Mertjon
30 APRIL
Win een abonnee. Maak meer kruit
voor het eindvuurwerk!
Vriendelijk verzoek
aan hen, die ons post sturen voor
Tjalie Robinson of Lilian Ducel-
1 le, om hiervoor luchtpostpapier
te gebruiken.
Aangezien deze brieven aan de
1 geadresseerden doorgestuurd
moeten worden kunt U nagaan 1
dat we ons arm betalen aan porti.
U kunt ook rechtstreeks schrijven J
1 aan het volgende adres:
1 P.O. Box 137, Whittier, Calif or- 1
1 nia. U.S.A. Redactie
Weet U wat het belangrijkste is dat wij (U en ik) in deze vijf jaren gewonnen
hebben? Wij zijn niet meer bang voor de ondergang. Weet U dat ditzelfde inzicht
vijf eeuwen geleden de ontdekking van de wereld mogelijk heeft gemaakt? Uit-
entreure hoorden de grote ontdekkingsreizigers de thuiszitters voorspellen: „Je
wordt door zeemonsters verslonden! Je dukelt van het randje van de wereld af!
Je komt nooit meer terug!" Ze geloofden het op het laatst wel. Velen kwamen
inderdaad om, maar de overlevenden legden de wereld open van vandaag. Toen
al ontdekte de grote dichter Camoens de grote betekenis van de Onbevreesdheid
en hij zong: „Vrezen wij het gevaar niet. En wenden ons naar de ontdekte kusten!"
Foto: J. Hamelberg
30 April is Koningin Juliana jarig. Het
is traditie in ons Koninklijk Gezin om
de verjaardagen thuis in intieme kring
te vieren. Dit jaar zal het de eerste keet-
zijn dat daarbij een stoel onbezet zal
blijven... Ieder van ons, die ééns voor
de eerste maal na het overlijden van
Moeder z'n verjaardag vierde zal zich
herinneren hoe op die dag de pijn door
het hart schoot.
Als wij op de 30ste temidden van de
vreugde ons met het Koninklijk
Gezin verheugen dan zal even een
flits van verdriet door ons hart gaan
om die lege plaats. Temeer daar het
binnenkort ook de eerste Moederdag is
sinds het heengaan van de Koninklijke
Moeder.
Wij wensen onze lieve Koningin
Juliana naast de vreugde ook Kracht
om deze pijn te dragen en haar om te
zeiten in gelouterde Sterkte.
Vijf jaar lang heeft Tong-Tong moeten aan
horen: „Vandaag of morgen gaan jullie toch
op de fles! Jullie gaan immers allemaal vroeger
of later dood?" Ja, we weten het. Onze gele
deren dunnen. Maar één ding is zeker: we
leven nóg! Een ander ding: Geen dood kan ons
meer afnemen wat we tot nog toe tot stand
gebracht hebben. F.n tenslotte: onze erfenis
zal blijven bestaan en groeien tot ongekende
grootte. Marco Polo, Columbus, Da Gama,
Magelhaen, Tasman, zij zijn dood. Maar
miljarden mensen na hen bleven varen op hun
koersen.
Wij, oud-gasten, zullen voorbijgaan. Maar
onze koers is vastgelegd. Volgende generaties
Foto: Antara
De Indonesische Zaakgelastigde, Dr. Moh.
Sjarif en Minister van Buitenlandse Zaken
Mr. J. M. A. H. Luns tijdens hun eerste ont
moeting in Den Haag. De Indische groep,
wier hart toebehoort aan Nederland zowel als
aan Indonesië, volgt uiteraard vol belangstelling
en medeleven de ontwikkeling van zaken.
Hoe zullen de warrige draden, tot zo'n roewete
kluwen in elkaar gedraaid, uit elkaar gehaald
en opnieuw netjes gewonden kunnen worden?
