal, doch slechts
in woord, niet in geschrift. Tot heden is zij
daarom analphabeet gebleven. Maar Neder
lands spreekt zij nog uitstekend.
De liefde die Tjang Semie voor mijn gezin
koesterde kwam eens zo duidelijk naar voren
tijdens de Japanse bezetting en republikeinse
periode.
Als Indonesische mocht Tjang buiten het
kamp blijven en woonde zij in Lawang bij een
Chinese dominee. Mijn gezin zat in het kamp
„Tawang Argo" eveneens in Lawang. Ikzelf zat
in Siam.
Door C en C te plegen met de Indonesische
bewakingspolitie kreeg Tjang de gelegenheid
mijn gezin eens per week bijvoeding van buiten
te brengen. Hiertoe was zij in staat door haar
hele garderobe, op het stel na dat zij droeg,
te verkopen. Bestaat er een grotere uiting van
liefde en aanhankelijkheid dan dit gedrag van
een bloed-vreemde
Nu zit zij ,na veel moeilijkheden te hebben
gehad met het verkrijgen van een Nederlands
paspoort, met ons in Amerika vanaf 15 januari
1961. Zij voelt zich senang in Pasadena, „Net
als in Indonesië", placht zij vaak te zeggen.
Tjang trakteerde op ajam panggang
Er is evenwel één ding wat zij hier mist, n.l.
de kerk. Als een goed Christen bezocht zij in
Holland iedere zondag Gods huis. Zij is de
Engelse taal niet machtig, waardoor zij de
preek niet volgen kan.
Op 7 augustus 1961 vierde Tjang haar 75ste
verjaardag in het nieuwe vaderland. Zij trak
teerde die dag de familie op ajam-panggang.
Haar ouderdom brengt mee dat ze erg vergeet
achtig is, maar bedrijvig is Tjang als vele
jaren hiervoor. Vanaf half 6 's-morgens tot
aan bedtijd toe is zij in de weer. Laat mijn
vrouw haar wat rusten, dan maakt zij zich
kwaad en wil daar niets van weten.
Dit is een beknopt overzicht van Tjang's ge
schiedenis, een geschiedenis die zich in drie
werelddelen heeft afgespeeld. Ik spreek tot
slot mijn hartewens uit, dat God ons oudje
nog vele jaren dezelfde goede gezondheid en
vitaliteit moge schenken.
PAUL VAN LIGTEN
Pasadena, Calif ornië
zien
Een steelpannetje met aan weerszijden een
gietgleufje. Waarom aan beide kanten dacht
ik? „Voor linkshandigen" zei de verkoop
ster. Zo simpel eigenlijk. Wat zit je vaak niet
te wurmen met een pan die je soms met links
oppakt omdat je in rechts het deksel hebt. Als
LI dan bedenkt dat meer dan 50% van de
Amerikanen die ik tot nog toe ontmoette, links
is! dan begrijpt LI ook dat twee gietgleufjes
gewoon noodzaak is
Een meisje van een jaar of 12 met een
kortgeknipt kopje komt de volgende dag tot
grote verbazing van klasgenootjes met een
lange paardestaart op school.
„What's wrong with it?" zegt ze, „It used to
be my own hair!" Doodgewoon onze oude
tjemara in ere hersteldHet kind had een jaar
geleden het haar afgeknipt en mama was zo
verstandig geweest die mooie paardestaart te
laten prepareren en te bewaren. En nu kan
dochterlief wanneer ze er zin in heeft toch
met die staart pronken!
Amerikaanse kinderen schijnen zonder kauw
gum niet te kunnen leven. Tussen kauwgum
lijkt me een gezonder versnapering dan al die
zoetig- en kleverigheid van chocola, drop,
zuurtjes
Hier in de store kun je een huis-automatiekje
voor kauwgum kopen. Werkt volgens hetzelfde
systeem als een normale kauwgum-automaat
of als die spaarpot waar voor elke munt die
er in de gleuf verdwijnt een hondje of man
netje naar buiten schiet. Dit automatiekje
wordt dus gevuld gekocht en als de kinderen
wat willen „kopen" offeren ze dus hun cent.
