Een kwestie van manieren IV 1001 AVONTUREN met de soetil WAROENG SOEBOER Wat betreft manieren valt er ook nog een hoop te leren in dit nieuwe land. Wist U, dat wan neer U, als gast in Amerikaans gezelschap alles op uw bord netjes op eet (zoals ons dat toch altijd door onze ouders werd ingeprent) dat een teken is voor de gastvrouw dat U nog honger heeft en dat onmiddellijk een tweede grote portie op uw bord zal ivorden geschept? Hoe dit tegen te gaan? Wel, wees niet zo onbe leefd om alles op te schransen maar laat iets staan als bewijs van uw voldaanheid! Wist U dat een gastvrouw nooit haar gasten bij het vertrek in hun jassen helpt! Dit wordt beschouwd als ongepaste onderdanigheid en is embarrassing. Zo ook is de gewoonte van een „handgeven" ter kennismaking of afscheid alleen voor de mannelijke garde bestemd. De vrouwen knikken elkaar alleen even toe en zeggen: „Glad to meet you" of „Hello". Wanneer iemand ons een complimentje maakt over dat aardige japonnetje of die schattige schoentjes zouden wij in Holland direct klaar staan met het antwoord: „Ach, dat is al oud hoor" óf „Oh dat heb ik eens op een uitver- koopje gekocht"In werkelijkheid zijn we er ons wel van bewust dat de jurk niet oud is en de schoentjes niet op een uitverkoopje zijn gekocht. Dit zijn „beleefde leugens!" De Amerikaan geeft *ls antwoord kort en krachtig: „Thanks" (voor het gemaakte compliment en uw vriendelijkheid om het te zeggen). Is de Amerikaan werkelijk zo harteloos, zo ongemanierd en zo vreselijk onbeleefd? Neen, ik geloof van niet. Ze zijn slechts anders dan anderen. TELMA (Vervolg van pag. 6) Naast haar stond de andere stewardess Tamara Ollongren. Een naam, die aan Denemarken of Scandinavië doet denken??? Ja, maar ze is in Soekaboemi geboren, een kind van ouders, die in ons warme landje altijd veel Pro Juventute-werk hebben verricht. „En wat nu, Gaby?" vragen we, terwijl de gasten, die de opening van de Pasar Malam komen bijwonen, binnenstromen. „Nou, aan het eind van dit jaar ga ik trouwen, dan is het welletjes. Mijn drie hartewensen zijn dank zij de KLM in vervulling gegaan". „En met wie, ga je trouwen?" „Met een purser van de KLM", zegt ze la chend. Dus toch KLM! „Ja, o, het is voor mij zo heerlijk geweest. Weet U de teamspirit. Fijn. O, ja, weet U we waren allemaal een beetje dol bij die eerste vlucht naar Indonesië, we waren er helemaal IN en begonnen al petjo te praten. „Seg, heef mij even het platoótje", riepen Tamara en ik elkaar al toe tot hilariteit van de passagiers. „En je man, is dat een totok?" willen we nog weten. „Nou, hij is wel geboren en getogen in Hol land, maar zijn grootmoeder van moeders kant heet Laging-Tobias". „Een naam uit de Molukken?" zeg ik verrast. Dus Padangse Gaby gaat zich verbinden met Molukse pursur van de KLM. Trek nu zelf uw conclusie maar Tong-Tongers: De KLM legt altijd de juiste verbindingen en werkt mee aan de symbolische uitleg van de DjojobojoMIES ROELOFSMA Laatst stond ik in een volle groentewinkel op mijn beurt te wachten en omdat het nogal lang duurde dwaalden mijn ogen langs de rekken met blikjes, zonder ze bewust te zien. Onder wijl stond ik te denken wat ik eigenlijk voor die dag klaar zou maken, wat we niet kort geleden al gegeten hadden. En ineens zag ik bewust „Het blikje", n.l. een blikje met inge maakte djagoengkorrels. En ik proefde ineens weer de sajoer bajem die we als kind kregen als we ziek waren en die ik toen eerlijk gezegd verafschuwde, waarschijnlijk omdat het „ge zond" voor ons was en „gezonde" dingen wilde je in principe niet eten als kind; dit was tenminste bij ons zo. Terwijl ik hier zo over nadacht, was het of ik weer die sajoer proefde en ik kon voor mijn gevoel precies vertellen wat er in moestén ik bedacht dat ik het nu wel best eens