In zo n huis zou ik willen wonen
"I" In Renembrance Gerda Meli Hillebrand
r©*®,
Maleise pantoen
n
BORN: October 21, 1934, Indonesia
PASSED AWAY: March 9, 1963, Gardena, Cali
fornia
INTERMENT: Valhalla Memorial Park.
„Yea, though I walk through the valley of the shadow of
death, 1 will fear no evil; for thou art with me...
Surely, goodness and mercy shall follow me all the days
of my life, and I will divell in the house of the Lord
forever"
flRSBr' Psalm 23.
Dit staat op het kaartje, dat ik in mijn hand
houd. Gerry liet het achter aan familie en
vrienden, die haar een laatste groet kwamen
brengen in het kapel te Inglewood, California,
waar ze opgebaard lag.
Ze was niet zo maar een jong vrouwtje, dat
het leven ongemerkt kon verlaten. De lange
stoet, die haar naar haar laatste rustplaats
in Hollywood bracht en waarvoor het verkeer
op de freeway verschillende malen moest wor
den stopgezet, openbaarde hoevele vrienden zij
had veroverd met haar warme, gevoelige zang
stem, maar vooral met haar zonnige persoon
lijkheid. Zij behoorde tot de vele Indische
pioniers, die de laatste 5 jaren Z. California
binnenkwamen om een nieuw leven op te bou
wen. Zij was één met alle kwaliteiten daarvoor.
Nu laat zij haar man, Mike, en haar dochtertje,
Carmen, achter om te slagen. Wij wensen hun
de kracht toe om dit, na het grote verlies, te
kunnen doen.
Als wij ons Gerry voor de geest halen, dan
zien wij haar staan op een podium voor de
microfoon, op de achtergrond een orkest:
„The Thunderlights
The Thunderlights zullen nog vele malen spe
len, doch zij kunnen niet meer het akkoord
inzetten, dat harmonieerde met Gerry's speciale
stem. Ze zong voornamelijk in The Tropical
Club. Ze zong ook voor de voetbalclub „Thor".
Voor mijn club, The Amerindus, zong en
danste zij. Als zij in The Tropical Club was.
kwam zij altijd even aan de koffietafel om te
zeggen: „Dag mevrouw..." met die intonatie-
in haar diepe alt, dat je verlangde te antwoor
den: „Dag schat...". Wij zullen het nu zonder
haar innemende stem moeten doen.
Gerry Hillebrand had ook haar sporen in-
Europa verdiend. Zij zong voor Radio Luxem
burg en Radio België. In Holland werkte ze-
dikwijls samen met de bekende Limburgse
zanger Frits Rademacher. Haar ouders, die in
Holland wonen en die zij in november van het:
vorige jaar nog heeft kunnen opzoeken, kun
nen wij alleen troosten met de woorden: „Wij
hebben haar verloren, doch veel aan haar
gewonnen, want zij heeft zoveel achtergelaten-
om blij mee te zijn".
Rusteloos was ze als een mooie, exotische vlin
der. En het was haar rusteloze bloed, waarin
een vijand in hinderlaag lag, waartegen de
wetenschap nog geen strijdmiddel heeft gevon
den, dat haar vleugels lam sloeg.
De band, die de groep waartoe zij behoorde,,
gebonden houdt, vertoont nu een lege zetting.
Een kostbare steen is weggevallen. Niet om
verloren te raken, doch om een onvergankelijke-
zetting eeuwig te vullen en te sieren.
„Lieve Gerry, rust in vrede, wij zullen je niet
vergeten".
PEGGY BREEDVELCr
(Inglewood, California)
Gerry Hillebrand in The Tropi
cal Club, Los Angeles in ,,A
song to Hawaii".
1
blokkendoos van 6 hoog. Er is altijd een
tuintje voor, een tuintje achter. Veel huizen
hebben zelfs een behoorlijke achtertuin. Zoals,
dit huisje dat U hier op de foto ziet. Zijn
het geen heerlijke huizen, bijna zoals we ze in
Indië kenden? Een voorgalerijtje, klimop, een
paar planten. Aan de straatkant enorme avo-.
cadobomen. Alle straten in de buurt waar ik
woon hebben de avocado als schaduwboom.
