J
Pouwels
Poutvels
VOOR DE VROUW
Je kunt zulke leuke dingen krijgen in Tijuna (I)
„Vies vies daar heb je geen idee van!" zegt men als men het over Tijuna heeft.
Maar toch gaat iedereen naar Tijuna,WaaromOmdat iedereen naar Tijuna gaat.
En men dan kan zeggen: „Ja, ik ben ook al naar Mè-hi-ko geweest!" Want zo moet
je eigenlijk Mexico uitspreken.
Vier keer ben ik nu naar Tijuana geweest. En
het was vies. Na het brandschone Amerika
lijkt alles extra smerig. De straten van T.
zijn sinds ze werden aangelegd nooit gerepa
reerd geweest. Integendeel, iedereen schijnt
ijverig bezig het plaveisel in nog deplorabeler
toestand te brengen, door er hier en daar
stenen uit te peuteren. En mochten er ooit
behoorlijke trottoirs geweest zijn, dan zijn de
tegels ervan nu elders in gebruik. Niettemin
zijn de wegen in Tijuna geplaveid met goede
voornemens, want hier en daar liggen veelbe
lovende hopen grind en zand langs de weg en
ik heb er zelfs een stoomwals gezien.
Er is al vaker over Tijuana geschreven (door
Tjalie indertijd eifmrog niet zo lang geleden
door Rudy Stuck). Wat ik U^van Tijuana ver
tel is dopr vrouwenogen gezien. Vrouwen be
oordelen een plaats meestal op „wat je er
krijgen kunt". Dat is ons huisvrouwinstinct,
zal ik maar zeggen. En in Tijuana k u n je veel
krijgenT*reken ngaar.
Om te beginnen: Tijuana is het eerste Mexi
caanse stadje buiten de Amerikaanse grens,
ongeveer 30 mijl van San Diego. Je gaat de
bocht om en, olehdiftw ligt Mexico.
Waar je pardoes tegenop rijdt, als je die Ame
rikaanse bocht om bent, is een „marriage licen
se" bureau. Ongeveer zo groot als een stalletje
van een toekang ramboet maar dan met een
echt dak. Ze trouwen als razenden hier in
Amerika'JirtTiéestjil teen-agers die uit het gareel
willen. Dan merken ze dat ze door de huwelijk
se staat weer in een ander gareel zitten en hun
eerstvolgende zorg is dan: hoe komen we weer
wettig van elkaar af. geloof niet dat de
Amerikaanse jongelui verschillen met die van
de Europese, alleen hier heb je behalve de
goede raadgeefsters in allerlei kranten en
vrouwenbladen ook nog de directe oplossing:
het marriage license bureau. In Tijuana is het
een van dS* bloeiendste huisnijverheidsindus-
trieën.
Naast de auto, vlak nadat je een lusteloze
■DÉMriMi
douane gepasseerd bent, rennen al direct een
paar Mexicanen mee, die je kaartjes voorhou
den a 50 ets. per stuk. Er staat „Bob's" op,
meer niet. Tot op heden weet ik niet wat er
bij, of met deze Bob te beleven is. Is het een
parkeerplaats, een goktent of een plaats waar
ze jailali bedrijven (spreek uit hai-lai) een
soort balspel met een kromme bat. In ieder
geval maken die rennende mannetjes me zenuw
achtig. Heel Tijuana ziet er eigenlijk altijd uit
of er iets aan de hand is, of dat er iets gaat
gebeuren: een revolutie, een aardbeving of een
volksverhuizing. Er zijn altijd veel mensen
tegelijk op straat. Arme mensen wel te verstaan.
INTERCOIFFURE
IDEALE COIFFURES
open 7.30 v.m. tot 6.00 n.m.
Fred. Hendrikl. 160 - tel. 553055
De rijken genieten van hun prachtige huizen in
de heuvels en doen hun boodschappen in San
Diego of Los Angeles.
Toen ik de eerste keer in T. kwam, had ik het
gevoel dat U allen ook wel eens heeft: „Dit
heb ik eens gedroomd" of: „Dit heb ik eerder
gezien in mijn leven!"
Inderdaad, de eerste die ik al eens eerder
heb ontmoet, is een Indische jongen, die met
enorme snelheid en wapperend jack door de
hoofdstraat rent. Het is half 10 's morgens.
Diezelfde jongen ben ik ettelijke keren op de
Nieuwendijk-Kalverstraat tegengekomen, maar
dan om half tien 's avonds. Quo vadis denk je.
Maar dat is zijn zaak. Het stikt er in Tijuana
van Indische mensen. Denk je. Ze zijn er ook
wel, maar Mexicanen lijken sprekend op In
dische mensen.
Alle straten lijken op elkaar, maar op elke
straathoek is wat anders te beleven. Ik heb me
in Tijuana leren oriënteren door de bedelaars
te onthouden. Hier de vrouw met 5 kinderen
dat is de straat van de markt, daar die vrouw
met 2 babies (één waarschijnlijk geleend)
daar staat de winkel met dat mooie leerwerk
en bij die man met één been moet dat leuke
restaurantje zijn. Wie geboren en getogen is
in het Oosten is gewend aan bedelaars en kan
ondanks een „kassian"-gevoel toch met nuch
terheid naar een bedelaar kijken. Mijn kinde
ren zijn echter Westerlingetjes en tot tranens-
toe bewogen, bij het zien van zoveel ellende.
Gewend aan goed geklede muzikanten met
honden, violen en accordeons in Nederland
vinden ze deze mensen iets vreselijks en een
groot deel van hun zakgeld verdwijnt in de
uitgestoken handen.
Op elke straathoek is ook meestal iets te eten
of te drinken. Hier een karretje met koekjes.
Goela katjang (ja, die echte van ons) een
soort roti koekoes en hardrose gekleurde co-
coskoekjes. Ook goelali (net zo bros als de
onze) en cactus- en meloenblokjes die precies
als onze tankwé smaken en ook op dezelfde
manier worden gemaakt. Ik koop voortaan dus
geen tangkwé meer in Chinatown maar gewoon
cactus-bars in Mexican Village, die zijn goed
koper en lekkerder.
Later op de dag worden er taco's en taquitoes
Het zou wel gemakkelijk zijn als al Uw wensen zo in één klap: „WLADAM zouden uitkomen, maa
mee naar de PASAR MALAM. Er is genoeg, dat ook hém interesseert al was het alleen maar al dat
een man, voert nog steeds door zijn maag. En de weg naar de Pasar Malam is gemakkelijk te vinden:
r ook zóndei
heerlijke ete
HOUTRUST
12