lekker zou kunnen vinden. Dus maken en proeven. De prijs van het blikje viel niet mee, maar nu ik eenmaal die sajoer bijna geproefd had, moest het dan maar eens. We hebben er allemaal van gesmuld, misschien wel omdat we het in jaren niet hadden gegeten. Hier volgt het recept. SAJOER BAJEM Ongeveer 2 a 3 ons spinazie enige schijfjes temoe koentji 2 fijngesneden uitjes 2 pitjes knoflook, ook fijngesneden zout naar smaak twee kopjes santen 4 of 5 kemiri's lombok, fijngesneden En dan het blikje djagoeng. In augustus kan men hier in Den Haag ook wel verse djagoeng krijgen en die is natuurlijk ook erg lekker er in. De kruiden fijnstampen of oeleken. De bajem en de djagoeng met veel water koken, hierbij de fijngestampte kruiden doen, daarna de santen dan maar gaar laten worden. Laatst hoorde ik terloops iemand zeggen: „Weet je dat je voor blimbings ook kruis bessen kunt gebruiken? Ssssp!" Nu we in de bessentijd zijn geef ik U hier het recept van sambel blimbing of liever KRUISBESSEN SAMBEL Kruisbessen zout 3 lepels fijngesneden sjalotten 4 pitjes knoflook sereh I lombok laos ongeveer vijf schijfjes 3 kemiri's wat trassie een kopje santen entjer (dun) en een kopje santen kent el (dik) De kruisbessen worden met zout ingewreven. De boemboes samen fijnstampen en in boter of olie opbraden. Daarna de kruisbessen en de santen entjer erbij doen. Is dit ingekookt dan de santen kentel erbijvoegen en laten doorko ken (adoek-adoek of wel roeren). Dit recept haalde ik voor U uit het Oost- Indisch Kookboek van mevr. Catenius-v. d. Meijden. Nog geen gelegenheid gehad het te proberen, want ik heb nog geen kruisbessen gezien. Nu we het toch over bessen hebben, wist U dat aalbessen ook heerlijk zijn met een roed- jak sausje? Ook zure appelen, niet van die melige, maar die groene die zo lekker kresek kresek doen, ofwel knapperig zijn. Uit het zelfde boek haal ik voor U het recept van: ROEDJAK MANIS 10 lomboks een stuk goela djawa of een eetlepel gewone suiker) asemwater 1 theelepel trassie ik doe het zonder want ik hou er niet van 1 theelepel zout water of ketjap Alle kruiden worden fijngestampt en met asemwater, water of ketjap, aangelengd. Hierin wrijft men de goela djawa fijn. Wij houden van dikke saus, dus gebruik ik zo min mogelijk vocht. Deze saus kunt U dus naar eigen smaak dik of dun maken. Tot slot heb ik nog een leuk puzzeltje, d.w.z. het is iets wat ons laatst gepresenteerd werd bij een borrel en wat eigenlijk verfrissend aandeed na alle chips en zoutjes die nu in de mode zijn. Op mijn vraag aan de gastvrouw hoe ze deze heerlijkheid klaarmaakte kwam het steriotiepe antwoord: „Nou, gewóón". Na veel gevraag en getrek en goed proeven kon ik wel achter de ingrediënten komen, maar niet de hoeveelheden. Aan U om eens een avontuur te beleven met de soetil en zelf de hoeveelheden te bepalen en als U een engeltje van goud bent stuurt U ons het goede recept! EIGEN GEMAAKTE KROEPOEK De boemboes waren voor zover ik kon nagaan: kentjoor, knoflook, fijngehakte selderij, zout. Pas op met de kentjoor, als je hiervan teveel gebruikt proef je het een hele avond en dat is niet de bedoeling. Van meel, een ei en santen of melk wordt pannekoek beslag gemaakt waarin de kruiden worden gedaan. Men bakt hiervan dunne pannekoekjes, snijdt die aan brede repen en deze repen worden in de zomer buiten (als 't een keer niet regent), In de winter bij de kachel gedroogd. Uw kroe poek is klaar en als de vrienden komen even bakken in niet te hete olie. IKS Slamet Dateng Koningstr. 16, Den Haag, tel. 60 41 42 HET ADRES waar U lekker en goed koop INDISCH kunt eten. ELKE DAG VERS. Ook kant en klaar mee te nemen. Geopend dagelijks van 10-10 uur. Zondags van 2-10 uur.

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1963 | | pagina 7