Geen kans De nationaliteit van de gehuwde vrouw De onbeschaamde tjitjak 1 WAROENG SOEBOER j In het stukje dat ik schreef naar aanleiding van vrouwen en het IEV, ontdekte ik een fout in de alinea: Mijn vader zei altijd: „Zolang het IEV niet voor conservatoria met buitenlandse krach ten zorgt, zolang zullen onze muzikale kin deren in Nederland een kans krijgen werke lijk aan de top komen!" Een kans moet natuurlijk zijn GEEN kans. Zonder diploma Conservatorium Amsterdam komt men nu nog nergens. Je kunt over de beste getuigschriften beschikken, je kunt in het buitenland beroemd zijn, zolang je geen Hollands papiertje hebt wordt je niet voor vol aangezien en kun je b.v. niet in een door het Rijk gesubsidieerde instelling op treden of lesgeven. L. D. VRAAG EXCUUS! In de originele kopy stond nooit een kans. Het woordje nooit is met zetten weggeval len en toen door mij met corrigeren over het hoofd gezien, waarvoor mijn veront schuldiging aan Lilian Ducelle en onze leze ressen. IDA VAN KOETSVELD (Vervolg van pag. 14) overeind om fier weg te wandelen. Voor lopig was 't gevaar voorbij. De kuikens ver spreidden zich en deden eigenwijs 't stof opstuiven onder de bomen. En zo was dus ook voor mij de dag weer begonnen; met zijn altijd weerkerende kleine beslommeringen. In de tuin was Moepit reeds aan 't werk, de kebon, tevens Manusje van alles. Ik kwam aanwijzingen geven, voor 't uitzetten van nieuwe plantjes, 't aan leggen van zaadbedden. Zelf knipte ik de uitgebloeide bloemen af, terwijl ik ook de zorg had over de rozen. Dan plukte ik nog wat bloemen voor in huis; rozen en gerbe- ra's. Een enkele tak gandar-soeli voor in een hoge fles. Als 't langzamerhand te warm was gewor den in de tuin, had Tilamie 't wasje al ge daan. Ze wachtte met potjes en pannetjes voor de nodige ingrediënten uit de goe- dang. We bespraken 't menu van deze dag. „Pottong ajam ndoro?" „Boleh Mie, tetapi... we kunnen ook nog wel even wachten. Misschien komt dadelijk de djagal wel: de slager uit de dessa, met zijn pakjes vlees in twee vliegenkastjes aan de pikoelan over zijn schouder. Daar was ook de timpih verkoper al, met zijn tampah's vol blanke timpih koeken. Voordat hij afsloeg naar de ondernemings kampong, kwam hij ook op de sienderan even zijn waar aanbieden. Meestal had hij ook wat groenten bij zich, tahoe en taogé. Ik ruimde wat op in de kamers; 't bureau van mijn man, waar niemand anders aan komen mocht, mijn eigen schrijftafeltje. De rest deed Tilamie voordat ze met de was begon. Het werd in huis niet vuil met twee bewoners. Zo leefden we in de bergen, van de ene dag op de andere. Dagen die we soms vulden met nietige bezigheden, onbedui dende beuzelarijtjes. Maar verveelden we ons wel eens? Neen toch! PLANTERSVROUW Naar ik meen is in de Tong-Tong nog geen melding gemaakt van de op 1 maart j.l. in werking getreden wet op de nationaliteit van de gehuwde vrouw. Mocht dit inderdaad niet gebeurd zijn, dan lijkt het mij van be lang, uw lezers op deze wetswijziging op merkzaam te maken. De meeste Nederlandse dagbladen die dit onderwerp hebben behandeld, hebben n.l. niet uitdrukkelijk gewezen op iets dat spe ciaal voor sommige in Indonesië wonende gehuwde vrouwen van praktisch belang is. Ik bedoel n.l. dat de gehuwde vrouw die oorspronkelijk de Nederlandse nationaliteit bezat, maar deze heeft verloren door te trouwen met een niet-Nederlander (bijv. een Indonesiër, een Chinees etc.), zo lang zij in het buitenland woont, maar vóór 1 maart 1965, de gelegenheid heeft, haar Nederlan derschap terug te krijgen door daartoe de wens te kennen te geven bij de Nederl. ver tegenwoordiging in het land waar zij woont. Deze mogelijkheid bestaat ook voor de oor spronkelijke Ned. vrouw, nu nog gehuwd zijnde met een man die door optie Warga Zij was nog nooit in de tropen geweest. Na het huwelijk stapte ze met haar man in het vliegtuig bestemd voor Biak. Hij had al het een en ander verteld over land en volk, fauna en flora. Ze vond die phytons, kroko dillen en kaki-apats maar enge ondieren, waar ze echt van moest griezelen. In de middaguren raakten de wielen van de KLM DC 7 de prachtige landingsbaan van Biak. Na de douane-formaliteiten wandelden ze gearmd naar het K.L.M.