mm
i teiimtii
Krembangan
Het was na de eerste wereldoorlog en onze rijstdistributie die we in die gedek-
loodsen moesten halen hebben we nog in Pesapan gedaan, dus was het omstreeks
I9I9 dat we een huis kregen in de Noorderknipsteeg No. 5 meen ik. Op de hoek
No. 1 was TanTwe tokohouder, koffie, koekjes en drank. Bijna iedere avond
zaten we bij hem of stonden we voor zijn toko te kletsen en op te scheppen.
En zo had je nog een ontmoetingsplaats, dat
was twee stegen verder de Kippensteeg. Daar
stonden meestal de jongelui van Rondeau,
Lens, Gilbransen en nog een paar. Op onze
hoek stonden meestal gebr. Senff, Smit, Swart,
Kessing, Marlissa, Boeze, Coenraad (er waren
in Krembangan 4 fam. Coenraad), Wissing,
Schram ofwel Tji Poetih. Soms gingen we op
de hoek krontjongan maar ook bij Senff aan
huis zaten we geregeld en dan kwamen die
andere jongelui ook afzakken. Senff, Leo woon
de op No. 7 met Chris en Victor zijn broertjes.
Hij werkte zelf bij de Douane en had in die
tijd al een bromfiets. Dikkie Swart was ook
bij hun in de kost. 't Ging daar altijd gezellig
toe, er werd muziek gemaakt, gezongen, ook
meestal gedronken Arak Obat en Champagne
Grisee waren daar meestal aanwezig. Daar
was 't ook altijd waar al die jongelui van die
andere buurten kwamen, Dekker, Harry Ca-
mers, Valk, Goudsmid, Meijer, Gebr. Boltze,
Jan Moes, Tji Branus tot zelfs die Mac Gilla-
vry die met Kramer van Batavia altijd zong
voor die platen van terbikin oleh Tio Tek
Hong, Batavia. De goede krontjongzangers wa
ren Chris Boltze, Albert Valk, Jan Moes, Njoo
Lie Goudsmit, Willy Dress. Als het compleet
was dan had je Chris Senff (Hawaiian), Vic
tor (mandoline), Nico Barendse, Pih Kessing
(viool), Benny Meijer en Leo Senff (fluit),
de andere jongelui met 3 of 4 gitaars machtig
en dan ruilen ze van instrumenten, zingen,
zuipen.
Als er volle maan is wordt er gejaagd, maar
de achterblijvers moeten ook aktief blijven.
Je ziet instrumenten eruit, oude heren, oude
vrouwen met hun grote stoelen, vouwstoelen,
luierstoelen alles komt op straat. En zingen
en gekheid maken, echt zo'n gezellige kront
jongavond en echt genieten. Komt er wat
voorbij satee, bamie, loempia, katjang. Soms
ook als toevallig die orgelman voorbij komt,
alles werd aangeroepen.
Er is altijd wel iemand die betalen wou. Bij ons
hebben ze ook vaak gespeeld en dan zie je de
oude vrouw altijd weer. Ze had het al van
Pesapen, dat ze haar mochten en ze werd altijd
tjnng genoemd ondanks dat ze geen vijftig
was, zwart haar en een sterk gaaf gebit had.
Op een dag kwamen tegen 8 uur 's-avonds
drie Arabieren thuis. Je zou zweren dat ze echt
waren. Maar ja, 't waren mijn 2 neven Victor
Pietersz en Herman Eiternich en Vorsteman
van Ooyen, 2e man van de Soerabajase Re
cherche. De chef was Topsvoort. Ze kwamen
even thuis om te zeggen dat ze vaker zouden
komen, voordat ze naar Tj. Perak zouden gaan
om racia's te houden (dobbelaars en smokke
laars) of om ze op te rollen en was 't bij ons
eerst koffiedrinken of wat anders. Echt zo n
aanloophaven. Met Kerstfeest en Nieuwjaar
kon je 't goed zien. Ze kwamen flessen brengen
en Tjangwij komen loh, djangan loepah, loh.
Twee van die grote pantji's stonden dan op de
etenstafel, bowl en cacao en van de 20ste heb
ben we al koekjes zitten bakken, banketten,
kattetong, Koningstaart en spekkogk. Ik had
zeven neven in Krembangan wonen waarvan
ik de jongste was. Bennie Pietersz, Albert v.
