BRIEF VAN UW REDACTEUR
BIJ DE VOORPLAAT:
Dit is een „kebogan"een Balische
offerande, een artistiek opgemaakte to
ren van fruit, bloemen en bladeren, bij
religieuze festiviteiten. Het Oosterse
begrip ,,offer" gaat veel dieper dan het
Westerse begrip. Daar b.v. waar Wes
terlingen spreken van „slachtoffer" of
„ten offer vallen", spreekt de Indone
siër van „korban" en is b.v. het sneu
velen van een soldaat geen betreurens
waardige zaak, maar het brengen van
een menselijk offer voor God's onbe
grepen Werken. Dus goed.
Offeren is een feest. Daarop wordt
nooit gepingeld. Alles wat wij hebben,
is immers altijd van Hem. Laat ons
tijdens dit leven Hem voortdurend mee
delen van wat ons gegeven is. Alles
wat bestaat, staat in het teken van hel
„offer": van Hem aan ons, van ons
aan Hem.
In dit licht bezien is er geen beter
omslag denkbaar voor dit lustrum-num
mer dan de feestelijke „kebogan". Op
de eerste plaats omdat dit blad zijn
bestaan dankt aan de grote offervaar
digheid van onze lezerskring. Elk
financieel jaaroverzicht toont het aan;
de kalenderactie bewees het nog eens
nadrukkelijk. Op de tweede plaats om
dat het blad zelf wérkelijk een kebo
ganis voor het mooiste dat wij in
lndié genoten, de kans ons hier gebo
den om erkentelijk te zijn en verder
lering te geven. Niemand hoeft het op
te brengen; niemand heeft erom ge
vraagd; het blad is net zo „zinloos"
als zo'n „kebogan". Net zoals de kebo
gan gaat dit blad misschien wel gauw
„op". „Opgevreten" zegt men hier.
Maar wij weten: de bloemen zullen één
dag een haarwrong sieren en een brui
degom en een gezin winnen voor immer.
De vruchten zullen de honger stillen
van armen, en de pitten zullen geplant
worden om nieuwe bomen voort te
brengen. Ziet, wat er uit één zo'n offer
komen ZAL!
Tong-Tong bestaat vijf jaar. Het „dood
geboren kina" is springlevend. Het
„stervend heimweeblaadjesterft wel
érg levenslustig! De „kebogan" weet
U, bestaat al duizend jaar. Beste lezers,
poekoel teroes naar de volgende 995
jaar. Zo lang God's tropen leven, zo
lang er Europeanen zullen bestaan met
liefde voor de tropen, zo lang zal
Tong-Tong bestaan. Hidoep!
Beste lezer,
Dit is de enige en juiste manier voor
U en mij om dit eerste lustrum van
Tong-Tong te vieren in de ware spirit
van dit blad. Met een nummer van
dubbele omvang dat een „selamatan"
is voor wat in vijf jaren bereikt is, en
tevens tastbaar aan U voorstelt, welk
doel wij ons vijf jaren geleden stelden
en dat wij binnenkort hopen te berei
ken: een blad met 20.000 abonnees en
48 pagina's.
De spirit van Tong-Tong. Dat wil op
de eerste plaats zeggen: „Poekoel te-
roes!" Niet stoppen, niet „genoeg"
zeggen, niet „gojang kaki". Het doel is
nog niet bereikt? Dan niet te lang
fuiven. Dóórgaan!
De spirit van Tong-Tong, dat wil ook
nog steeds zeggen: TROUW aan onze
Tropisch-Nederlandse instelling, die
nooit verdwijnen zal zolang er een
Nederland en een Tropengordel zullen
bestaan; BRANIE om door te zetten
tegen alle scepsis en tegenslagen in,
ONDERNEMEND door alles te onder
nemen wat ons kan helpen ons doel te
bereiken. En deze drie begrippen samen
betekenen alweer: „Poekoel Teroes!"
Nu weet U één ding al volkomen zeker:
WIJ hebben gelijk gehad toen we zei
den: „Dit wordt doorgezet en dit
slaagt!" dwars door vijf jaren voorspel
lingen heen: „En morgen ben je dood...
en morgen ben je dood... en morgen..."
na vijf jaren doodsvoorspellingen gelo
ven we het wel. We bestaan nog steeds
en zijn levender dan ooit en vastbeslo
tener dan ooit.
