VAN HIER EN GUNDER
IN DIT NUMMER:
Speciale bijdragen van: OP PAG.
JACQ. VREKE:
Ik was adjunct-brandmeester 6
Vaste rubrieken
Van hier en gunder 2
Boekenclub Tong-Tong 10
Navorser11
MYANA: voor de vrouw 13
TANTE MIEKE: voor onze bibit 14
Tong-Tong Tienerclub 15
Een psychodiagnost geeft ad
vies 20
Ting-Ting's22
Eresaluut
Prof. J. van Gelderen 4
Redactioneel
Het negervraagstuk en wij 3
,,Petjo" en zuiver Nederlands 5
Indo's in den vreemde
Laatste keer Rangoon 8
Abonnees vertellen
Chinese vertellingen 16
Oud Fuselier vertelt:
De rotpost (III)17
Si Kolot II18
9de JAARGANG No. 3
ONAFHANKELIJK INDISCH TIJDSCHRIFT
Uitgave: Publ. en Handel M(j. Tong-Tong N.V.
PRINS MAURITSLAAN 36 DEN HAAG
TELEFOON 070/542.542 en 55.07.49 GIRO 6 6 8 5
TELEGRAMADRES: TONGTONG DENHAAG
Directeuren: Tjalie Robinson
S. L. F. Catalani, Huisadres: Laan van
Meerdervoort 1580, Den Haag,
Telefoon 070/39.63.27.
HOOFDREDACTEUR: TJALIE ROBINSON
Waarnemend Hoofdredacteur: J. C. Hazewinkel
Verschijnt de 15de en de 30ste van Iedere maand.
Prijs per nr. f 0,75. Abt. Nederland: kwart, f 3 75,
half), f 7,50, jaar f 15,—. Abt. buitenl. (per Jaar en
per luchtp.): Australië f 48.Nw. Zeeland, Zd.
Afrika, Brazilië f 38,—, Canada f 32,—, Suriname.
Antillen f 26,—, West-Europ. landen f 20,—. Abt.
per zeepost voor alle landen f 20.per jaar.
THE AMERICAN TONG-TONG Zelfstandige editie
voor de V.S. P.O. Box 4572 Wh'ttler
Californië 90607 U.S.A. Tel. 699-6837.
Month 1,Half Year 5,Year 10,
ZOEKT OP BASIS VAN DE NUTTIGE ERVARINGEN
IN DE GORDEL VAN SMARAGD NIEUWE INTE
RESSEN IN NEDERLAND TE WEKKEN VOOR DE
TROPENGORDEL.
VRIJHEID
,,\ni weetje Tjalie, hier in Europa praten ze
altijd over vrijheid, vrijheid, vrijheid. Maar
mana vrijheid-nja. Alles is zo verschrikkelijk
geatoerd, dat je niet eens meer bewegen kan!"
R. West broek
Dank voor je kostelijke brief, waarin je
echter zo van de hak op de tak sprong in je
speurtocht naar vrijheid, dat ik alleen deze
regel heb moeten uitpikken. En om de waar
heid te spreken, blijf ik je het antwoord
schuldig. Want ik geloof dat dit .zoeken
naar vrijheid" een droevige dwaling is, om
dat nu eenmaal in de wereld geen vrijheid
bestaat en geen vrijheid kan bestaan. Ik
geloof dat alle leven op aarde nu eenmaal
behept is met „aangeboren gebreken" en
„aangeboren onrecht", die niet op te heffen
zijn, maar waarin we een balans moeten
zien te vinden van redelijkheid en aanvaard
baarheid naast de eeuwige strijd naar
Beter.
Ik geloof dat Europa voortdurend op zoek is
naar de ideale mens. En daarbij voortdu
rend bevreesd is, dat die ideale mens on
derdrukt is en zijn kans niet krijgt. Daarom
moeten allerlei banden losgemaakt worden
en een aantal rechten worden verstrekt:
recht op vrije meningsuiting is een mooi
ding, maar wie heeft er nu werkelijk een
goede en nuttige mening? Weldoordacht en
goed geformuleerd? Daarom is er zoveel
geraaskal in de wereld! Als kranten alle
meningen van hun lezers zouden afdrukken,
zouden die kranten stierlijk vervelend wor
den, massa's mensen zouden zonder enig
bewijs gekrenkt en beledigd worden, de
redactie zou zelf niet eens aan het woord
komen. Dus zet de redactie er zwaar het
mes in... en drukt dus ook geen brieven af
van mensen, die het wel bij het rechte eind
hebben, maar waar de redactie niets van
moet hebben! Dus: vrije meningsuitting is
naar de maan.