-hotel tegenover het douanekantoor. Het was warm, o, wat was het warm! Direct na aankomst in het hotel wisselde ze haar reisplunje voor een kimono en dook in de badkamer. Een heerlijk fris bad zou haar goed doen en die kleffe hitte van haar afspoelen. Maar nog geen twee minuten later vloog de deur van de badkamer open en stoof me vrouwtje zonder kimono, zonder niks de kamer in. Ze sloeg haastig de kamerjas van haar man om en riep met een van emotie overslaande stem: „En ik vertik het nog één voet in die badkamer te zetten, ik ver tik het." Hoogst verbaasd hakkelde de toch wel wat geschrokken man: „Maar vrouwtje toch, wat... wat... wat..." „Jij met je watwatwat, je had me toch wel eerder kunnen waarschuwen voor die onbe schofte griezels. Ik schaam me dood ge woon." Als door een tawon gestoken veerde de man overeind, greep een karaf en siste: „Je wilt toch niet zeggen dat er een vent..." „O neen, dat niet, maar toen ik de deur van de badkamer achter me gesloten had, zag ik zo'n kleine hagedis tegen de muur. Dat beest..." „Ooooooo, je bedoelt zo'n tjitjak, wel heb ik ooit" en op zijn knieën slaande schaterde de man het uit. Vinnig viel z'n vrouw uit: „Hou nou ereis Negara Indonesia werd. Deze vrouw kan eveneens vóór 1 maart volgend jaar haar Nederlanderschap herkrijgen. Of ze hieraan verstandig doet of niet, moet ze aan de hand van de omstandigheden zelf beslissen. Haar man, en ook de eventuele uit hun huwelijk geboren kinderen zullen, n.l. als zij thans de Ind. nationaliteit bezitten, ook met deze wet GEEN Nederlanders kunnen worden. In Indonesië wordt aan deze wetswijziging door de Ned. vertegenwoordiging aldaar bekendheid gegeven. Het is echter de vraag of deze berichtgeving wel tot in alle uit hoeken van het land doordringt en ook, of ze door alle betrokkenen wel goed wordt beseft. Het is dan ook denkbaar dat T.T.- lezers bepaalde familieleden of kennissen in Indonesië die in het geval verkeren dat zij van deze wet gebruik kunnen maken, daarop attenderen. Nadere bijzonderheden kunnen hier wonenden te weten komen door het Ministerie van Buitenlandse Zaken op te bellen (afdeling naturalisaties). Mr. L. VAN DOMPSELER eindelijk op met dat idiote gehinnik en luis ter eerst naar me. En dan zullen we zien of er dan nog wat te lachen valt. Zoals ik je al zei zag ik zo'n tjitjak tegen de muur geplakt. Met z'n kraaloogjes bleef hij me alsmaar aankijken. En net of ik gehypnoti seerd werd, ik bleef dat beestje ook als maar aankijken, alsmaar aankijken. En toen ik m'n kimono uittrok, bewoog dat loedertje even zijn kop en bleef me alsmaar aankij ken, alsmaar fixeren. Ik ging langzaam naar de douche en het beest volgde me met de ogen en bleeeeef me maar aankijken. Ik voelde me niet helemaal lekker onder die starende blik, dat wil ik je wel verzekeren. En net toen ik de kraan van de douche wou opendraaien hoorde ik dat onbeschaamde mormel afkeurend roepen: „Tjk tjk tjk tjk tjk." KOBIS mia:,1,inminium,iiiliiifiiiaiiinnimmuun!iiniiui Slamet Dateng Konlngstr. 16, Den Haag, tel. 60 41 42 1 HET ADRES waar U lekker en goed- 1 koop INDISCH kunt eten. ELKE DAG VERS. Ook kant en klaar mee te J nemen. i Geopend: dagelijks v. 10-10 uur. Zon- I dags v. 2-10 uur. Dinsdags gesloten. J miniumiiiiiiiunnu 15

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1964 | | pagina 15