It!
CHINATOWN
'V
KEUKENKALENDERS 1963
Kent U Chinatown in New York? Voor ons
Indische mensen die gewend waren aan grotere
Chinese wijken in Indië is dit natuurlijk niet
daarmee te vergelijken maar toch, na zovele
jaren van ons Indië gescheiden te zijn, heeft
Chinatown in U.S.A. een merkwaardige aan
trekkingskracht voor het inmiddels verameri-
kaanste tropenkind.
Chinatown New York is ongeveer drie smalle
straten groot met tientallen zijweggetjes en
donkere hoekjes omringd door oude huizen,
welke allen tot de nok toe gevuld zijn met
bewoners. Voor de toerist is het een gezellige
wijk met allerlei kraampjes en stalletjes en
biedt de Amerikaan een vleugje van Azië aan.
Als de avond valt gaan al de gekleurde neon
lichten aan en de verschillende uithangborden
met sierlijke Chinese lettertekens en onvrien
delijk uitziende draken schijnen zo maar over
de straten te hangen. Verschillende winkels
spelen muziek uit Hongkong, die meestal
bestaat uit een schrille monotone vrouwen
stem, afgewisseld door een niet minder schrille
mannenstem en dan een lang gesprek in
Chinees, om door 't geluid van een gong
abrupt beëindigd te worden. Daarna volgt liet
tweede bedrijf en dit is dan de Chinese mu
ziek die door de wijd-openstaande winkel
deuren galmt en de kleine straatjes Mott
Street, Pellstreet, en Doyerstreet van de ge
wenste atmosfeer voorziet.
De stalletjes en winkeltjes hebben van alles en
nog wat te koop; kimonos, waaiers, ivoren
kammen, theekopjes, chopsticks, lampionnetjes,
houtsnijwerk, sigarettenhouders, Japanse kis
sing dolls, yoyos, zijden slofjes, zijden pyamas,
Shanghai dresses, enz., enz. Achter de toon
bank staat een klein Chineesje met een cre\v-
cut. Wanneer U binnen komt lacht hij onmid
dellijk en een gouden tand tussen het wit blinkt
U vriendelijk toe. U snuffelt wat rond en
vraagt: „How much is this haircomb?" U
denkt tegelijkertijd dat kan niet meer kosten
dan een kwartje. De Chinees lacht U nog
steeds toe en zegt zonder een spier te vertrek
ken (het kan niet anders, daar al de spieren
reeds vertrokken zijn): „One dollah". U laat
de kam plotseling vallen!
Daarna gaat U nog even gezellig melèntjèr en
als al moe, wordt een restaurant uitgezocht.
De heerlijke geur van bami slaat U tegemoet
en het schijnt dat U plots al uw zorgen verge
ten bent, slechts de zorg voor uw hongerige
buik vervult uw gedachten. Het eten is heer
lijk en voor de lol probeert U het eens met
chopsticks. Hups, dat is beslist niet makkelijk,
hoe doen die Chinezen dat toch! Na 5 minuten
ontdekt U dat chopsticks niet vlug genoeg de
heerlijkheden naar uw mond kunnen brengen
en stapt U over op de lepel en vork. „Leuk
wel die chopsticks hè, meenemen maar als
souvenir!" Hier, even onder het servet stop
pen en als niemand ziet in de shopping bag
laten vallen per ongeluk, zogenaamd..
Mispoes, kent U het oude spreekwoord dan
niet? Voor dat U het weet, heeft de waiter
uw lege borden weggehaald, dat zorgvuldig-
nonchalant neergelegde servetje opzij gescho
ven en de chopsticks er onder uit gehaald.
Wanneer U het restaurant verlaat en U kijkt
wat schichtig naar uw te slimme waiter, lacht
hij U vriendelijk toe. U weet dat uw geheim
bij hem veilig is.
De Zonen van het Hemelse Rijk houden er
van na gedane arbeid zichzelve op ontspanning
te trakteren. Dit is slechts mogelijk in één
enkele vorm: gokkenOh dan lacht hij, wérke
lijk, die kleine man met gouden tanden,
Amerikaanse crewcut en zakken vol dollar-
bills. Alhoewel gokken voor geld ofticieel
in New York verboden is en het desondanks
druk in Chinatown bedreven wordt, schijnt de
local police hier niets van te bemerken. Zo
heel af en toe duiken er 3 politiewagens met
loeiende sirenes op om vlak voor een oud,
donker huis tot stilstand te komen en springen
er vervolgens een half dozijn detectives uit die
met veel lawaai hun geheime overval uitvoeren.
Ik heb nog nooit gehoord dat een gokkende
Chinees op heterdaad betrapt werd. Ach, elk
spel is een gokje immersEchter, wanneer het
om een pijpje opium gaat, dan komt er pas
leven in 't spel.
