Dr. Ds. A. J. C. KRAFFT t
Aardgas
Velen zullen met leedwezen kennis hebben
genomen, dat op 8 januari is overleden, de
bekende Dr. Ds, Krafft.
Hij werd op 22 september 1892 op Curagao
geboren en werd zendeling leraar bij het
Nederlandse Zendingsgenootschap op Cele
bes. Tijdens zijn verlof promoveerde hij te
Amsterdam aan de Vrije Universiteit op een
proefschrift „Coöperatie in Nederl. Indië"
tot doctor in de Economie. Hij ging terug
naar Java en werd directeur van een zen
dingsschool, later leraar aardrijkskunde aan
het Christelijk Lyceum te Bandung. Hij is
ook verbonden geweest aan het Gouverne-
ments Lyceum, de Kweekschool en hoofd
aktecursus te Bandung. Uit die tijd ver
schenen enkele werkjes van zijn hand, die
op de onderwijsinrichtingen werden gebruikt
over aardrijkskunde, Ook was Dr. Krafft
waarnemend directeur aan de Opleidings
school voor Inlandse Ambtenaren te Ban
dung en was nadien waarnemend predikant
in Noord-Bandung. Boven Bandung liet hij
twee grote huizen met prachtig uitzicht bou
wen die de naam droegen van Modjowarno
en Quambi.
De Jappen kwamen en Krafft werd geïnter
neerd in het L.O.G. te Bandung. In het
kamp hield hij voor medegevangenen ver
schillende lezingen en preekte een enkele
keer. Wij zaten samen in een klein hok en in
die tijd heb ik Arnold goed leren kennen en
waarderen.
Na de bevrijding kwam Krafft lichamelijk
gebroken als een wrak in Holland terug en
nauwelijks hersteld vertrok hij naar Curapao
en Aruba om daar zijn werklust te kunnen
ontplooien. Hier nam hij verschillende func
ties op zich en schreef het standaardwerk
over de Historie en oude families van de
Nederlandse Antillen. Een machtig werk,
verlucht met vele foto's en 448 pagina's
dik verscheen bij Nijhoff in 1951. Wat een
enorm werk is hiermede verricht. Nog kort
geleden werd op een bijeenkomst van de
Nederlandse Genealogische Vereniging te
Hilversum, dit prachtig werk geprezen en
betreurd, dat voor Suriname tot heden een
dergelijk werk ontbreekt.
Maar vrijwel tegelijkertijd verzorgde hij de
uitgifte van het enorme werk Oranje en de
zes Caraïbische parelen 1898-1948. Officieel
gedenkboek ter gelegenheid van het gouden
Regeringsjubileum van Hare Majesteit
Koningin Wilhelmina. Er was een redactie
commissie, waarvan Krafft de eerste secre
taris was en dus het meeste werk op zijn
schouders lag. Krafft schreef de inleiding
van dit machtige boek en de artikelen over
„het Protestantisme", „het Fosfaatbedrijf"
en „Hulpverlening", het overzicht van de
„Bovenwinden" en over de „Methodisti
sche kerk". Uit deze twee werken ziet men
de enorme werkkracht van Krafft.
Na voltooiing van deze boeken, die door
Mart. Nijhoff en de Busey, zijn uitgegeven
en spoedig uitverkocht waren, nam Krafft
een groot werk ter hand over het Caraïbisch
gebied en helaas heeft hij dit werk niet
afgemaakt. Zijn pen is door de dood blijven
steken, en wie zal dit werk beëindigen?
Krafft woonde de laatste jaren aan de Bach-
laan te Hilversum en
in zijn huis Antillina
kwamen vele bezoe
kers uit de Antillen.
Elk jaar organiseer
de hij bij de her
denking van de Sta
tuutdag een avond
Vereniging
van Oost en West, waarvan hij onder-voor
zitter was. Elk jaar een nieuw programma en
hij wist steeds daarmede een volle zaal te
boeken. Krafft was Ridder in de Orde van
Oranje Nassau en had tevens een ridder
orde van de Antillen.
Maandag 13 januari is Dr. Ds. Krafft onder
grote belangstelling in alle eenvoud geen
toespraken en geen bloemen op de nieu
we Algemene Begraafplaats te Hilversum ter
aarde besteld. Hij was in een ziekenhuis te
Utrecht overleden en de kist met het stoffe
lijk overschot stond in zijn studeerkamer
opgebaard. Enkele bloemstukken van zijn
naaste familieleden dekten de baar. Een
groot bloemstuk in onze nationale kleuren
met een laatste groet uit de Antillen trok de
aandacht. De familie had verzocht om geen
bloemen te sturen noch toespraken te
houden.
Een broer van de overledene, de bekende
publicist dominee v. d. Laar Krafft, hield in
het dodenhuis een korte lijkdienst. De
weduwe bedankte en zei, dat uit de enorm
grote belangstelling bleek, dat haar echt
genoot zeer veel vrienden had en dat gaf
haar kracht in het verlies.
