8
VOOR ONZE
BIBIT
Tante Mieke
oooooooooooooooooooooooooooo
o KOKKIES Rijstwinkels o
Mijn lieve Bibits,
Wat heerlijk, dat onze kleine kring van Bibit-
plantjes toch weer een pietseltje wijder gewor
den is. Er zijn er weer drie bijgekomen, Ingrid
Belle en twee kinderen van Olden, Martin en
C. Wat betekent die C. nu wel? Je vergat om
je hele naam te schrijven, C-tje. En tante Mieke
maar raden, hoe je toch verder heet en of je
een jongen of een meisje bent: Christiaan of
Christine? Carolus of Caroline? Cornelis of
Cornelia? En zo maar door. Schrijf je het nog
even? Misschien wil zus Erna je weer helpen
met de brief? Jullie zijn wel een groot gezin,
hè? Daarom kan ik het mij haast niet voor
stellen, dat je je altijd verveelt. Hoe kan dat
dan? Er is dan toch altijd wel iemand om mee
te spelen? En houd je niet van lezen of teke
nen, plak- of knipwerk? Ach, er zijn altijd
duizend en een dingen die tante Mieke wel
zou willen doen, ik geloof, al zou ik 100 jaar
worden, dan zou ik me nog niet hoeven te
vervelen, ik kom gewoon tijd te kort om alles
te kunnen doen wat ik zou willen.
En Martin, ik moest echt eventjes lachen om
jouw brief. Je schrijft: „Ik kan niet stilzitten
en daarom ga ik in de weilanden om eieren
te zoeken". Dat vind ik grappig. En wat doe
je dan als er geen eieren meer zijn? Een geluk,
dat jullie weilanden in de buurt hebben. Wat
zou je moeten doen als je eens midden in een
grote stad in een flatgebouw woonde? Dit is
maar een mopje, hoor, Martin, ik weet best,
dat je dan wel wat anders zou verzinnen om
niet tehoeven stil te zitten. Ik heb zelf een
paar dochtertjes, die ook heel moeilijk rustig
kunnen zitten. Zelfs als we aan tafel zitten,
om te eten, zien ze nog kans van de stoel te
vallen en een gekneusde schouder op te lopen.
Alleen als de jongedames een boek in handen
hebben gaat het een tijdje goed met dat stil
zitten. Zo lang ze het verhaal niet uit hebben
horen en zien ze ook helemaal niets anders.
Hou jij niet van lezen? O zeg, Martin, als
jullie weer eens schrijven mag je gerust allebei
brieven in één enveloppe doen hoor. Het is
heus niet nodig, dat broertjes en zusjes aparte
enveloppes gebruiken, als ze gelijktijdig een
brief aan dezelfde persoon schrijven. Ik vind
het grappig, dat er nou ook Bibits in Gronin
gen met ons meedoen.
En dan Ingrid Belle, met haar schitterend
PaasrapportEn je had nog wel „zo in de zenu
wen" gezeten dat je achteruit gegaan was!
Nou, op zo'n rapport kun je beslist zonder op
te scheppen alleen maar trots zijn, hoor Ingrid.
O O
O Iedereen weet het, KOKKIE verzendt O
0 alle rijsttafelartikelen naar binnen- en 0
O buitenland. O
O Enkele voorbeelden: 1 liter ketjap (dus O
O bijna 2 grote flessen) in gesoldeerd blik o
O (kan niet kapot dus) naar Amerika, O
0 inclusief vracht kost slechts 11.70. 0
O Zelfde blik doch SUPER kwaliteit O
0 12.90. Spekkoek, gewicht ca. 7 ons, 0
O van Oma Tio (dus djempol) naar Ame- O
O rika inclusief vracht 13.25. 0
Q O
O O
0 Witte de Withstraat 128 - Tel. 89438 0
Q Slotermeerlaan 125 - Tel. 13 03 62 O
O AMSTERDAM-W. O
CKX30000CKX)CKXXXX)0CO00CKX)0000
Fijn, dat je zo goed leren kunt, natuurlijk
omdat je goed je best doet, maar allereerst
omdat je van God een helder verstand ge
kregen hebt. Wjees er dankbaar voor en ge
bruik de gaven van hoofd en hart. Want met
een goed verstand alléén komt een mens niet
klaar in het leven. Het hart is ook heel be
langrijk, het komt er op aan of men ook
warmte om zich heen kan verspreiden, of men
medeleven en medelijden en meevoelen kan
met de mensen om zich heen, die je ontmoet
en waar je mee te maken krijgt. Maar ik denk,
dat jij daar al wel aan meedoet, want er
spreekt zo'n hartelijke toon uit je brief. Dank
voor je Paaswensen, hoor.
Ook de kinderen van den Worm hartelijk
dank voor de prachtige Paaskaart, evenals de
familie van Schepdaël, en Piercje voor haar
aparte kaart. Verder dank voor de brieven van
Carla Bagmeyer (toe maar, wees niet meer
razend op jezelf, ik was het helemaal niet eens
op jou). Noes Maurenbrecher, Annemarie Bar-
donauw en Inez Senstius. Ook dank voor de
mooie tekeningen van Alex, Inez en Anne
marie. (Gunst, Annemarie, ik wst niet wat ik
zag: zo'n deftige tante Mieke! Hoe wist jij dat
ik graag groen draag?)