Gent, v. Smidshamer, Alex Engelbert van Be
vervoorde (alle 3 op de K.E.S.) Frans Eijsen-
ring, C.S. 3 aan Pasar Toerie N.I.S. daarna
C.S. in Tarakan en Adj. Insp. in Semarang
Hoofdkantoor (lid I.E.V.). Hij en Arthur
Muller ook van Krembangan boleh bilang
mijn tweelingsbroer, want uitgaan en voetbal
len deden we met mijn neef Alex (die met
Frans Eijsenring bij ons inwoonde) altijd sa
men en waren commissarissen, maar moesten
meestal het meest betalen. De club heette
V.E.O. (Verlak en Overwin). Voorhoede links
Jan en Bennie Coenraad (broers), Petrus
Uktolseja, Robijn, Jan van Ligten of Arthur
Muller rechtsbuiten en dan hadden we nog
Wim van Ardenne binnenspeler. Dan nog Pit
Beemers en Pitters. De Halfbekken waren Alex
Engelbert v. B., jongste Maigret, Njoo Tinga,
Robben, Arthur Muller. De bekken waren de
oudere broeders Maigret. Keeper Frits Hertel
van Excelsior 2 en later ook die bekende band
leider van Soerabaia. Onze rivaal was Blauw-
Wiit. We hadden er vaak tegen gespeeld en
gewonnen natuurlijk. De achterhoede bijna
allemaal toekang-raboe, en tegen de 13e batal
jon. Waartegen we een incident hadden. Benny
Coenraad had een Ambon nese korporaal gesla
gen. Bijna een hele knokpartij. Maar gelukkig
kwam het niet zover. Wel was onze Benny
na een hevige hoestbui (na 3 dagen) met
bloedopgave doodgegaan. Wij dachten er na
tuurlijk het onze van. En dan nog enkele vecht
partijen maar die waren van geen betekenis.
Want wij speelden ook tegen goede Javaanse
clubs, zoals Himalaja en Sinar Kotta. Je had
er twee kanonnen bij, één Said en nog zo n
donkere kerel zijn naam ben ik vergeten. O,
ja Armand Freneaux heeft nog ook bij ons in
de buurt gewoond, maar hij was ons al te oud.
Onze speelvelden waren Griseese veld waar
de meeste van onze wedstrijden gespeeld wer
den, Missigitveld, Excelsiorveld en Pasar Ke
ling.
De dansvereniging „Ons genoegen die had
een«eigen band onder leiding van Bas Carter
en die gingen ook van tijd tot tijd voetballen
en daar zaten bijna allemaal eersteklassers,
maar die woonden in verschillende buurten.
O, ja in die steeg van ons hebben we vaak
allerlei spelletjes gespeeld. Obbah soddor, ge-
zientjes, Bok bok stavast, touwtjes springen
enz. En dan, de meesten waren werkende
meisjes en jongens, 20, 25 jaar, ik was t jongst
14, 15 jaar. Op een dag heb ik een smak ge
maakt met 't achterhoofd tegen de rand van
het aschfalt buiten westen. Direct de wijkarts
Dr. van Santen erbij gehaald, moest een dag
in bed blijven. En van schrik hebben ze een
paar dagen niet gespeeld, maar daarna ging
het gewoon door. De middagen brachten we
meestal door met knikkeren, vliegeren of oen-
doean met duiven. Duiven van verschillende
gedeelten van de stad loslaten, thuis laten
komen met postduiven of met t vrouwtje aan
roepen. Dat thuis laten komen is pommaan.
Wedstrijden worden meestal op zaterdag en
zondag of feestdagen gedaan. Die vrind van
mij, Dikkie Lens kon dit goed (met de duiven
van broer en zwager) en knikkeren daar was
hij een geweldige in. Hij kon geweldig duiven
ABONNEES OVER:
„...Voor de lndischen uit het voorma
lige Ned. Indi'é zal het boek vele
herinneringen moeten opwekken. Dit
drama werd in het verleden de hoofd
schotel voor toneelstukken bij de Stam
boels of Bangsawans (Indische toneel
gezelschappen): Ntahieu, Hunter, Dja-
far, Miss Riboet en nog vele andere
stamboelgroepen. Het was dan bij de
vertoning van het drama ,,Njai Dasima"
'stampend vol en hadden zelfs hoge
functionarissen van Bestuur en particu
liere bedrijven er grote belangstelling
voor. De genoemde toneelgezelschappen
brachten hun vertolkingen op het stuk
,,Njai Dasima" met élan en gevoel en
legden het publiek de werkelijkheid
van het drama voor. Eens mocht het
drama in de grote schouwburg in Soera-
baja mogelijk 191lll912 door de
welbekende toneelspeelster Moeder van
der Steen worden opgevoerd, en oogstte
veel bijval. SI KLAAS
U kunt dit boek bestellen door
storting van f 2.50 op giro
6685 (s.v.p. op het strookje
vermelden: ,,Njai Dasima
vangen, hij liep op een troep in, de duiven
vlogen óp en rits had hij er één. Soms gingen
we op die Passar Krembangan, daar had je
altijd een hoop duiven van die Kadji die daar
woonde en een grote waroeng had. De beesten
waren dan meestal op de straat en dan had je
hem, rits, rits, 2 stuks en wij met die beesten
naar Passar Bong, dat is de vogelpassar in de
Chin. Kamp en daar ging hij ze tegen één
goede duif ruilen. Hij was een geweldige
kenner. Veren van de staart en vleugels, schub
ben van de benen tellen, snavel, kop en borst
bekijken, een paar laten klapperen en duiken
met de vleugels. De ogen bekijken en dan ein
delijk kiezen, welke. Thuis gekomen een specia
le hok en zaterdag, zondag meestal winnaar en
dan was 't trakteren en als 't kan bij de Kadji
van de vogels, want die had altijd lekkere
serbat met deggan water of pasra met stroop
soesoe en dan verschillende soorten koekjes
katjang, ting-ting enz. En dan zei Dikkie: en
dan Njoo, jah appa, hij moet er toch wat op
verdienen! WIM, NJOO OF PIET TINGA
10
