\V.
'A
COSTA BRAVA
SPANJE
I.K.K.
TONG-TONG
Kerstviering
BOHAN Makelaardij n.v.
WIND „windje?''
Venezuela III
I.K.K.-bijeenkomst
woensdag 11 december 1963
MAROKKO
„Een koud land, waar de zon heet schijnt",
de slagzin die wel voor Marokko wordt
gebruikt was, althans wat de kou betreft
niet van toepassing op het Marokko dat
mejuffrouw de Vries Foltynski woensdag
11 december aan de leden van de IKK liet
zien én horen. Het met zorg voorbereide
reisverslag over een vakantiereis van
enkele weken door het noordelijke deel van
Marokko bevatte zowel een groot aantal
uitstekende kleurendia's als ook op de band
opgenomen typische Arabische muziek die
ertoe bijdroegen de illusie van enkele uren
in een ander, en warm werelddeel rond te
lopen volledig te maken.
De kleurrijke en lawaaierige steegjes en
marktpleinen van Tanger openden de lange
rij van prachtige dia's, die ons vervolgens
voerden langs Meknes, Fez en Rabat, ste
den die beurtelings hoofdstad van het
Mohammedaanse Rijk zijn geweest en ook
nu nog een duidelijk bewijs zijn van de
bloeiende dynastieën die er eens heersten.
Fez, het religieuze centrum van Marokko,
een witte stad in een groene vallei, was al
even fraai als Meknès, dat de befaamde
Sultan Moulay-lsmail tot een Marokkaans
Versailles heeft gemaakt.
Het contrast was in alle beelden opvallend
en boeiend, zowel in de steden, waar
luxueuze hotels de grauwheid van de er pal
naast staande lemen huizen nog eens onder
strepen, als in de opnamen van de gemengd
samengestelde bevolking, die varieert van
westers geklede blanke Berbers tot in
boernoes gehulde negers. Maar zoals in
alle Oosterse landen was óók in Marokko
de blijde indruk die de lachende gezichten
der Marrokaanse jeugd maakten het alles
overheersende beeld, hun vaak benarde
levensomstandigheden ten spijt.
Een geestdriftig applaus bevestigde de
waarderende woorden waarmede de voor
zitter mejuffrouw de Vries Foltynski dankte
voor dit geslaagde reisverhaal.
VAN DORT
Op 19 december vond in een, met een
kerstboom sfeervol versierde zaal de kerst
viering van de I.K.K. plaats met voordracht
zang en pianospel.
Mej. Wies van Maarseveen hield een ge
voelvolle Inleiding van het Kerstgebeuren
en reciteerde daarbij mooie gedichten van
Hein Buitenweg en Herman Seele. Daarna
droeg zij voor „Vluchtelingen" van Sandor
Szakovec en „Babysit op Kerstavond" van
H. J. Waalwijk.
Mevr. Cochius-Barentz zong vervolgens op
zeer gevoelige wijze Hollandse, Franse en
Duitse Kerstliederen om te eindigen met
twee spirituals. Deze zang werd afgewisseld
met mooi pianospel van de heer Prick van
Wely, die Koraalvoorspelen en Kerstpre
ludes ten beste gaf. Dit kerstprogramma
werd door de aanwezigen bijzonder gewaar
deerd.
Mevr. den Hamer bedankte haar „hulpenge
len van de koffiekamer" onder de kerst
boom met een klein kerstgeschenk. Ook
mevrouw Brückel vervulde even de rol van
Kerstman toen zij de I.K.K.een bedrag van
f 300.toezegde uit de opbrengst van haar
laatste Pasar Malam.
Op woensdagavond 22 januari zal de heer
A. DEETMAN U wel bekend door zijn
causerie, gehouden in april 1962 weder
om een lezing houden over Egypte getiteld:
„Aan deze en gene zijde van de schijndeur".