Moeder heeft de sleutel van het apparaat en
is het leeg dan incasseert ze de centjes en zorgt
voor een nieuwe snoepvoorraad. Het systeem
lijkt me ideaal, het is goed dat kinderen al
vroeg Ieren dat snoepgoed gekocht moet wor
den en niet gevraagd. Want vragen is gemak
kelijk en voor zeuren bezwijkt moeder hele
maal.
Laat Papa eens piekeren hoe hij zo'n kastje in
elkaar kan knutselen en maakt U snoepzakjes
klaar ter waarde van 1 cent: b.v. 1 dropje,
1 zuurtje, 1 pepermuntje, 1 stukje chocola. U
kunt verschillende combinaties maken en de
kinderen hebben er veel meer plezier van dan
van dat rolletje drop of pepermunt van 10
cent bij de drogist.
Geeft U ze iedere week 5 (of 10) centen, dan
zult U zien, dat ze niet meer zeuren. Als LI
maar vasthoudt aan het principe: geen centjes,
geen snoep. U zult zien dat zo'n automatiekje
niet alleen goedkoper uitkomt, maar dat de
kinderen het gewéldig zullen vinden
LILIAN DUCELLE
RISOLLES
Terlaloe banjak soesah, neen tochVoor dit
bijzondere TT-nummer, deze bijzonder fijne
snoeperij. Recept gekregen van mevrouw
Romswinckel, waarmee ze behalve mijn dank
ook die van vele Amerikaanse abonnees die
erom vroegen, krijgt.
U begint met hele dunne flensjes te maken
van 125 gr. meel, 3 eieren, fa l. melk.
Voor de vulling heeft U nodig: 1/, pond kalfs
poulet of kippevlees, een paar worteltjes, l/>
blik doperwten (zeer fijn),. l/7 pond gebakken
uien, wat peterselie, 3 eieren, waarvan 1 hard
gekookt ei.
De uien heel fijn snijden en goudbruin braden.
Kalfs- of kippevlees fijn snijden en in dunne
schijven gesneden wortelen bij de uien toevoe
gen en op klein vuur gaar smoren.
Het geel van 2 eieren loskloppen en mengen
met de vulling (pas op voor schiften, eerst
wat vulling bij de eieren doen en daarna pas
erin gieten). Roeren tot alles dik wordt en
proeven of er genoeg zout, peper, pala in is.
Het hardgekookte en daarna geprakte ei, fijn
gehakte peterselie en blik doperwten erin doen.
Alles goed vermengen en af laten koelen. In
ieder flensje ruim een eetlepel vulling doen en
als een enveloppe dichtvouwen.
Wentelen in losgeklopt eiwit en daarna flink
paneermeel.
In boter op klein vuur goudbruin bakken.
PISANGTAART
In onze supermarket (Whittier) kocht ik gister
een enorme bananacake voor 98 cent. Was wer
kelijk lekker en niet zo zoet als de normale
Amerikaanse cakes. En met een sterke pisang-
smaak. Had ik daar maar het recept van,
dacht ik. Kunt U mijn verrassing voorstellen
toen ik thuis in mijn receptenmapje neusde en
dit recept vond van mevrouw Ingenluyff uit
Veendam. Direct proberen maar, doet U mee?
Een stuk of 4, 5 goedrijpe bananen (pisang
radja eigenlijk!) met schil stomen. Daarna van
de schil ontdoen en met een vork fijnwrijven.
3 eieren met suiker kloppen en met wat melk
en vanille met de pisang mengen.
Doe alles in een met boter besmeerde vorm,
daarna stomen. Als het gaar is, de taart nog
even in de oven bakken tot de korst bruin ziet
je moet hem later kunnen snijden.
Zoals U ziet een echt Indisch recept, alle
hoeveelheden kira-kira. Komt altijd wel goed
als je ervaring hebt met bakken
(Ik zou voor elke 2 pisangs meer, 1 ei meer
nemen. L. DJ.
34