De vruchten zijn voor iedere liefhebber die
langs kpmt.
Deze huisjes zijn oud. Ze hebben niets „gla
morous", evenmin als hun bewoners. In allebei
wonen oudere mensen. Toen Roy Steevensz
die foto maakte stopte een van de inwoon
sters met haar auto voor het huis. Ze wachtte
tot we uitgefotografeerd waren en reed toen
binnen. Een eenvoudig vrouwtje van een jaar
of 70 in een oude Chevrolet. Ze raapte een
paar kranten uit de tuin op (kranten worden
hier in de tuin gegooid, niet gebust) en zette
de tuinspioeiers aan. Toen ging ze op de
porch in een schommelstoel zitten schommelen.
Tevreden genietend van de koele schaduw, het
zachte gefluister van de waterdruppels op de
struiken. LILIAN DUCELLE
Kalau toean moedik ka-oeleoe,
Tjarikan saja boenga kembodja.
Kalau toean mati dahoeloe,
Nantikan, saja dipintoe sorga.
Als U, meisje naar het binnenland gaat, zoek
dan een kembodjabloem voor mij. Als U eerder
sterft, wacht mij dan aan de hemelpoort)
Dari mana hendak kamana?
Tinggi roempoet dari padi.
Tahoen mana boelan jang mana?
Hendak kita berdjoempa lagi.
Vanwaar kom je. waar ga je heen
Gras is hoger dan de rijst. Welk jaar, welke
maand? zullen wij elkaar weer ontmoeten?
ingezonden door L. C. H.
O
Een verzuchting die je hier in Amerika bijna
doorlopend slaakt als je door de stad of buiten
de stad toert. Allemensen, wat een heerlijke
huizen hebben ze hier. Na 8 jaar opgesloten te
zijn geweest in een stenen blokkendoos met
uitzicht op vele andere blokkendozen, géén
tuin, géén bomen voor zover het oog reikt en
ijskoude betonnen trappen voor je in de blok
kendoos kunt, is het wonen in een huis voor
mezelf, met een tuin met bomen en iedere dag
de zon, voor mij een stapje nader tot het
paradijs.
Nèen, tevreden ben ik nog niet helemaal. Het
huis waar we nu in zitten blijkt toch weer te
klein, we hebben een extra kamer nodig voor
kantoor, de kinderen willen een grasveldje
waarop ze kunnen ballen en onze auto wil
een garage en niet alleen een parkeerplaats.
Zoeken naar een ander huis. Je kunt verhuizen
zo veel en waarheen je maar wilt, huizen ge
noeg. In alle prijzen. Als je maar goed zoekt.
Ieder mens heeft echter zijn eigen restricties.
De meeste vrouwen willen het liefst in de
buurt van een winkelcentrum wonen. Ben je
niet altijd afhankelijk van manliefs auto. De
kinderen willen in de buurt van de school en
sportterrein zitten. Alleen manlief heeft meest
al niet veel wensen. Als zijn auto maar in orde
is en die hem geregeld naar en van zijn werk
kan brengen. Ik ken van die lieve mannen die
2 uur van hun werk in de stad afwonen omdat
het gezin happy is in een huis buiten
Wie in Holland gewoond heeft in de stad
kan hier zijn geluk niet op. Je bent hier
„buiten" ook al woon je praktisch in het
centrum. Althans vergeleken bij die Hollandse
Deze foto trekt herinneringen op aan Tempo Doeloe. Wie zon nu niet in zon huis willen wonen
Ook al is het wat oud? Ik herinner me nog zo goed ons eigen huis, met bomen
in de tuin. s-Morgens kwamen de vriendinnen en dan zaten we heerlijk in de schaduw te genieten
tan koek en koffie, door de djongos opgediend en ngobrol natuurlijk'. Eren verder lag de baby
zoet in de box te spelen. Voor ons is dit nu wel voltooid verleden tijd"IKS
Foto: Roy Steevensz
16