De lezing wordt opgeluisterd met dia's.
iiiiiiniiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuii^iuiiiiiiiiiiniuiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiuiiiiiiiiiiiiiiniiiiiintniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
Op heuvelachtig licht bebost terrein aan de hoofdweg bij LLAGOSTERA kunnen
wij aanbieden bungalows, bevattend ruime woon-eetkamer (met open haard),
3 slaapkamers met ingebouwde kasten, keuken, badkamer en terras buiten.
De bungalows zijn voorzien van ijskast, geyser, gasstel en
butagasfles, aansluiting op waterleiding, elektriciteit en riolering.
De oppervlakte van de terreinen is ca. 600 m2 vruchtbare grond
met voldoende water. Speciaal geschikt voor gerepatrieerden.
De prijs bedraagt 17.000.vrij op naam, dus inclusief de
notariskosten, enz.
Inlichtingen kunt U inwinnen bij:
Brigittenstraat 17, Utrecht, Tel. 030-16757 en bij de heer L. J. H. ANDRIESSEN,
Racinelaan 8, Utrecht, Tel. 030-35913
Beste Tong-Tongers,
mag ik me even voorstellen? Gerrit Wind.
In Indië al gauw „angin" genoemd. Maar ik
was al aan meerdere namen gewend.
„Storm" omdat ik nogal druk ben misschien
en „Tukker" omdat ik een Twentenaar ben.
Op Java dus „angin" of „pendek". En de
laatste tijd ook wel „Botak" omdat ik een
paar haartjes kwijt ben. Is dat nou zo erg?
Maar het minst op m'n gemak was ik als ik
weer eens met oosterse gastvrijheid uitge
nodigd was bij een familie met een stel
dochters want dan kon ik al van tevoren
vermoeden wat er gebeuren zou als ik mijn
naam genoemd had. Dan trokken de jonge
dames zich discreet terug en was de vraag:
„Hoe Loes?" „Wind?" Dan een verborgen
lach achter een handje en als ik dan heel
scherp luisterde hoorde ik een zacht grinni
kend... „Loh, .windje!'..."
Pestilent die meisjes hoor. Als ze klein zijn
kunnen ze zo lief en onschuldig alles opvat
ten ja?
Zo kom ik eens uit de mandikamer en kleine
Olly ziet m'n germaanse borstharen, ze
roept uit: „Mam, mam, kijk dan, oom Gerrit
heb veertjes!" Waarop mams proestend
antwoordt: „Ajo, niet zo dan Ol, si oom
Gert toch niet kaja ajam?"
Ja, ja, zo zijn nu eenmaal de grote en kleine
meisjes uit het land van lontong en tahoe
pedis! SI ANGIN
(Vervolg van pag. 10)
vinden kan, die voor de huurprijs sec
„djaga" willen spelen. Velen zijn verplicht
hun appartement of huis tegen zeer ver
laagde prijs te verhuren om na ommekomst
er weer in te kunnen trekken zonder de
kans te lopen na ommekomst het hele huis
leeggestolen terug te vinden. Intussen zijn
deze vacation-apartments en -houses een
uitkomst voor vele newcomers. Die kunnen
zo op hun gemak naar iets anders uitkijken,
zich vertrouwd maken met de nieuwe stad
en nieuwe stijl van leven en zich op de
hoogte stellen van de hier gangbare prijzen.
Na een halve maand verhuisden wij naar
een zeer eenvoudig appartement met 3
slaapkamers, een keuken met oven en frigi-
daire, met een kleine zitkamer zonder uit
zicht en frisse lucht, maar waar wij in die
dagen allang gelukkig mee waren. De buurt
was keurig; het was toen niet zo eenvoudig
iets geschikts te vinden tegen de huurprijs
van Bs. 700.'s maands. Ik weigerde meer
aan huishuur uit te geven, omdat wij toen
nog niet wisten of wij hier langer zouden
moeten blijven. De aanschaf van het hoog
nodige meubilair maakte ons al dadelijk
Bs. 7000.armer. Nu krijgt men voor twee
dehands meubels maar een schijntje. De
Bolivar was toen wij hier kwamen 1.15
waard, nu nog maar 76 Holl. centen.
(Wordt vervolgd)