Zo gebeurde het dat onze altijd lachende
souvenir-shop owner eens stevig in de kraag
werd gegrepen door twee afgevaardigden van
onze welbekende FBI. Hem werd geen tijd
gegund voor uitleg van zaken en een rit in een
wachtende auto naar het hoofdkantoor FBI,
afd. narcotics volgde. Wat was er volgens onze
vriend nou gebeurd? Wel, U weet zelf, er
komen alle soorten mensen naar Chinatown
toegestroomd en zo liep er dan een eenzame
zeeman de winkel binnen; legde een pakje
neer op de stoel en zei: „Ik kom dadelijk
terug, kan ik dit hier even laten?" Hoe kan je
een klant nou zoiets onschuldigs weigeren en
2 minuten later stuiven er ineens twee detec
tives binnen, openen het pak en daar is zowaar
Voor degenen, die ook nog graag een
Keukenkalender 1963 willen hebben is
een klein aantal exempl. beschikbaar.
„Hoe kan dat nu?!" zult U zich afvra
gen, „Er is voortdurend in Tong-Tong
bekend gemaakt dat de kalenders 1963
betoel-betoel en heus-waar uitverkocht
waren en nu opeens..." Dat is gauw
uitgelegd: het vorig jaar werd van
elke kalendersoort natuurlijk ook een
partij naar Amerika gestuurd voor de
abonnees van The Am. Tong-Tong die
daar hun bestellingen hadden gedaan.
De hele zending bestond echter uit een
aantal kleine (handelbare) paketten.
Waarschijnlijk door een stagnatie in
New York raakten enkele van deze
paketten in andere postzakken (precies
te achterhalen is zo iets natuurlijk nooit
meer), kwamen daardoor veel later
aan dan de rest en gaven een onafzien
bare reeks moeilijkheden bij de douane.
Eindelijk een paar maanden geleden
kwamen ze vrij en Tjalie bracht ze mee
naar Holland, omdat hij wist, dat hier
nog steeds „gevochten" wordt om zo'n
bijna „antiquarisch" exemplaar!
De prijs is de goedkope voorinteken-
prijs van 4-95- Wanneer U er een
wilt bestellen, vermeldt U dan s.v. p.
duidelijk dat U de Keukenkalender 1963
bedoelt. Uw betaling graag ook apart,
dus op een eigen giro of postwissel en
niet tegelijk met de kalenders 1964,
want dat is voor ons bijzonder lastig.
Deze kalender is meteen leverbaar (zo
lang de voorraad strekt!) en met de
verzending van de kalenders 1964 wordt
pas in november begonnen.
een grote klomp met opium. Wel honderden
dollars waard! Ik verzeker U achtbare heren
van de FBI, ik heb er niets mee te maken, ik
ben een onschudig, eerlijk zakenman!
Ondanks de onschuld betuigingen achtten de
hogere autoriteiten het gewenst onze vriend
voor 3 jaren naar de gevangenis te verwijzen.
De ijzeren deuren sloten zich achter onze
vriend, maar de houten shop's deuren bleven
open. Business, nu aan de zorgen van zijn
veel jongere, mooie vrouw toevertrouwd ging
uoor. De reporters van 'Urne en Lite magazine
kregen hier lucht van en capitaliseerden op dit
gebeuren door middel van een uitgebreide
reportage over „Internationale opium smok
kel". Het verscheen in gekleurde letters op
de frontpage: „Narcotic chain in Chinatown
smashed!" Op page 2 stond een levensgrote
foto van onze souvenirwinkel (het adres
Doyersstreet No... goed zichtbaar) en achter
de toonbank stond zijn lief uitziende, lachende
jonge vrouw, gekleed in kostbaar brokate
Shanghai dress. Iedereen wilde dit voor zich
zelf zienDe kleine winkel was tjokvol met
nieuwsgierige, op avontuur beluste toeristen.
De verkoop nam met rasse schreden toe (after-
all, nu was deze haarkam zéker een dollar
waard, het kwam immers van de internationale
opiumsmokkel-winkelBusiness boomed!
Toen onze vriend na 3 jaren thuis kwam,
lachte hij weer, er was zelfs een twinkle in
zijn kleine oogjes. Waarom? Omdat hij het
gehele gebouw waar zijn winkel in stond had
opgekocht, paid in cash! Ach, het geluk kan
keren toch!
Ja, en zo gaat 't leven in Chinatown voort,
met schitterende lichtjes, gekleurde uithang
borden, blinkende tierlantijntjes, schuddende
kissing dolls, knipogende draken en nog veel
meer dat U niet zien kunt.
THELMA HILLMAN-STUFKENS
19