Hier en daar zullen we er ook wel een breuk in
tegenkomen, die dan gesamboengd zal moeten
worden. Maar als dan straks het nieuwe pa
troon gebreid zal zijn, zullen we van die
samboenganknoopjes niet veel meer zien. Laat
ons allen aan die ontwarring meehelpen, ieder
op zijn eigen plaatsje, opdat het resultaat spoe
dig bereikt kan worden! W. v. M.
zullen erop varen. Welke koers? „Zoekt op
basis van de nuttige ervaringen in de Gordel
van Smaragd nieuwe interessen in Nederland
te wekken voor de Tropengordel"
In vijf jaren werk is de belangstelling voor
nuttige werken in de Gordel van Smaragd
geconsolideerd. Tienduizend lezers waaronder
vele universiteiten en een ontzagwekkend groot
aantal prominente figuren uit Bestuur, Handel,
Industrie en Onderwijs. Goed, goed.
Wij kunnen met recht voldaan zijn op wat tot
nog toe bereikt is:
Ondanks het feit dat wij verstrooid werden
over heel Nederland, zijn wij verbonden ge
bleven,
Ondanks de doofheid, minachting, spot en
tegenwerking zijn wij blijven groeien,
Ondanks de harde arbeid voor inpassing in de
nieuwe maatschappij hebben wij tijd, aandacht
en geld vrij kunnen maken om deze Tong-
Tong op te bouwen,
Ondanks de twijfel en tweespalt in eigen gele
deren, heeft de kerngroep stand gehouden en
vastberaden doorgezet,
Ondanks het inzicht dat wij „nooit meer terug
kunnen" en één voor één sterven zullen buiten
ons zonneland, zijn wij niet moedeloos en ver
slagen, maar zetten dubbel energiek door.
Ondanks de „algemene opvatting" dat het met
de Laatste Indische Garde en het Indisch ver
leden gedaan is, hebben wij de grondslagen
gelegd voor een voortleven in de Nederlandse
maatschappij tot in lengte van dagen.
Ondanks ondanks ondanks ja, het
woord ondank zit erin. Onze ondank voor
alles wat wij doen, hebben wij lang en breed
te pakken. Nochtans weten wij dat wij goed
doen. En alles wat goed is, kan niet sterven.
Wij zullen leven!
Nu nog zegt deze volgende generatie: die ouwe
garde heeft het voor ons verknoeid; hoe eerder
we ze met hun lamlendige heimwee vergeten,
hoe beter.
Maar deze generatie wordt straks ook ouder
en bezonkener en wijzer en zal begrijpen
dat heimwee op z'n sterkst historie is, die voor
geen land en volk verloren kan zijn.
Later zullen wij met verbazing móeten vast
stellen: sapperloot, die Ouwe Garde, ónze
ouders, zij werden verslagen, verdreven, dood
verklaard zonder één kans om te overleven,
en zij zijn opgestaan, hebben zich opnieuw ten
strijde gegord en hebben gewonnen
Ja, mijn waarden, dat hebben wij in het Oos
ten geleerd: wie niet takoet mati is, zal winnen.
En zelfs als hij sterft voor de overwinning
bereikt is, hij zal door zijn voorbeeld de ande
ren inspireren tot „poekoel teroes" tot het
einddoel bereikt is.
Kijk die Indischman daar eens lopen in de kou.
Pips en grauw en zielig alleen, één tegen
veertig in Holland. Zielepoot, hoe gauwer hij
dood is, hoe beter.
Eé-éé! Binnen kijken, meneer, binnen! Daar
brandt nog steeds een vuur dat niet te doven
is door hoeveel ijs en sneeuw ookLet op
Als je denkt dat hij bijna „op en weg" is, dan
begint zijn actie pas. U bent nooit in Indië
geweest, ja meneer? U heeft daar nooit Oud
op Nieuw gevierd, ja meneer? U heeft nooit
een „tamboer" gezien, ja meneer? Aangestoken
drie minuten voor twaalf als het jaar bijna
„op" is, bijna, dan komen opeens de lak- en
magnesiumbommen voor het eindvuurwerk.
Doe je oren dicht, manSpring beduusd ach
teruit! En besef dat dit afscheid van het oude
jaar meteen de inluiding is van het Nieuwe!
Tong-Tong zal met de laatste Indischman een
formidabel entree maken in de Toekomst van
NederlandT. R.
iniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiuiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiliiiiiliiliiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiwiliiiiiifiiiiiiiiiu
in
3