Wel, lieve kinderen, als deze brief verschijnt,
in het eindnummer van mei, dan loopt ieder
een misschien alweer vakantieplannen te ma
ken. Schrijven jullie me eens wat jülie allemaal
voor plannen hebben, en hoe je je vakantie
denkt door te brengen? Mijn eigen kinderen
leggen nü soms al iets van hun speelgoed
apart om naar ons toekomstig vankantiehuisje
mee te nemen. En dat feest begint voor ons
pas in de eerste helft van juli. Natuurlijk ligt
er al een stapel boeken klaar, die persé mee
moeten. En de potlodendoos met kleurtjes. Er
moet tegen die tijd een nieuw kladblok zijn,
want die kladblokken worden hier in huis
altijd achter elkaar volgekrabbeld, met teke
ningen, briefjes, verhaaltjes, versjes, enz. enz.
Dan moeten we de bal niet vergeten. En het
dikke springtouw. Voor onze kleine jongen
natuurlijk een zandschepje, een emmertje, een
autootje of zijn telefoontje. Verder maken we
alvast een lijst van dingen die we beslist niet
moeten vergeten mee te nemen. Ik weet wel
wat ik er bovenaan schrijf: een tuigje om onze
zoon tenminste in bedwang te kunnen houden.
Hij is nu watervlug en op een leeftijd om alle
dingen te onderzoeken. Je komt ogen en han
den te kort, terwijl je voeten ook nog sneller
moesten kunnen gaan. Waar wij onze vakanties
ook houden, we komen altijd met een zak vol
stenen thuis. Iedereen van ons gezin zoekt
graag naar mooi gekleurde of vreemd gevorm
de stenen. Dat is al een erfelijkheidskwestie
geworden geloof ik, want mijn vader deed het
al toen hij nog een kleine jongen was, mijn
broer en zusjes en ik hebben ook altijd spe
ciale stenen opgeraapt en nu zie ik dezelfde
voorliefde voor grappige stenen bij onze doch
tertjes, ons joggie is nog te klein, die raapt
alleen maar wat op om in zijn mond te steken.
Zo'n prachtige stenenverzameling als mijn va
der gehad heeft zullen wij wel nooit bij elkaar
krijgen, die had werkelijk waardevolle stenen.
Hij had er ook verstand van, kende de namen
en soorten. Ik niet, ik wijs mijn kinderen alleen
op een leuke kleurschakering, of een bijzondere
vorm, en als je er echt op gaat letten, dan zie
je een heleboel aardige stenen. Later ga je ze
uitzoeken, en de allerleukste neem je dan mee.
Zo vind je soms donkergrijze stenen met witte
adertjes, of bijna zwarte met witte vlekken, er
zijn roodachtige, bruine, gele, paarsachtige
stenen, wij hebben bijv. een ovale donkergiijze
steen, met een putje in het hart, waar letterlijk
een glinsterend kiezelsteentje in vastgegroeid
is. Dan is er dat andere kleine steentje, dat
oorspronkelijk een bruin met witgevlekt uiter
lijk had, maar op de een of andere manier
kapotgeslagen werd, (zodat wij de ene helft
vonden en vergeefs naar de andere zochten) en
die ons een veel mooier binnenste toonde.
Beige met bruin, een rood kringetje en hele
maal in het midden een glinsterpuntje wit.
Zulke stenen kunnen we niet laten liggen.
Verder zijn er altijd onnoemelijk veel ei-steen
tjes, bijna helemaal rond, of een steen die veel
op een noot lijkt, of stenen met gaten door en
door, en dan natuurlijk gewone vuurstenen, die
de kinderen allemaal in het donkerste plekje
(het kleinste kamertje, zonder licht aan) moes
ten proberen. Als je dan bedenkt, dat die ste
nen ook tot Gods Schepping behoren, iets van
de natuur zijn, en misschien wel duizenden
jaren oud, dan ga je wel iets zien van de tijds
ruimte, en je vraagt je verwonderd af, waar
zo'n steen wel helemaal vandaan is gekomen,
wie weet, misschien ergens vanuit de bergen
en door rivieren mee omlaag gesleurd grenzen
over, en hier ergens terecht gekomen aan de
oevers, en door mensen weggehaald en naar
andere streken verplaatst.
Lieve jongens en meisjes, gaan jullie ook eens
een beetje aandacht schenken aan stenen, nee,
ik bedoel geen brokken beton, of cement of
kalk, ook geen aardewerk, maar doodgewoon
natuursteen, van die oer-harde kiezelstenen en
die andere, er gaat zoiets onverwrikbaars van
uit, let eens op de keistenen in beken en rivie
ren, en probeer hun boodschap te verstaan,
spreken ze niet van standvastigheid en betrouw
baarheid Het allerbeste gewenst door
TANTE MIEKE
Lieve Heertjewelke zal ik nou's pakken??
Marloutje, kleindochtertje van een oud-Suma-
tra-rubberplanter'
Zo zaten „zijn" kinderen voor een schotel
ramboetan. Onze lieve Heertje zorgt gelukkig
voor wat moois en lekkers in ieder deel van de
wereld voor alle mensen!
Foto: Hr. Graadt van Roggen
IA