Goed, dan kan je je mening laten spuien
via kamers en parlementen, maar daar raakt
menig juist idee gevangen tussen partijbe
langen, komt in de koehandel, wordt zo
lang uitgerekt tot de dood erop volgt in
commissies en amendementen met stem
mingen. Meningsuiting „kaput"! Waar zit 'm
de kneep? Er zijn te veel domme, onverant
woordelijke en kwaadwillende mensen, die
van hun rechten misbruik maken. Zo'n vrij
heidsverlangen is dus een niet te verwerke
lijken droom. Hetzelfde geldt voor de
schone leuze: „Recht op, arbeid!" die voor
iedereen moet gelden, dus ook voor de lui
aards, lijntrekkers, saboteurs en mensen
die zoveel eisen stellen aan de beloning
voor arbeid, dat die arbeid eenvoudig niet
meer produktief gemaakt kan worden.
Er is bij veel wensen, eisen en verlangens
(hoe goed bedoeld ook) te weinig rekening
gehouen met de natuurlijke eigenschappen
van de mensen. Ik zweer je, dat als van
daag in de krant bekend gemaakt zou wor
den dat iedereen thuis kon blijven als hij
wou, maar zijn salaris zou doorgaan, de
maatschappij in een week in elkaar zou stor
ten, zo weinig werkelijke trek in arbeid
bestaat er eigenlijk, in elk geval in het soort
arbeid dat menigeen eigenlijk tegen wil en
dank doet.
Ik begrijp eigenlijk niet hoe we aan een
heleboel ideeën komen van vrijheid en
recht. Negentig procent van de mensheid
heeft niet de minste notie van zedelijke of
maatschappelijke verplichting en mag toch
maar stemmen wat dus altijd gebeurt op
schone beloften, die toch nooit nagekomen
kunnen worden. Ik sla nu al een groot
aantal jaren de politiek gade in vele landen
en heb heel wat „redders van de mensheid"
zien opkomen en vallen. Velen doen mij
denken aan een jongeman die me een tijd
terug zei: „Als ik koning was, dan..." Veel
partijmensen worden op deze manier een
soort koning en verprutsen de zaak volko
men. Elke keer als er waar dan ook verkie
zingscampagnes gehouden worden, word ik
gewoonweg ziek van de kinderachtige scho
ne beloften: minder belastingen, meer inko
men, altijd vrede.
Alle domme mensen dromen van weinig
werk, veel geld, absolute veiligheid en nooit
oorlog. En aangezien domme mensen de
majoriteit vormen in elke samenleving, zal
dus een systeem van keuze bij meerderheid
altijd domme mensen tot „leiders" maken,
die natuurlijk keer op keer weer moeten
ophoepelen als ze hun beloften niet waar
maken. En de droom blijft. Intussen desin
tegreert de maatschappij meer en meer. In
veel moderne maatschappijen domineren
ronduit de grote bek en gebrek aan prin
cipe. ledereen wil groot worden. En hoe
kleiner de mens is hoe onmatiger zijn eisen.
Naar mijn overtuiging is regeren een „su
per-kwaliteit" die slechts in vele generaties
aangekweekt kan worden. Die dus niet door
Jantje en Pietje met b.v. studie en handig
politiek gemanipuleer verkregen wordt. Niet
voor niets zitten in Indonesië nu nog steeds
telgen uit regenten- en vorstengeslachten in
de meeste prominente functies. In de mo
derne democratische wereld waar b.v. het
veelbezongen vrije huwelijk alle „kweek"
(Lees verder pag. 19)
BIJ DE VOORPLAAT:
Dit is niet het Canal Grande in Venetië. De
foto is genomen in Palembang en als het
water op de foto beslist een naam zou
moeten hebben, dan zouden wij het ge
voeglijk „Kanal Loempoer" kunnen noe
men.
Er varen geen fraai bewerkte gondola's
met zingende gondoliers. Integendeel, soms
zwemt er nog wel eens een krokodil rond
en de prauwtjes zijn maar klein en vrij sme
rig. Maar in die smerige prauwtjes vinden
wij soms een overvloed van de allerheerlijk
ste vruchten. Weet U nog wel, hoe lekker
de ananas uit Palembang smaakte?
Ja, het leven was wel heel anders in die
mooie dagen van tempo doeloe. Laat ons
dankbaar zijn, dat wij dit alles hebben
mogen medeleven. Een schone herinnering
en gelukkig, die herinnering kan niemand
ons ontnemen. J- G.
2