Een tweede ding kunt U met dit num
mer zien, betasten en wegen op uw
handen: dit is de Tong-Tong die bin
nenkort zal bestaan. Nét zo „tang-
goeng" als wij vijf jaren geleden voor
spelden dat wij teroesdóór zouden
groeien, zo durven wij nu „tanggoeng"
dat wij die 20.000 abonnees en 48 pa
gina's bereiken zullen.
Ik weet dat zeker omdat uw taak nu
veel lichter is geworden dan vijf, vier,
drie jaar terug, toen U met een veel
dunner blad veel meer sceptici moest
duidelijk maken dat de kring van een
paar honderd (een paar duizend) lezers
tóch zou door groeien. Nu, na vijf jaar,
kan zelfs de grootste scepticus niet ont
kennen dat wij bestaan; dat wij al vijf
jaren bestaan, en dat wij in sterke groei
bestaan. Dat is een doodgewoon alge
meen bekend feit. NU kunt U uw nog
steeds sceptische vriend dit nummer
laten timbang op zijn handen dagen
lang bezig houden met zijn inhoud en
duidelijker doen beseffen dat hij verder
alleen nog maar kan meewerken aan
een reeds gewonnen zaak!
Uw vriend zal natuurlijk zeggen dat dit
blad nog steeds niet alles biedt, wat
het hoort te zeggen. En daar is (even
natuurlijk) uw antwoord op: „Bij
20.000 abonnees, DUS 48 pagina's,
komt natuurlijk de plaatsruimte vrij,
die ons zal laten zeggen wat wij ons
vijf jaar geleden voornamen te doen:
„Zoekt op basis van de nuttige erva
ringen in de Gordel van Smaragd nieu
we interessen in Nederland te wekken
voor de Ttropengordel"
Uw vriend is meer op dit Nederland
ingesteld. Hij weet natuurlijk dat dit
Nederland tot in lengte van dagen
nuttige contacten zal onderhouden zo
niet met Indonesië dan toch met andere
delen van de Tropengordel. En in dit
blad zullen de wijder horizons aan de
evenaar voor Nederland worden open
gelegd. De onderhandelingen voor des
betreffende copy zijn reeds begonnen.
Zij zullen gerealiseerd worden naarmate
het aantal abonnees stijgt en het aantal
pagina's groeit naar de dikte van dit
nummer toe.
Zó zeker zijn wij dat wij ons doel be
reiken zullen, dat wij de juiste wijze
om dat (en uiteindelijke) succes te
vieren, reeds in ons uitbreidingsplan
vercalculeerd hebben en voor elke
abonnee die een nieuwe aanbrengt of
elke abonnee, die zichzelf opgeeft, een
„tanda mata" hebben laten maken (zie
pagina 40).
Met onze nieuwe werfactie en met deze
tanda mata zal Tong-Tong eindelijk
worden wat wij ons van het begin af
voorgenomen hebben: een vaste band
tussen Nederland en de Tropengordel.
Een blad dat al lang in Nederland had
horen te bestaand En dat NU gebracht
zal worden. Gemaakt door hen die als
„afgeschreven" te boek stonden. Het is
voorwaar een nalatenschap waarop vele
generaties na ons trots kunnen zijn.
Een blad, dat een levende exclamatie
zal zijn: „De Indischman is dood!
Lang leve de Indischman
Dit is dat blad: 48 (preciezer geteld
52) pagina's Tropisch Nederland. In
derdaad nu nog niet met 24 (en later
méér) pagina's gewijd aan alle Tro-
pengebieden. Maar die ZULLEN er
straks zijn.
Lezer, op deze feestdag, wéét ik dat
uw antwoord op deze brief niet óók
een brief zal zijn, maar het „poker-face"
aanbrengen van één abonnee. Bij elke
jacht: niet de woorden tellen, maar de
buit.
Uw einde, mijn einde, ons einde, is
geannonceerd :de Indischman sterft uit.
We weten het en we hebben er lak aan!
Bij het dunner worden van onze gele
deren hebben we als enig tegenant-
woord Tong-Tong groter gemaakt. En
als „laatste training" voor de Eeuwige
Jachtvelden, Jagers van het Geluk uit
het Morgenland, winnen we deze ene
abonnee.