Het was een lange stoet, die Krafft graf
waarts bracht en op het kerkhof wachtten
ook nog velen. Er werd op het kerkhof niet
gesproken, alleen bedankte Ds. van der
Laar Krafft de aanwezigen, waarbij hij
speciaal dank bracht aan Zijne Excellentie
Lampen, gevolmachtigd Minister van de
Antillen, leder was onder de indruk, dat hier
een veelzijdig mens, een goed christen,
begraven werd en algemeen kwam de vraag
naar voren, wie zal zijn werk afmaken.
Hij heeft thans rust...
Hilversum,
W. H.
HOOGLAND
Toen ik een jaar terug hoorde dat er aard
gas in Groningen ontdekt was (miljoenén en
miljoenén!) ging ik echt oplettend overeind
zitten. Sjonge-jonge, dat zou me een koek-
verdeling worden voor het ganse Neder
landse volk. Maar het „gerucht" stierf weg
alles was nog in onderzoek. Nu zijn
eindelijk veel meer gegevens bekend ge
worden. Er zit daar onder het Noorden van
Nederland minstens elf honderd miljard
kubieke meter aardgas. Minstens! Natuurlijk
gaan er een massa exploitanten op uit om
die schatten uit de bodem te halen. Esso,
Shell, NAM enz. zullen dat gaan doen,
waarbij de Nederlandse Regering er voor
zorgt 73% in de kuif te pikken. Goed zo!
We waren een tijdje terug weliswaar erg
boos dat Arabische en Oost Aziatische
landen de brutaliteit hadden van de op
brengst te eisen voor hun volken, maar nu
hebben we toch ingezien dat het niet zó
onbillijk was.
Die 73% gaan we nu verdelen. We krijgen
alvast lagere gas-prijzen. En in het landje
van Sinterklaas komt er natuurlijk ook nog
een bonus voor iedere burger (dus mede
eigenaar van de bodemschatten) van een
maand salaris b.v. Er komt op slag een
massa geld op de markt en iedereen heeft
er althans een korte tijd plezier van
hebben we niet allemaal af en toe een
beetje ontspanning nodig na zoveel jaren
van piekerans en zorgen?
Maar helaas komt daar niets van in. Eeven-
min als in b.v. de Arabische landen en
Perzië. Of in Zuid-Amerika. Op een onver
klaarbare manier blijven de grote massa's
doorploeteren en zorgen hebben. En winnen
nooit iets tastbaars. Straks komen de uit
zettingen in hogere wiskunde, waarom dat
allemaal zo moet. Ik voel me weer heel heel
jong. Toen Pa ook wel eens met een stra
lend gezicht thuis kwam en zei dat hij pro
motie had gemaakt. En dan droomde je voor
het slapen gaan: en morgen krijg ik ee.
nieuwe fiets. Of zo. „Da had je gedroomd,
makker!" Het ging altijd in spaarpotten en
zo, voor later. En later kreeg je alleen maar
oorlog. En zo...
Het leven is erg moeilijk te begrijpen. Hóe
oud je ook wordt! Er is iets fout met onze
droomverwachtingen van gemeenschappe
lijke verdeling van nationale welvaart óf
met de techniek van élk regeringsstelsel,
want nergens profiteren de massa's van het
goud der aarde (ook al is het onzichtbaar
als gas soms). Schatten worden blijkbaar
alleen gewonnen door zeerovers, Grote
Boengs en Regeringen.
Waar bleef het consciëntieus bijeenge-
spaarde geld van mijn ouders? Waar zijn
de elf miljoen van Piet Hein gebleven?
Waar zijn de „baten uit indië" gebleven,
waar zelfs een Potgieter zo dol op was?
Het schijnt dat de prijzen van brood en
boter eeuwig omhoog gaan en telkens net
niet achterhaald kunnen worden door karige
toeslagjes en loonsverhogingen. Elf honderd
miljard kubieke meter aardgas! Zo onzicht
baar als... als... gas.
En verademing, zelfs maar voor één royale
keer, komt er nooit. Voor de gewone burger,
hij zij blank of bruin, hij leve waar ter
wereld ook onder welke staatsvorm ook,
schijnt maar één liedje te bestaan:
Draai het dubbeltje nog eens om
Klap eens in de handjes!
Zet je droompjes maar opzij,
Handjes omhoog allebei,
Zóóóó varen de schatten voorbij,
Zóóóó varen de schatten voorbij...
TJALIE
P.S. By the way: elf bij Piet Hein, elf bij het
aardgas in het land van elf provincies! Wat
een getal, wat een getal! Laten we de
gekkigheid dus niet opzij zetten voor ernst
(want daar schiet je toch niets mee op) en
alle plezier hebben in ons leven zónder
schatdromen. Dat kunnen we nog steeds.
7
