forig VROEGER en
Dit waren de laatste foto's van Tong-Tong
Banstraat 27. Mei 1959. Tong-Tong was één
grote „help yourself kit", want ALLES deden
we zelf, ook de hele expeditie (5000 ex.):
adressen tikken, vouwen, banderen, sorteren
voor de post. Tweemaal in de maand een hele
brigade vrijwilligers(sters) op bezoek van
heel jong tot heel oud (zie foto's boven en
links). Redactie: één man, Tjalie (plus de
hemel zij dank honderden inzenders van copy),
artistieke en typografische verzorging 1 man,
Rogier. Studio: een afgescheiden stuk van
onze etage van 1 m2 met een tekentafel.
En altijd allemaal helpen plakken. Onze kaar
tenbakken: schoenendozen. Onze „kantoorin
richting" een antieke collectie van afdanker
tjes, nochtans met liefde gegeven en met liefde
aanvaard en gebruikt. Tikmachines die soms
méér leken op Friese klokken of mitrailleurs,
keukengerei uit twintig huishoudens: geen
kop of schotel gelijk, gewoon „toekang loa
collectie". Na de druk- en verzendkosten was
het alleen nog maar eten geblazen vaak voor
een „tangsi-potje anno 1901", dat nochtans
altijd met vreugde verorberd werd.
Werkruimte veel te klein. Bed naast bad naast
komfoor: zeep, rook naar makreel, makreel naar
zeep. En lachen dat we deden! En toch: vaak
veel te hard werken. Ja, veel ziekte toen en
overwerktheid. Sympathieke hulp-brigade van
toen! Tong-Tong telde toen twaalf pagina's
maar en had een „duizelingwekkende" oplaag
van vijfduizend. Ik voorzag dat de groei zou
voortduren en besloot: verhuizen naar een
groter pand: Prins Mauritslaan 36. Wie zal
dat betalen We sterven nou al van armoe!
Maar in m'n duizenden contacten met abon
nees had ik onder veel gekanker door de ware
Indischman gepeild. We gaan via de 10.000
abonnees en 24 pagina's naar de 20.000 en 48
pagina's. Het dubbele? Het vierdubbele? JA!
Gewoon poekoel teroes, weet U, gewoon
poekoel teroes. Dat doen we!
Foto's Jonkman
6
